5 0 0 G S T zal met gulden letters in de annalen van de
Socialistische strijd worden geboekt
Onze Verweer- en Jeugdgroepen, hebben een indruk gemaakt zonder weerga
Rond het ontslag van den
Voorzitter BRUNET
Yoor oaze Reizende Werklieden
5 OOGST 1928
Niet zoo erg
MIJN HOEKJE
25e Jaargang N° 55
Prijs per nummer 50 centiemen
12 Augustus 1928
Socialistisch Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
lïij en rondom ons
Nog nooit gebeurd.
Geen rechten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
POSTCHECK-REKEMING
Belgische W er kl i e d en - P a r t (j
Arrondissements-Federatie Aalst
Nr. 8 5 6 8 6. Telefoon 5 7 2
De bespreking van het Militiare wets
ontwerp. Het verraad, der Christene
democraten tegenover den 6 maanden
diensttijd. Van Cauwelaert uitgejouwd
door de Katholieke Vlamingen.
De handelwijze in de Kamer van de libe-
rale-katholieke meerderheid met Minister J as-
par aan 't hoofd, nopens de militaire wetsont
werpen, heeft heel wat herrie verwekt niet al
leenlijk in de politieke partijen, maar ook in
het land.
Ge moet weten, dat men in de Kamer, twee
militaire wetsontwerpen aan 't bespreken is,
één voor den diensttijd en één voor de taal
wet in 't leger zelf.
Die wetsontwerpen moeten maar in voege
komen in 't jaar I98I, er is dus tijd genoeg om
ze te bespreken, in normalen zittijd en toch
wil Jaspar mordicus, dat die ontwerpen nu in
de vacantie worden afgehandeld en dit dan
nog in galop, zonder dat er eene grondige dis
cussie kan plaats hebben.
Die ontwerpen voldoen ons Socialisten niet,
vooral voor wat den diensttijd betreft, want
terwijl we den zes maanden diensttijd eischen,
komen die heeren af met 8,12, 13 en 14 maan
den zelfs.
Verbeeld u, vriend lezer, dat om er gauw
van af te ziin, die heeren, nachtzittingen aan
de Kamerleden oplegden, en dat Minister Jas
par, sprak van zittingen zonder bepaald-uur
van sluiten.
Ge ziet van hier dat de Socialisten die daar
net 78 man zitten, zich niet gemakkelijk lie-
;en doen, en zij eichten dat de besprekingen
van die militaire wetsontwerpen zouden ver
schoven worden, tot in October, om ze dan
met alle gemak te kunnen behandelen 011 ons
toe te laten, de budjetten te bespreken, het
gewoon en noodzakelijkste werk der Kamer,
iets wat Minister Jaspar vroeger altijd zelf
voorbracht.
De stijfhoofdigheid van Minister Jaspar,
was de oorzaak dat er onregelmatig te werk
wierd gegaan, en de Kamerzittingen soms
heel woelig waren.
Voopsther1 Bcunet
is zelfs eens zoo ver moeten gaan aan Minister
Jaspar op te merken, dat de meerderheid haren
rol is te verwezentlijken, maar dat de minder
heid ook rechten heeft, die moesten gehand
haafd worden, en die rechten vooral waren
eene grondige bespreking te eischen van de te
behandelen ontwerpen.g
Minister Jaspar, meende ook den Voorzit
ter over 't hoofd te mogen zien. Bij kreeg ccn
kostelooze maar dure les.
Eene andere maal, besluit den Ministerraad,
liet Kamerlid Jacquemotte te laten vervolgen,
en liierook, waren het die heeren, die VER
GATEN de Voorzitter der Kamer hiervan te
verwittigen.
Dezen liet zich nu ook niet doen, en eene
tweede harde les viel hun te beurt.
Weeral, een anderen dag een nieuwe gaf»
vanwege die hooge geleerde en wijze peêrs.
Minister Jaspar, komt met den Voorzitter
overeen, dat de zitting zal sluiten om 8 uren
's avonds. j
De Socialisten eischen 5 uren, de normale
uur en de fronter Declerq stelt voor 12 uren.
En wat gebeurd er
Na dat de heeren liberalen en katholieken
dus met den Voorzitter akkoord gingen om de 1
zitting te eindigen om 8 uren, verbreken die
heeren hun woord, en ze stemmen, om te
zetelen tot 12 uren, en dit heeft de maat
doen overloopen, want 's anderendaags, heeft
onzen vriend Brunet zijn ontslag genomen,
niet alleenlijk als Voorzitter maar ook als Ka
merlid, omdat hij voorzeker niet meer zou
kunnen aanvaarden hebben, zijn post als Voor
zitter.
En nu, als Brunet weg is, nu voelen ze. dat
dat dien Socialist heel moeiëlijk als Voorzitter
is te vervangen en nu loopen ze om hem terug
te krijgen.
M. Jaspar, mag het onder zijn hoofd leggen,
dat zijne kinderstreker. er toegeleid hebben
Brunet zijn ontslag te doen nemen.
Nooit is er een wetsontwerp geweest, dat
zoo erg de bevolking heeft wakkergeschud
en dit komt voorzeker door het
Verraad der Christenen
die aan 't volk beloofd hadden voor de zes
maanden diensttijd te zullen stemmen en nu
hua woord niet gestand houden.
Het volk is lastig omdat ze nu samen met de
Socialisten machtig genoeg zijn om de zes
maanden te doen triomfeeren, én ze liever dan
met de Socialisten te doen, medeloopen met
de katholieke reactionnairs en de uitstervende
liberale partij.
Verleden Zondag hadden ze Congres de hee
ren christenen, en de bladen geven ons te
kennen, dat het er hevig is toegegaan. Hun
verraad is hun daar, door hunne eigene man
nen naar 't gezicht geslingerd en 't ging zelfs
zoover dat hunnen hoofdman M. Van Cauwe
laert is uitgejouwd geworden.
Zoo ver moest het komen.
Ongestraft pleegt men niet gedurig verraad
en wanneer de congresleden, dus de hoofd
mannen der groepen hunne leiders beginnen
uit. te schelden en uit te jouwen dan mogen
we er ons aan verwachten dat ook de volge
lingen zullen klaar zien en hunne mandataris
sen het betaald zullen zetten, met de aan
staande verkiezingen.
In tusschen moeten we nog wachten naar
de 6 maanden dienst, maar als het volk wil
dan komen ze met de aanstaande verkiezingen,
en dit zal want algemeen zal het roepen weg
de verraders, leve de ware volksvrienden,
de Socialisten. NICHELS Alf.
N. B. Dit artikel was reeds geschreven,
toe we vernamen dat gezel Brunet, zijn ont
slag als Kamerlid heeft ingetrokken. Beter be
wijs kunnen wij niet hebben, dat M. Jaspar en
de klerikale-liberale meerderheid, de schuld is
dat hij zijn ontslag als Voorzitter der Kamer
heeft genomen.
Wie zal hem opvolgen
Dat weten we deze week.
Verscheidene mijnwerkers uit de
Denderstreek komen dagelijks terug met
trein 1881 die cm 8.31 u. te Geeraards-
bergen aankomt en er moet aansluiten
met 2667 die om 8,36 u. naar Dender
leeuw vertrekt.
Het gebeurde nog al dikwijls dat de
correspondentie niet verzekerd werd; bet
is zelfs voorgevallen dat den eener, trein
wegreed als de andere binnen kwam.
Op tussohenkomst van Gezel De
Bruyn zal voortaan een wachttijd wor
den voorgeschreven om do aansluitingen
te verzekeren.
Beide vragen door Gezel De Bruyn
gesteld en waarbij belangrijke verbete
ringen worden gevraagd zijn reeds in
onderzoek.
Met 7 Oktober mogen ons werkmen-
schen zich aan talrijke goede verande
ringen verwachten.
Zonderling
M. Van Cauwelaert vraagt nu op taalge
bied minder, dan hetgeen hijeischte in 1913.
Hoe die katholieke Vlamingen toch het
Vlaamsche volk om den tuin willen leiden.
Verloren tijd, verloren geld
Heel de bepreking in de Kamer nopens
de legerwet is verloren tyd, al het geld dat
men wil verbrassen is verloren geld, maar
het zullen nogmaals de zwoegers zijn, welke
af te djokken hebben.
De socialisten verzetten er zich tegeD, en
daarom zyn ze opstructiemakers
't Schoentje wringt
Als er menschen zijn, die gewrongen zit
ten, zyn het toch wet de KRISTEN-DEMO-
KRATEN.
Sodcrt de socialisten bezig zyn, mot al
hun misdaden en vorradersstreken door
middel van plakbrieven en circulairen aan
de bevolking bekend te maken die weten ze
niet, waar ze loopen of keereD.
Ze spartelen als een duivel in een wijwa
tervat.
We begrijpen dat, want het zijn nagels
met koppen.
Ziedaar den datum die in gouden letters
zal prijken in de ontelbare rij van voorname
gebeurtenissen in de strijd der Sociaal-de-
mokratie, en welke als een der voornaamste
zal worden aanschouwd.
Inderdaad, 't geen we verleden week te
Brussel hebben bijgewoond mag onweder-
roepelijk een der prachtigste machtsont
plooiingen genoemd worden welke het pro
letariaat van België tot heden heeftop touw
gezet.
Was den massa-optocht bij de 40e verja
ring der der B. W. P. op i5 Oogst i9*5 'in
drukwekkend en grootsch, het geleek deze
maal, als de pelgrimtocht naar het einde
lijk veroverde Socialisme
Machtigindrukwekkend, onvergetelijk!...
De kern van het Belgisch Socialisme, is
verleden Zondag gemobliseerd, enze
waren er
Wat vermogen hei duizendtal manifestan
ten in stoeten onzer tegenstrevers, welke
dan meestal nog gedwongene meeloopers
zijn, tegen die massa-optocht onzer Jeugd
en verweertroepen
't Gelijkt de kleine muis, tegen den groo-
ten berg.
Al het gezwets der Bourgeoisie, geholpen
door de kortzichtige broodschrijvers en la-
keiën van Het Socialisme boert achter
uit »is te niet gedaan verleden Zondag, en
wat er dc burgerij zal over schrijven of
niet, het is ontegensprekelijk dat het Socia
lisme er staat als een rotsvaste blok welke
nimmer verdwijnen zal, maar onophoudend
groeien, om aldus in een afzienbaren tijd
de eindzege te bereiken.
Ons dunkens kan er geen spraak meer
zijn van het doodt punt van het Soeialisme, waar
over onze partijgenoot Balthazar eens
schreef in Vooruit
We moesten naar gezegd artikel een
nieuwen opmarsch doen om ons vau het
doodo puntte ontmaken.
In 1929 grijpen de groote Kamerverkie
zingen plaats. De strijd zal hevig zijn en hy
zal opnipuw afgespeeld worden tusschen
hot kwynynde katholicisme.
Met de meeste hoop gaan we dozen kies
strijd doorbrengen.
Als een bliksemschicht zien we op 's wer
kersgelaat de vreugd en geestdrift stralen,
en onze propagandisten in volleaktie en ten
allen kante en by iedere gelegenheid het
socialistisch woord verkondigende.
Dat is ons innig verlangen
Strijd immer strijd voor bet Socialismel!
Ach I wij geraken niet uitgepraat bij het
denkon dier heugelijke dag en, liet ge
beurde in't verloop der week: Die massa-
betooging, het Internationaal Kongros, de
reuzenbetooging van heden Zondag te Luik,
getuigt van de knappe leefbaarheid onzer
partij, en werpt een schel licht op de groote
geschiedkundige rol welke het Socialisme
te vervullen heeft, en dit voor in de toe
komst.
Neen er kan geen spraak zyn van een
doode puntofte stilstand bij het So
cialistisch leger.
We zetten met rassere schreden onze
opmarch voorwaarts dan wel de bourgeoi
sie denkt; de zege welke wein 1929opnieuw
zullen behalen zal onze beweringen staven.
De massa is te strijdlustig, ze heeft het
reeds te goed gevoeld, dat er met het ver
toon van eeDige ilauwhartigheid, of luieren
niets te winnen is, integendeel, en juist
hierom houdt ze er den moed in, en stuwen
ze onverpoosd den rollende wagenverder...
W6 bekennen het graag 't ware van on-
zentwege een misdaad moesten wo by onze
lauweren gaan, ruston met de hoop dat
we ons einddoel hebben bereikt.
Al mogen we feesten om dien krach-
tigon stoet al mogen we fieri zijn op
onze doeltreffende scheppingskrachten, al
vordienen onze Verweer- en Jeugdgroepen
ons aller hulde om hun ijverig werk, om
hun geweldige prestatie van verleden Zon
dag, verre, helaas, heel verre, ligt nog het
eindpunt van deD hobbeligen, maar heil-
voorspellenden weg, die ge opgegaan zyt,
en daarom zou hot ook Diet passen, moest
er nu, dat we in onzen vollen opmarch zyn,
gedacht worden om een rustpoos te gaan
nemen, en met een lijdzaamheid den verde
ren gang van den door hem vooruitgestuw-
de wagen, te bekijken, met de gedachte, dat
aan dien rollende wagen nimmer te durven
valt. Onze door den strijd oud geworden en
vergrijsde leiders koesteren alle hooge dat
de Jeugd het door haar in opbouw zijnde
symbool van broederlijkheid en Vrede: Het
Socialismezal voltooiën.
De opvoedende geest welke hen is inge
pompt door de anderen doet ben die zoete
hoop koesteren en het mag wel gezegd wor-
deD, dat, onze Socialistische Jeugd in Bel
gië van beteekenis wordt en ook met den
tijd de ware verantwoordelijke taak, vol be
geestering en hun jongelingskracht deze
op waardige wyze zal weten te dragen.
De betooging van verleden Zondag was
een demonstratie vanwege de ouderen welke
in volle geweten kunnen oordeelen hoe
onze Jeugd voelt voor de strijd van het pro
letariaat.
Ze hebben die duizende en nog duizende
Roode Verweertroepen zien marcheeren,
als een bescherming over onze Jeugd om te
beletten dat hun opmarsch in iets zou be
lemmerd worden, eD we zeggen het gerust,
wat er de bourgeoisie of facistische snot
neuzen ook over denken niets zal het op
rukkende Socialistisch leger stuiten niets
vermag zich om de verworvene rechten der
werkende klasse te ontnemen
Het proletariaat staat aan de voor-avond
van zijn eindtriomfhet Socialisme.
A. B.
Over de deelneming der Duitschers aan
onzen optocht van Zondag 1.1. te Brussel
schrijft Le Soir
Wij hebben niets te zeggen over de-
ze sympatieke manifestatie, die, we ge-
looven het, zeer oprecht is indien
de Duitschers niet voorafgegaan waren
door muziek, welke de troepen van den
keizer speelden, in 1914, toen ze de
straten van Brussel doorkruisten.
Daar hebt gij het 1
De verslaggever van Le Soir durft
zich openlijk niet verzetten tegen het
deelnemen der Duitschers aan onze be
toogingmaar hij zoekt... hij zoekt I
naar muizennesten. Gelukkig dat ons volk
zoo naïef niet is en zich niet laat op
sleeptouw nemen door zulke drogreden.
Neen, U moogt niet zoo enggeestig
zijn, Soir Geen oude veeten hoeven
opgerakeld om de gemoedsstemming van
ons volk te verbitteren.
Wij hebben genoeg van dien haat,
haat die dient om de grooten te behagen.
We ademen gezondere lucht
U zoudt willen, dat de wonden blijven
bloeden om bet volk vatbaar te hou
den voor nieuwe oorlogen.
Hebben de Duitsche proletariërs den
oorlog gewild
Neen, duizendmaal neen 1
Daarom ook koesteren we geenen haat
tegenover het Duitsche volk. Alle men
schen zijn broeders. Wij allen hebben be
lang bij de verbroedering aller volkeren.
Daaruit kan de bestendige vrede geboren
worden.
In de hooge wereld ziet men niet zoo
nauw op gebied van nationaliteit en
vaderlandsliefde. Moesten we maar we
ten wat daar al achter de schermen ge
beurt Maar dat alles wordt verduisterd
door verfijnde middelen. Wij zijn zoo
niet. Wij zijn oprecht.
En wanneer de Duitsche Volkskinde
ren tot ons komen, dan ontvaügen wij ze
als broeders.
De tijd zal komen, dat de grenzen zul
len verdwijnen of toch anders zullen
opgevat worden, op een gansch ander
terrein.
De menschlievendbeid en het interna
tionalisme zal het winnen op de bekrom
penheid.
Dat voelden we Zondag.
De Internationale zal morgen heer-
schen op aarde I
A. Vijverman.
Het is drellig. De Socialisten zeggen
ér bestaat klassenstrijd, 't zijn wy niet
die hem willen, maar wij beetatigen d.»t
hjj bestaat.
Onze tegenstrevérs zeggende klas
senstrijd bestaat niet't is een uitvindsel
van de Socialisten.
Wij Sooialisten hebben schoon te zeg
gen kijkt naar de bestaande toestan
den, en als ge uwe kijkers wilt openen
dan zult ge zien, dat den klassenstrijd in
al zijne hevigheid bestaat.
Welnu, terwijl ze hem looohenen, ge
ven ze ons gedurig bewijzen, dat ze we
tens en willens liegen.
We hebben eens een oogslag gewor
pen in de begrooting voor Landsverde
diging van 't jaar 1928 en daarin vinden
we
1- Dat men in het leger onderscheid
maakt in de officieren, want wanneer
het gebeurd, dat d'officieren en de sol
daten moeten vernachten bij de burgers,
dan betaalt men de volgende vergoedin
gen voor een Opperofficier 6 fr.; voor
een Hoofdofficier 4 fr. en voor een lage-
ren officier 2 fr. voor één naoht loge
ment.
Dus drie klassen onder dé officieren.
Moet het bed voor den eenen officie»
gemakkelijker en weelderiger zijn dan
voor den anderen 7
Zoo ja; is er daar dan géén klassen
strijd?
Waarom kan men met de officieren
niet doen, wat men met de onderofficie
ren, korporaals en simpele soldaten doet?
Dezen zijn allen evenveel waard,
want men betaalt voor al dezen maar 75
centiemen per nacht als ze een bed heb
ben en vijf (5) centiemen als ze op strooi
moeten slapen.
Voor de voeding is bet hetzelfde.
Wanneer de officieren bjj een burger
een ganschen dag moeten eten, dan
mag dien burger vragen wat hjj feite
lijk voor die heeren heeft uitgegeven,
maar als het een onderofficier of een
soldaat betreft, dan mag dien burger
niet meer vragen dan 6 franken per dag
en per man.
Is er hier niet weéral klassenstrijd
En als wjjSocialisten daarop wijzen,
dan zjjn wjj de uitvinders van den klas
senstrijd.
Kan het belachelijker
Neen vriend lezer, den klassenstrijd
bestaat, hij woedt in al zijne hevigheid
en 't is dien bestaanden klassenstrijd die
wjj Socialisten willen doen ophouden.
Daarom 'strijden wij voor meer gelijk
heid en rechtvaardigheid, omdat wij
uitgaan van het standpunt, dat iedereen
recht heeft op leven, op een deftig be
staan. FRIED ERIK.
't Was tot heden een ODgekend feit, dat de
regeering voorloopige kredieten moest vra
gen voor den gang van het land, gedurende
de maanden Oogst en September te verze
keren.
Dit is dit jaar nog het geval, omdat er
nog verschillende begrootingen moeten ge
stemd worden.
't Is de schuld der socialisten, roepen de
klerikalen en liberalen.
Gelogen zeggen wy socialisten
't Is de schuld der regeering en hare
meerderheid, kristen-democraten inbegre
pen, die eerst de legerontwerpen willen
doen stemmen, die enkel in I93I moeten
worden, terwijl de begrootingen voor 1928
toegepast reeds voor 1* Januari hadden
moeten gestemd zijn