5 0 0 G S T zal met gulden letters in de annalen van de Socialistische strijd worden geboekt Onze Verweer- en Jeugdgroepen, hebben een indruk gemaakt zonder weerga Rond het ontslag van den Voorzitter BRUNET Yoor oaze Reizende Werklieden 5 OOGST 1928 Niet zoo erg MIJN HOEKJE 25e Jaargang N° 55 Prijs per nummer 50 centiemen 12 Augustus 1928 Socialistisch Weekblad voor het Arrondissement Aalst lïij en rondom ons Nog nooit gebeurd. Geen rechten zonder plichten Geen plichten zonder rechten POSTCHECK-REKEMING Belgische W er kl i e d en - P a r t (j Arrondissements-Federatie Aalst Nr. 8 5 6 8 6. Telefoon 5 7 2 De bespreking van het Militiare wets ontwerp. Het verraad, der Christene democraten tegenover den 6 maanden diensttijd. Van Cauwelaert uitgejouwd door de Katholieke Vlamingen. De handelwijze in de Kamer van de libe- rale-katholieke meerderheid met Minister J as- par aan 't hoofd, nopens de militaire wetsont werpen, heeft heel wat herrie verwekt niet al leenlijk in de politieke partijen, maar ook in het land. Ge moet weten, dat men in de Kamer, twee militaire wetsontwerpen aan 't bespreken is, één voor den diensttijd en één voor de taal wet in 't leger zelf. Die wetsontwerpen moeten maar in voege komen in 't jaar I98I, er is dus tijd genoeg om ze te bespreken, in normalen zittijd en toch wil Jaspar mordicus, dat die ontwerpen nu in de vacantie worden afgehandeld en dit dan nog in galop, zonder dat er eene grondige dis cussie kan plaats hebben. Die ontwerpen voldoen ons Socialisten niet, vooral voor wat den diensttijd betreft, want terwijl we den zes maanden diensttijd eischen, komen die heeren af met 8,12, 13 en 14 maan den zelfs. Verbeeld u, vriend lezer, dat om er gauw van af te ziin, die heeren, nachtzittingen aan de Kamerleden oplegden, en dat Minister Jas par, sprak van zittingen zonder bepaald-uur van sluiten. Ge ziet van hier dat de Socialisten die daar net 78 man zitten, zich niet gemakkelijk lie- ;en doen, en zij eichten dat de besprekingen van die militaire wetsontwerpen zouden ver schoven worden, tot in October, om ze dan met alle gemak te kunnen behandelen 011 ons toe te laten, de budjetten te bespreken, het gewoon en noodzakelijkste werk der Kamer, iets wat Minister Jaspar vroeger altijd zelf voorbracht. De stijfhoofdigheid van Minister Jaspar, was de oorzaak dat er onregelmatig te werk wierd gegaan, en de Kamerzittingen soms heel woelig waren. Voopsther1 Bcunet is zelfs eens zoo ver moeten gaan aan Minister Jaspar op te merken, dat de meerderheid haren rol is te verwezentlijken, maar dat de minder heid ook rechten heeft, die moesten gehand haafd worden, en die rechten vooral waren eene grondige bespreking te eischen van de te behandelen ontwerpen.g Minister Jaspar, meende ook den Voorzit ter over 't hoofd te mogen zien. Bij kreeg ccn kostelooze maar dure les. Eene andere maal, besluit den Ministerraad, liet Kamerlid Jacquemotte te laten vervolgen, en liierook, waren het die heeren, die VER GATEN de Voorzitter der Kamer hiervan te verwittigen. Dezen liet zich nu ook niet doen, en eene tweede harde les viel hun te beurt. Weeral, een anderen dag een nieuwe gaf» vanwege die hooge geleerde en wijze peêrs. Minister Jaspar, komt met den Voorzitter overeen, dat de zitting zal sluiten om 8 uren 's avonds. j De Socialisten eischen 5 uren, de normale uur en de fronter Declerq stelt voor 12 uren. En wat gebeurd er Na dat de heeren liberalen en katholieken dus met den Voorzitter akkoord gingen om de 1 zitting te eindigen om 8 uren, verbreken die heeren hun woord, en ze stemmen, om te zetelen tot 12 uren, en dit heeft de maat doen overloopen, want 's anderendaags, heeft onzen vriend Brunet zijn ontslag genomen, niet alleenlijk als Voorzitter maar ook als Ka merlid, omdat hij voorzeker niet meer zou kunnen aanvaarden hebben, zijn post als Voor zitter. En nu, als Brunet weg is, nu voelen ze. dat dat dien Socialist heel moeiëlijk als Voorzitter is te vervangen en nu loopen ze om hem terug te krijgen. M. Jaspar, mag het onder zijn hoofd leggen, dat zijne kinderstreker. er toegeleid hebben Brunet zijn ontslag te doen nemen. Nooit is er een wetsontwerp geweest, dat zoo erg de bevolking heeft wakkergeschud en dit komt voorzeker door het Verraad der Christenen die aan 't volk beloofd hadden voor de zes maanden diensttijd te zullen stemmen en nu hua woord niet gestand houden. Het volk is lastig omdat ze nu samen met de Socialisten machtig genoeg zijn om de zes maanden te doen triomfeeren, én ze liever dan met de Socialisten te doen, medeloopen met de katholieke reactionnairs en de uitstervende liberale partij. Verleden Zondag hadden ze Congres de hee ren christenen, en de bladen geven ons te kennen, dat het er hevig is toegegaan. Hun verraad is hun daar, door hunne eigene man nen naar 't gezicht geslingerd en 't ging zelfs zoover dat hunnen hoofdman M. Van Cauwe laert is uitgejouwd geworden. Zoo ver moest het komen. Ongestraft pleegt men niet gedurig verraad en wanneer de congresleden, dus de hoofd mannen der groepen hunne leiders beginnen uit. te schelden en uit te jouwen dan mogen we er ons aan verwachten dat ook de volge lingen zullen klaar zien en hunne mandataris sen het betaald zullen zetten, met de aan staande verkiezingen. In tusschen moeten we nog wachten naar de 6 maanden dienst, maar als het volk wil dan komen ze met de aanstaande verkiezingen, en dit zal want algemeen zal het roepen weg de verraders, leve de ware volksvrienden, de Socialisten. NICHELS Alf. N. B. Dit artikel was reeds geschreven, toe we vernamen dat gezel Brunet, zijn ont slag als Kamerlid heeft ingetrokken. Beter be wijs kunnen wij niet hebben, dat M. Jaspar en de klerikale-liberale meerderheid, de schuld is dat hij zijn ontslag als Voorzitter der Kamer heeft genomen. Wie zal hem opvolgen Dat weten we deze week. Verscheidene mijnwerkers uit de Denderstreek komen dagelijks terug met trein 1881 die cm 8.31 u. te Geeraards- bergen aankomt en er moet aansluiten met 2667 die om 8,36 u. naar Dender leeuw vertrekt. Het gebeurde nog al dikwijls dat de correspondentie niet verzekerd werd; bet is zelfs voorgevallen dat den eener, trein wegreed als de andere binnen kwam. Op tussohenkomst van Gezel De Bruyn zal voortaan een wachttijd wor den voorgeschreven om do aansluitingen te verzekeren. Beide vragen door Gezel De Bruyn gesteld en waarbij belangrijke verbete ringen worden gevraagd zijn reeds in onderzoek. Met 7 Oktober mogen ons werkmen- schen zich aan talrijke goede verande ringen verwachten. Zonderling M. Van Cauwelaert vraagt nu op taalge bied minder, dan hetgeen hijeischte in 1913. Hoe die katholieke Vlamingen toch het Vlaamsche volk om den tuin willen leiden. Verloren tijd, verloren geld Heel de bepreking in de Kamer nopens de legerwet is verloren tyd, al het geld dat men wil verbrassen is verloren geld, maar het zullen nogmaals de zwoegers zijn, welke af te djokken hebben. De socialisten verzetten er zich tegeD, en daarom zyn ze opstructiemakers 't Schoentje wringt Als er menschen zijn, die gewrongen zit ten, zyn het toch wet de KRISTEN-DEMO- KRATEN. Sodcrt de socialisten bezig zyn, mot al hun misdaden en vorradersstreken door middel van plakbrieven en circulairen aan de bevolking bekend te maken die weten ze niet, waar ze loopen of keereD. Ze spartelen als een duivel in een wijwa tervat. We begrijpen dat, want het zijn nagels met koppen. Ziedaar den datum die in gouden letters zal prijken in de ontelbare rij van voorname gebeurtenissen in de strijd der Sociaal-de- mokratie, en welke als een der voornaamste zal worden aanschouwd. Inderdaad, 't geen we verleden week te Brussel hebben bijgewoond mag onweder- roepelijk een der prachtigste machtsont plooiingen genoemd worden welke het pro letariaat van België tot heden heeftop touw gezet. Was den massa-optocht bij de 40e verja ring der der B. W. P. op i5 Oogst i9*5 'in drukwekkend en grootsch, het geleek deze maal, als de pelgrimtocht naar het einde lijk veroverde Socialisme Machtigindrukwekkend, onvergetelijk!... De kern van het Belgisch Socialisme, is verleden Zondag gemobliseerd, enze waren er Wat vermogen hei duizendtal manifestan ten in stoeten onzer tegenstrevers, welke dan meestal nog gedwongene meeloopers zijn, tegen die massa-optocht onzer Jeugd en verweertroepen 't Gelijkt de kleine muis, tegen den groo- ten berg. Al het gezwets der Bourgeoisie, geholpen door de kortzichtige broodschrijvers en la- keiën van Het Socialisme boert achter uit »is te niet gedaan verleden Zondag, en wat er dc burgerij zal over schrijven of niet, het is ontegensprekelijk dat het Socia lisme er staat als een rotsvaste blok welke nimmer verdwijnen zal, maar onophoudend groeien, om aldus in een afzienbaren tijd de eindzege te bereiken. Ons dunkens kan er geen spraak meer zijn van het doodt punt van het Soeialisme, waar over onze partijgenoot Balthazar eens schreef in Vooruit We moesten naar gezegd artikel een nieuwen opmarsch doen om ons vau het doodo puntte ontmaken. In 1929 grijpen de groote Kamerverkie zingen plaats. De strijd zal hevig zijn en hy zal opnipuw afgespeeld worden tusschen hot kwynynde katholicisme. Met de meeste hoop gaan we dozen kies strijd doorbrengen. Als een bliksemschicht zien we op 's wer kersgelaat de vreugd en geestdrift stralen, en onze propagandisten in volleaktie en ten allen kante en by iedere gelegenheid het socialistisch woord verkondigende. Dat is ons innig verlangen Strijd immer strijd voor bet Socialismel! Ach I wij geraken niet uitgepraat bij het denkon dier heugelijke dag en, liet ge beurde in't verloop der week: Die massa- betooging, het Internationaal Kongros, de reuzenbetooging van heden Zondag te Luik, getuigt van de knappe leefbaarheid onzer partij, en werpt een schel licht op de groote geschiedkundige rol welke het Socialisme te vervullen heeft, en dit voor in de toe komst. Neen er kan geen spraak zyn van een doode puntofte stilstand bij het So cialistisch leger. We zetten met rassere schreden onze opmarch voorwaarts dan wel de bourgeoi sie denkt; de zege welke wein 1929opnieuw zullen behalen zal onze beweringen staven. De massa is te strijdlustig, ze heeft het reeds te goed gevoeld, dat er met het ver toon van eeDige ilauwhartigheid, of luieren niets te winnen is, integendeel, en juist hierom houdt ze er den moed in, en stuwen ze onverpoosd den rollende wagenverder... W6 bekennen het graag 't ware van on- zentwege een misdaad moesten wo by onze lauweren gaan, ruston met de hoop dat we ons einddoel hebben bereikt. Al mogen we feesten om dien krach- tigon stoet al mogen we fieri zijn op onze doeltreffende scheppingskrachten, al vordienen onze Verweer- en Jeugdgroepen ons aller hulde om hun ijverig werk, om hun geweldige prestatie van verleden Zon dag, verre, helaas, heel verre, ligt nog het eindpunt van deD hobbeligen, maar heil- voorspellenden weg, die ge opgegaan zyt, en daarom zou hot ook Diet passen, moest er nu, dat we in onzen vollen opmarch zyn, gedacht worden om een rustpoos te gaan nemen, en met een lijdzaamheid den verde ren gang van den door hem vooruitgestuw- de wagen, te bekijken, met de gedachte, dat aan dien rollende wagen nimmer te durven valt. Onze door den strijd oud geworden en vergrijsde leiders koesteren alle hooge dat de Jeugd het door haar in opbouw zijnde symbool van broederlijkheid en Vrede: Het Socialismezal voltooiën. De opvoedende geest welke hen is inge pompt door de anderen doet ben die zoete hoop koesteren en het mag wel gezegd wor- deD, dat, onze Socialistische Jeugd in Bel gië van beteekenis wordt en ook met den tijd de ware verantwoordelijke taak, vol be geestering en hun jongelingskracht deze op waardige wyze zal weten te dragen. De betooging van verleden Zondag was een demonstratie vanwege de ouderen welke in volle geweten kunnen oordeelen hoe onze Jeugd voelt voor de strijd van het pro letariaat. Ze hebben die duizende en nog duizende Roode Verweertroepen zien marcheeren, als een bescherming over onze Jeugd om te beletten dat hun opmarsch in iets zou be lemmerd worden, eD we zeggen het gerust, wat er de bourgeoisie of facistische snot neuzen ook over denken niets zal het op rukkende Socialistisch leger stuiten niets vermag zich om de verworvene rechten der werkende klasse te ontnemen Het proletariaat staat aan de voor-avond van zijn eindtriomfhet Socialisme. A. B. Over de deelneming der Duitschers aan onzen optocht van Zondag 1.1. te Brussel schrijft Le Soir Wij hebben niets te zeggen over de- ze sympatieke manifestatie, die, we ge- looven het, zeer oprecht is indien de Duitschers niet voorafgegaan waren door muziek, welke de troepen van den keizer speelden, in 1914, toen ze de straten van Brussel doorkruisten. Daar hebt gij het 1 De verslaggever van Le Soir durft zich openlijk niet verzetten tegen het deelnemen der Duitschers aan onze be toogingmaar hij zoekt... hij zoekt I naar muizennesten. Gelukkig dat ons volk zoo naïef niet is en zich niet laat op sleeptouw nemen door zulke drogreden. Neen, U moogt niet zoo enggeestig zijn, Soir Geen oude veeten hoeven opgerakeld om de gemoedsstemming van ons volk te verbitteren. Wij hebben genoeg van dien haat, haat die dient om de grooten te behagen. We ademen gezondere lucht U zoudt willen, dat de wonden blijven bloeden om bet volk vatbaar te hou den voor nieuwe oorlogen. Hebben de Duitsche proletariërs den oorlog gewild Neen, duizendmaal neen 1 Daarom ook koesteren we geenen haat tegenover het Duitsche volk. Alle men schen zijn broeders. Wij allen hebben be lang bij de verbroedering aller volkeren. Daaruit kan de bestendige vrede geboren worden. In de hooge wereld ziet men niet zoo nauw op gebied van nationaliteit en vaderlandsliefde. Moesten we maar we ten wat daar al achter de schermen ge beurt Maar dat alles wordt verduisterd door verfijnde middelen. Wij zijn zoo niet. Wij zijn oprecht. En wanneer de Duitsche Volkskinde ren tot ons komen, dan ontvaügen wij ze als broeders. De tijd zal komen, dat de grenzen zul len verdwijnen of toch anders zullen opgevat worden, op een gansch ander terrein. De menschlievendbeid en het interna tionalisme zal het winnen op de bekrom penheid. Dat voelden we Zondag. De Internationale zal morgen heer- schen op aarde I A. Vijverman. Het is drellig. De Socialisten zeggen ér bestaat klassenstrijd, 't zijn wy niet die hem willen, maar wij beetatigen d.»t hjj bestaat. Onze tegenstrevérs zeggende klas senstrijd bestaat niet't is een uitvindsel van de Socialisten. Wij Sooialisten hebben schoon te zeg gen kijkt naar de bestaande toestan den, en als ge uwe kijkers wilt openen dan zult ge zien, dat den klassenstrijd in al zijne hevigheid bestaat. Welnu, terwijl ze hem looohenen, ge ven ze ons gedurig bewijzen, dat ze we tens en willens liegen. We hebben eens een oogslag gewor pen in de begrooting voor Landsverde diging van 't jaar 1928 en daarin vinden we 1- Dat men in het leger onderscheid maakt in de officieren, want wanneer het gebeurd, dat d'officieren en de sol daten moeten vernachten bij de burgers, dan betaalt men de volgende vergoedin gen voor een Opperofficier 6 fr.; voor een Hoofdofficier 4 fr. en voor een lage- ren officier 2 fr. voor één naoht loge ment. Dus drie klassen onder dé officieren. Moet het bed voor den eenen officie» gemakkelijker en weelderiger zijn dan voor den anderen 7 Zoo ja; is er daar dan géén klassen strijd? Waarom kan men met de officieren niet doen, wat men met de onderofficie ren, korporaals en simpele soldaten doet? Dezen zijn allen evenveel waard, want men betaalt voor al dezen maar 75 centiemen per nacht als ze een bed heb ben en vijf (5) centiemen als ze op strooi moeten slapen. Voor de voeding is bet hetzelfde. Wanneer de officieren bjj een burger een ganschen dag moeten eten, dan mag dien burger vragen wat hjj feite lijk voor die heeren heeft uitgegeven, maar als het een onderofficier of een soldaat betreft, dan mag dien burger niet meer vragen dan 6 franken per dag en per man. Is er hier niet weéral klassenstrijd En als wjjSocialisten daarop wijzen, dan zjjn wjj de uitvinders van den klas senstrijd. Kan het belachelijker Neen vriend lezer, den klassenstrijd bestaat, hij woedt in al zijne hevigheid en 't is dien bestaanden klassenstrijd die wjj Socialisten willen doen ophouden. Daarom 'strijden wij voor meer gelijk heid en rechtvaardigheid, omdat wij uitgaan van het standpunt, dat iedereen recht heeft op leven, op een deftig be staan. FRIED ERIK. 't Was tot heden een ODgekend feit, dat de regeering voorloopige kredieten moest vra gen voor den gang van het land, gedurende de maanden Oogst en September te verze keren. Dit is dit jaar nog het geval, omdat er nog verschillende begrootingen moeten ge stemd worden. 't Is de schuld der socialisten, roepen de klerikalen en liberalen. Gelogen zeggen wy socialisten 't Is de schuld der regeering en hare meerderheid, kristen-democraten inbegre pen, die eerst de legerontwerpen willen doen stemmen, die enkel in I93I moeten worden, terwijl de begrootingen voor 1928 toegepast reeds voor 1* Januari hadden moeten gestemd zijn

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1928 | | pagina 1