Mei volle Vlucht doen we Zondag a.s. Stormloop
met onzen Stembrief, dat onze tegenstrevers er onder Bezwijken.
_Nr 4 is iroefRood zegeviert
ZES MAANDEN
Voor 'tVolk
Geofferd
7° OCTOBER 1928
6 MAANDEN
25e Jaargang N° 58
Prijs'fper nummer ;50 centiemen
16 September 1928
Socialistisch Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
Waar bleven ze er mee
moet door al de groepen vrij
gehouden worden.
Het is dien dag Arrondisse-
ments congres te Dender
leeuw
De zes-maanden diensttijd.
Legerdienst volstaan voor
de veiligheid van het land.
De Socialisten hebben dit
duidelijk bewezen.
Maar de 6 Maanden
werden verworpen door de
Kathoiieken, de Kristen-
demokraten en de Liberalen
Arbeiders, Demokraten
Uw zonen moeten dus
naar de kazerne voor 8, 10,
12 en 14 maanden.
Weg met hel militarisme
Leve het Socialisme
Recht en
Geen rechten zonder plichten I SoCÏcli isti'SCh
Geen p.ichten zonder rechten VQ h x ArmnH
POSTCHECK-REKEN1NG
Belgische Werklieden-Party
Arrondissements-Federatie Aalst
Nr. 8 5 6 8 6. Telefoon 5 7 2
Het is dus gescheidt, zooals het te voorzien
was het eerste deel van het legerontwerp is
gestemd in de Kamer van volksvertegenwoor
digers zonder eenige wijziging aan de teksten
door de regeering Jaspar voorgesteld.
De heer Jaspar had beproefd dit ontwerp te
doen stemmen zonder bespreking hij dacht
dat het voldoende was te mogen rekenen op de
slaafsheid der katholieke zoogezegde demokra-
ten en de verlooching door de liberalen hunner
vroeger princiepen in zake legerinrichting.
Maar de socialisten hebben met hardnekkig
heid en takt hun plicht vervuld tegenover het
volk zij hebben de gebreken aangetoond van
de legerwet, zij hebben amendementen neer
gelegd, om in de mate der mogelijkheid er
verbetering aan te brengen.
Verre van ons de gedachte te onkennen dat
benevens de duurvan den diensttijd, er voor
de organisatie van het leger vele andere pun
ten van groot belang zijnmaar het ging er
bijzonders om aan te toonen dat het mogelijk is
een degelijk leger te hebben, met een dienst
tijd van zes maanden.
De verschillende socialistische redenaars in
de Kamer, hebben met gestaafde argumenten
aangetoond, dat met de zes maanden diensttijd
als basis, het mogelijk is een leger in te rich
ten, in staan tot verdediging op te treden, zoo
goed als de middelen van een klein land, als
het onze toelaten. Allen hebben bewezen dat
zij even goed bekommerd zijn als wie ook om
de degelijke inrichting van het leger.
De behandelingen in de Kamer van Volks
vertegenwoordigers, hebben aan het Volk de
gelegenheid gegeven te oordeelen over de
rechtzinnigheid der leden van het Parlement.
Want het zijn niet enkel de socialisten, die
in kiezingstijd het princiep der zes maanden
voor het kiezerskorps hebben verdedigd, de
katholieke demokraten, en bijzonder in 't
Vlaamscheland. verklaarden ook bij elke ge
legenheid voorstaanders te zijn van de zes
maanden. Zij hadden zelfs den zes maanden
dienstplicht op hun programma geschreven.
Maar sedert twee der hunnen in de regeering
zijn getreden, hebben zij dit punt van hun pro
gramma laten vallen. Het schijnt dat de kriste-
ne-demokraten, evenals de liberalen overigens
nu alles in het werk stellen om eerst en vooral
te laten zien dat zij anti-socialisten zijn.
De kristen-demokraten zijn zelfs verder ge
gaan dan hun verbintenis tegenover hun kie
zers, voor wat de zes maanden betreft, niet na
te leven. Zij laten zelfs de acht maanden voor
meer dan de helft der dienstplichtigen vallen.
Zij gaan achteruit enkel niet op I927 en 1925,
maar zelfs op 1923.
De kristen-demokraten trachten natuurlijk
hun verraad tegenover de zes maanden goed
te praten, en zoo zullen zij als argument aan
halen dat de socialisten ook reeds tegen de
zes maanden hebben gestemd maar zij verge
ten er bij te voegen dat het de eerste maal is
dat erin de Kamers een voorstel is gedaan ge
worden in de vereischte voorwaarden, zooals
het nu met de bespreking van de organische
legerwet is geschied. Een bewijs te meer dat
de socialisten wel bekommerd zijn om de dege
lijkheid van het leger.
Toen de socialisten niet voor de zes maanden
stemden, was het bij gelegenheid der vaststel
ling van het contingent dat een voorstel voor
zes maanden werd gedaan en de kristene-
demokraten weten even goed als wij, dat niet
in de wet over het contingent, dewelke jaar
lijks gestemd wordt, den duur van den dienst
tijd bepaald wordt, omdat de diensttijd moet
dienen als basis voor de organisatie van het le
ger, zooals wij het hooger reeds zegden.
Dit is dus een argument, dat zich zelve te
niet doet.
Zij zeggen in hunne vergaderingen en schrij
ven in hunne bladen dat in het wetsontwerp
der socialisten terug roepingen voorzien zijn
maar in het ontwerp van den legerstaf, nu
gestemd door de Kristen-democraten zijn
ook terug roepingen voorzien en de diensttijd
is van 8, 12 en 14 maanden.
Nog een argument van de kristen-demokra
ten is dat zij niet willen van de soldaterij in de
schoolmaar de socialisten willen daar in 't ge
heel of ten deele niet van, en het ontwerp van
Huysmans over de lichamelijke opvoeding in
de school sloot alle militaire inmenging uit.
Dat de lichamelijke oefeningen in de school en
na de schoolplichtjaren er veel moeten toe bij
dragen om toe te laten aan de opgeroepen mili
tianen met meer gemak hunnen dienstteleeren
is een onloochenbaar feitmaar zelfs zonder
dat onze jongens zouden kunnen opgeroepen
worden bij het leger, behoudt het ontwerp
Huysmans zijne waarde en zijne noodzakelijk
heid voor de gezondheid en de sterkte van de
jeugd.
Wij zijn min dan de kristen demokraten
voorstanders van eene voorbereidende militai
re drilling, in den engen zin van 't woord maar
zijn van oordeel dat het mogelijk is, de maat
regelen te treffen om het verblijf in de kazer
nen op het minimum te brengen.
De kristen demokraten hebben verscheidene
ontwerpen van belang, waarbij de pachtwet,
laten op de lange baan schuiven, om hun ver
raad tegenover de zes manden te kunnen ple
gen zij hebben nog eens klaarblijkend laten
zien dat hunne demokratie slechts dienen moet
om de goedgeloovigen te misleiden, om de
macht dor arbeiders en kleine landbouwers en
burgers tegenover de groote machthebbers te
verzwakken.
Velen, meer ingewijd in legerkwesties zijn
van oordeel dat de legerwet, zooals deze nu in
de Kamers is gestemd, niet lang in voege zijn
zal, vooraleer men bemerken zal dat vele ge
breken er aan verbonden zijn. Sommigen be-
weeren zelf dat voor het in voege treden, mis
schien wel wijzigingen zouden kunnen voorge
steld worden.
In de socialistische bladen is er voldoende
bewezen geworden dat de zes maanden geen
utopie zijnonze Volksvertegenwoordigers
hebben zulks ook op meesterlijke wijze uiteen
gezet. Met de zes maanden zal het gaan zooals
met de ouderdomspensioenen, de achturendag
en nog andere hervormingen. Katholieke en
liberale reaktionairs noemden zulks vroeger
ook droombeelden. Maar deze zijn door de
strijd der socialisten toch verwezentlijk ge
worden.
Meer dan ooit blijft onzen eisch voor de zes
maanden staande. Wij durven zelfs verhopen
dat eens ons droom om den kaat tusschen de
volkeren te doen verdwijnen zich zal ver
wezenlijken.
Wij zijn er ook van overtuigd dat in de aan
staande wetgevende verkiezingen ons volk be
wijzen zal dat het de socialisten goedkeurt, om
hunnen strijd voor vermindering der militaire
lasten.
G. DE NAUW.
Arbeiders en vrouwen, hebt gij u nog
niet afgevraagd hoe het komt, dat noch,
Katholieken, Liberalen ol Fronters, een
woordje hebben gerept over de herkiezing
voor de supplianten van den Werkrechters-
raad welke Zondag 23* September e, k.
moet plaats hebben
Vindt gij het niet eigenaardig dat nu
die zoogezegde redders der werkende
klasse in hun schelp bleven, alhoewel er
ons nog slechts 8 dagen van de kiezing
scheiden
Heel eenvoudig beste kiezers en kieze
ressen
Katholieken en Liberalen hebben zulk-
danig verraad gepleegd tijdens de laatste
weken dat zij nu beschaamd staan te glu
ren over hunne wandaden en ze denken
met hun stilzwijgendheid onze arbeiders
en vrouwen onverschillig aan deze kiczing
te doen blijven.
De Fronters van hunnen kant hebben
ook met hun gepleegde verraad in de sta
king van Torley te Aalst tientallen van
leden verloren wat hen bijoa een beroerte
op 't lijf heeft gejaagd.
Nogthans dienen wij op onze hoede te
weezen want dergelijke stilzwijgendheid
beduid voorzeker het voorbereiden van
allerhande vuiligheid en laster om de
laatste dagen te verspreiden, ten einde te
beletten dat hun vuige aantijgingen nog
zouden weerlegd worden.
Dergelijke loensche streken hebben we
herhaalde malen kunnen vaststellen. Ze
getuigen aldus van de mentaliteit welke
de drielingbrosrs bezielen.
En als wij ten alle tijde en bij iedere
gelegenheid de arbeidende klasse op het
gevaar hebben gewezen die er besloten
ligt met hun veitrouwen te schenken aan
de Kristenen, Liberalen of Fronters, wil
len wij dit met klem herhalen dat, de
arbeider welke zijn stem geelt aan een
dezer dlie lijsten, verraad pleegt tegen
zich zelf, tegen vrouw en kinderen, tegen
al zijn werkbroeders, omdat het hierin
deze kiezing het aanstellen geldt van ar-
beidsrechteis welke ontstane geschillen
tusschen werkman en patroon moeten
spraak te doen hebben.
En welke werkman zou et zijn stem
kunnen uitbrengen voor dezen die bij sta
kii-gen alles in het werk stellen om deze
doen te verliezen
_Wie kan er zijn vertrouwen stellen in
leiders als de Katholieken welke aan de
patroons beloven tijdens eene staking dat
als de socialisten aan 't werk niet gaan
zij zullen zorgen voor ander personeel?
Geen enkel bewuste arbeider of vrouw zoo
zulks op zijn geweien willen.
En de Fronters dan
Hebben zij ook geen bewijs genoeg ge
leverd dat ze enkel een broeinest tot het
kweeken van onderkruipers zijn
Van de Liberalen spreken we niet meer
die zijn voor eeuwig van 't strijdperk.
Geloof me beste kiezers en kiezeressen
de Katholieken Liberalen en Fronters
stilzwijgendheid beduid iets die niet juist
is.
Ze willen u inslaap dutten, maar we
zijn er van overtuigd dat het niet zal
pakken.
We hebben de volle overtuiging dat gij
aanstaande Zondag in massa de storm
loop zult doen met uw stembrief dat
Katholieken, Liberalen en Fronters, bij
het zien van den uitslag, krokedillen tra-
nen zullen storten.
Het gepleegde verraad door de Drieling-
broers in de staking van Torley te Aalst,
in de Lock out te Eecloo, in de staking
te Herstal enz. dient hen betaald gezet te
worden.
De socialistische kandidaten moeten op
nieuw zegevierend uit de stembus komen
omdat zij de enige en ware verdedigers
zijn der arbeiders belangen.
Rood is troef N. 4 zal zegevieren
't Is er mede gebeld. De Liberalen,
Klerikalen en Christen-democraten, heb
ben verleden Woensdag 5 September in
deKannr blok gevormd om den ijs
maanden diensttijd door de Socialisten
voorgesteld, te verwerpen.
Hunne kiesbeloften telden niet en 'z heb
ben zich t' akkoord verklaard om den
diensttijd op 8,12, 13 en 14 maanden te
brengen.
Het offer is volbracht, het kalf ge
leverd.
't Zal aan de bevolking zijn, zulks te
doen herstellen, door met de aanstaande
verkiezingen, voor de Socialisten te
stemmen.
Op 23c Septomber, kan de eerste
wraak gekoeld worden, door te stemmen
onder N. 4.
Arbeiders en Vrouwen
Stemmen voor de Socialisten is protestee
ren tegen de aanwervers van onderkruipers.
N' 4 moet zegevieren.
roman «door Ed. Anssele
HetjaarT487 was rampzalig voor Vlaande
ren en voor Gent. De koorts, die sinds jaren
in handel en nijverheid heerschte, en de in
voering der mekanieken, deden eene dier
onvermijdelijke krisissen ontstaan, die zoo
noodlottig zijn voor de werkende bevolking,
en zich later zoo dikwijls hebben vernieuwd,
zelfs periodiek zijn geworden. Werkgebrek,
daling der loonen, wierpen het volk der stad
in zulk eene diepe ellende dat het niet meer in
zijne noodig stelevensbehoeften kon voorzien
de handwevers van den buiten, door de meka
nieken werkloos gesteld en hunne levensbron
afgesneden bevondenzich zondermiddelen van
bestaan en kwamen naar Gent werk zoeken.
Die rasse vermeerdering van aantal werklie
den die hongerig de armen uitstrekten naaralle
fabrikanten, naar alle bazen, en zich aanboden
voor alles wat ze geven wilden, deed de loo
nen nog meer dalen, de ellende steeds stijgen.
Dit alles kwam den handel nog meer treffen en
den reeds gespannen toestand veel verergeren.
Tot overmaat van rampen mislukte de
oogstde verschrikkelijke hongersnood, de
plaag der middeleeuwen, woedde weldra met
Hevigheid in onze streken, en deed het lijden
des volk ten top stijgen.
Gent werd verschrikkelijk geteisterd. De
werkersbevolking, ongelukkige familiën van
hongerige grijsaards, mannen, vrouwen, kin
deren, wrongen zich krampachtig, evenals de
familiegroep van den Laocoon, toen hij door
eene slang werd verpletterd.
Gent leed honger als voorheen, maar nu
kwam geeu Wijze, geen Van Arteveldeom de
bevolking te voeden. Geene redding van de
hoogere standen ziende komen, verschafte het
volk zich zelve recht en brood. Het plunderde.
De avond vóór die plundering was kil en
somber. Eene dikke duisternis hing over de
stad en dekte haar gelijk het zwart fluweel de
lijkkist. Een onderweder was losgebarsten. De
hagelsteenen en de regen, die bij stroomen
viel, verwekten een oorverdoovend gekletter.
Soms werd de gansche vlaag voortgezweept
door een felle noorderwind, die met woede
blies.
Het was een sombere avond l Geen mensch
te zien. Het weifelend licht der straatlantaar-
nen drong zwak en niet moeite door den dik
ken sluier. Het onder was tot een vreeselijk
orkaan gestegen en de wind huilde met die
akelige stem, die hem alleen eigen is, en men
schen en dieren met schrik slaat. Nu eens al
zijne krachten samentrekkend, wierp hij zich j
met woeste macht op éón enkel punt, deed de
sterkste gebouwen sidderen, en sloeg neêr wat
hem weerstand bood dan sleepte hij zich hui
lend door eeno straat, de ergste vernieling
achterlatend, gelijk de overwinnende krijgs
man na zijnen bloedigen tocht.
Zoo onstuimig woest moet weleer de inval
der Noormannen geweest zijn.
Er lag iets ontzettends in dat woeden, in
dat huilen. Da nooderwind was als een bezield
wezen, dat triomf zong over zijn werk en heer
schappij, of schreeuwde van haat en razernij,
omdat de menschen steenen dammen tegen
zijne verdelgingswoede hadden durven op-
werpen.
Na den eersten schrik biedt zulk een weder
iets verukkends aan voor hem die, bij een ge-
zellig vuur gezeten of de opgetogen gast van
een donzig bed zijnde, zich buiten alle gevaar j
weet, en de woedende natuur kan uitlachen I
maar zooveel te verschrikkelijker zijn deze
tempeesten voor hen, die bij iederen ruk van
van den wind eene dakpan van hunne zolder
kamer, van hun slaapvertrek zien verdwijnen,
voor den geweldigen regen moeten vluchten,
en na een nacht van vermoeinis en koude,
's morgens vroeg door de onverbiddelijke klok
van het werkhuis, naar een lastigen en meestal
slecht betaalden arbrid worden geroepen of
voor den armen boer, wiens vruchten voor een
groot deel werden vernield en die den verval
dag en den eigenaar, langzaam maar onmee-
doogend ziet naderen.
Er wordt veel geleden, maar weinig ge
dacht aan hen die lijden. Treft het orkaan de
armen met opzet Oneen, moeder natuur is
zoo ontaard niet als onze maatschappij.
Steeds heviger werd de stortvloed en vreeselij
ker het huilen van den wind Als begeleiding van
dit helsche feest, kwamen de duizende geruch
ten, veroorzaakt door het vallen en breken van
hetgeen het orkaan naar omlaag wierp, en door
de hoornen der hoven, pleinen en wandelingen,
die door hunne geslingerde takken een gedruis
verwekten, alsof stoomwagens in dolle vaart
voorbijsnelden. Geen bliksemstraal echter
kwam met zijn too verglans dit tooncel ver
gulden.
Boven den St Pieterswijk scheen het orkaan
het hevigst te woeden. Plotseling was er eene
rustpoos. Was het onweer over O Neen
Het had alleen zijne krachten verzameld om
eene meer geweldigde poging te wagen. Eens
klaps herbegon het met vernieuwde woede,
maar duurde niet lang. De wijk sidderde. In de
verte hoorde men schoorsteenen, halve daken
met geweld nederstorten.
Boven dit alles weerklonk op eens op den
Nederkouter een schellen doordringenden
vrouwenkreet. Al wat eene vrouw aan smart en
wanhoop in het hart dragen kan, lag in dien
kreet opgesloten.
Dit noodgeschrei, dat eene gansche volks
wijk in rep en roer zou hebben gebracht, hon
derden harten van naastenliefde had doen
kloppen, honderden armen tot hulp had be-
reid gevonden, werd door den burgerswijk i
met dc stilte van een graf, de ongevoeligheid
van een ikzuchtige beantwoord.
Wat was er gebeurd
Het tweejarig zoontje eener arme vrouw
was door een vallende dakpan tot bloedens ge
troffen geworden.
Het zwakke licht eener straatlantaarn viel
op een treurige groep, die op de steenen trap
pen van een burgershuis was gezeten. Op de
bovenste trede bevond zich een arme vrouw
met het gekwetste kind, haar zoontje, op den
schoot het kind klaagde pijnlijk een meisje
van omtrent acht jaren, zat nevens de moeder,
en poogde met een der hoeken van haar voor
schoot het bloed te stelpen.dat nog al over
vloedig uit de wonde gutp'e vóór hen, tegen
den ingang geleund, stond een jongen bewe
gingsloos, niet wetende wat te doen. Hij was
ouder dan het meisje.
Over die vier aangezichten lag zulke bleek*
heid verspreid, er waren zulke trekken van
diep lijden ingegroefd, dat dit aan iets meer
dan aan den doorgestanen schrik was toe te
schrijven.
Het klagen van het kind hield een oogenblik
op. van tijd tot tijd bracht het meisje haastig
de hand onder het hart, en hare trekken, dan
krampachtig saamgetrokken, verrieden hevige
smart telkens wilde zij iets zeggen aan hare
moeder, doch telkens hield zij de woorden in
die op hare lippen brandden. Dit lijden, dit be
dwingen der smartkreten was der moeder niet
ontgaan; zij durfde naar de oorzaak, die ze
misschien giste, niet vragen maar sloeg ane-
stig hare dochter gade.
(Wordt voortgezet).
