Voor 'tVolk
Geofferd
De Sociale Verzekeringen
4 4 NOVEMBER
MIJN HOEKJE
25e Jaargang N° 46
Prijs per nummer 30 centiemen
I 1 November 1928
Socialistisch Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
AAN DE
Nationale Maatschappij van Spoorwegen
Waarom Waarom 1
De Rationeele Inrichting
Recht en
Geen reohten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
POSTCHECK-REKEHIMG
Belgische W e r k 1 i o d e 11 - P a r t ij
Arrondissements-Federatie Aalst
Nr. 8 1686. Telefoon S 7 2
nijverheid gedurende de eerste maand ziekte
Het groote vraagstuk van den dag is vast en
zeker aat betreffende de verplichte verzeke
ring tegen ziekte en vroegtijdige werkonbe
kwaamheid. Onze lezers weten dat een spe
ciale kommissie, door den minister van Nijver
heid en Arbeid ingesteld, gelast is geworden
te onderzoeken welke de geschikte vorm zijn
zou om tot de verplichte verzekering over te
gaan. In die kommissie is er al meermalen ge
wezen geworden op wat er bij de Nationale
Maatschappij van Spoorwegen is gedaan ge
worden. Wij willen onze lezers daar dus nader
mee bekend maken.
Vooraf weze het gezegd dat wat er aan de
Spoorwegen ingericht wordt niet het werk is
der Nationale Maatschappij maar wel de vrucht
van de Nationale paritaire kommissie die in
opdracht van de wet waarbij de Nationale
Maatschappij werd gesticht, last heeft gekre
gen een statuut op te maken voor het perso
neel, statuut waarvan de sociale verzekeringen
een zeer belangrijk deel uit maken.
De sociale verzekeringen omvatten in hoofd
zaak
a) de verzekering tegen ziekte, vroegtijdige
werkonbekwaamheid, beroepsziekten en werk
ongevallen,
b) de pensioenen voor de agenten,
c) de pensioenen voor de weduwen en wee
zen.
De sociale verzekeringen zijn van toepassing
voor het personeel, werklieden, bedienden en
beambten.
Inrichting.
Al de diensten worden ingericht en beheerd
door
a) een nationaal bestuur van 20 leden
waarvan 10 aan te duiden door de Nationale
Maatschappij en 10 door de vakbonden in
evenredigneid hunner getalsterkte in de Natio-
naleparitaire kommissie. Een dokterzal't voor
zitterschap waarnemen.
b) tien gewestelijke besturen van 10 leden
ook paritair samengesteld naarvolgens boven-
staanden regel, en onder 't voorzitterschap
van een dokter-opziener.
Genees- en artsenijkundigen dienst
Al de dokters en apothekers van heel het land
die aanvaarden aan de voorwaarden of tarieven
door het ministerie van Nijverheid en Arbeid
voor de mutualiteiten vastgesteld, te werken
zullen belast worden met den genees en artse
nijkundigen dienst.
In geval van ziekte heeft de agent de vrijë
keus tusschen de dokters en apothekers en be
taalt 26 o/'o van het eereloon. Specialiteiten
moge» niet ten laste der kas afgeleverd wor
den.
De maatschappij zal in de bijzonderste Cen
trums van het land moderne dispensarias in
richten alwaar de geneeskundige behandeling
heelemaal kosteloos zijn zal.
Voor speciale ziekten zullen bijzondere spe
cialisten werden aangeworven.
De heelkundige bewerkingen gebeuren ko
steloos in de hospitalen door den dienst aan ge
nomen, terwijl de agenten die hunne toevlucht
zullen nemen tot private hospitalen eene tege
moetkoming zullen ontvangen op den basis van
den kostprijs in de aangenomen gasthuizen.
Toevluchtsoorden voor teringlijders en her
stellenden zullen worden opgericht.
In geval van ziekte geniet de werkman, van
ook volle loon moet ontvangen).
Zoo de ziekte langer duurt dan 12 dagen
wordt de 75 0/0 van het loon uitbetaald van af
den eersten dag der ziekte.
De genees- en artsenijkundige dienst dekt
den agent in alle hoedanigheden waarin hij tot
de maatschappij behoort, hetzij als voorloopige
genoemde, of alsrustgeld geplaatst zijnde.
Deze dienst kan uitgebreid worden tot de fa
milie van den agent ('t is te zeggen tot de
vrouw, de kinderen en de bloedverwanten die
met den agent onder 't zelfde dak wonen) mits
het betalen eener speciale bijdrage die door
het bestuur der kas zal vastgesteld worden.
Vergoeding voor bevalling
Aan ieder agent wiens vrouw in 't kraambed
komt wordt eene vergoeding van 25o fr. uitbe
taald per geboorte.
Vergoeding voor Sterfgeval
Bij sterfgeval van een agent wordt aan de
familie eene vergoeding uitbetaald gelijk aan
een maand volle loon.
Behandeling bij Werkongeval
of beroepsziekte
De genees- en artsenijkundige dienst is hier
volledig kosteloos. Zoo het werkongeval of de
beroepsziekte werkverlet medebrengt wordt
er gedurende een jaar volle loon uitbetaald
en naderhand 75 0/0 gedurende 2 jaar.
Vroegtijdige Werkonbekwaamheid
Zoo de zieke al zijn rechten heeft uitgeput
en niet meer in staat is zijn dienst of een ander
werk te vervullen wordt hij op rustgeld ge
steld. Dit rustgeld zal bedragen 1 55 of 1 48
van zijn laatste wedde vermenigvuldigd met
het getal jaren dienst.
(1 55 wordt toegekend aan het zittend per
soneel 1 48 wordt toegekend aan het rollend
personeel)
Aan dengene wiens werkonbekwaamheid
voortspruit uit een arbeidsongeval of eene be
roepsziekte, worden bovendien de voordeelen
der wet van 1903 op de werkongevallen, toe
gekend.
Wie betaalt dit allemaal
Buiten de tusschenkomst van 25 0/0 op bet
eereloen van doktor en apotheker zijn alle
bovenstaande diensten volledig kosteloos Yoor
het personeel.
De Nationale Maatschappij alleen stort
hiervoor jaarlijks in de kas der sociale verzeke
ringen eene somme gelijk aan 3 0/0 op het to
tale bedrag der uitbetaalde loonen en wedden.
Zoo het bestuur der sociale verzekeringen,
na al hare diensten voorbeeldigtehebben inge
richt geldmiddelen overheeft zoo zal in de eerste
plaats gezorgd worden dat de vergoeding in
geval van ziekte trapsgewijze wordt verhoogd;
de mogelijkheid volle loon uit te betalen is dus
niet uitgesloten. Hier wordt dus op de welwil
lende medewerking van het personeel gere
kend om door het uitroeien van misbrui
ken, waartoe alleen en altjid dezelfde
arbeiders hun toevlucht nemen, er toe te
geraken een eisch van algemeen belang te
doen zegevieren. De toekomst zal uitwijzen in
hoever de syndikale aktie er kan toe bijdragen
van de spoormannen zelfbewuste en onafhan
kelijke werkers te maken.
De pensioenen
Op 65 jarigen ouderdom worden alle agen
ten verplicht op pensioen gesteld.
Vrijwillig kan het pensioen genomen wor-
af den 4' dag eene vergoeding dje gelijk staat jen 0' 55 jaar voor het rollend personeel en op
met de 75 o/o van zijn_loon. Deze vergoeding i 0O jiaKr voJor de andere agenten»;
Het rustgeld zal voor ieder jaar dienst
1 55 of 1 48 van het laatste loon bedragen.
Bovendien blijven de gepensioneerde agen
ten den kindertoeslag genieten, zooals de
agenten in werkelijken dienst.
kan tot 3 jaar aanhouden.
De bediende geniet volle loon gedurende de
eerste maand ziekte en 75 o/o naderhand.
(Dit verschil spruit voort uit de bestaande
wetgeving waarbij de bediende van de privaat-
Het pensioen is en blijft gansch ten
laste der maatschappij
't is te zeggen dat het personeel er hoegenaamd
niets voor stort.
Zoo nu een agent vóór de gestelde datum
het beheer verlaat of weggezonden wordt zoo
zal hem een pensioentitel met de mathemati
sche reserven worden opgemaakt juist als of
hij in de privaamijverheid hadde gewerkt,
(ouderdomspensioenen dus voor de werklieden
en bediendenpensioen voor de bedienden en
ambtenaren).
Pensioenen der Weduwen en Weezen
Hiervoor komt de Nationale Maatschappij
niet tusschen. De agenten alleen dragen er
dus voor af en wel-5 o/o op hunne loonen zoo
lang ze beneden de 2o,ooo fr. winnen en 6 o/o
voor de loonen boven de 20.000 fr.
Jn geval van overlijden van den agent geniet
de weduwe een pensioen van 2o o/o van het
laatste loon van haren echtgenoot, percent die
vermeerderd wordt met 1 o/o voor ieder jaar
dienst van den echtgenoot boven de 10 eerste
jaren en zulks met een maximum van 60 o/o.
Blijven er alleen weezen over dan wordt het
bedrag betaald tot op 18 jarigen ouderdom en
bepaald op 2/5 van het pensioen dat aan de
weduwe zou worden uitgekeerd. Dit bedrag
wordt verhoogd met 1/5 per kind met een
maximum van 5/5, dat in geen geval mag over
schreden worden.
Voor gepensioeneerde weduwen en weezen
blijft ook de tegemoetkoming in zake kinder
toeslag behouden voor de kinderen beneden
de 21 jaar.
Ziedaar de groote lijnen van het stelsel dat
nu aan de spooragenten gaat toegepast wor
den. In een volgend nummer zullen we er op
terugkomen en dan met eenige voorbeelden
de draagkracht van de bijzonderste schikkin
gen toelichten.
P. DE BRUYN.
altijd zooveel reklamatie's van personen die
niet mogen kiezen
Omdat zij op de kiezerslijst niet staan
WMHOM WAAR OM 1
staan zij er niet op Dat is de vraag die altijd
wordt gesteld.
De kiezerslijsten liggen nu ter inzage.
WAAR OM WAAROM
Omdat gij zoudt kunnen kijken of gij er op
staat en dan op de kiezing niet zoudt moeten
reklameeren.
Waar kunt gij u overtuigen of ge wel inge
schreven zijt
Te AalstLokaal Hand in Hand
Denderleeuw Achturenhuis
Erembodegem Volkshuis, Brusselschestr.
Geeraardsbergen Volkshuis, Markt
Gijsegem Coppens Jozef, Dries
Grootenberghe Fr. Steenhaut, Gemeente
raadslid
Herdersem Boelens Gustaaf
Lede Volkshuis, Statiedreef
Meerbeke Volkshuis, Brusselstraat
Meire bij Coiffeur, Nieuwstraat
MoorselTemmerman, Zaal Wilson
Nieuwerkerken Lievens Edm., Kwalestr.
Ninove Lokaal De Redding, Leroy Frans,
Brusselstraat en bij Petrus Danou, Emiel De
Molstraat
Onkerzele Volkshuis, Neerstraat
Overboulaere De Vlaminck, Groote Baan
Santbergen Edgard Van den Bergh
Sottegem Volkshuis, Beerens, Nieuwstr.
Welle Van Vaerenbergh, Halt.
Opgepastwant U hebt nog slechts
8 dagen tvjd om U |ce overtuigen. Na dien
datum is het te Jaat
Nog jaren, nog eeuwen zal die dag gevierd
worden.
En telkens zal ons hart bloeden en zullen
wij met onzen geest bij hen zijn, bij de mil
lioenen menschen, wier levensdraad zoo vroeg
werd afgesneden en die tot speelbal dienden
van enkelen, die aasden op eer- en heersch-
zucht.
Het offer dat toen de menschheid gebracht
heeft aan het dom en woest geweld, is te
groot, te ontzaggelijk,om het nog te vergeten.
Neen, dat vergeten en kunnen of mogen we
niet.
Allen zullen wij den dag des vredes herden
ken, den dag waarop het laatste moordend
schot gelost werd van den Grooten Strijd.
Maar wij, wij zullen dien dag niet vieren
zooals patriotards en chauvinisten dat doen.
Die dag zij voor ons een propagandadag
voor den vrede, tegen de uitzinnige bewapo-
ning, tegen de geheime diplomatie en tegen
alles wat den oorlog dient.
Want nu heben wij ondervonden wat oorlog
is, en hoelang de wonden nog bloeden na zul
ke groote ramp.
Wanneer ik maar alleenlijk aan het woord
OORLOG denk, schrijft Guy De Maupassant
overvalt mij een verschrikking, het ic of men
mij spreekt van tooverij, van inquistie, van
een ver, afschuwelijk, monsterachtig en
tegennatuurlijk ding, dat reeds lang tot hot
verleien behoort.
De menschen die voor oorlog ijveren, zijn
de geesels der samenleving, gaat hij voort.
Wij strijden tegen den natuur, tegen de on-
wetenheid, tegen hindernissen van alle
slach, om ons armzalig leven minder hard te
maken. Geleerden en weldoeners offeren
hun bestaan op om te zoeken wat ons
helpen kan, wat ons ondersteunen
en ons lot verlichten kan. Zij werken onaf-
gebroken en met taaiheid aan hun taak. ons
ontdekkingen bezorgende, vergrootenae en
verbreedende den menschelijken geest en
de wetenschap. lederen dag geven ze welzijn,
confort en kracht aan hun land.
Het wordt oorlog. In zes maanden hebben
de generaals vernietigd MEER DAN
TWINTIG JAAR KRACHTINSPANNING
GEDULD EN GENIE».
Indien die millioenen dooden terug konnen
levend worden, al ware hetmaar vooreen uur,-
hoe zouden zij met ons meé manifesteeren
voor den vrede...
Maar hun geest zal bij ons zijn, hun geest die
ous sterken en ons moed en kracht geven zal.
IJveren wij op dezen dag om in de geesten
der menschen doen te dringen dat oorlog een
kwaad is dat moet en zal vermeden worden iu
de toekomst.
Wat er moet gebeuren, dat is de mogelijk
heid wegnemen om oorlog te voeren. Zulks
brengt ons tot de algemeene ontwapening.
Zoolanger geene algemeene ontwapening is,
zoolang de oorlog niet raaténeel onmogelijk
gemaakt wordt, zoolang ook blijft er ge
vaar.
Geschillen tusschen landen kunnen altijd
opgelost worden, zooals de geschillen beslecht
worden tusschen enkelingen. Een vaderland
kan ons nooit zoo nauw aan 't harte liggen,
dat we ons bloed er moeten voor vergieten.
Een menschenleven is heilig en is het duur
baarste, het kostelijkste op aarde.
Verre, verre weg dus zij de oorlog...
Geen broedermoord meer, eeuwige vrede.
A. VIJVERMAN.
Wie heden 't huis blyft, en niet mede
manifesteert tegen den OORLOG énveor
den VREDE, wel, Iaat het ens maar zeg
gen, dit zijn oorIeg8zuohtigen en oor
logswoekeraars.
Weihoe, hebben wü heden tien jaap
geleden, niet allen gejuicht, gefeest, ge
danst, gesprongen en gexongen, omdat
de wapenstilstand was geteekend, om
dat er aan het moorden een einde was
gesteld
Hebben wij later niet gevloekt en ge
tierd, als we vernamen, dat c' en oorlog
die 52 lange maanden had geduurd ook
minstens 10 mlllioen menschenlevsns
had gekost en evenveel millioenen inva-
lieden na gelaten, zonder te tellen de
illiardeu schado en schuld die te beta
lt a bleef
En nu na tien ja~sn, voelen we nog de
sporen van die lange Uitmoording en mo
gen we nog betalen voor die gemaakte
schulden.
Kijkt rondom u, en ge ziet nog onze
ongelukkige invalieden, blinde en ver
minkte makkers, weduwen en weezen
met de macht, en nog zijn er menschen
die aan nieuwe oorlogen denken.
Aan de galg met dit gespuis, maar
hierom is het noodig dat we toonen, dat
we vredelievend zijn gezind, dat we
vast besloten zijn, te ijveren opdat alle
geschillen die met de landen zouden kun
nen ontstaan door een Scheidsgerecht
zouden worden beslecht en dit Scheids
gerecht moet verplichtend worden ge
maakt, zoo voor groote als voor kleine
landen.
Daarom onze Vrodesbetooging daar
om moet eenieder in den Stoetdaarom
moet eenieder naar de meetingen die
heden er voor ingericht worden, want
die betoogingen moeten grootsoh en in
drukwekkend zjjn.
Geene kijkers, geene t'huisblijvers, al
len naar de meeting, allen in den Stoet,
met vrouwen en kinderen, want het doel
is te edel, is te schoon, om er niet aan
mede te doen.
Socialisten, op u allen weegteen heili
gen plichtverzuimt hem niet, want het
ware eene echte misdaad tegenover u
zelf, tegenover uwe vrouw en kinderen,
tegenover de mensohheid in 't algemeen.
FRIEDERIK.
der verzekering tegen ziekte,
Invaliditeit en Moederschap
aldus is de titel van een klein boekje
welke Partijgenoot Arthur Jauniaux,
komt te schrijven voor DB WILDE
ROOS op verzoek van een groot getal
personen, welke ongeduldig wachten op
al de gegevens betreffende dit vraagstuk.
Het zal ongetwijfeld een succes ts
meer zijn welke ons Nationaal Samen
werkend uitgevershuis, op zijn aotisf zal
mogen schrijven.
10
Póman door Cd. Anseole
Men twijfelde en bleef dus besluiteloos. Er
werd opnieuw geklopt, nog harder dan de
eerste maal.
Wacht, vrienden, ik zal de deur openen,
sprak Hendrik.
Hendrik, zeide Jan, ik ga mede; dat klop
pen beteekent niets goeds en zoo het diegenen
zijn, die ik verwacht, dan mogen zij voorzich
tig zijn.
Ik bid u, Jan, blijf hier.
Ik laat u niet alleen.
En wij ook niet, riepen de overigen.
En allen stonden op het punt de trappen af
te dalen, toen zij opeens de deur hoorden in
stampen en een man de zolderkamer zagen
binnentreden.
Jules, riepen allen te gelijk.
De nieuwgekomene, Hendrik bemerkend,
richtte zich tot hem en vroeg
Hendrik, htbt gij mijne vrouw niet ge-
zien
Uwe vrouw
Ja, eu mijne kinderen
Neen, Jules...
En niemand van u, vrienden, heeft ze
gezien
Allen knikten ontkennend.
Niemand riep Jules, als uitzinnig van
smart. Wat mag er van hen geworden zijn
Is het al lang dat gij ze niet gezien hebt,
Jules vroeg Hendrik.
Neen, Hendrik. Dezen namiddag is zij
bij eene tante der Muide eene boodschap gaan
doen. Ik ging ze daar zoeken ze was reeds
een tijd weg, vreezend door hetonweder over
vallen te worden.
Zij kan ergens binnen gegaan zijn om zich
voorden regen te bevrijden, Jules,merkte Jan
op om hem moed te schenken.
Neen, dat is niet waar. Ik ken haar te
goed, ze zou reeds lang weer t'huis zijn. Het
is onbetwistbaar, haar en de hinderen moet
een ongeluk overkomen zijn. Waar mogen zij
zich bevinden Waar mogen zij zieh bevin
den 1
En door smart overstelpt, liet Jules het
hoofd op Hendrik's schouders rusten.
Vrouwen zieBjWeeneu dool medelijden ont
staan, doch mannen hooren snikken doet pijn,
want men denkt onmiddelijk aan diep gevoeld
lijden.
Al de aanwezigen waren diep geschokt en
vreesden met Jules, dat eraan zijne vrouw en
kinderen een ongeluk was overgekomen, doch
durfden het niet zeegen, uit vrees hem nog
meer te bedroeven. Er heerschte eene dood-
sche stilte. Opeens hoorde men van omlaag
eene zwakke stem roepen
Baas Hendrik, baas Hendrik
Hendrik ging beneden en bevond zich tegen
over kleine Karei, welke vroeg
Baas Hendrik, is de man van Anna hier
Ja, mijn kind.
Ik weet waar zijne vrouw is.
Kom boven, kom boven
En beide klommen de trappen op. Nauwe
lijks had Jules de jonge* bemerkt die er zeer
vermoeid uitzag, of hij vloog op hem toe
Karei, waar is mijne vrouw
Uwe vrouw...
Mijne kinderen
Ze zijn weg, stamelde de kleine.
Weg 1 riep Jules. Mijne kiudereö, mijne
vrouw weg 1 Waar weg 'i
Met... met de politie I
Met de politie 1 herhaalden al de aanhoor
ders met Jules. Deze, in zijne volle lengte op
rijzend, riep uit
Wanneer men mij mijne vrouw en kinde
ren niet wedergeeft, zal ik ze met geweld be
vrijden 1
Jules was een schoone man. Verontwaardi
ging en toorn maakteu hem nog schooner. Zijn
gelaat verried geene vuige driften, maar er
was iets vurigs en bezielends op te lezen, waar
door het eene majestatische uitdrukking ver
kreeg.
Karei verhaalde wat op den Nederkouter en
later was gebeurd. Anna was met hare kinde
ren naar de Mamtntlokher gevoerd. Daar had hij
den overste der patrouille tot de mannen der
karren hooren zeggen Komt binnen een uur
terug, gij moet naar het hospitaal en naar het
gevang rijden.
Toen Karei zijn verhaal geëindigd had, vat
te Jules zijne handen en drukte ze hartelijk,
zeggend
Brave jongen, wat gij daar gedaan hebt
zal ik nooit vergeten. En nu, ging hij voort,
mijne vrouw gered alle hoop is nog niet ver
loren.
En bij wilde weg.
Waar loopt gij vroeg Hendrik.
Naar de Pekelharingbrug. De wagens
moeten daar voorbij rijden eu ik zal mijne
vrouw en kinderen aan de politiedienaars vra
gen.
Men zal u niet gelooven.
Op mijn geroep zullen mijne vrouw en
mijne aochter antwoorden dan zal men mij
wel moeten gelooven.
Men zal met u den spot drijven.
Ik zal smeeken.
Men zal u aanhouden.
Ik zal mijne vrouw redden.
Men zal u overrompelen.
Ik zal mijne vrouw redden, zeg ik.
En Jules vloog de trappen af. Hendrik, het
onmogelijke inziende, hem op zijn wanhopig
besluit te doen terugkomen, zeide, zich tot de
mannen richtend
Vrienden, ik denk dat wij Jules niet alleen
mogen laten, wij moeten hem helpen.
Ik meen het ook, zeide Jan.
En ik ook, riepen de anderen.
Wordt voorlgattjt