Kiesbeloften tellen niet.
Voorspoed
Welzijn
Verbroedering
Arbeiders en Boeren
Rond de betaalde
Arbeiders verloven.
Vragen Gericht
'Ook voor Ods
Voor't Volk
Geofferd
27e Jaargang N° 18
Prijs peiaummer 30 centiemen
4 Mei 1050
Socialistisch Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
Hoe staat het met die beloften na een jaar 1
Eene reeks menschen, om wiens welzijn wij ons
allen moeten bekommeren, zijn de ouderlingen
Hebben de christenen, ten opzichte van de ouder
lingen, hunne beloften van welzijn en broeder
lijkheid gehouden?
Dat zijn feilen die geenen verderen uilleg noodig
hebben. Zij bewijzen onweer egbaar, dat U gedurende
den laatsten kiesstrijd leugens werden wijs gemaakt.
Federatie der Soc. Groepen van het Arr. Aalst.
tAan alle groepen
ARROIiDISSEMENTS-COKGRES
aan den Heer Minister van
Vervoer door P. lie Bruyn
SenaSor
Een Socialistisch Werk
Recht en
Geen reohten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
P®STCKEi;fr:-RE%£IHMG
Belgische Worklieaen-Partlj I
l Arrondissements-Federatio Aalst
I Nr' 8 5 °86, Telefoon 5 7 g
(woord.n van Woeste)
Dat waren de drie hoofdzaken, die minister Heyman beloofde, geduren
de de laatste verkiezingscampagne van 1929. Het stond met dikke roode let
ters gedrukt op gele kaarten, met daarnaast zijn portret. En opdat iedereen
het zeker goed zou weten, werdeD aan eiken kiezer minstens twee van die
kaarten bezorgd.
Van VOORSPOED zullen wij nog niet spreken, alhoewel het aantal werk-
loozen groeit, de nood voor duizende boeren en arbeidersgrooter wordt en
het er allen schijn van heeft, dat de toestand niet zal beteren. De moeilijkhe
den, waarmede de landman en de arbeider te kampen hebben,laten toe reeds
nu te zeggen, dat die belofte niet werd gehouden. Wij zouden er zelfs kunnen
bijvoegen, dat er door minister Heyman niets is gedaan om ze in waarheid om
te zetten.
De BROEDERLIJKHEID gebiedt, dat wij alles doen wat mogelijk is
om het leven aan de ouie afgesloofde arbeiders en boeren, die 50 en meer jaren
van hun leven gaven om het land te verrijken, dragelijk te maken. Zij zouden
een onbekommerd bestaan moeten hebben, om hunne oude dagen in vrede te
kunnen slijten. In ieder geval is het den plicht van iedereen om mede te hel
pen, het leven der oudjes zoo dragelijk mogelijk te maken. Zij, meer dan wie
ooit, hebben recht op eerbied, op hulp en belangstelling.
De feiten zullen dit leeren. In December 1929 heipen de christenen de
blauwe en gele reactionnairen om een huishuurwet te stemmtn, waarbii de
huishuur minstens zeven maal wordt vermeerderd en dit vanaf I Februari 1930.
Een oud gezin, dat eene woning betrok die voor den oorlog 2 fr per week
verhuurd werd, betaalde in 1929 eene huishuur van 6,50 fr nu is dit 14,00 fr.
of eene verhooging van 7,50 fr. per week was de huur 3,00 fr., dan is de ver
hooging 11,25 fr. per week en wij laten dan nog buiten beschouwing de ontel
bare huizen waar de eigenaars meer dan 7 maal de huishuur van v.ar den oor
log vragen en de ouderlingen dus rog zwaardere lasten hebben.
Daarbij komt dan nog, dat het leven merkelgk duurder is geworden, in ver-
gelijkiog met wat het was vóór de verkiezingen.
In Maart i93o werd in het parlement een voorstel var, minister Heyman
besproken, waarbij aan de ouderlingen een toeslag werd gegeven van 135 fr.
VOOf een heel jaar- In vergelijking met het vorige jaar is dit eene vermeerde
ring van 45 fr. per persoon of, 90 fr. voor een gezin van man en vrouw per
jaar, of per week 1,73 fr. voor tweepersonen.
De socialisten, rekening houdende met de veel moeilijkere levensomstan
digheden, stelden voor dezen tOSSlag te brengen op 360 fr.
Minister Heyman bekampte dit voorstel met a! zijne krachten, hij mocht
daarbij rekenen op den steun niet alleen van de reactionnairen, maar van elle
christen-democraten. Zij allen stemden tegen de 36o fr Zij wilden niet dat de
ouderlingen een boterham meer souden kunnen eten. Zij vonden dat 135 fr.,
per jaar dieniet eens voldoende zullen zijn om de verhoogde huishuur
te betalen, al ruim genoeg was.
Om hunne broederlijkheid neg beter te deen uitkomen, maken diezelfde
heeren zieh gereed om den supertaks af t8 schaffen. Daardoor zal aan 2400
zeer riike menschen, eene vermindering van belasting gegeven worden van
ruim 300 millioen.
Voor de 300,000 ouderlingen eene aalmoes, voor de 24oo n;ke kapitalis
ten een geweldig cadeau. Dat is zorgt n voer het weizijn der ouderlingen. Dat
is christelijke broederlijkheid.
Zij toonen U zonneklaar, dat alleen de socialisten ernstig denken aan de
verdediging uwer belangen. Zij alleen willen het welzijn van den kleinen man
en zij alleen willen broederlijkheid onder de menschen brengen. Uw belang
en uw welzijn eischen, dat gij U aansluit bij de Socialistische Partij
't Was in 1923, als ik het goed voor heb, dat
van de hand van Makker Bondas, bijgevoeg
de secretaris der S. K., een bundeltje ver
scheen. die een prachtige documentatie aaar-
stelt, ten gunste der arbeidersverloven.
't Was rond dien tijd, toen ik die, voor de
arbeiders zeer belangrijke hervorming, ter-
loops aanraakte, op een syndikal© voor
dracht, dat we moesten vaststellen hoeveje
onzer aanwezige kameraden, eens ongeloovig
hebben geglimlacht, alsof ze zeggen wilden
dat dit lets was, welke niet voor ons was weg
gelegd.
Vandaagmogen we reeds stoutweg zoggen,dat
we eeneerstepartij gewonnen hebben .nament-
lijk de onverschilligheid bij de arbeiders
verdreven, tegenover die nieuwe hervorming
die zich van dag tot dag meer om meer op de
voorgrond gaat plaatsen.
De kwestie zelfs zal voor het Parlement ko-
meD, door het indienen van wetsvoorstel op
gemaakt in akkoord met de S. K.
Anderzijds werd de aandacht der publieke
opinie op dit. belangrijk vraagstuk getrokken,
door de werkstilstand in de mijnen op 24 Octo
ber laatst, cn door de massabetoogingen in
gericht ter dezer gelegenheid door de Centrale
der Mijnwerkers.
De Centrale der Metaalbewerkers bracht
de kwestie aan de dagorde der Gelijktallig'»
Kommissies van Macnien en IJzernijverheid.
Het dient gezegd dat de patroons zich er in
PRINCIEP hebben voor verklaard, doch dit
princiep niet omgezet in daden kost aan de
patroons dan ook nog geen vijf eens.
Zelfs hat Bourgeoisblad La Flandre Li
berale hield zich met do zaak onledig en
verklaarde na het inwinnen van verschfllende
meeningen, «dat de kwestie der arbeiders-
vacantie's op het voorplan SCHIJNT te moe
ten gebracht worden van de politieke en socia
le actualiteiten
Ook de kristen© Vakbonden eischen ze. En
ware het nu voldoende de stemmen samen te
tellen van de Volksvertegenwoordigers en
Senateurs die zedelijk gehouden zijn voor de
arbeidersvacarties le stemmen, dan zcu men
haast kunnen zeggen dat zij over enkele
maanden in de wet zal kunnen geschreven
worden.
Maar het dient onderzocht te worden in
welke mate er kan gerekend worden op de
medewerking van links en rechts om deze
hervormiDg in werkelijkheid om te zetten 1
De eene en de andere zijn to dubbelzinnig
omneen en tegelijkertijd ja te zeggen,met
het inzicht het Centraal Nijverheidscomiteit
tevreden, en het geduld der arbeiders op proef
te stellen.
Ten andere, we zien het reeds gebeuren
de kristen vertegenwoordigers zullen zich be
roepen op do besluiten van het kristelijk Vak
verbond, welke onder meer zeggen De
praktische verwe-zentlijking van deze her
vorming is niettemin moeilijk uit hoofde van
de ingewikkeldheid der opgeworpen vraag
stukken en de verscheidenheid der toestan
den waarmede dient rekening te worden ge
houden
Dit schijnt weeral eens aan te tooneD dat
de kristene ons zullen volgen, ons zullen steu
nen, zooals de koord den gehangene.
De resolutie, aangenomen op het Kon gres der
kristene vakbonden bijeen op 15 Oct. laatst,
kan overigens aan de arbeiders niet het min
ste vertrouwen geven. Wat wordt er overi
gens onder meer in deze resolutie gezegd Er
wordt onder meer 10 dagen verlof voorzien,
met de vrijheid voor de arbeiders die over het
gansche jaar te verdoelen
Dit is totaal het doel der aibeidersvacanties
verdraaien 1
Het heelephysiologisch en zedelijk karak
ter wordt er maar verbeurd.
Zullen ze de patroons ten andere daarmee
geen geducht wapen in de hand geven, die
(Vervolg onderaaD kolom -1).
We maken bij dezt alle groepen bekend, dat er op ZONDAG 18
MEI, om 8 ure 'smorgens, in het Achturen Huis ie Denderleeuw
zal gehouden worden.
DAGORDE1. Nieuw Statuut.
2. Fed. van Gemeente- en Provincieraadsleden.
3. 't Blad Recht en Vrijheid
Geen enkele groep mag nalaten cjjn afgevaardigden te sturen.
De Arr. Secretaris, ALFRED NICÜELS.
Verscheidene.werkliedcn van den IJzeren weg
uit Geeraardsbergen en omliggende, werken
de in de omgeving van La Louvicre, zouden
veel tijd kunnen besparen en aldus over wat
meer huiselijk leven beschikken indieD ze,
aan do stopplaats van de Pont St.-Hubert
de treinen mochten nemen
Deze stopplaats is thans alleen toeganke
lijk aan de mijnwerkers arbeidende in de mij
nen die de onkosten dezer stopplaats dragen.
De beoogde maatregel zou zeker in niets
deze onkosten kunnen doen stijgen.
Derhalve bid ik den Achtbaren Heer Mini
ster te willen nagaan aan zijne arbeiders vol
doening te schenken.
Verscheidene handelaars van Erembode-
gem bidden mij den Achtbaren Heer Minister
van Vervoer hunne tolk te willen zijn om
voor deze belangrijke gemeente een betere
treinverbinding van en naar Brussel te beko
men.
Ze dringen voornamelijk aan op de stilstand
van treinen 2076, 3032, 3077.
Ik veroorloof mij deze vraag te steunen.
55
zonder meer zullen beweeren en waarin ze
overigens ten andere riet totaal ongelijkzou-
den hebben dat een dergelijk betaald verlof
gelijk staat, met het betalen der verloren
maaudagen
Zijn dat nu de eischen der Kristene Vak
bonden ten opzichte dor betaalde vacanties
't Was zekers de moeite niet zich van ons te
willen onderscheiden,om dergelijke voorstel
len te doen, en't is maar to hopen dat geen
enkele hunner woordvoerders dergelijk stelsel
zal verdedigen, noch in het Parlement noch in
de Gelijktallige Kommissies.
Wat de arbeiders noodig hebben, dit zijn
vakanties zooals iedereen.
Vakanties waar gelegenheid is zich uit te
rusten, zich enkel© dagen van alle beslomme
ringen teonttrekken.enkeledagen onttrokken
te zijn van de onreinheden en bet gedruisch
der fabrieken.
Dat hebben onze organisaties niet opge
houden te eischen.
Dat zouden al degenen trouwens willen be*
reiken welke bekommerd zijn om de toekomst
der verschillende nijverheden. Wa zouden
hier trouwens het gewaardeerd oordeel kun
nen inwinnen van groote economisten, die er
niat kunnen van verdacht worden socialistisch
te denken, maar dit zou ons evenwel te ver
leiden.
De opstellers der resolutie der Kristene
Vakbonden zijn zonder twijfel geestelijke
raadgevers geweest, en 't ware goed die men
schen aan het spreekwoord te herinneren
Schoenmaker blijft bij Uwe leest zij zullen
alsdan meer kans hebben zich niet belachelijk
te maken. Bug. DEPREZ.
Door de zergon, van het nationaal ver
bond der federaties van socialistische zie
kenbonden van België, wordtin gansch kot
laud een cinemafilm ^afgedraaid met het
doel aan do leden onzer ziekenbonnen, de
enorme werking van do centrale dienst te
Brussel te laten kennen.
Wie de film zag, al was hy ook nog goed
ingewijd van de machtige organisaties van
socialistische ziezenbonden stond in be
wondering. Velen van ons kennen nog niet
genoeg de voordeolen door do antiterings-
kas aan haar aangesloten leden versterkt.
VOOR ONS OOK is een dieptreffonde
spreuk die in do film voorkomt.
Do tijd ligt nog niet zoover achter de rug
dat do werkende klasse van België met loe-
de oogen moest blikken op de rijke parasie
ten die vroeger alleen gebruik konden ma
ken van de zeekust om zich uit te ruston
van de bekommernissen die ze soms had
den om do werkende klasso te tergen.
Herstellingsoorden bestonden niet voor
de arbeidende klasseen slecht do bepoeden
der maatschappij het gegund in goed
verluchte en in gezonde oorden gelegen
preventoriums do door riekte of zwakheid
aangetaste gezondheid terug te bekomen.
Jaren werk in do socialistische organisa
tion hebben aan dien toestand verandering
gebracht.
Do solidariteit onzer verschillende instel
lingen is bij machte gekomen om ook ons
arbeidende volk on onze aangezondheidsge-
krenkte volkskinderen te laten genieten
vau moderne instellingen aan Zee of in do
Ardennen.
Spreken we eerst ovor TRIBOMONT.
Dank aan de socialistische verzekeringe-
maatschappij La Prevoyance Sociale
wierd Tribomont het eerste herstellings
oord der socialistischeziokenbonden.
Gelegen op do hoogvlakte van Weignez,
opeen uur gaans van Pepinster biedt het
mooie domein van meer dan 29 Hectaren
oppervlakte een prachtig uitzicht.
Midden eener gezonde streek, ver van
fabieken prijkt het kasteel.
Waar vroeger een ryke kapitalist zich
vergenoegde om met de werklieden te spot
ten, Komen heden de maunelyke aange
slotenen die door ziekte afgebeuld en ver-
dor herstel noodig hobben hunne krachten
herstellen. Onder do flinke leiding van de
plaatselijke bestuurder gezel Brans, is alles
er tot in do puntjes verzorgd.
De herstellenden worden er behandeld
op een manier die moeilijk te beschryven
valt.
Eten en drinken naar hartelust, gezond
slapen reinheid en netheid overal.
Op gestelde uren doem de patiënten hun
kuuro.
Regelmatig doet do Dokter-Bestuurder
roman door Ed. Anseele
Zoo is het ook met den mensch. Wanneer
uij herig is getroffen, geschokt, en hij niet
kan weenen noch roepen, dan zal ziyne smart
steeds klimmen, en de verstikking, den dood
oms volgen maar wanneer zijn verkropte
ooezett, zijne saamgeperste smart zich lucht
kan geven door een schreeuw, een vloek,
een traan, zal zij heel dikwijls langzamerhand
afnemen, verzachten, en op de dreigende op
gewondenheid, op do verwardheid der ge
dachten, zal eene zachte treurigheid, eene
neerslachtigheid volgen, die wel is waar hare
pijn medebrengt, maar langs een anderen
kant niet gansch ontbloot is van eenige vol
doening, door de gedeeltelijke rust die zi)
schenkt, door de verheldering der gedach
ten, die zij voor gevolg heeft.
Zoo waa het ook met Emiel. De tranen,
welke hem overvloedig uit de oogen over
zijne wangen rolden, waren all een balsem
voor zijne ziêlefeltering.
Zfjn toestand kwam hem anders voor.
Het denken aan zjjne moeder had hem mis
schien gered. Had zfj hem niet van jongsaf
de liefde voor anderen ingeplant, en ge
leek Elise baar niet Was het niet omdat,
zooals bejaarde vrienden zoo dikwijls had
den beweerd, Elise zooveel van het karak
ter zfiner moeder had, dat hjj haar zoo
hartstochtelijk beminde En zou zij hem
verachten, omdat hü in zijn algemeen offer,
aan hot volk gebracht, ook zijne liefde voor
haar op dit heilig altaar nederlegde? Zou
zij aannemen dat hij haar alléén meer be
minde dan demillioenen lijdende menschen
die zooveel steun, zooveel troost behoeven?
Was zy dan als zoovele vrouwen, die de
liefde tot synoniem van gevang, tot smoren
van het hart verlagen, en de gevoelens van
den minnaar de reine, de verheve, breedn
liefde, integendeel een eeredienst zffn moet
aan de menschheid, aan haar geluk, san
hare volmaking
Elise verscheen thans voor hem in haar
waar beeld, niet aiB een kind van Venus,
maar als een betooverend zinnebeeld der
menscheiykheid, dat lijden voor do onge-
lukkigen als een godsdienst vereerde en
dat met hem dèn strijd zoa hebben mode.-
gevoerd, haddeü de zwakke krachten, het
tenger lichaam het toegelaten i
HU had aan Elise getwijfeld, de karakter-
schoonheid zijner minnares was eon stond
voor hem verduisterd geworden, en daar
door had hü in onzekerheid geleefd over
hetgeen hy doen of laten moest.
Maar thans was alles veranderd. Hij
voelde dat zij zyn lijden zou begrijpen en
weten zou dat, wanneer by zijn bestaan,
zijne toekomst tón offer bracht, om, onze
ker van den dag van morgen, bijna de el
lende te gemoet te loopen, het voor iets
schoons, Iets edels, iets natuurlijks moest
zijn. dat: zij van hem niet mocht wenschen
stil 'te blijven, zich voor haar terng te trek
ken zonder opoffering voor het volk mocht
zij zelf niet voortleven.
Toen, deor de verandering zijner gedach
ten zijn gemoed kalmer was geworden,
bracht by ztine denkbeelden samen, plaat-
st© zich aan ©en© schrijftafel ©n schreef
eenen brief aan zyue Elise.
Na eerst de redenen te hebben beschre
ven d io hem genoopt hadden zlin buis, zijne
familie te verlaten, Da een kort verhaal
over hetgeen in hare woning was voorge
vallen, en zijne treurigheid ovor hare af wo-
zigheid to hebben uitgedrukt, vervolgde
hy aldus
Elise, u schrijven, u zelf niet spreken,
ik geloof het, is eene misdaad tegenover u.
Maar kon ik anders, mocht ik bly ven
Door mijn huis te verlaten, ben ik ver
plicht zelf in myn bestaan te voorzien. Zou
ik dat in Gent vinden ik twijfel er aan. En
zoo ja, mocht ik dat aanvaarden, hoe duur
baar het mij ook wezo in uwe nabijheid te
Joven Mijn vader lijdt door myn vertrek,
en ware het hem niet pijnigen, hem door
mijn zicht aan hot voorgevallene te herin
neren, hem door mijn nodorigen toestand
te beschamen Ik denk ja, Elise, en ik weet
het, gij zult my begrijpen en mijn gedrag
verrechtvaardigen.
Naar Brussel werd ik, ondanks mij, als
gedreven daarbij is het bijna de eenige
stad in België, waar iemand zooals ik, die
geen handwerk heeft geleerd, een eerlyk
bestaan kan viüden.
Kon ik in Gent blljreD, u wachten, bij
uw vader aandringen op zijn besluit terug
te komen, wanneer ik, zoowel als gij, ten
volle overtuigd was dat tegenover zijn on
veranderlijk voornemen, redeneeren noch
bidden, maar slechts onderworping hielp
Moest ik mijne beginselen verloochenen,
het volk verlaten, van mijn vader vergiffe
nis afsmeeken, mij rustig houden terwijl
de zucht naar werken en stryden my ver
teert, kalm blyven bij 't lijden des volks,
terwijl mjjn hart bloedt, my verrijken, my
baden in het goud dat ik veracht, omdat er
slijk en bloed aan klooft, terwijl mijn
droombeeld is: roem te oogsten en te lij
den
Zog, Elise, gij die altijd beweerdet mij
liever dood dan laag te zien, zoudt gy den
renegaat, den eedverbreker nog kunnen
beminnen? O, neeD, gij zoudt hem, en met
recht, verachten en verstooten. En ik, en-
dor die verachting niet kunnende leven, zou
door het verloochenen mijnor politieke
overtuiging, slechts mijnen zelfmoord heb
ben beworkt.
Elise, niet een onverzoenlyken haat on
zer familiën, maar de maatschappij, de po
litieke onverdraagzaamheid, die zoowel
de dichterlijke naturen als de arme loon
slaven slaan, hebben zich tusschen ons ge
plaatst. onze vereeciging belet, ons geluk
vernietigd
(Wordt vpnripttit).
