Voor 'tVolk
Geofferd
t)e Jieer J-Joufarf
heeff geen Geld meer
De Wilde Roos
Voor onze reizende
Werklieden
Ons Arrondissements-Congres
ZE3Z. ZEE. I
27e Jaargang N° 22
Prijs pernuRiraer 50 centiemen
1 Juni 1950
Socialistic*! Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
Op
Het Indeksgetal met
3 Punten gedaald
Herziening van Pensioenen
nieuwe wegen, naar
(VERVOLG)
een befere toekomst.
TTeem/t liet op u.-w rekening
OMDAT ZEER, GkEIETT GELD IS
Geen reohten zonder plichten
Geen plichten zonder reohten
POSTCHECK'REKEKING I
Belgische Werklioden-Party I
8 Arrondissements-Federatia Aalst I
j Nr. 8 8 6 8 B ToMoon 5 7 g
feitelijk is heter mee gedaan. De bsspre-
king oyer de fiskale ontwerpen loopt op haar
einde. De heer Houtart heeft zijn meerder
heid De 2.<00 zullen hun koek hebben. Wat
zal er nu geworden van de sociale ontwerpen,
i verzekeringen of ouderdomspensioenen
vt'elk onthaal zal do regeering voorbehouden
aan de voorstellen, uitgaande van alle par
tijen, ten gunste van de invaliden van den
oorlog of van den vrede
De kabinetsraad van verleden Maandag
heeft er zich mee beziggehouden al dezen
die nog hoopten dat 1P30 niet alleen voor de
rijken een jubeljaar zou zijn,zullen stellighun
hoopniet versterkt zien door de lektuur van
het verslag dat de Libre Bslgique - geeft
over de beraadslagingen in den kabinetsraad.
Hernemen we daarvan de hoofdzaak, het is
de moeite waard
i pe rJiid heeft zich langdurig beziggehouden
1 met de mededeeling gedaan door den heer
l Houtart, minister van Financiën, over den
laatsten eisch van de invaliden, vertolkt in
het wetsvoorstel van den hr. Mundeleer on
medeondeiteekend door de h.h. Devèzeende
Burlet Men weet dat dit wetsvoorstel den
vermenigvuldiger met 5 voorstelt voor bet
invalidenpensioen.
Deze eisch verdient onbetwistbaar onder
recht te worden. De ministers zijn het daar
over allen eens. Maar welke middelen be-
1 ,taan er om crop in te gaan?
1 De hr. Houtart, minister van Financiën,
heeft diensaangaande duidelijke verklaringen
afgelegd, dieniet zonder uitwerksel gebleven
zijn op het gemoed van zijn kollega's. Dat
wetsvoorstel zou ten minste 400 millioen kos-
ten. Waar zal mefi die nemen 1 De hr. Houtart'
verklaart niet zonder ontroering, maar ook
met veel stelligheid, dat hij ze niet heeft, die
400 millioen. Hij gaf zelf op den koop toe en
kele weinig aangename bijzonderheden over
den huidigen stand van de begrooting: De
opbrengst van de belastingen gaat achteruit,
wegens de ekonomische krisi6. Men moet
voor bet einde van het boekjaar een gat voor
zien van 200.000.000 fr. Wat zal het boekjaar
1930 geven?
En de Duitsche herstelbetalingen Meer
daD zij opbrengen wordt opgeslorpt door de
renten, verleend ten titel van invaliditeit en
als herstel van schade, geleden door perso
nen.
Waarom dan de beloofde ontlastingen De
minister van Financiën heeft aan den Raad
uiteengezet dat hij geen ontlastingen heeft
beloofd voor het plezier er te doen maar in
het algemeen belang van het land. De lasten
waren te zwaar, vooral voor den handel en de
nijverheid. In deze tijden van krisis moet de
nijverheid zoo snel mogelijk worden ontlast
om de moeilijke oogenblikken door te sparte
len die wij doormaken.
Men gaat dus over tot het toepassen van
belangrijke ontlastingen, op het oogenblik
datmen tegen het einde ^an het boekjaar een
gat voorziet van 200 millioen. De regeeriDg
zegt waarlijk Na ons trekt men de ladder
op
De heer Houtart legt weliswaar uit dat hij
niet ontlast voor zijn plezier, dat de lasten te
zwaar drukten, vooral voor den handel en de
nijverheid.
Goed, en niettegenstaande de moeilijkhe
den van het huidige uur ware dat voldoende
om de verlaging van de overdrachttaks en in
de mate van het mogelijke de uitzonderlijke
1 taksen, gestemd voor vier jaar in 1926, te ver-
f lichten.
Maar is het nog wel noodig te zeggen, dat
hebt absoluut dat niet is wat de regeering
voorstelt
Zij laat grosso modo een half milliard ver
bruiksbelastingen bestaan, die voor het groot
ste deel door de armen worden betaald. Daar
entegen verminderd zij ten bedrage van een
half milliard de erfenislasten en de supertaks,
die vooral de rijken treffen.
Iedereen weet nochtans en de heer An-
siaux stipte het dezer dagen nog aan in het
Bullstijn d'Information de la Banque Natio
nale»dat deze twee reeksen belastingen,
die het zuiver inkomen en de gevestigde for
tuinen treffen, juist tot deze behooren waar
van de vermindering den minsten weerslag
heeft op handel en nijverheid.
Het zullen dus niet handel en nijverheid
zijn, men kan het niet genoeg herhalen, maar
de opstrijkers van groote tantièmes, zooals
men ze terecht in de Kamer heeft genoemd,
die profijt zullen halen uit hetgeen de heer
Houtart noemt de hervorming van de recht-
streeksche belastingen en van de erfenisrech
ten.
En als de toer zal gespeeld zijn, als door de
afvalligheid van de christen-diemobraten die
heeren hun koek zullen binnen hebben, als de
kas zal ledig zijn, archi-ledig, zal men zich
keeren naar deinvaliden en hun zeggen
Wij hebben geen geld
Wat de sociale ontwerpen betreft, moet
men meer dan optimist zijn, om zich niet on
gerust te maken over hetlot dat ze te wachten
staat.
Wij zijn nu Juni. Er is verslag inge
diend, noch over de ouderdomspensioen en
noch minder over de sociale verzekeringen.
En hoewel Van Walleghem er zich over be
klaagt en stellig ons aller meening weergeeft
als hij zegt dat het schandalig zou zijn, moest
de Kamer uiteen gaan zonder de sociale ont
werpen te hebben gestemd, en nl. het ouder
domspensioen, het mijnwerkerspensioen, het
bediendenpensioen, vergenoegt de heer Ja-
spar er zich mee, te antwoorden, volgens het
beknopt verslag
Ik ben akkoord te verklaren dat de Ka"
mer niet moet uiteengaan zonder hot ontwerp
op de mijnwerkerspensioenen te stem
men...
Wat wil dat zeggen en hoe moet die uitla
ting worden opgevat
Het zoo een mooi spektakel zijn, moest de
Kamer uiteengaan ter gelegenheid van de
nationale feestelijkheden, en het mijnwer
kerspensioen in plan laten, daags na de ver
schrikkelijke rampen die het zwarte land heb
ben in rouw gedompeld.
Maar daar is niet alleen het mijnwerkers
pensioen. Daar is het algemeen pensioen-
Daar is de kinderbijslag. Daar zijn de sociale
verzekeringen. En heeft de esrste-minister,
toenhij alleen van het mijnwerkerspansioen
sprak, willen zeggen datderestkon wachten,
wachten misschien tot de ekonomischr krisis
over is, tot de kas, door den heer Houtart
leeggemaakt, weer gevuld wordt, alvorens de
Belgische nijverheid de sociale lasten aan
vaardt die reeds in alle landem bestaan
Neen, dat kan ik niet gelooven.
Indien dat waar was, indien, na zich rijke
lijk bediend te hebben door hun fiskale lasten
te verminderen, de leidende klassen aan de
heilige verbintenissen moesten tekort schie
ten, het jubeljaar laten voorbij gaan zonder
iets te doen voor de oude lieden, voor dein
validen, voor de werkioozen. voor de zieken,
kortom, voor de onterfden uit de maatschap
pij, dan bleef er waarachtig niets anders te
doen over dan met Zola te zeggen
Welk ktnalje, die eerlijke lieden 1
Wfl bobben een Method van de Wilde Roos
uitgegeven.
Het is een inooi album bevattende de
prachtige Meirede van Edward Anseele in
het oorlogsjaar 1915. Karei Leroux. Aug.
Vormeylen, LodeCraeybeck, L. Magits, Ju-
lien Kuytfers, Frank 'Van don Wijngaert,
Lode Zielens, Ach. Mussche en Daan Boens
hebben hun medewerking verleend.
Het boek is ook geillustreerd met prach
tige platen van onze groote Vlaamscbe
kunstenaars zooals: Masereel, Cantre, J.
Minne, Tytgat en Bruegel.
U kunt beste lezer, u zelf overtuigen van
de groote kunstwaarde van Het Meiboek van
de Wilde Roos
Arbeiders koopt uw Meiboek de prijs is
niet hoog 3,50 fr. het kan dus door ieder
een aangekocht worden. Bestelt bii uwen
gazeiverkooper of stort op onze posteheck-
rekening Nr 990.93, De Wilde Roos, Do
Longlentierstraat, 20, Brussel.
Volgend antwoord kwam ons toe
Brussel, den 26 Mei 1930,
Mijnheer de Senator,
Wij hebben de eer U te melden dat de
treinen nr. 4781 (uit Aalst) en 330 (naar
Mecbelen) sinds 17 dezer te Dendermonde
in aansluitingzijn.
Aanvaard, Mjjnheer de Senator, de be
tuiging onzer volkomen hoogachting.
Namens de maatschappij
Vr. den Bestuurder der Exploitatie
De gem. E/A Opziener,
(g) DELPIRE.
Volgende veranderingen zijn nog in onder
zoek
a) Stilstand trein 2816, vertrekkende om
20 u. 7 uit Brussel-N. te Ternath.
a) Stilstand 2997 of 2848 vertrekkende om
17 u. 24 en 17U.49 uit Brussel Groendreef te
Liedekerke.
c) Stilstand van 4243 uit Brussel-N. om
13 u. 24 te Schaerbeek.
d) Opname te Edingen der werklieden ko
mende uit Brussel-Zuid en voor verder dan
Sottegem naar Audenaerde op trein 1885.
Voor het rijk 867 (870)Antwerpen 900
(904)Brussel 917 (924)Gent 852 (858)Luik
851(854).
Provinciën Antwerpen 878(682)Brabant
876 (879)W..Vlaanderen 842 (844)Oost-
Vlaanderen 856 (859)Henegouwen 893 (898)
Luik 855 (858) Limburg 867 (869)Luxem-
866 (868) Namen 867 (870).
Stabilisatie index 110 (110,3).
NuorBprakeis van aanpassing en her
ziening van penisoenen van oud-strijders
en invaliden, mag or eens aangedrongen
worden op de herziening van de toegestane
pensioenen aan hoogere officieren. Het is
bekend, dat de officieren die nooit een voet
zetten op het front, een groot percent inva
liditeit kregen. Het is ook gekend, dat jon-
geDS, wier lichaam verminkt was, heel dik
wijls mot een aalmoes weggezonden wor
den. Als men rechtvaardigheid beoogt, zou
heel de pensioenkwestie moeten herzien
worden.
4 Punt. De Propaganda.
PGT. DE BRUYN RAN 'T WOORD.
Kameraden, er dient ook oen ernstig
woord over de te voeron propaganda ge-
zegt het Federaal bestuur heeft zich
voorgenomen vanaf dit jaar door elk onzer
muzieken van het arrondissement een vier
a vijftal uitstappen naar den buiten te
doen en voor de Cantons Soltegcm en Her-
zele het werk te verdoelen.
Reeds van heden moet onze strijd op den
buiten worden bestendigd, want onder alle
omstandigheden moeten we revanche ne
men op den uitslag van 26 Mei van verleden
jaar. (Toejuichingen).
Geen gemeente mag er onbewerkt blijven
nu vooral omdat gii ons de middelen hebt
willen ter hand stellen met het aannemen
van t nieuw Statuut.
We durven verhopen indien we een be
roep doen op uw aller medehulp niet te
vergeefs te zullen aankloppen maar dat we
mot meer ijver, met meer strijdlust die op
ons zullen nemen om triomfantelijk uit den
strijd te komen.
Luidruchtige toej uichingen, begroeten de
vooruitzetting van propaganda voeren wel
ke ons de volle overtuiging gaf, dat er voor
onze partij een nieuw tydperk is weg ge
legd. De kameraden waren vol geestdrift
en verlangen voorzeker reeds naar den
eersten uitstap.
BRIEF VAN GEZEL MICHELS
Een antwoord van Gezel Nichols op den
hora gezonden telegram van symphatie en
uitiDg tot spoedige genezing, komt juist
binnen.
Het luidt:
Geachte Voorzitter,
Myn beste groeten aan U en do Congres
leden. Ik had gedacht heden in uw midden
te z\jn, hedoch alhoewel in horstel, laat
myn gezondheidstoestand my toch nog niet
toe, zich te verplaatsen en aan debatten
deel te nemen. Woos dus zoo vriendelijk me
te verontschuldigen en in de overtuiging
dat Ge allen goed work zult verrichten in
't belang onzer geliefde partij, sluit ik dit
briefje met den kreet
Leve de Socialistische party
Van Harte
NICHELS ALFR.
Aalst, den 18-5-1930.
Uitbundig handgeklap begroot la t scltiy
ven van onze sympathieke leider.
Hierna krygen we nog
Pgt. Moerenhaut, Aalst aan V woord
over de jeugd-en sportbeweging.
Spreker wyst vooral op de groote voor
uitgang welke de soc. sportbeweging in
Gent, Ronse, Moescroen en elders heeft ge
nomen terwyi er hier by ons nog niets is
gedaan. Hy drukt de wensch uit dat zulks
eens in't oog zal gehouden worden om er
eens afdoende middelen voor te vindon ten
einde hier by ons ook sterke socialistische
sportafdeelingen te zien tot stand komen.
Toejuichingen van vele kameraden.
Van I.imbergen, Lede. Ik druk do
wensch uit dat we regelmatig sprekers
zouden krygen op onze buitengemoentens.
Instemming.
Een makker drukt de wensch uit om een
dagorde naar de Landelijke Raad te zenden
tegen dezen welke ia de Kamers te voel af
wezig zyn.
De Voorzitter. We kunnen metgonoe-
gen melden dat zulks niet geldt voor de
Kamer- on Senaatsleden van ons arrondis
sement. We ziin volledig akkoord om die
dagorde te zenden. Instemming.
SLOTREDE VAN BE VOORZIT f ER
KameradenGezellinnen.
We hebben dezen morgend prachtig werk
verricht die ons als een heilvoorspeJlendo
toekomst begloord. Bijzondere strydmid-
dolen zyn ons tor hand gesteld met de mee
ste eensgezinde broederlykheid.
We hebben de volle overtuiging opge
daan dat ge allen ten zeerste verlangt dat
er harder wordt gepropageerd, 't Zal ge
schieden, omdat we nu in de mogelykheid
zyn gesteld.
Vervolgens drukt de voorzitter den vuri-
gen wensch uit een bestendige propagan
da te zien voeren voor het blad Vooruit
en dankt al de aanwezige voor hun byzon-
dere aandacht en bet medehelpen tot het
leveren van goed werk tot heil onzer party
meerdere vooruitgang van Socialismo.
Langdurige toejuichingen begroetten de
ze rede en het Congres eindigde kwart vóór
twaalf ure in de beste stemming.
A. B.
De rechtmatige eischen der invalieden worden gekelderd het ouderdoms-
van 10 frank per dag komt er niet de verplichte maatschappelijke verzekering
ligt in de Kartons onze opgeëischten wachten te vergeefs op de hen toegekende
144 miljoen;
De Fronter Vindevogel hielp de supertaks afschaften.
Vos paireerde en hielp dus onrechtstreekser aan mede!
H. H. Fronters waar zijn uw sanctie's tegen deze gekozenen uwer partij,
welke aldus hebben mede geholpen om miljoenen in de zakken der rijke men-
schen te spelen en de arme drommels met ledige handen te stellen?
Aanpakken heeren 1
Maar in uw eigen rangen 1 1
Durft ge
roman door Ed. Anaeele
li Dit volkslied, zoo krachtig, zoo aandoenlijk,
zoo waar als meesterlijk van poëzij, zou door
alle werklieden moeten geleerd, op al hunne
1 bijeenkomsten moeten gezongen worden.
Later, toen de strijd tusschen kapitaal en
arbeid nijdiger en nijdiger werd, heeft Emiel
ten duidelijkste bewezen, dat hij den geest
van zijn tijd begreep en op de hoogte zijner
taak was, door als leider en als bezieler der
werkersbeweging op te treden.
De tijd was voorbij dat Vlaanderen als de
bakermat der vrijheid bekend stond, dat men
w op zijn signaal wachtte om den opstand te be
ll ginnen, dat men vreugdevuren aanstak bij
zijnen triomf, zich van wanhoop sloeg hij ZU"
ne nederlaagde tijd was voorbij, dat de
oogen der revolutionnaire wereld, der strij
dende en lijdende menschheid naar Gent,
naar Brugge, naar Vlaanderen waren gericht,
om van daar hoop en troost te ontvangen.
Vlaanderen, door vier eeuwen verdrukking
en lijden was van meesteres, van aanvuurster,
tot de ellendigste slavin gezonken, en men
wachtte niet meer zijne roepstem, maar wel
licht zijn zwanenzang af, waardoor het te ken
nen zou geven dat het sterven ging en uit de
rei der volkeren mocht geschrapt worden.
Emiel was krachtdadig en helder genoeg
om niet als ziekendienaar eener uitlevende,
als trooster, als bezinger eener stervende, als
lijkbidder eener doode op te treden neen,
hij luisterde naar de eischen van andere vol
keren, hij zag toe, hoe door de uitbreiding
der ijzerenwegen, stoom en scheepvaart, de
natiën als te samen smolten, bracht de revo
lutionnaire gedachten, in Frankrijk en
Duitschland geboren, bij ons over en begreep,
dat Vlaanderen alleen voor zijn geluk strij
dend, machteloos en ikzuchtig was, maar een
krachtig legioen kon uitmaken in de voorste
gelederen van't wereldsche leger aller prole
tariërs, in hunnen kamp tegen de loonsla
vernij.
Meer en meer zien wij zijn geest verbree-
den, zich ontwikkelen, medegaan met den
tijd.
Na als kind menschlievend, als jongeling
vooruitstrevend ilamingant te zijn geweest,
zien wij hem als leider der werkersbewhging
later volbloed socialist worden, om bet hoofd
neder te leggen nadat hij de Geotsohé werk
lieden bij de Internationale had doen aanslui- j
ten.
Het was, zooals wij reeds gezien hebben,
tijdens zijn verblijf te Brussel, dat hij het
schoone lied Brood I dichtte, en die groote
som tot ondersteuning der zeventig gevangen
wevers verzamelde.
Maar al dien arbeid was niet zonder inner
lijk lijden volbracht, zijn eigene zielsfolte-
ring was heel dikwijls de bron geweest, waar
in zijn geest putte, om die van anderen tc be
schrijven.
En was het te verwonderen Na vergeefs
een antwoord te hebben gewacht op zijn eer
sten brief, dien hij aan mevrouw Verbeest
had gezonden, schreef hij een tweede, een
derde, een vierde.
Hij beklaagde zich over dit wreed stilzwijgen
en schetste in roerende woorden wat hij leed
en deed te Brussel. En steeds bleef hij zonder
antwoord. Hij wist niet wat denken. Neen,
neen, Elise noch hare moeder konden zich
plichtig maken aan die misdaad, ^aDt dat
stilzwijgen, wanneer het opzettelijk was,
aanzag hij als eene misdaad en, getroffen,
ongerust, meer dan ooit beminnend vloog hij
naar Gentora Klise, om hare moeder, en des
noods haarvader te spreken.
Maar in de nabijheid van de woning zijner
geliefde gekomen werd hij door zekeren ge
heimen schrik geslagen. Wie weet was zij
hem niet af keerig geworden, wie weet zou hij
den haat baars vaders niet over baar halen,
door weder te verschijnen Die vragen vlo
gen hem door den geest 1 Schrikkelijke
stond 1 Hij durfde zich niet aanmelden en
ging 's avonds verscheidene malen voorbij de
deur, verlangend iemand te bemerken of op
gemerkt te worden.
Driemaal achtereen was hij aldus, met den
dood in hethart, naar Brussel teruggekeerd,
toen hij eindelijk, weder te Gent zijnde, aan
het huis Verbsest belde en zich vlak tegen
over den fabrikant bevond.
Emiel vroeg naar Elise. Haar vader ant
woordde bitsig dat zij het goed stelde, zijne
brieven gelezen had, hem niet meer wilde
zien en weldra, zoo hoopte hij, een rijk en ge
lukkig huwelijk zou aangaan.
Dit was te veel voorden armen jongeling.
Hij verliet dien grimlachenden burger, nog
altijd twijfelend aan de waarheid zijcei woor
den zijner woorden, liep de stad rond, doel
loos en als vernietigd.
Zonder geld, wist hij niet waar den nacht
door te brengen. In dien treurigen stond
dacht hij aan zijne vrienden, de werklieden,
en niet vergeefs.
Met open armen werd hij door Hendrik en
zijne kinderen ontvangen, die gelukkig
verrukt waren, hem na zulk eene lange afwe
zigheid terug te zien en zijn eerste bezoek te
ontvangen.
In die jaren was de toestand van Emiel niet
schittterpnd. De uitgaven voor zijn levens
onderhoud overtroffen soms zijne ontvang
sten, en van tijd tot tijd kwam de geldver
legenheid zich bij zijne smart voegen.
Dan vond hij steun bij werklieden. Hij, die
zoo dikwijls gansch zijne beurs had geledigd
voor een arm huisgezin, voor strijdende werk-
slaven, in de herbergen waar de vereenigden
kwamen, werd soms door hen geholpen, maar
nooit in evenredigheid met hetgeen hij ge
daan had. Zij konden het niet en hij wilde
het nog minder.
Dien nacht bracht hij bij Hendrik door.
Ondervraagd over de rede zijner smart, die
duidelijk op zijn aangezicht stond te lezen,
verhaalde hij wat er daar zooeven tusschen
hem endenheer Verbeest was voorgevallen en
zijn twijfel betreffende Elise, daar zijne liefde
die hij voor haar koesterde, voor zijne vrien
den geen gehefjm was,
(Wordt roortgentj,'
