Voor 'tVoik
Geofferd
t)e Fiskale Ontwerpen
voor cien
Uitgedaagd
De nieuwe Wet op de
Ouderdomspensioenen gestemd
Ditjes en Datjes
Senaat
27® Jaargang N° 28
Prij9 pernummer 50 centiemen
15 Juli 1950
Öociaustiscn Weekblad
voor het Arrondissement Aalst
Treurige Statistiek
HONGER...
D£. iC&'STAUSTÏsCHe
HeMEL
Slechts luttele Verhoogiug voor de Ouderlingen
Geen rechten zonder plichten
Geen plichten zonder rechten
POSTCHECK-RlREHiMG
Belgische Warklieden-Partijj
IArrondissoments-Federatie Aalst
Nr. e 5 6 8 6Telefoon 17!.
Gezel DE BRUYN vraagt afschaffing der accijnsrechten op de lucifers.
Liberalen en Katholieken stemmen in blok tegen.
Thans bestaat er een accijnsrecht van 50 centiemen op het fabrikaat
van iOOO lucifers.
De regeering stelt voor dit recht op 20 centiemen te verminderen. Om
te trachten de hrisis die de Allumettennijverheid zoo geweldig treftheeft Gezel
De Bruyn een amendement ingediend om dit recht volledig af le schaffen. Tot
verdediging van zijn voorstel sprak hij volgende rede uit.
ZITTING VAM DINSDAG I JULI
De heer De Bruyn. De huidige crisis
in de lucifersnü verheid dagteekent van j
over een twintigtal maanden. Het arron
dissement Aalst is bijzonder door die crisis
getroffen drie fabrieken liggen nog volle
dig stil en w'ü tellen daar minstens een dui
zendtal werkloozen.
Verleden jaar, ter gelegenheid der be
handeling van de begrooting van'slands-
middelen, werd door mijn kollega, de heer
De Nauw, en door my bijzonderlijk aange
drongen opdat de Regeering eindelijk zou
ingrijpen. De Commissie welke verleden
jaar het budjet van 's landsmiddelen heeft
onderzocht, heeft zelfs bü algemeenheid
der leden de zienswijze te kennen gegeven
dat het wenschelijk zou zijn de rechten op
de lucifers volledig al te schaffen. Ik heb
hier het verslag vóór mü liggen.
In Ninove is het niet alleen de ny verheid
zelve die onder de crisis moet lijden, maar
al de aanverwante nijverheden hebben er
hun aandeel in.
Ter gelegenheid van het regeeriDgs-
onderzeek, omtrent de crisis in dienüver-
heid, werd door de miaderheid der com
missie op eene oplossii g aangedrongen.
Wij zyn van oordeel dat de meening alsdan
door de minderheid vertolkt zou moeten
nagekomen worden, namelyk dat men zou
moeten aansturen op een staatsmonopo-
lium anders is er geen uitweg.
In afwachting, vragen wij de afschaffing
vau de accynsrechten. Men z%l mis?chioD,
zooals de heer Waucquez daar straks zegde
opwerpen dat douaaorechten eerst moeten
vermeerderd worden. Maar dan is het te
vreezen dat de verbruiker de gebroken pot
ten zal moeten betalen, en daar zyn wy niet
voor te vinden. Wy willen de accynsrech
ten afschaffen...
Wü züa^sgelijks de meening toegedaan
dat de loutere afschaffing van de accüns-
rechten het vraagstuk nog niet zal oplos
sen. Daarom dringen wy nogmaals bij de
Regeering aan opdat zy de zaak opnieuw
zou ter hand nemen.
Zoo er geen mogelykheid bestaat een
Staatsmonopolium te stichten en vóórdat
er nog gesproken wordt van het vermeer
deren der douanerechten; zou er vanwege
de fabrikanten een waarborg moeten ge
geven worden dat de bestaande verkoop
prijzen niet zouden mogen verhoogd wor
den. Want wy zouden niet toelaten dat de
verbruiker de speelbal worde en telyden
hebbo door hetgone wij ten voordeele van
de fabrikanten verdedigen.
Daarom heb ik de eer een amendement
neer te leggen waarover ik straks stem
ming by naamafroeping zal vragen.
Ik wil een enkel woord antwooiden op
de tusscüenkomst vau onze collega De
Clercq. Hy heeft gezegd verwonderd te zyn
dat de socialisten den machtigen trust ver
dedigen. Mijn achtbaar collega, gy hebt het
heel zeker mis voor. Gy moet wei weten dat
de socialistische vertegenwoordigers m de
die deze zaak hebben bestu
deerd, voorgesteld hebben een Staatsmo
nopolie op te richten. Dus heel de allumet-
tenny verheid brengen in een blok, gecon
troleerd ooer den Staat, met medezeggiDg-
sckap van den Staat, van de verbruikers en
van de arbeiders. Als nu de Trust de allu-
mettenfabrieken byna allemaal in banden
heeft, dan moeten wy ons naar uw zyde
terugkeeren. Myn achtbare collega, gü
weet toch wel dat het do katholieken zyn
die in Ninove en in Geeraardsbergen heel
de lucifersnijverheid in banden hadden, en
dat zü hun aandeelen hebben versjacherd
aan den trust.
En op dit oogenblik, omdat de trust de
nieuwe kleine fabrieken niet meer wil over
nemen, gaat er een zekere campagne op te
gen den trust. Wat ik straks heb gezegd,
houd ik staande. De trust betaalt zijn per
soneel en werkvolk op behoorlijke wijze
wü kunnen ongelukkiglyk hetzelfde niet
zeggeD van uwe vrienden fabrikanten.
De katholieken zijn waarlijk felle kerels.
Gedurende de bespreking over het ouder"
domspeDsioentleden de klerikalen tijdens
de rede van partijgenoot Vaudervelde eene
onderbreking die heelt maal in het kader
der bespreking misplaatst was. Zij hadden
het over de Gentsche maatschappij der
socialisten.
Anseele liet het zich geen tweemaal zeggen-
Hij sprong recht en daagde diegene uit die
geroepen hadden tot oen debat.
Waar zitten de profiteerders van de tan
tièmes, riep Anseele.
Geen enkel katholiek had den moed den
handschoen door.Anseele toegeworpen op
te rapen.
Dergelijke houding vanwege de katho'
lieken kunnen we enkel laf noemen.
Antwoordend op eeno vraag door een
volksvertegenwoordiger gesteld, beeft mi
nister de Brcqueville de volgende statistiek
verschaft, betreflende het aantal gestorven
soldateD binst den oorlog
Gedood 845 officieren en 20,247 soldaten
Gestorven ten gevolge van verwondin
gen 314 officieren, 5866 soldaten.
Gestorven ten gevolge van ziekten 398
offioieren, 10,032 soldaten.
Gestorven ten gevolge van ongelukken
17 officieren, 2,881 soldaten
Vermist33officieren, 28S1 soldaten.
Totaal1,605 officieren en39,651 soldaten.
EN.,...
commissie.
De werkloosheid en gaosch haren nasleep van ellende is het
gevolg van de overproductie. Door geen loon te ontvangen moet de
arbeidende klasse zich van alles ontzeggen, terwyl er overvloed is.
Dat is de kapitalistischsOrde I
In het land waar alle arbeiders met een auto rijden, in Amerika,
volgens de katholieke kiesaffichen, zyn ongeveer vier millioen arbeiders
volledig werklooszonder de gedeeltelijke te rekenen, zonder ondersteu
ning van Crisisfonds zooals hier, ingesteld door wylen onzen grooten
vriend Jozef WauteTS.
In alle landen vergroot de werkloosheid onrustwekkend. De Chris
ten vakbonden en Cbristen-demokratie aanvaarden het kapitalistisch sys
teem^ dus ook de werkloosheid, de armoedegeesel van do werkende
kiasse.
De 8ociaal-demokralie en de socialistische vakbonden Vvillen door
de opheffing van 't kapitalistisch regiem, cn instelling van 'n sociaal
regiem, de onrust over het bestaan van morgen by de arbeidende klasse
doen verdwyneD.
Sluit u aan by de socialistische Vakbonden
Daar alléén ligt de redding!!
voorstellen van de socialisten Diet willen
stemmen.
Daarom worden de regeeringsgetallen
behouden en zullen de alleenstaanden
(ongehuwden, weduwenaars en geschei
den) slechts 2100 fr. ontvangen en een
gezin 3200 frank.
Voor de weduwen stelde de regeering
voor 540 fr. en voor de weezen 240 fr. De
socialisten vroegen 720 fr. en 360 fr. De
meerderheid van burgers en christen-
demokraten stemden wederom tegen de
socialistische voorstellen.
Enkele wyzigingen aan het wetsontwerp,
in amondement-vorm voorgesteld doer de
socialisten, werden aanvaard. Zü hebben
echter weinig invloed op de belangrükste
bepalingen van de wet.
In eerste lezing is do wet ten slotte ge
stemd. Op 1 Januari 1931 zal zü waarschün-
lük van toepassing zün.
Do ouderlingen weten nu, aan wie zy het
te danken hebben, zoo voor hen de moei-
lÜke dagen nog geen einde genomen heb
ben.
De socialisten bebben heelomaal alleen
het bedrag van 10 fr. por dag verdedigd te
gen de regeeringsbende, samengesteld uit
katholieken, liberalen en... christen-demo-
kraten.
By den aanvang van 1930 waren er by
het bureel van de Kamer van Volksver
tegenwoordigers eeu heele boel wetsont
werpen neergelegd. Daaronder was ook dit
betreffende do nieuwe wetgeving omtrent
de ouderdomspensioenen, waaraan minis
ter Heymanminister by Godsgeüade
zyn naam gehecht had.
Toen de socialisten bet parool uitvaar
digden van 10 frank ouderdomspensioen
per dag schoit hy hen uit voor demago
gen.
Zyn wetsontwerp berustte enkel op een
luttele verhooging van de sommen die door
de bestaande wetgeving worden voorzien
2100 fr. voor een alleenstaande en 3200 fr.
voor eon oud gezin.
Inderdaad ontvangen de betrokkene nu
reeds zoozy het volle bedrag ontvangou
voor een alleenstaandeiets meer dan
1500 fr. en voor een gezin ongeveer 2900 fr.
Men ziet hetonmiddelük de verbooging
is niets hüaonders.
Op bevel van den eersto-minister, liet
minister Heyman een groot gedeelte van do
andore wetsontwerpen valleD, maar maak
te er een persoonlijke zaak van, de wet op
de ouderdomspensioenen te zien besproken
en te stemmen door hot Pari- ment.
En aldus is het ook geschied.
Odzo lezers hebben in bet varslag over
deze kamerzittingen uitvoerig kunnen
volgen, op welke wüze zich de socialisti
sche vertegenwoordigers geweerd hebben
ten einde het wetsontwerp in goeden zin te
verbeteren.
Minister Heyman heeft zich godragen
zooals de burgèrlyke meerderheid van de
regeering hot van hem verwachtte.
Ophooaen toon heeft hy het argument
gebruikt dat er geen geld in de Staatskas
was. - Dat is het wat wü u hebben voor
speld voerden de socialisten aan. bü mon
de van Vaudervelde.
Typisch was het wel toen M. Heyman»
schyubaar zeer verwonderd, opwierp Gij
hebt nooit gezegd, dat hei pensioen vol
doende moest zyn om ervan te leven
Hoe onlogisch'deze houding is blykt onmid-
delijk uitbot feit, dat met do huidige wet
geving nagenoeg alle inkomsten geheel of
gedeeltelijk in rekening worden gebracht.
Ook met, de nieuwe wet zullen de ouderlin
gen, die slechts gedeeltelük het vroegere
ouderdomspensioen ontvingen, maar ge-
deoltolyk hot nieuwe bedrag kunnen ont
vangen.
Waarom gedroeg minister Heyman zich
dan zoo stom, boersch en tergend
tegenover de ouderlingen die heden honger
lüden met hun ouderdomspensioen alleen,
en dit hongor lüden morgen zullen kunnen
voortzetten
Werd hü daarin gesteund door de chris
ten demokraten
WAT GEEFT DE NIEUWE WET?
Onze partygenooten hebben alles in het
werk gesteld opdat het ouderdomspen sioen
op een bedrag zou vastgesteld worden,
waarmede de ouderlingen niet in angstige
vertwüfeling don volgenden dag zouden
zitten afwachten. Zy stelden voor 3600 fr.
voor oen gezin. Dat was de formuleering
van de 10 fr. ouderdomspensioen per dag.
De regeeringsmeerderheid heeft de
ouderlingen niet willen toestaan een boter
ham meer te eteü. Ook de christen-demo
kraton die zich zelf uitgeven voor do
vrienden van den werkmau hebben de
Zoo is hst
Wat gebeurd er dit jaar? werdt er ge-
vraagt aan Minister Heyman.
Voor de oudjes Nitts
Voor de rijken 360 millioen, en daarmeê
basta zegt hij.
R«aciior>eeirder dan M tfa'quct
De christenen moeren ons te duivelen door
ors motMarquetiu één adem te noemen:
MaTquot oa de socialisten
Waarom
Omdat Marquet op do groot© erfenissen,
deze van milhoonen, grooter rechten wilde
leggen, om do klein© menschen meer te kun
nen ontlasten en omdat de socialisten voor
Marquet's voorstellen hebben gestemd.
Dat is toch niet 't minst verwonderlijk.
Wat verwondering zou baren, indien bun
slaafsche onderworpetheid niet voldoende
gekend ware 't is dat de christeae arbeiders-
gekozenen tegen den rijke» liberalen heer
Marquet ontlfcating eischten voor de millioe
nen uie de rijke menscbsu hun erfgenamen
nalaten, terwijl ze tegen het socialistisch
voorstel stemden cm geen rechten to doen
betalen voor de kleincerfenissen van min dan
25,000 fr.
De houdiDg van den heer,Marquet, di© geens
zins zijn eigen millioenen zocht te sparen»
steekt dus gunstig af tegen deze der christe
nen die, uit onderworpenheid aan de reac-
tionnaire bazen der katholieke partij, stem
den om millioenen erfenissen te ontlasten
en voor kleine erfenissen te ontlasten, van
min dan 25.000 fr. nog erfenisrechten te doen
betalen.
't Is oprecht spijtig de christenen reaction-
nairder te zien handelen dan den rijken libe-
1 ralen Marquet.
Indien zc niet schaamteloos waren, zouden
zo blozen van Marquet een les te krijgen.
roman door ld.
Edel meisje, mompelde mevrouw Ver
beest, die meer en meer genegenheid kreeg
voorde karaktervolle Louise.
-r- Gij vleit mij mevrouw, en gij overdrijft
Mei*fi«r Elise bemint Emiel, hij bemint haar
heeft zij geen recht op hem Ziedaar alles.
Die woorden zeggend, trok zü eene kas
open, haaide een strookje papier uit, waar
op het adres van Emiel te lezen stond.
Mevrouw Verbeest nam het aaD, sloeg er
de oogen op en riep verwonderd uit
Hoe, Emiel woont thans te Brugge en
soms te Blankenberghe I
Ja, mevrouw, sinds eenige dagen
slechts.
Heeft hy daar eene betrekking ge
vonden?
Gedeeltelük. Hy verkoopt boeken
langs d zeedük.
Hy verkoopt boeken 1 mompelde Eli- zag de armen niet meer met schuwheid, en
se's moeder met een zucht, als was zy be- I vermeed ze niet meer. Nu zij met eene Gier
schaamd dit luide te herhalen. Arme jon- rerstootelingen gesproken had eu haar ka
gen I Boeken verkoopen
Ja, mevrouw, boeken verkoopen 1 Hy
is Brussel ontloopen die stad, door de uit
spattingen van het hof verteerd, begon
hem te walgen, zoo schreef hy mü, en hü
moest er weg.
De fabrikantsvrouw schudde steeds het
hoofd, doch thans meteen donkereD blik.
Dachtzyaan hem. die haar gedwoögon
had te doen wat hier was gebeurd, haar
kind ziek en Emiel zoo ongelukkig had
gemaakt.
Het gesprek tusschen de beide vrouwen
duurde niet lang meer. De ryke dame ver
liet kort daarna het arme fabriekmnisje,
haar de hand drukkend, haar belovend
soms terug te keeren en haar het recht
schenkend ten harent bezoeken te bren
gen, zoo dikwüls zü het wenschte.
Zy stapte de steile trappeD af, innerlyk
gelukkig aan hare dochter die aangename
tijding te kunnen brengen. Toen zü den
volkswyk doorstapte, gevoelde zll zich
gansch anders dan bij hare komst. Zij aan-
rakter had leeren konnen, kwamen de ver
sleten kleederen, do kleine, vuile huizen
haar bijna schoon voor, omdat zij wist wat
edele en moedige harteu leefdeü achter die
lompen en bouwvallen.
Louise, die mevrouw Verbeest tot aan
den drempel was gevolgd, keerde naar hare
kamer terug, zonder een woord te richten
tot de geburen van beneden, die nieuwsgie
rig het hoofd tusschen het deurgat staken
om de oorzaak van dit prachtig bezoek te
raden.
Op hare kamer gekomen, sloot zij de deur
goed achter zich on stortte vele en bittere
tranen. De begoocheling was weg, Emiel
zou voortaan aan eene andere behooren.
Na oen kwartuurs van onafgebroken
weenen zy liet hare tranen den vrüeu
teugelstond zü recht, deed alle sporen
van droefheid van haar aangezicht verdwy-
nen, on wide tot zich zeiven
Zal de moed my ontzinken door dit
voorval Kon ik hem bezitten Ileoft hii
haar niet verlaten voor de goede zaak en
zou ik lafhartig zün? Vergeef my, vader,
riep zy uit, de geteekende beeltenis van
Hendrik, welke aan den wand hing, kus
send, vergeef my,dat ik in gansch deze zaak
zoo zwak ben geweest, zoo weinig aan u
heb gedacht. Thans ween ik niet meer, zal
ik niet meer weenen^ gü hebt uwe dochter
terug als vóór eenige jaren 1
En een half uur later bemerkte men niets
meer van de goledene ontrooriDg, en begaf
Louise zich naar Karei en Julietje, onze
twee oude konnissen, by wie zy uoonmaal-
de, zoolang do gevangzittiag van haren
vader en broeder duurde, om oukosten te
sparen.
VIJFTIENDE HOOFDSTUK
Te Blankenberghe
Emiel had Brussel verlaten, en was naar
Blankenberghe gekomen, om daar tydens
het badseizoen boeken te verkoopen.
Terwyl hy nog de hoofdstad bewoonde,
hn J hü zich verscheidene malen naar Brug
ge begeven, en op eene zijner reizeD, had
ti.: eene betrekking bü een Rrugschon
b i 'khandelaar gevonden. Gedurende do
w inigedagen, dat hü die ongelukkige
stad, welke meer en moor onder de dooden-
do baud der katholieken wegsterft, be
woonde, had do Vlaamsche Bond, welke
daar bestond, als nieuw bloed in de aderen
nieuw leven gekregen.
Met de werkzaamheid die hem verteerde,
had Emiel, in die forteres der papen, zich
moedig aan den arbeid gezet <n met zynen
vriend en medewerker Van den Berghe,
het radikaal blaadje c Peper en Zout ge
sticht, dat vrank en eerlyk do rechten der
wf rkliedeD verdedigde, en hunne verdruk
kers en uitbuiters, nu eens fyn, dan hevig,
maar allyd mot takt en talent geeselde.
Reeds verscheidene openbare volksver-
'eringen bad hü gehoudeD, en telkens
a l hy eenige Gentsche wevers en spin-
s met do vaandels der vereeniging naar
ugge ontbodeD, uitDOOdigicg die met
redenhoid en florheid aanvaard werd.
ion weet het reeds, Brussel walgde hem;
die togen de maatschappü, tegen hare
eorschers, wetten, zeden en gebruiken
stond, wilde voor zich het onmetelijke
.hotgroot8te en machtigste element
Ier wereld, de zee hebben.
WO*di voorigmlJt
ll
