H
Soc. Weekblad voor het Arr. Aalst.
T^oode Zondag-Meetings
DE ZEGiTvan" HITLER
Een werkman
S.AR.O.V.
Aan het Onderwijzend
Personeel.
27 Jaargang Nr 39
28 September 1930
ïE-i
ai
er.
Recht door Zee
Het standpunt der
Socialisten inzake
Talenvraagstuk
in 't Kanton Sotlegem, op Zondag 12 October
INTERNATIONAAL OVERZICHT
I)e Burgerpartijen hebben zijn Sukses voorbereid
Het Oorlogsgeschreeuw herbegint
Prijs per nummer 30 centiemen
RECHT EN VRIJHEID
Geen Rechten zonder Plichten
Geen Plichten zonder Rechten
IPosTcuECK-Rekening 85686. Tei.efoon 572
Zetel B. W. P.
Arr.-Federatie Volkshuis AALST.
1
mi
Q
«Ui
daar zijn zij er niet voor te
'kWeet dat dit korps ook reeds het
lang van den vakbond heelt begrepen,
dat hierin zijn heil besloten ligt.
'k Weet dat het reeds veel heeft ver
gal erd op economisch gebied, want nie
mand zal ontkennen, dat den toestand
leeraars en leeraaressen vóór den
orlog veel te wenschen liet.
Hun toestand is dus op dit oogenblik
iel verbeterd en niemand zal durven
•nai gespreken, dat zij hierin een
ooten steun gevonden hebben bij de
cialisten.
Immers, de socialisten gaan van liet
andpunt uit dat een arbeider,'tzij
lestes- ol' handenarbeider voor
ned werk, ook een goed loon moet
rijgen.
Als wij socialisten dus een handje
IN ebben toegestoken, om het onderwij-
ind personeel uit den poel der ellende
helpen, dan hebben we enkel onzen
licht gedaan, dan waren we in onzen
erkelijken rol.
Maar we meenen ook te weten dat.
et onderwijzend personeel er naar
reeft over zijne volledige vrijheid te
ogen beschikken, iets wat reeds ver-
rorven is voor ben, die eene betrek-
jng hebben bekomen in het officieel
oderwijs.
Maar er zijn ook leerkrachten in het
•ij-onderwijs en dezen missen nog
unne volledige vrijheid.
In het vrij-onderwijs is enkel en alleen
leester het Schoolkommiteit. dat be-
hikt over de macht het personeel te
anvaarden en het ook af te stellen naar
iliefte
Zoo gebeurt het, dat men voor de
ïeisjesscholen in het vrij-onderwijs en-
el en alleen jufvrouwen aanwerft, die
len afdankt naarmate ze door klooster-
oerl isters kunnen vervangen worden en
irif ie men weg zendt, wanneer ze in het
ukt üwelijk wenschen te treden.
Hoe onwaarschijnlijk het ook klinke
e geestelijkheid die ons leert Gaat en
V* ermenigvuldigtbroodrooft dezen die
uin oproep beantwoorden.
Wat het mannelijk personeel betreft,
it krijgt de keus zijné politieke vrij-
leid op te offeren, zooniet, aan de deur.
JWij, socialisten, zijn de meening toe-
edaan, dat, eens zijn werk verricht, de
rbeider, de onderwijzer, zich vrij moet
.unnen bewegen, vrij denken, en vrij
ijne politieke gedachten uiten.
Overigens, wij denken niet alleen zoo.
De fronters deelen dezelfde mee-
zekeren,
vinden.
Maar kunnen de lieeren onderwijzers
ons niet helpen
Het schijnt dat de heeren onderwijzers
in groote mate, de fronters steunen.
'k Veronderstel dat het toch geene
egoïsten,'t is te zeggen menschen, die
als zij het maar goed hebben, naar hun
nen evennaasten niet meer omkijken.
Waarom zouden dezen die reeds over
hunne vrijheid beschikken, niet mede
helpen om deze van hunne confraters te
veroveren
De onderwijzers en de onderwijzeres
sen die dienstdoen in de ollicieele scho
len, en iets of wat invloed hebben bij
de fronters, zouden eens rekenschap
vragen aan die heeren, over hunne
vrijheidswurgerij.
Op die manier ware er kans de heeren
katholieken te verplichten het onder
wijzend personeel der vrije scholen zijn
vrijheiden vastheid te geven, zooniet
geen centen meer.
Het woord is aan die heeren.
NICHELS Alfred.
i Heden is er veel armoede in de we
reld.
Wanneer er in alle landen zooveel
werkeloozenzijn met duizenden en
I millioenen dan wordt er in stilte ge-
leden in vele gezinnen.
Armoede is een vreeselijkemaatschap-
I pèlijke' kwaalZij is nog steeds een
groote doorn in den voet'der maatschap
pij.
Armoede doet soms een mensch zwart
zeggen, als 't wit is. Zij benevéltde vrij
heid, heeft invloed op het denken van
iemandbepaalt veler handelwijze.
Evenals oorlog is armoede een on-
noodzakelijk kwaad.
De grondoorzaak er van is te zoeken
in ons huidig maatschappelijk stelsel.
Alk men niets in 't oog heeft dan
steeds winst te maken altijd en immer
winst; als men daarvoor zonder einde
noch maat voortbrengt, den 8-uren
werkdag overtreedt en de arbeiders uit
zuigt waar gaat dat naartoe
Ding.
Het onderwijzend korps zal zich nog
erinneren. dat, er te Meenen een onder-
/ijzer De Vos in het Vrij onderwijs is
fgedankt, omdat hij van de Fronters-
lolitiek niet wilde afzien.
Al de frontersbladen hebben dan
k-Jnoord en brand geschreeuwd, dagen,
s/eken, gedonderd tegen die katholieke
leeren, die de politieke vrijheid aan
lunne onderhoorigen niet willen toe-
itaan.
Wij hebben dus gedacht, dat socialis
ten en fronters op dit gebied heel goed
vonden samenwerken, om, daar waar
le gelegenheid zich voordeed, in de ma-
e van het mogelijke aan bovengenoem-
rij de praktijken een einde te stellen.
IH En die gelegenheid meenden wij socia
listen te vinden bij de aanneming der
vrije scholen, of bij de vernieuwing der
vervallen contracten.
Eenige weken geleden moest het con
tract van een vrije school, te Aalst,
vernieuwd worden.
De socialisten stelden in den gemeen
teraad voor, in het contract in te las-
ichen, dat de aanneming enkel gebeur
de, op de uitdrukkelijke voorwaarde,
dat het onderwijzend personeel, eens be
noemd, niet kan afgesteld worden, dan
om wettige reden, zooals het nu t ge-
val is met het onderwijzend personeel
der officiöele scholen
Wij dachten dus ons voorstel met bei
de handen te zien stemmen door de
fronters. Maar wij hadden zonder den
waard gerekend.
Tot ons allergrootste verwondering:
de fronters stemden met de katholie
ken, tegen de vrijheid der onderwijzers
en tegen de vaste benoeming der onder
wijzeressen.
De heeren fronters verklaarden ver
rast te zijn geweest door ons voorstel en
wij dachten dus, eene volgende maal
meer op hun hulp te mogen rekenen.
En nu verleden Vrijdag, moest de aan
neming gebeuren van de Sh Josefschool
te Aalst.
In den gemeenteraad is opnieuw het
socialistisch voorstel voorgebracht, en
nu waren hetM'Jan De Neve en Me
vrouw Gravez, die met de hoeren ka
tholieken stemden, terwijl de twee an
dere fronters zich onthielden.
Nogmaals hebben de fronters-afge-
P vaardigden het bewijs geleverd, dat zij
wel hard kunnen schreeuwen om de
vrijheid van het onderwijzerskorps,
Bf maar dat zij werkelijk het hekken aan
den ouden stijl willen houden,'tis te
zeggen, de onderwijzers en de onder
wijzeressen van het vrij-onderwijs, ge-
i i koord en gebonden overleveren aan den
willekeur der heeren van de schoolco-
pjt miteiten.
In hun bladen zullen zij de vrijheid
verdedigen, maar daar waar zij de ge
legenheidhebbende vrijheid te ver-
)Ti
Een groot leger werkloozen is een
last voor 't land en kan soms eens on
draaglijk worden.
Maar een veel grooter last en nog
meer ondraaglijk is zooiets voor die ge
zinnen, wier broodwinning is afgesne
den en wier leven en gemoedstemming
teneergedrukt, ontredderd en ontze
nuwd is.
Waar de inkomsten schraal zijn
moet hethuiselijk budget zoodanig inge
krompen worden, dat de levensvreugde
op zero daalt en dat men steeds met een
soort beklemming en angst uitziet naar
den volgenden dag.
Hetkatholicisme, dat een onbeperkte
macht bezat, heeft ons van die maat
schappelijke kwaal armoede niet
bevrijd.
Ook niet het liberalisme.
Beide leerstelsels geven ods, opdat
gebied, niets. Bij hen moeten wij dan
ook ons heil niet gaan zoeken.
Lapmiddelen, ja, daarmee komen Ka
tholieken en Liberalen wel voor den
dag.
Een radikale oplossing den doorn
gansch uit den voet trekken neen
dat zullen ze nooit doen.
Wij willen dat wel. Ons streven be
oogt de armoede evenals den oorlog
eens vcflledig te verbannen uit de
samenleving.
Het Socialistische programma, in
tegraal toegepast, geeft die oplossing.
Intusschen zijn wij ook heel praktisch
want met onze vakbonden, coöpera
tieven, ziekenbonden en zoo meer, wordt
op alle mogelijke wijzen de armoede te
koer gegaan, wordt de arbeider gesteund
en beschermd en worden hem terzelfder-
tijd de middelen ter hand gesteld, die hij
moet gebruiken, om tot zijn einddoel te
Rijkdom armoede twee tegenstel
lingen in de maatschappij.
Verkwisten, verbrassen langs de eene
zijde te kort, ontbering langs den an
deren kant.
Berust daar in, zegt de priester, 't is
Gods wil.
Staat daar tegen op, zeggen wij die
toestanden zijnmenschenwerk hetzijn
maatschappelijke wanverhoudingen die
door onsen door ons alleen, te
veranderen zijn.
Ziet naar den weg dien we reeds afge
legd hebben.
Gaan wij niet vooruit Zijn sommige
toestanden al niet heelemaal omge
keerd
Arbeiders, uwe ontvoogding zal uw
eigen werk zijn.
Gij »ijt alles ge kunt alles in U
ligt alles besloten.
Oe hoeft alleen maar TB WILLEN.
A. V.
—O
Nu dat het geweld der eeuwfeesten
achter den rug is, duikt de taalkwestie
weer op of beter gezegd is men er niet
in geslaagd ondanks de grootscheeps
opgevatte eeuwfeestelijkheden, het ta
lenvraagstuk er onder te dompelen.
En in het land teekent aich een koort
sigheid afrond het talenvraagstuk.
De katholieke - liberale - christelijke
regeering ziet voor haar de moeilijkhe
den allerwege opduiken in het land.
Aan het nemen van een duidelijke
houding zal ze denkelijk ditmaal niet
meer ontsnappen en het zal zijn een
voldoening geven aan de geuite verzuch
tingen of het zal niet zijn.
We wachten op ons gemak het oogen
blik af waarop de regeering met haar
oplossiDg voor den dag komt want
reeds- op ons koDgres van November
1929 hebben wij socialisten ons
standpunt vastgelegd, aanduidend op
welke wijze we de oplossing van het
talenvraagstuk in den Belgischen Staat
verstaan.
Een kommissie bestaande uit Waal-
sclie en Vlaamsche kameraden, had
daartoe het voorbereidend werk ver
richt.
De besluiten zijn opgenomen in het bij
zonder verslag van onzen Waalschen
vriend Troclet, die volledig onze sympa
thie wegdraagt.
InLet voorwoord, het algemeen be
ginsel behandelende, wordt gewezen op
de noodzakelijke eentaligheid van Vlaan
deren en Wallonië.
Daarom werd de leuze Het Frausch
is de taal van Wallonië het Neder-
landsch is de taal van Vlaanderen voor
opgesteld bij den inzet der werkzaam
heden.
Dat is al wat klaar en duidelijk is
Inzake zoogezegd recht der minderhe
den, kunnen we-daar niet op ingaan.
Een Waal die zich in Vlaanderen ves
tigt moet zich zien aan te passen aan de
toestanden alhier, en een Vlaming die
zich in Wallonië vestigt moet zich zien
aan te passen aan de toestanden algin-
der.
Daarbuiten kan niet gegaan worden,
anders zou. een oplossing onmogelijk
worden.
Dit wil evenwel niet zeggen dat het aan-
leerenvan een tweede taal wordt uitge
sloten. Hoegenaamd niet En zoo iets te
willen ware onzinnig ook.
Van opdringen kan er evenmin sprake
zijn, daarom wordt een studie van een
tweede taal vanaf het vijfde studiejaar
mogelijk gemaakt, en niet opgedrogen.
Want we zeggen ook dat, indien een
volk eenmaal eentallig is geworden, de
eentalligheid bij de studie van een twee
de taal niets te verliezen heeft.
En dat is juist ook
Zie maar naar de eentallige landen,
daar treft ge menschenaan die er zichop
toeleggen een tweede taal bij te leeren,
zij het Engelseh, Fransch, Duitsch,
Nederlandsch, zonder dat de eentalig-
van hun land er bij inschiet.
Welnu, die vrijheid moet hier ook aan
de Vlamingen en Walen gelaten worden.
Om nu het algemeen beginsel te kun
nen dienen zal eens en voor goed de taal
grens moeten getrokken worden.
Er is dus spraak van een scheidings
lijn op taalgebied tusschenhetVlaamsch-
en het Waalsch gedeelte van Belgie, zoo
ook voor wat het Duitsch gedeelte be
treft.
Voor de twijfelachtige gevallen, dor
pen die op de grenslijn zouden gelegen
zijn, zal het aan het gemeentekiezers
korps overgelaten worden zich uit te
spreken.
Hier dus wordt het oordeel der volks
raadpleging gevolgd.
En eenmaal de taalgrens getrokken,
blijft niets anders meer over dan aan el
ke taaistreek van het land haar kultu-
reele zelfstandigheid over te laten.
Aldus wordt aan de bewoners der ver
schillende taaistreken van ons land de
waarborg gegeven dat zij geen onge-
wenschte bemoeiingen te vreezen heb
ben.
Zooals ge ziet, wij, socialisten, zijn
klaar 1 J. De Goninck,
Volksvertegenwoordiger.
Onze kameraden uit het Sottegemsche zijn geen van dezen welke Lij
de pakken gaan zitten.
Herhaaldelijk hebben zij bewezen welke geestdrift en ijver hen bezielt
ten bate van het Socialisme.
Zij vergenoegen zich niet met woorden zij voegen de daad bij bet woord.
Beseffende dat de uitbreiding van onze partijorganisatien slechts kan
medehelpen aan onze steeds groeiende macht, zoo hebben ze het ditmaal in den
bol gestoken een ROODEN' ZONDAG over heel het Kanton Sottegem in te richten.
Geen enkel gemeente uit hun Kanton, of het Socialistisch woord zal fl
op Zondag 12 October e.k. weerklinken.
Ze willen over heel hun gewest gelijktijdig den strijd ontbinden, .en...
we verheugen er ons om, en verhaasten ons, onmiddelijk hetnoodige getal
sprekers te mobiliseeren.
ZIEHIER DE MEETINGS WELKE ZULLEN PLAATS HEBBEN
GROOTENBERGE, na de Mis van G 1/2 uur Spreker NIGHELS ALFRED
LEEUW ERGE M, u 6 1/2
OOMBERGEN, a 7
HILLEGEM, 6 1/2
ELENE, 6 1/2
STRI.IPEN, 0 1/2
VELSICQUE, - 8 1/2
ST. GOORIY-AUDENHOVE 6 1/2
ERWETEGEM 6 1/2
ST. MARIA-AU DEN HOVE 8 1/2
BERG HM AN ALFONS en
(VY VER MAN ALBERT
VAN TRIMPONT OMER
feu DE COSTER EDGARD
LAUREYS LEON en DE
(BRUYN GASTON
DEPREZ EUGEEN
DE BRUYN PROSPER
BAEYENS ACHIEL eD
(FLIPS HENRI
DE NAUW GU1LLAUME
SOTTEGEM, in Het Volkshuis bij Jozef Beerens, Nieuwstraat, te 10 uur
voormiddag. Sprekers NIGHELS ALFRED, DE NAUW GUIL. en PROS
PER DE BRUYN.
Mannen on vrouwen in groot getal naar deze meelingen weze de leuze.
12 October moet een dag wezen waarop ónze werkersbevolking zich
barden kan door de uiteenzettingen die gegeven zullen worden over den po-
litiekcn- en economischen toestand van ons land, alsmede over den strijd van
het Socialisme
Het oogenblik is gekomen om plannen te smeden voor de versterking
van de proletari'-rsrangcn.
Het kapitalisme gaat zienderoogen naar het volledig bankroet.
In het Socialisme allëën ligt de redding 1
Dat alles zal aan elkeen duidelijk worden gemaakt op de meetings.
beeft voor plicht zijn zuur gewonnen
loon zoo goed mogelijk te besteden.
Daarom koopt hij in zijne eigene coö
peratief, en aldus bekomt hij een deel
in de winsten en verzekert liij zich hulp
bij geboorte, hulp bij ziekte, hulp bij
overlijden en een pensioen voor den
ouden dag.
Waar schenkt men dergelijke voor-
deelen, buiten de Socialistische coöpera
tieven 1 Nergens
Zeg, waarom zijt gij nog geen coöpe-
rateur
De Patriotards
in den hoogsten hemel
De Duitsche verkiezingen zijn dus
voorbij. De zaken zijn zooals ze zijn, en
we zullen mei den glimlach moeten
trachten, mot slechte kaarten te spelen.
We erkennen gaarne dat bet resultaat
ons zwaar op de maag ligt niet zoozeer
omdat het socialisme, dal wij iu ons
hart dragen als bel. hoogste ideaal, door
liet Duitsche kiezerskorps, vooral door
de jonge, nieuwe kiezers, miskend is ge
worden.
Er is nog een versebil tusschen socia
lisme en socialistische partijen de eeu
wige waarachtigheid, die het socialisme
bevestigt, weerstaat aan den schok van
een verkiezingsmislukkinkje.
Maar wij denken aan den Vrede aan
deze plant deze broze plant, heeft
men gezegdwier groei zooveel zorgen
vraagt.
Een deel van de burgerspers jubileert
ze kan haar blijdschap met de overwin
ning van Hitler niet verbergen.
Ewel, schreeuwt ze, hadden wij niet
gelijk te velde te trekken tegen die zot
ten die kwamen beweren dat Duitsch-
land tot betere gevoelens gekomen was
Ja, wij hadden gelijk, jubelen ze
Duitschland wil terug oorlog. En
reeds stellen ze de vraag, of wij voorbe
reid zijn om het hoofd te bieden aan dien
nieuwen aanval van het pangermanis-
me.
En nu geeft ze vrij den teugel aan haar
zoolang verbeten haat tegen de vredes
politiek Briand scheldt ze voor triste
sire en de Rijnlandontruiming was de
vrucht van een idiote en misdadige
politiek.
Waarlijk, de patriotische pers is weer
in haar elementze beschimpt al wat
Duitsch is, ze haalt het spook van den
oorlogs-aanval van de Barbaren weer
uit haar arsenaal. Morgen zal ze zeker
nieuwe wapenbestellingen eischen, op
dat België toch goed in staat moge zijn
zich te verweren, en opdat de fabrikan
ten van mitrailieuzen, vliegtuigen en
stikgassen toch nieuwen vaderlandschen
roem mogen oogsten.
Is er Oorlogsgevaar
De demokratisch-pacifistische burgers^
pers kan doen wat zij wil wij kunnen
dat geschreeuw, waarvan het doel is de
geesten stilaan vertrouwd te maken met
de gedachte van een toekomstigen oor
log, niet zonder protest aanhooren.
Duitschland is ontwapend.
De deskundigen, door de geallieerden
aangesteld, hebben officieel vastgesteld
dat de bepalingen, welke de ontwape
ning van Duitschland moesten verwezen
lijken, van de eerste tot do laatste door
gevoerd zijn.
Kan dan nog van Duitschland oorlog
verwacht worden V
Neen Neen, tenzij Duitschland, met
toelating van den ex-geallieerden, zich
opnieuw bewapent.
Dat is het eenige gevaar. En dat ge
vaar is, ongelukkig, niet denkbeeldig.
Want, M. Hitler mag een kaars aan
steken voor de burgerij van de ex-geal
lieerde landen, die zoo goed heeft mede
gewerkt aan zijn sukses. Inderdaad, heeft
hij het niet gemakkelijk het Verdrag van
Versailles te bekampen, vermits de ex-
geallieerden zelf de bepaliDgen van dit
verdrag met voeten treden
Het Verdrag van Versailles, vergeten
we het niet, bepaalt dat de ontwapening
van Duitschland slechts liet voorspel is
van de ontwapening der anderen.
Frankrijk, Engeland, België, Italië enz.,
moeten ontwapenen, of zij hebben het
recht niet de ontwapening van
Duitschland te handhaven.
Zoodus, van twee dingen ëën, ofwel
ontwapenen wij, en dan kan van geen
oorlog spraak zijn. Ofwel doen we het
niet, gaan we voort meer geld uit te ge
ven aan oorlogstuigen, dan vóór 191-1,
en dan lapt Duitschland, ons voorbeeld
volgend, het Verdrag van Versailles
aan zijn zolen.
Dan zal, wat wij ook doen, met onze
toelating of zonder onze toelating,
Duitschland zich opnieuw wapenen, een
reëeleoorlogspolitiek voeren, onder lei
ding van een Hdgenberg of van een Hit
ler.
Ziedaar de eenige mogelijkheid van
Duitsch oorlogsgevaar.
Dat gevaar wordt voorbereid door
onze patriotische burgerij, die hardnek
kig weiger^ de ontwapeningsbelofte in
te lossen, of, lamlendig, de oorlogsba
zen laat begaan, hetwelk, praktisch,
hetzelfde is. Zij bereidt de paden voor
van Hitier en Hugenberg, zooals Hit
ler en Hugenberg haar paden voorbe
reiden ze zijn hun bondgenooten, tegen
de menachlieid, die vrede wil.
Qeen Vrede
dan met het Socialisme
De burgerbladen zijn dus wel slecht
gekomen zich, met een nauwelijks ver
doezelde blijdschap te verkneukelen in
het stemmen- en mandatenverlies dat
de Duitsche arbeiderspartij geleden
heeft. Indien zij klaren wijn wil schen
ken, dat ze dan klaar,en duidelijk zegt
of ze oorlog wil of vréde. Wil ze vrede,
dat ze dan met ons, met allen die oogen
hebben om te zien «n hersenen om te
denken, erkenne: do Duitsche arbeiders
partij is de versterkte vesting van den
vrede.
Indien er op dit oogenblik kansen be
staan dat in Berlijn een regeering tot
stand komt, met wie vredespolitiek
kan gevoerd worden, een regeering
die het fascisme den kop zal indruk
ken dan is het een regeering met
socialisten.
Want, hoe vervelend de Duitsche ver
kiezingen ook afgeloopen zijn, meer dan
gelijk welke andere tevoren hebben ze
het voordeel gehad deze l'undamenteele
waarheid in het licht te stellen men
kan niet tegen het socialisme besturen,
zonder tegen de vrede te regeeren.
Het Duitsche Fascisme
is van de Burgerspartijen
Overigens, liet blijkt onaannemelijk
dat Duitschland nu een andere regeeriDg
zou krijgen dan eene met socialistische
deelname, of minstens, met socialisti-
schcn steun Want de burgerij is zoover
gegaan in bet slechte, dat zij, om haar
eigen kwaad te keeren. beroep zal moe
ten doen op de arbeidende klasse.
De georganiseerde proletariërs, geluk
kig, zijn sterk gebleven in Duitschland.
In 1924 behaalden de socialisten 131
zetels op do 494 in 1928 beleefden zo
bun grooten triomf, en brachten het tot
151 nu zijn ze tot hun machtsverhou
ding van 1924 teruggekeerd 143 man
daten op de 575.
Daarnaast, men vergete het niet,
staan de kommunislen, in 1924, 35 man
daten, nu 76 mandaten sterk. Die tot
hen behooren zijn klasse-bewuste arbei
ders, waarvan een groot aantal voorze
ker slechts onder den indruk van den
ekonomiscben nood kommunistisch in-
stedc van het sociaal-demokratisch heb
ben gestemd. Het is jammer, met het
oog op de nooden van de realiteiten der
politiek, maar geen van ons twijfelt er
aan of allo klasse bewuste arbeiders,on
der welk soort rood vaandel zij op dit
oogenblik ook geschaard staan, in een
toekomst die wellicht dichter is dan we
vermoeden, tot hetzelfde proletarisch
blok zullen behooren.
De proletarische krachten van
Duitschland zijn onaangetast gebleven:
overloopen naar het burgerkamp ïs
er bij deze verkiezingen niet ge
beurd.
De zege van Hitler berust op niets
anders dan een overloopen uit de bur
gerspartijen naar hel fascisme.
De nationalisten, 110 sterk in 1924,
behouden slechts 41 mandaten.
Wat het katholiek centrum betreft,
bet is achteruit gegaan In 1924 had
deze partij 68 zetels op de 494, nu het
zelfde getal op 575. Aangenomen dat zij
niet achteruit zijn gegaan op 1928, de
neerlaag die de katholieken toen leden
hebben ze niet ingehaald. De verloven
schapen zijn, naar alle gedachten, naar
Hitler geloopen, instede van tot den
schaapstal van M. Briining terug te kee
ren.
De demokraten, nu 20 mandaten sterk
hadden er 32 in 1924. De Volksparty, 51
mandaten sterk in 1924, bezit nu nog 29
stemmen in den Rijksdag.
Meer is niet noodig om aan te toonen
dat, indien het fascisme hoogtijd viert,
de burgerpartijen, en niets anders dan
deburgersparlijen, daarvoor het noodi-
ge materiaal aan Hitier geleverd heb
ben.
Zij hebben hun merrschen niet kunnen
bijhouden zij staan nu voor de gebro
ken potten.
Willen ze de stukken aaneenlijmen,
dan zal het niet gaan, zonder de socia
listen.
PROGRAMMA VAN DINSDAG 30 SEPT.
20,15 u. Golflengte 339 m.
Vlaamsche Uitzending.
Aangeboden door de Federatie van
Socialistische en Onafhankelijke
Vakbonden van Gent-Eekloo.
Met de medewerking van De Harmonie
van het Nationaal Syndlkaat
Mej. Delemarre, kuDStzaDgeres aan
het Kursaal v.'id Oostende M. Dupont,
van den Koninklijken Nederlandschen
Schouwburg van Gent Ad. Lepage,
kwartet.
PROGRAMMA
1. Egniont,
2. Coppélia,
door de harmonie van
liet Nationaal Syndi-
kaato.l.v. Geo De Roo
3. Gavotte,
Le Roi d'Ys,
voor cello Solist M.
Hanssens.
4. De Vrijschutter,
Slaap zacht,
door Mej. Delemarre.
5. Faust-Fantaisie,
door Kwartet.
6. Rapsodie Hongroise II, Liszt.
Valse d'Amour, Moskowski,
voor klavier-Solist A.
Lepage.
7. Toespraak door Gezel Ach lei De
Roo, Sekretaris v.h. Si/ndihaat
der Openbare Diensten.
De Samentrekking de Syndikal#
krachten
Beethoven.
Del i bes,
Fopper.
Lalo,
Weber.
A. Lepage,
Gounod,
