er
K00DE ZONDAG
De Politiek van de Fronters
en het Verdrag van Versailles
Zondag 29 April e k.
Rede uitgesproken
door Gezel J\ IC HELS Alfred
Isle
Ier
•en -
3NEN
Soc. Weekblad voor het Am, Aalst, i
door EMILE VaNDERVELDE
2 EK
IIS
ds
U
Het Verbond van Katholieken
en Fronters in Oost-Vlaarideren
De verstrekkende Deteekenis van dit feit
Onder dezelfde leus
in de Kamerzitting van Woensdag 1! Feb. 1931,
tijdens de bespreking der Begrootiug van
Nijverheid, Arbeid en Sociale Voorzorg,
28 Jaargang Nr 8
Prijs per nummer 30 centiemen
22 Februari 1931
rnam»
RECHT EN VRIJHEID
Verantwoordelijke Uitgever
ALKONS BERGHMAN
Lokaal - Volkshuis Molendries, 11, Aalst
Postcheok-Rekening 85686. Telefoon 572.
Zetel B. W. P.
ARit.-Keoeratie Volkshuis AALST.
Gij wordt op schandelijke
wijze aangevallen in Vlaande
ren om het Verdrag van Ver
sailles le hebben onderteekend.
{Brief van Anseete,)
Een der geliefkoosde thema's van de
Bormsisteu, deze nieuwe bondgenooten
ran de Katholieke nie, is het verwijt
lat zij mij toesturen op hun vergaderin-
;en, het Verdrag van Versailes ie heb-
ten onderteekend.
Van hen komende kan zulk verwijt
jiemand verwonderen het Verdrag van
Versailles heeft Belgie als één en onver-
eelhaar hersteld. Iloe kon zulks beha
gen aan dezen die droomden en nog
droomen van het land in twee te ver-
deelen
Wij zouden er dan ook niet van spre
ken, indien deze anti Versailles-kampag-
ne ons de gelegenheid niet gaf te herin-
leren aan de voorwaardin waarin en
et voorbehoud waarmee de Belgische
Arbeiderspartij eenparig het Verdrag
ran Versailles heeft goedgekeurd.
Het is een feit dat onder de 70 hand- j V,°'K ae vera
teekeningen die zich op het Verdrag van .LS„VOO„r.
Versailles bevinden, er slechts twee zijn
van Socialisten, leden van de Interna
tionale de mijne en deze van onzen
üigen zijn, waarvan de eene reeds ge
wijzigd werden en de andere vroeg of
laat zullen moeten verdwijnen, indien
men de Kuropeesche Unie op rechtvaar
dige basis wil groudvesten.
Het Verdrag van Versailles, om alleen
daarvan te spreken, is een lex salura
een mengsel waarvan de 435 artikelen
maar al te dikwijls steunen op tegen
strijdige begrippen het is een onafge
werkt mengsel van het Wilsonsch idea
lisme en de strategische bekommerin
gen, de territoriale begeerlijkheid, de
zucht naar politieke en militaire over
macht, die in den oppersten Raad tot
uiting kwamen en dat is het wat het
voorbehoud wettigt dat vanaf 1919, bij
de goedkeuring, door Louis B,-rtrand
namens de Socialistische greep in de
Belgische Kamer werd gemaakt.
rie*
XtlBW
«ermg
riftei
iktsn,
tot dl
wfce»,
HS
Duro
maar makker Hermann Muller, die als eerste
afgevaardigde van Duitschland de harde
Vet onderging die hem door de overwin
naars werd gespeld.
Maar. zal men zeggen, tusschen die
twee handteekeningen was er een groot
verschil Midler onderteekende omdat
bij niet anders kon, omdat de Sociaal-
democratie, door de revolutie van No
vember aan het bewind gekomen, ver
oordeeld was om de rampspoedige ge
volgen te ondergaan van de daden van
anderen. Dat was niet het geval voorde
Belgische Socialisten, die door de hand-
teekeDing te weigeren of door legen de
goedkeuring te stemmen, anders dan
door voorbehoud protest konden aan-
leekenen tegen zekere onverdedigbare
iiepaliDgen uit het Verdrag.
Ik zou mij kunnen beperken bij het
antwoord
Wij ook konden niet anders
handelen.
Wij behoorden tot de regeering tijdens
deu oorlog, om beter het recht van wet
tige kollektieve zelfverdediging te ver
zekeren tegen een aanval waarvan de
daders zelf (men denke aan van lieth-
mann Hollweg) de ongerechtigheid er
kenden. De arbeiderspartij had ods man
daat gegeven om er te blijveD, om mee
te helpen bet land uit zijn puinen te doen
verrijzen, om aan de arbeidersklasse de
politieke en sociale rechten te verzeke
ren die zij sinds een halve eeuw eischte
om in te gaan §n onze aktic was niet
zonder uitwerksel tegen de dolle drij
verijen vaa de anneMonnisten. die ïu
zekere kringen tot uitiög kwamen tegen
Holland en Duitschland. Belgie mo
gendheid met bijzondere belangen was
zorgvuldig op afstand gehouden van de
besprekingen van den Oppersten Baad
voor alle vraagstukken die hem niet
rechtstreeks aanbelangden. Maar voor
wat hem wel betrof vond het in het er-
drag van Versailles voldoening op deze
twee punten, die voor hem een levens
belang vertegenwoordigden
1) Zijn onafhankelijkheid, ontdaan
van de banden opgelegd door de verdra
gen van 1839
liet recht op herstel, bij voorrecht,
voor de schade waarvan de voorganger
an MiiHer aan het hoofd van de Duit-
che afvaardiging, von Brockdorll-Bant-
zau, in volgende ,-tellige bewoordingen
te Versailles de onrechtvaardigheid had
erkend
- De openbare meening in alle vijan
dige landen klaagt over de gruwelen die
Duitichland tijdens den oorlog heeft be
dreven. Wij zijn bereid het onrecht te
erkennen dat wij hebben aangedaan.
Wij zijn bier niet gekomen om de ver
antwoordelijkheid te verminderen van
de mannen die politiek en ekonomisch
den oorlog hebben gevoerd, noch om
de misdaden te loochenen begaan tegen
bet volkenrecht. Wij herhalen de ver
klaring gedaan in den Duilschen
Rijksdag bij het begin van den oor-1
log - .-
Men heeft Belgie kwaad gedaan
en wij willen zulks herstellen
Ik stel de vraag, in die voorwaarden,
aan ieder die ter goeder trouw is moe
sten de Belgische Socialisten een regee
ring verlaten waar zij met de instem
ming van de arbeidersklasse goed werk
verrichten en anderzijds had een Bel- i
4Jische regeering, onverschillig welke,
er kunnen aan denken, zooals de <7hi-
■eezen, die trouwens zeer slecht waren j
behandeld geworden, de partij te veria-
ten en te weigeren haar handteekening
te zetten op het Verdrag, omdat het I
Oost-Pruisen in twee sneed en de zuiver I
Duitsche distrikten van Tyrol ontnam I
aan Oostenrijk
Ik geef toe dat er in het Verdrag van I
Versailles en in de daarbij hehoorende I
Verdragen punten zijD die biet te verde-
Ï.SS
'ES
3 Si
rs iet al leen Duitschland heeft schuld
aan den oorlog
Wij hebben nooit aanvaard en zullen
nooit aanvaarden als een gezonde poli
tiek, dat men alleen door het Duitsche
volk de verantwoordelijkheid wil doen
een oorlog waarbij de kei
zerlijke verantwoordelijkheid, boe
groot die ook weze, niet de eenige was
dat men daarin een voorwendsel zoeke
om het totaal der herstel vergoedingen
tot astronomische cijfers op te drijven
dat men vervolgicgen inspanne tegen
t schuldigen als maarschalk Hinden
burg, vervolgingen waarvan de ijdel-
heid spoedig moest blijken dat men aan
Duitschland een vrijwilligerstelsel op
legge voor zijn leger, stelsel dat ten
slotte een gevaar moet worden in het
binnenland en het buitenland dat men
aan Duitschland zijn koloniën ontneemt;
dat men tot 1935 de bevolking van het
Saai-gebied buiten het gemeeue recht
stelle dat men Polen aandikke meteen
derde nationale minderheden dat men
bij Belgie, zonder volksraadpleging met
ernstige waarborgen van onpartijdig
heid. niet alleen Waalsch Pruisen en
Maimed), maar ook Eupen en St.
Vith heeft ingelijfd.
Maar dezen die, zooals de Fronters,
dit alles als voorwendsel nemen om het
Verdrag van Versailles af te schilderen,
als een afschuwelijk weefsel van onge
rechtigheden en machtsmisbruiken, zou
den zich ook moeten herinneren dat het
Verdrag een aantal hool'dbepaliDgen be
vat, die de tijd niet zal doeD vervallen,
omdat zij steunen op het zelfbeschik
kingsrecht der volken, omdat zij voor
de eerste maal in de geschiedenis der
wereld aan de arbeiders eeD arbeidskeu-
re brengen, omdat zij de kern vormen
van een internationale organisatie van
den vrede.
wordt er een stormloop gehouden over heel de Provincie
Oost\/laanderen
Massa meetingen zullen gehouden worden.
Arbeiders, en gij vooral vrouwen, ijvert en propageert,
maakt dat onze Roode Zondag rijke vruchten atwerpe.
Het doek is gevallen op het laatste be- van het inachiavelistisch plan dat wei-
drijf van het groot politiek komediespel, J dra alle klerikalen van A an Dieren tot
dat, sinds 7 maanden, te Gent, op
planken van de provinciale raadzaal is
gebracht.
Katholieken en Fronters hebben het
ten slotte op een akkoordje gegooid. Op
het psychologisch oogenblik hebbende
heeren elkaar gevonden.
Dit akkoord is niet de vrucht van spon
tane beraadslagingen tusschen twee
groepen. Neen, het is er al lang. Het
leefde in de harten en in de geesten van
hen wie een gemeenschappelijke haat
tegen het socialisme heeft vereeiiigd.
Er waren daar wel de vroegere ver
klaringen van Fronters, die een verbond
met conservatieve franskiljons voor on
mogelijk hielden van den heer Jaspar,
die gezegd had Jamais
Dat alles is geweken voor het heerlijk
vooruitzicht van het behoud der klerika
le alleenheerschappij in Vlaanderen.
Bij menig arbeider, die hetdemokratisch
idealisme der gebroeders Daens lot het
credo van zijn politiek geloof heeft ge
maakt, of die eenigszins onder den in
vloed ervan is komen te staan, moet dit
zwaar pp de maag liggen.
Immers wat wordt door deze overeen
komst bereikt
Er wordt ons, lijk voorheen klerikale
kost opgediend. De Fronters zullen er
voor zorgen dat hij met een Vlaamsch
sausje overgoten worde.
Lekker eten, arbeiders
Het hoofdorgaan der Frontpartij u De
Schelde tevens het lijfblad van den
links-staaudeu heer Vos, geeft als sank-
tieopdit samengaan dit is de eerste
stap in de richting van de Vervlaam-
sching der provinciale besturen in
Vlaanderen.
Kn er wordt onder stoelen noch ban
ken gestoken dat het bij dit eerste ex
periment niet blijven zal. Wellicht ko
men ook de andere provinciën aan de
beurt.
Als morgen, onder dezelfde leus,
gansch het bestuur van 's lands zaken in
klerikale banden zal terechtkomen. Het
geen natuurlijk eene bloote veronder
stelling is maar die werkelijkheid zijn
zou indien zulks alleen van Fronters en
Katholieken afhing, dan zullen de hee
ren Vlaamsche nationalisten werkelijk
de kampioenen van de katholieke zaak
geworden zijn.
Maar dan zal de heer Vos, hij die in
het Vlaamsch nationalisme alleen eene
kuituurbeweging ziet, hij die deaktie
van het socialisme wettigt voor den
ekonomischen nood der arbeiders, als
hij dan werkelijk nog links staat, bet
zich bitter berouwen*
Want dan zal het te Iaat zijn voor
de arbeiders, en ook voor de men-
schen van links.
Als de klerikalen éénmaal aan 'tstuur
staan van het regeeringsschip, zullen zij
er voor zorgen dat het in veilige haven
aanlandt gansch hun streven zal er op
gericht zijn de hegemonie van het kleri
kalisme in den slaat te vestigen.
Dat is toekomstmuziek, zalmen zeg
gen.
Neen, dat is het logisch gevolg van de
door Katholieken en Fronters gevoerde
politiek... als de arbeiders niet tijdig
remmen en de uitvoering niet beletten
Benkin,van de rijken kasteelheer tot den
pooveren propagandist, van den bard-
nekkigsten steunpilaar der Lalijosche
kuituur in Vlaanderen tot den meest ver
woeden ilamiDgant in de katholieke
partij in vervoering zal brengen de
alleenheerschappij van het klerikalisme.
Wij hebben nog geschreven dat de
Vlaamsche kwestie voor de katholieke
parlij steeds een bliksemafleider is ge
weest. Hettaalvraagslujt heeft de aan
dacht van eene massa menschen can bet
sociaal vraagstuk afgehouden. De ka
tholieken. die tienlallen van jaren de
macht in handen hebben gehad, hebben
niets gedaan om den Vlaamsehen rechts-
eiscb in te willigen. Zag men niet in 1907
de Belgische bisschoppen een schrijven
laten verschijnen waarin verklaard werd
dat de Vlaamsche taal niet geschikt was
als voertaal voor booger onderwijs 1
Maar nu de kwestie rijp is, in de
eerste plaats daük zij den strijd der ar
beidende klasse, nu aan eene onver
wijlde oplossing niet meer te ontkomen
is, du deinst de katholieke partij Diet
meer terug voor een bondgenootschap
met de uitgesproken tegenstanders der
Belgische staatsidee.
Wat heeft zij daarbij op 't oog Oüge-
twijfeldde geleidelijke opslorping van
het frontisme.
De doorsnee-katholiek die. wegers
het uitblijven van rechtsherstel voor de
Frontpartij heeft gestemd, voelt dat' de
Belgische werkelijkheid niet weg te
cijferen valt. Hij zal teruggaan naar
het oude kamp en de taai-extremisten
met hunne bespiegelingen alleen laten
staan.
Wie de zaken nuchter beschouwt, is
daarvan overtuigd.
Autoriteiten op gebied van Vlaamsche
beweging voorzien dal ook ten slotte de
leiders zich met de Belgische staatsidee
zullen verzoenen en terug hunne plaats
zullen inuemen in de katholieke rangeD.
Het is verder toch eene eenvoudige
vaststelling den heer Vos en de ande
re menschen van links in de Frontpartij
ten spijt dat de politiek der party van
Vlaamsche nationalisten evolueert in
eene richting die dit eindresultaat moet
bespoedigen.
Daarvoor zorgen trouwens Van Die
ren, Vlaamsch nationalistisch senator
•n tevens lid van den Katholieken
Vlaamschen Landsbond, Vindevogel, VI.
nat. volksvertegenwoordiger, sekretaris
van den Katholieken Volkshond van
Bonse, naar zijn eigen verklaring bet
verbindingsteek-en tusschen Kat lien
Fronters. Buiten den heer Vos hebhen al
de gekozenen der Fronlparti.i iets duur
zaams gemeen luio katholieke levens
beschouwing.
Onder hun druk gaat. de strijd der
Front pa Hij om de verovering van het
Vlaamsch recht samen niet de vestiging
van het oubeperkt klerikaal gezag
Voor de arbeiders beteekent deze doel
stelling terug naar het donker verle
den, terug naar den onzaligen tijd van
gewetensdwang.
Daartegenover stelt de socialistische
partij hare oplossing. Als parlij mag zij
er op roemen eene oplossing klaar te
hebben waarop Walen en Vlamingen
vereenigd zijn. eene oplossing die ook in
het teeken elaat van Vlaamsch rechts
herstel.
Het socialisme dat aan de arbeiders
van Vlaanderen de stoffelijke bevrijding
■L heeft gebracht, dat hun althans de wa-
pens heeft bezorgd om eene machtpositie
in den Slaat en tegenover het patronaat
te verwerven, wil ook het geestelijk
heil brengen.
Het socialisme wil xelfs de leiding ne
men in dit werk van geestelijke bevrij
ding. Het heeft de kuituurmogelijkheid
voor het Vlaamsche volk geschapen. Het
kan ook de beste waarborg zijn voor de
ontplooiing van deze mogelijkheid.
Het socialisme wil den arbeider gee
stelijk en stoffelijk wapenen om (o ijve
ren voor versteviging zijner maatschap
pelijke positie. De socialistische partij
wil dit zien gebeuren in het raam van
bet Belgische staatsverband omdat ze
oog heeft voor de internationale en de
ekononiische werkelijkheid en omdat ze
voor haren strijd, nu lijk in 't verleden,
aangewezen is 6p den steun der arbei
dende klasse van Wallonië.
De arbeiders, die niet in bare rangen
staan zullen te kiezen hebben
DE IRC'YN GastuN.
ter zijn dan men zich had voorgesteld'
die categorie ongelukkigen, de zwakzin
nigen, van allen onderstand moeten uit
gesloten worden.
Ik reken dus op uwen goeden wil,
heer minister, opdat ook weldra hulp
aan hen zou kunnen uitbetaald worden.
Da ouderdomsgepensionneerden
zijn er zeer erg aan toe, heer minister,
vooral dezen die hun huisje moeten hu
ren.
De huishuurwet die hen tegen de woe
keraars moest beschermen, heeft uitge
diend. Zij beslaat voor het overgrootste
gedeelte van ODze bevolking niet meer.
Lu nn speelt de huishuur in het budget
onzer ouderlingen een overgrooten rol.
De Kamer heeft ongelijk gehad geen
beschermingsmaatregel genomen te heb-
»euom die menschen, die geen ander
inkomen hebben dan hun pensioentje,
tegen de woekeraars van huisjesmel
kers te beschermen
Mijne Heeren,
Ik wil een woordje reppen over de
bouwpreiniën en den intrest te betalen
door bouwers van goedkoope wonin
gen.
Vele bouwers van een eigen woning
beklagen het zich bitter omdat zij zoo
lang hoeven te wachten op hun toege
kende premie.
Kan daar niet aan verholpen worden,
heer minister, want nu zijn er velen die
hun huisje moeten betrekkeD zonder dat
het geheel afgewerkt is. Zoo ken ik
menschen die wonen in hun huisje met
een aarden vloer, zonder dat do muren
zijn beplakt, en bij gebrek aau't ont
vangen van hun premie in dergelijken
toestand moeten blijven huizen, (ie be
grijpt hoe ongelukkig zulks L.
Het grootste getal van lien, die zich
een eigene woning bouwen, ontleenen
hiervoor geld bij de maatschappijen van
goedkoope werkmanswoningen. Die
maatschappijen werken, voor het groot
ste gedeelte van hun kapitaal, met het
geld van de Spaar- en Lyfrontkas. Er
wordt gewooolijk gebouwd mot aflos
singen van het ontleend kapitaal op
vijftien on twintig jaren.
Nu zijn er oen groot getal die kort
na den oorlog gebouwd hebben. Er
waren veel woniogen te kort
de woninguood was overgroot. Zij die
eerst begonneD hebbmmet te bouwen
hebben dus medegeholpen om den wo
ningnood te veraachteD, maarden fe be
talen intrest voor de ODtleende sommen
was dan veel hooger als nu.
De intrest moet verminderd
worden
Verleden week sprak ik nog met en
kele van die personen. Zij ha Jden geld
ontleend aan ü,25 t.h. en zij merkten
mij op dat nu de maatschappijen voor
goedkoope woningen, sedert 1 Januari
van dit jaar, huu intrest hebben kuuntu
verlagen tot 4,75 t.h. Het is waar; er
bestaat een contract van leening voor
de eerste aau 6,25 t.h.; maar die men
schen hebben dien hoogen intrest nu ge
durende eenige jaren ai betaald en wan
neer de maatschappij voor goedkoope
woningen nu mag geld leenen aan 4,75
t.h., dan denk ik dat het maar billijk
ware dat voor de eersten ook hun
intrest tot dit cijfer van 4,75
t.h. zou mogen verminderd worden,
voor die sommen alleen die zij op t
Januari 1931 nog te betalen hadd< n. Mij
duDkt dat dit maar redelijk zou zijn.
Vergeten wij niet dat er onder dit ge
tal vele geheele en gedeeltelijke werk-
loozen zijn, die het heel moeilijk hebben
om tegenwoordig aan hun verplichtin
gen te voldoen eD, dat de verlaging van
hun intrest hun huishuur merkelijk zou
vermiuderen, dus hun last veel draag
lijker maken.
Ik hoop dat de heer minister met het
bestuur der Spaarkas hierover zal wil
len handelen. Het ware een loffelijk en
edel werk, wanneer die menschen vol
doening zouden bekomen.
Het fonds der gebrekkf lijken
is eene zeer schoon e instelling: het zal
veel nood lenigeD, want hier geldt het
de ongelukkigsten order de ongelukki
gen te helpen.
Doen de verrichtingen gaan te traag
en over de uitbetalingen zelf klaagt
men bitter.
Voorzeker beeft dit comiteil le veel
werk om al die dossiers te onderzoeken,
maar daar kaD, naar mijn bescheiden j
oordeel, todi verbetering aangebracht 1
worden.
Waarom niet een aantal plaat sel ijk e* 1
of gewestelijke coAniissién beLoemd f
Ten andere, men sluit ie gemakkelijk
uit, 't is te zeggen er wordm er te veel
van kautgezet zonder steun.Hel bar.ma, j
dat men hiervoor voor de inkomsten
van t gezin heeft vastgesteld, is le laag.
De zwakzinnigen worden uitgesloten.
Waarom
Zij, zoowel als gebrekkelijken,
lammen of personen zonder beenen,
moeten toch onderhouden worden Zij
ook kunnen niet werken.
Waarom ze geen onderste uning ge
ven
Ik keu op dit gebied zeer pijnlijke ge
vallen. heer minister, waar de zwak
zinnigen zonder ouders zijn en door
eene zuster onderhouden worden, die
zich zelve alle ontberingen oplegt om
hare ongelukkige zuster te kunnen bij
staan en helpen.
Is het niet droevig dat dergelijke
menschen worden afgewezen I
Wanneer wij die wet hebben gestemd
dachten wij toch allen dat ook die soort
ongelukkigen er in begrepen waren.
Nochtans men skit ze uit
Zulks moet hersteld worden, en is het
hierom noodig een stukje wel te stem
men. wij zullen er met veel genoegen
aan medebelpeo, heer minister.
Het gaat toch niet op, omdat men
moer ongelukkigen aantreft dan men
voorzien had, cmdat de uitgaven groo-
Ze hebben dus een hooge huishuur te
betaleD, en kunnen zo niet betalen, ze
worden op de straat gezet.
De heer Jacguemotte. Gij hebt
die wet gestemd.
Gezel AtchelsMaar, mijnheer
Jac.iuemotte, gij weet toch wel dat wij
hebnen voorgesteld de ouderdomsge-
pensionneerden van den opslag der
huishuren vrij te stellen. Waarom dit
verzwijgen Ik ga voort.
Moet het gezegd worden dat ze snak
ken naar hun verhoogd pensioentje
De nieuwe pensioenwet is in voege
vanaf 1 Januari 1931 en deze week
wordt hun pensioen uitbetaald zooals
ze gewoonlijk ontvingen.
k Begrijp het, er is veel week aan om
al -iiedossiers te herzien, maar dit werk
is tcch niet op het onverwachts geko-
meD.
Sedert de pensioenwet in Kamer en
Senaat is gestemd, was het, mijn dun-
kens, een dringende plicht maatregelen
te nemen om onuiiddelijk met dit
grootsch wérk te kunnen beginnen, op
dat die ouderlingen niet te lang zouden
moeten wachten.
Wanneer denkt de heer minister
met de uitbetaling der nieuwe pensioen
wet te kunnen beginnen i Vergeet niet
dat het bij ons is dat die menschen gedu
rig komen klagen, en wij kunnen hen
niets bepaald zeggen.
De heer Hegman, minister van nij
verheid arbeid en maatschappelijke
voorzorg. Gij moet aan die meDschon
liet voegende zeggen l' dat het niet
mogelijk is in enkele weken meer dan
100 OOG dossiers na te zien 2" dat ze
hun verhoogd pensioen in elk geval
zullen trekken vanaf 1" Januari 1931.
Gezel Mchels. ik heb u straks
gezegd dat vauaf de stemming van de
wet in de Kamer en in den Senaat, ze
kere maatregelen dienden genomen te
worden, opdat do uitbetaling zoo spoe
dig mogelijk zou kunnen gebeuren,
waarom hebt ge dit niet gedaan?
De heer Hei/man, minister van Dij-
veiheid, arbeid en maatschappelijke
voorzorg Die maatregelen zijn ge-
noraej.
Gezel .Mchels. Waarom hebt gij
uw koninklijke besluiten niet vroeger
genomen Ml ij hebt maanden verloren
laten gaan, en daarom moeten de ouder
lingen nu wachten en honger lijden.
De heer Hegman, minister van nij
verheid, arbeid en maatschappelijke
voorzorg. Toen in 1926 een socialist
minister was, heeft de herziening van
dc dossier» achttien maanden geduurd.
Toen waren er ongeveer 200.000 dos-
ers. Nu zijn er meer dan 400.000 dos
siers -nik. heb gezegl dat ik besloten
ben in d n kor»t mogelijken tijd alles
in orde te brengen.
Toen hebt gij niet geprotesteerd. Zie
daar het verschil in uw handelwijze.
Gezel .Mchels. Men zingt van alle
kanten den lof van den kristelijken mi
nister die zooveel goed doet.' l' had
nochtans dit voorgaande kunnen benut
tigen om uwe koninklijke besluiten op
tijd te nemen ten voordeele van de
ouderlingen die nu wachten en blijven
wachten.
Dc heer Heyman, minister van nij
verheid. arbeid en maatschappelijke
voorzorg. Ik zal er nooit in slagen u
voldoening te gevoD. Ik betreur die men
taliteit.
Gezel .Mchels. Betreur de ouder
lingen die zullen heengaan zonder ver
meerdering in pensioen te bekomen
dat ware rog een magere troost voor
hen.
'I en andere, hun toeslag voor 't jaar
1930 is hen ook nog niet uitbetaald en.
alhoewel het maar 135 frank is, geloof
me, ze zitten cr naar te wachten.
Me dunkt dat men te veel vergeet dat
de gepensionnerrde ouderlingen met
hun armzalig pensioentje moeien leven,
daar de meeaten geen ander inkomen
hebben.