er K00DE ZONDAG De Politiek van de Fronters en het Verdrag van Versailles Zondag 29 April e k. Rede uitgesproken door Gezel J\ IC HELS Alfred Isle Ier •en - 3NEN Soc. Weekblad voor het Am, Aalst, i door EMILE VaNDERVELDE 2 EK IIS ds U Het Verbond van Katholieken en Fronters in Oost-Vlaarideren De verstrekkende Deteekenis van dit feit Onder dezelfde leus in de Kamerzitting van Woensdag 1! Feb. 1931, tijdens de bespreking der Begrootiug van Nijverheid, Arbeid en Sociale Voorzorg, 28 Jaargang Nr 8 Prijs per nummer 30 centiemen 22 Februari 1931 rnam» RECHT EN VRIJHEID Verantwoordelijke Uitgever ALKONS BERGHMAN Lokaal - Volkshuis Molendries, 11, Aalst Postcheok-Rekening 85686. Telefoon 572. Zetel B. W. P. ARit.-Keoeratie Volkshuis AALST. Gij wordt op schandelijke wijze aangevallen in Vlaande ren om het Verdrag van Ver sailles le hebben onderteekend. {Brief van Anseete,) Een der geliefkoosde thema's van de Bormsisteu, deze nieuwe bondgenooten ran de Katholieke nie, is het verwijt lat zij mij toesturen op hun vergaderin- ;en, het Verdrag van Versailes ie heb- ten onderteekend. Van hen komende kan zulk verwijt jiemand verwonderen het Verdrag van Versailles heeft Belgie als één en onver- eelhaar hersteld. Iloe kon zulks beha gen aan dezen die droomden en nog droomen van het land in twee te ver- deelen Wij zouden er dan ook niet van spre ken, indien deze anti Versailles-kampag- ne ons de gelegenheid niet gaf te herin- leren aan de voorwaardin waarin en et voorbehoud waarmee de Belgische Arbeiderspartij eenparig het Verdrag ran Versailles heeft goedgekeurd. Het is een feit dat onder de 70 hand- j V,°'K ae vera teekeningen die zich op het Verdrag van .LS„VOO„r. Versailles bevinden, er slechts twee zijn van Socialisten, leden van de Interna tionale de mijne en deze van onzen üigen zijn, waarvan de eene reeds ge wijzigd werden en de andere vroeg of laat zullen moeten verdwijnen, indien men de Kuropeesche Unie op rechtvaar dige basis wil groudvesten. Het Verdrag van Versailles, om alleen daarvan te spreken, is een lex salura een mengsel waarvan de 435 artikelen maar al te dikwijls steunen op tegen strijdige begrippen het is een onafge werkt mengsel van het Wilsonsch idea lisme en de strategische bekommerin gen, de territoriale begeerlijkheid, de zucht naar politieke en militaire over macht, die in den oppersten Raad tot uiting kwamen en dat is het wat het voorbehoud wettigt dat vanaf 1919, bij de goedkeuring, door Louis B,-rtrand namens de Socialistische greep in de Belgische Kamer werd gemaakt. rie* XtlBW «ermg riftei iktsn, tot dl wfce», HS Duro maar makker Hermann Muller, die als eerste afgevaardigde van Duitschland de harde Vet onderging die hem door de overwin naars werd gespeld. Maar. zal men zeggen, tusschen die twee handteekeningen was er een groot verschil Midler onderteekende omdat bij niet anders kon, omdat de Sociaal- democratie, door de revolutie van No vember aan het bewind gekomen, ver oordeeld was om de rampspoedige ge volgen te ondergaan van de daden van anderen. Dat was niet het geval voorde Belgische Socialisten, die door de hand- teekeDing te weigeren of door legen de goedkeuring te stemmen, anders dan door voorbehoud protest konden aan- leekenen tegen zekere onverdedigbare iiepaliDgen uit het Verdrag. Ik zou mij kunnen beperken bij het antwoord Wij ook konden niet anders handelen. Wij behoorden tot de regeering tijdens deu oorlog, om beter het recht van wet tige kollektieve zelfverdediging te ver zekeren tegen een aanval waarvan de daders zelf (men denke aan van lieth- mann Hollweg) de ongerechtigheid er kenden. De arbeiderspartij had ods man daat gegeven om er te blijveD, om mee te helpen bet land uit zijn puinen te doen verrijzen, om aan de arbeidersklasse de politieke en sociale rechten te verzeke ren die zij sinds een halve eeuw eischte om in te gaan §n onze aktic was niet zonder uitwerksel tegen de dolle drij verijen vaa de anneMonnisten. die ïu zekere kringen tot uitiög kwamen tegen Holland en Duitschland. Belgie mo gendheid met bijzondere belangen was zorgvuldig op afstand gehouden van de besprekingen van den Oppersten Baad voor alle vraagstukken die hem niet rechtstreeks aanbelangden. Maar voor wat hem wel betrof vond het in het er- drag van Versailles voldoening op deze twee punten, die voor hem een levens belang vertegenwoordigden 1) Zijn onafhankelijkheid, ontdaan van de banden opgelegd door de verdra gen van 1839 liet recht op herstel, bij voorrecht, voor de schade waarvan de voorganger an MiiHer aan het hoofd van de Duit- che afvaardiging, von Brockdorll-Bant- zau, in volgende ,-tellige bewoordingen te Versailles de onrechtvaardigheid had erkend - De openbare meening in alle vijan dige landen klaagt over de gruwelen die Duitichland tijdens den oorlog heeft be dreven. Wij zijn bereid het onrecht te erkennen dat wij hebben aangedaan. Wij zijn bier niet gekomen om de ver antwoordelijkheid te verminderen van de mannen die politiek en ekonomisch den oorlog hebben gevoerd, noch om de misdaden te loochenen begaan tegen bet volkenrecht. Wij herhalen de ver klaring gedaan in den Duilschen Rijksdag bij het begin van den oor-1 log - .- Men heeft Belgie kwaad gedaan en wij willen zulks herstellen Ik stel de vraag, in die voorwaarden, aan ieder die ter goeder trouw is moe sten de Belgische Socialisten een regee ring verlaten waar zij met de instem ming van de arbeidersklasse goed werk verrichten en anderzijds had een Bel- i 4Jische regeering, onverschillig welke, er kunnen aan denken, zooals de <7hi- ■eezen, die trouwens zeer slecht waren j behandeld geworden, de partij te veria- ten en te weigeren haar handteekening te zetten op het Verdrag, omdat het I Oost-Pruisen in twee sneed en de zuiver I Duitsche distrikten van Tyrol ontnam I aan Oostenrijk Ik geef toe dat er in het Verdrag van I Versailles en in de daarbij hehoorende I Verdragen punten zijD die biet te verde- Ï.SS 'ES 3 Si rs iet al leen Duitschland heeft schuld aan den oorlog Wij hebben nooit aanvaard en zullen nooit aanvaarden als een gezonde poli tiek, dat men alleen door het Duitsche volk de verantwoordelijkheid wil doen een oorlog waarbij de kei zerlijke verantwoordelijkheid, boe groot die ook weze, niet de eenige was dat men daarin een voorwendsel zoeke om het totaal der herstel vergoedingen tot astronomische cijfers op te drijven dat men vervolgicgen inspanne tegen t schuldigen als maarschalk Hinden burg, vervolgingen waarvan de ijdel- heid spoedig moest blijken dat men aan Duitschland een vrijwilligerstelsel op legge voor zijn leger, stelsel dat ten slotte een gevaar moet worden in het binnenland en het buitenland dat men aan Duitschland zijn koloniën ontneemt; dat men tot 1935 de bevolking van het Saai-gebied buiten het gemeeue recht stelle dat men Polen aandikke meteen derde nationale minderheden dat men bij Belgie, zonder volksraadpleging met ernstige waarborgen van onpartijdig heid. niet alleen Waalsch Pruisen en Maimed), maar ook Eupen en St. Vith heeft ingelijfd. Maar dezen die, zooals de Fronters, dit alles als voorwendsel nemen om het Verdrag van Versailles af te schilderen, als een afschuwelijk weefsel van onge rechtigheden en machtsmisbruiken, zou den zich ook moeten herinneren dat het Verdrag een aantal hool'dbepaliDgen be vat, die de tijd niet zal doeD vervallen, omdat zij steunen op het zelfbeschik kingsrecht der volken, omdat zij voor de eerste maal in de geschiedenis der wereld aan de arbeiders eeD arbeidskeu- re brengen, omdat zij de kern vormen van een internationale organisatie van den vrede. wordt er een stormloop gehouden over heel de Provincie Oost\/laanderen Massa meetingen zullen gehouden worden. Arbeiders, en gij vooral vrouwen, ijvert en propageert, maakt dat onze Roode Zondag rijke vruchten atwerpe. Het doek is gevallen op het laatste be- van het inachiavelistisch plan dat wei- drijf van het groot politiek komediespel, J dra alle klerikalen van A an Dieren tot dat, sinds 7 maanden, te Gent, op planken van de provinciale raadzaal is gebracht. Katholieken en Fronters hebben het ten slotte op een akkoordje gegooid. Op het psychologisch oogenblik hebbende heeren elkaar gevonden. Dit akkoord is niet de vrucht van spon tane beraadslagingen tusschen twee groepen. Neen, het is er al lang. Het leefde in de harten en in de geesten van hen wie een gemeenschappelijke haat tegen het socialisme heeft vereeiiigd. Er waren daar wel de vroegere ver klaringen van Fronters, die een verbond met conservatieve franskiljons voor on mogelijk hielden van den heer Jaspar, die gezegd had Jamais Dat alles is geweken voor het heerlijk vooruitzicht van het behoud der klerika le alleenheerschappij in Vlaanderen. Bij menig arbeider, die hetdemokratisch idealisme der gebroeders Daens lot het credo van zijn politiek geloof heeft ge maakt, of die eenigszins onder den in vloed ervan is komen te staan, moet dit zwaar pp de maag liggen. Immers wat wordt door deze overeen komst bereikt Er wordt ons, lijk voorheen klerikale kost opgediend. De Fronters zullen er voor zorgen dat hij met een Vlaamsch sausje overgoten worde. Lekker eten, arbeiders Het hoofdorgaan der Frontpartij u De Schelde tevens het lijfblad van den links-staaudeu heer Vos, geeft als sank- tieopdit samengaan dit is de eerste stap in de richting van de Vervlaam- sching der provinciale besturen in Vlaanderen. Kn er wordt onder stoelen noch ban ken gestoken dat het bij dit eerste ex periment niet blijven zal. Wellicht ko men ook de andere provinciën aan de beurt. Als morgen, onder dezelfde leus, gansch het bestuur van 's lands zaken in klerikale banden zal terechtkomen. Het geen natuurlijk eene bloote veronder stelling is maar die werkelijkheid zijn zou indien zulks alleen van Fronters en Katholieken afhing, dan zullen de hee ren Vlaamsche nationalisten werkelijk de kampioenen van de katholieke zaak geworden zijn. Maar dan zal de heer Vos, hij die in het Vlaamsch nationalisme alleen eene kuituurbeweging ziet, hij die deaktie van het socialisme wettigt voor den ekonomischen nood der arbeiders, als hij dan werkelijk nog links staat, bet zich bitter berouwen* Want dan zal het te Iaat zijn voor de arbeiders, en ook voor de men- schen van links. Als de klerikalen éénmaal aan 'tstuur staan van het regeeringsschip, zullen zij er voor zorgen dat het in veilige haven aanlandt gansch hun streven zal er op gericht zijn de hegemonie van het kleri kalisme in den slaat te vestigen. Dat is toekomstmuziek, zalmen zeg gen. Neen, dat is het logisch gevolg van de door Katholieken en Fronters gevoerde politiek... als de arbeiders niet tijdig remmen en de uitvoering niet beletten Benkin,van de rijken kasteelheer tot den pooveren propagandist, van den bard- nekkigsten steunpilaar der Lalijosche kuituur in Vlaanderen tot den meest ver woeden ilamiDgant in de katholieke partij in vervoering zal brengen de alleenheerschappij van het klerikalisme. Wij hebben nog geschreven dat de Vlaamsche kwestie voor de katholieke parlij steeds een bliksemafleider is ge weest. Hettaalvraagslujt heeft de aan dacht van eene massa menschen can bet sociaal vraagstuk afgehouden. De ka tholieken. die tienlallen van jaren de macht in handen hebben gehad, hebben niets gedaan om den Vlaamsehen rechts- eiscb in te willigen. Zag men niet in 1907 de Belgische bisschoppen een schrijven laten verschijnen waarin verklaard werd dat de Vlaamsche taal niet geschikt was als voertaal voor booger onderwijs 1 Maar nu de kwestie rijp is, in de eerste plaats daük zij den strijd der ar beidende klasse, nu aan eene onver wijlde oplossing niet meer te ontkomen is, du deinst de katholieke partij Diet meer terug voor een bondgenootschap met de uitgesproken tegenstanders der Belgische staatsidee. Wat heeft zij daarbij op 't oog Oüge- twijfeldde geleidelijke opslorping van het frontisme. De doorsnee-katholiek die. wegers het uitblijven van rechtsherstel voor de Frontpartij heeft gestemd, voelt dat' de Belgische werkelijkheid niet weg te cijferen valt. Hij zal teruggaan naar het oude kamp en de taai-extremisten met hunne bespiegelingen alleen laten staan. Wie de zaken nuchter beschouwt, is daarvan overtuigd. Autoriteiten op gebied van Vlaamsche beweging voorzien dal ook ten slotte de leiders zich met de Belgische staatsidee zullen verzoenen en terug hunne plaats zullen inuemen in de katholieke rangeD. Het is verder toch eene eenvoudige vaststelling den heer Vos en de ande re menschen van links in de Frontpartij ten spijt dat de politiek der party van Vlaamsche nationalisten evolueert in eene richting die dit eindresultaat moet bespoedigen. Daarvoor zorgen trouwens Van Die ren, Vlaamsch nationalistisch senator •n tevens lid van den Katholieken Vlaamschen Landsbond, Vindevogel, VI. nat. volksvertegenwoordiger, sekretaris van den Katholieken Volkshond van Bonse, naar zijn eigen verklaring bet verbindingsteek-en tusschen Kat lien Fronters. Buiten den heer Vos hebhen al de gekozenen der Fronlparti.i iets duur zaams gemeen luio katholieke levens beschouwing. Onder hun druk gaat. de strijd der Front pa Hij om de verovering van het Vlaamsch recht samen niet de vestiging van het oubeperkt klerikaal gezag Voor de arbeiders beteekent deze doel stelling terug naar het donker verle den, terug naar den onzaligen tijd van gewetensdwang. Daartegenover stelt de socialistische partij hare oplossing. Als parlij mag zij er op roemen eene oplossing klaar te hebben waarop Walen en Vlamingen vereenigd zijn. eene oplossing die ook in het teeken elaat van Vlaamsch rechts herstel. Het socialisme dat aan de arbeiders van Vlaanderen de stoffelijke bevrijding ■L heeft gebracht, dat hun althans de wa- pens heeft bezorgd om eene machtpositie in den Slaat en tegenover het patronaat te verwerven, wil ook het geestelijk heil brengen. Het socialisme wil xelfs de leiding ne men in dit werk van geestelijke bevrij ding. Het heeft de kuituurmogelijkheid voor het Vlaamsche volk geschapen. Het kan ook de beste waarborg zijn voor de ontplooiing van deze mogelijkheid. Het socialisme wil den arbeider gee stelijk en stoffelijk wapenen om (o ijve ren voor versteviging zijner maatschap pelijke positie. De socialistische partij wil dit zien gebeuren in het raam van bet Belgische staatsverband omdat ze oog heeft voor de internationale en de ekononiische werkelijkheid en omdat ze voor haren strijd, nu lijk in 't verleden, aangewezen is 6p den steun der arbei dende klasse van Wallonië. De arbeiders, die niet in bare rangen staan zullen te kiezen hebben DE IRC'YN GastuN. ter zijn dan men zich had voorgesteld' die categorie ongelukkigen, de zwakzin nigen, van allen onderstand moeten uit gesloten worden. Ik reken dus op uwen goeden wil, heer minister, opdat ook weldra hulp aan hen zou kunnen uitbetaald worden. Da ouderdomsgepensionneerden zijn er zeer erg aan toe, heer minister, vooral dezen die hun huisje moeten hu ren. De huishuurwet die hen tegen de woe keraars moest beschermen, heeft uitge diend. Zij beslaat voor het overgrootste gedeelte van ODze bevolking niet meer. Lu nn speelt de huishuur in het budget onzer ouderlingen een overgrooten rol. De Kamer heeft ongelijk gehad geen beschermingsmaatregel genomen te heb- »euom die menschen, die geen ander inkomen hebben dan hun pensioentje, tegen de woekeraars van huisjesmel kers te beschermen Mijne Heeren, Ik wil een woordje reppen over de bouwpreiniën en den intrest te betalen door bouwers van goedkoope wonin gen. Vele bouwers van een eigen woning beklagen het zich bitter omdat zij zoo lang hoeven te wachten op hun toege kende premie. Kan daar niet aan verholpen worden, heer minister, want nu zijn er velen die hun huisje moeten betrekkeD zonder dat het geheel afgewerkt is. Zoo ken ik menschen die wonen in hun huisje met een aarden vloer, zonder dat do muren zijn beplakt, en bij gebrek aau't ont vangen van hun premie in dergelijken toestand moeten blijven huizen, (ie be grijpt hoe ongelukkig zulks L. Het grootste getal van lien, die zich een eigene woning bouwen, ontleenen hiervoor geld bij de maatschappijen van goedkoope werkmanswoningen. Die maatschappijen werken, voor het groot ste gedeelte van hun kapitaal, met het geld van de Spaar- en Lyfrontkas. Er wordt gewooolijk gebouwd mot aflos singen van het ontleend kapitaal op vijftien on twintig jaren. Nu zijn er oen groot getal die kort na den oorlog gebouwd hebben. Er waren veel woniogen te kort de woninguood was overgroot. Zij die eerst begonneD hebbmmet te bouwen hebben dus medegeholpen om den wo ningnood te veraachteD, maarden fe be talen intrest voor de ODtleende sommen was dan veel hooger als nu. De intrest moet verminderd worden Verleden week sprak ik nog met en kele van die personen. Zij ha Jden geld ontleend aan ü,25 t.h. en zij merkten mij op dat nu de maatschappijen voor goedkoope woningen, sedert 1 Januari van dit jaar, huu intrest hebben kuuntu verlagen tot 4,75 t.h. Het is waar; er bestaat een contract van leening voor de eerste aau 6,25 t.h.; maar die men schen hebben dien hoogen intrest nu ge durende eenige jaren ai betaald en wan neer de maatschappij voor goedkoope woningen nu mag geld leenen aan 4,75 t.h., dan denk ik dat het maar billijk ware dat voor de eersten ook hun intrest tot dit cijfer van 4,75 t.h. zou mogen verminderd worden, voor die sommen alleen die zij op t Januari 1931 nog te betalen hadd< n. Mij duDkt dat dit maar redelijk zou zijn. Vergeten wij niet dat er onder dit ge tal vele geheele en gedeeltelijke werk- loozen zijn, die het heel moeilijk hebben om tegenwoordig aan hun verplichtin gen te voldoen eD, dat de verlaging van hun intrest hun huishuur merkelijk zou vermiuderen, dus hun last veel draag lijker maken. Ik hoop dat de heer minister met het bestuur der Spaarkas hierover zal wil len handelen. Het ware een loffelijk en edel werk, wanneer die menschen vol doening zouden bekomen. Het fonds der gebrekkf lijken is eene zeer schoon e instelling: het zal veel nood lenigeD, want hier geldt het de ongelukkigsten order de ongelukki gen te helpen. Doen de verrichtingen gaan te traag en over de uitbetalingen zelf klaagt men bitter. Voorzeker beeft dit comiteil le veel werk om al die dossiers te onderzoeken, maar daar kaD, naar mijn bescheiden j oordeel, todi verbetering aangebracht 1 worden. Waarom niet een aantal plaat sel ijk e* 1 of gewestelijke coAniissién beLoemd f Ten andere, men sluit ie gemakkelijk uit, 't is te zeggen er wordm er te veel van kautgezet zonder steun.Hel bar.ma, j dat men hiervoor voor de inkomsten van t gezin heeft vastgesteld, is le laag. De zwakzinnigen worden uitgesloten. Waarom Zij, zoowel als gebrekkelijken, lammen of personen zonder beenen, moeten toch onderhouden worden Zij ook kunnen niet werken. Waarom ze geen onderste uning ge ven Ik keu op dit gebied zeer pijnlijke ge vallen. heer minister, waar de zwak zinnigen zonder ouders zijn en door eene zuster onderhouden worden, die zich zelve alle ontberingen oplegt om hare ongelukkige zuster te kunnen bij staan en helpen. Is het niet droevig dat dergelijke menschen worden afgewezen I Wanneer wij die wet hebben gestemd dachten wij toch allen dat ook die soort ongelukkigen er in begrepen waren. Nochtans men skit ze uit Zulks moet hersteld worden, en is het hierom noodig een stukje wel te stem men. wij zullen er met veel genoegen aan medebelpeo, heer minister. Het gaat toch niet op, omdat men moer ongelukkigen aantreft dan men voorzien had, cmdat de uitgaven groo- Ze hebben dus een hooge huishuur te betaleD, en kunnen zo niet betalen, ze worden op de straat gezet. De heer Jacguemotte. Gij hebt die wet gestemd. Gezel AtchelsMaar, mijnheer Jac.iuemotte, gij weet toch wel dat wij hebnen voorgesteld de ouderdomsge- pensionneerden van den opslag der huishuren vrij te stellen. Waarom dit verzwijgen Ik ga voort. Moet het gezegd worden dat ze snak ken naar hun verhoogd pensioentje De nieuwe pensioenwet is in voege vanaf 1 Januari 1931 en deze week wordt hun pensioen uitbetaald zooals ze gewoonlijk ontvingen. k Begrijp het, er is veel week aan om al -iiedossiers te herzien, maar dit werk is tcch niet op het onverwachts geko- meD. Sedert de pensioenwet in Kamer en Senaat is gestemd, was het, mijn dun- kens, een dringende plicht maatregelen te nemen om onuiiddelijk met dit grootsch wérk te kunnen beginnen, op dat die ouderlingen niet te lang zouden moeten wachten. Wanneer denkt de heer minister met de uitbetaling der nieuwe pensioen wet te kunnen beginnen i Vergeet niet dat het bij ons is dat die menschen gedu rig komen klagen, en wij kunnen hen niets bepaald zeggen. De heer Hegman, minister van nij verheid arbeid en maatschappelijke voorzorg. Gij moet aan die meDschon liet voegende zeggen l' dat het niet mogelijk is in enkele weken meer dan 100 OOG dossiers na te zien 2" dat ze hun verhoogd pensioen in elk geval zullen trekken vanaf 1" Januari 1931. Gezel Mchels. ik heb u straks gezegd dat vauaf de stemming van de wet in de Kamer en in den Senaat, ze kere maatregelen dienden genomen te worden, opdat do uitbetaling zoo spoe dig mogelijk zou kunnen gebeuren, waarom hebt ge dit niet gedaan? De heer Hei/man, minister van Dij- veiheid, arbeid en maatschappelijke voorzorg Die maatregelen zijn ge- noraej. Gezel .Mchels. Waarom hebt gij uw koninklijke besluiten niet vroeger genomen Ml ij hebt maanden verloren laten gaan, en daarom moeten de ouder lingen nu wachten en honger lijden. De heer Hegman, minister van nij verheid, arbeid en maatschappelijke voorzorg. Toen in 1926 een socialist minister was, heeft de herziening van dc dossier» achttien maanden geduurd. Toen waren er ongeveer 200.000 dos- ers. Nu zijn er meer dan 400.000 dos siers -nik. heb gezegl dat ik besloten ben in d n kor»t mogelijken tijd alles in orde te brengen. Toen hebt gij niet geprotesteerd. Zie daar het verschil in uw handelwijze. Gezel .Mchels. Men zingt van alle kanten den lof van den kristelijken mi nister die zooveel goed doet.' l' had nochtans dit voorgaande kunnen benut tigen om uwe koninklijke besluiten op tijd te nemen ten voordeele van de ouderlingen die nu wachten en blijven wachten. Dc heer Heyman, minister van nij verheid. arbeid en maatschappelijke voorzorg. Ik zal er nooit in slagen u voldoening te gevoD. Ik betreur die men taliteit. Gezel .Mchels. Betreur de ouder lingen die zullen heengaan zonder ver meerdering in pensioen te bekomen dat ware rog een magere troost voor hen. 'I en andere, hun toeslag voor 't jaar 1930 is hen ook nog niet uitbetaald en. alhoewel het maar 135 frank is, geloof me, ze zitten cr naar te wachten. Me dunkt dat men te veel vergeet dat de gepensionnerrde ouderlingen met hun armzalig pensioentje moeien leven, daar de meeaten geen ander inkomen hebben.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Recht en Vrijheid | 1931 | | pagina 1