te
OORLOG aan den OORLOG
KLAARHEID
m
pÉÉÉIg
28 Jaargang N' 44
Prijs par nummer SO centiem©->
H
8 November 1031
Soc, Weekblad voor h
'mmitk*,
rA. WA
Moet de hartkreet zijn van het georganiseerd proletariaat,
in den strijd voor wereldvrede.
Daarom op II November luidkeels geroepen
OntwapeningOntwapening!! Ontwapening
Bede van Gezel NICHELS uitgesproken
Allerheiligen, op het kerkhof
ter gelegenheid van
te Aalst.
Soc. Jonge Wachten
en
Jonge Syndikalisten
RECHT EN
Verantwoordelijke Uitgever
ALFONS BERGHMAN
Lokaal Volkshuis Molendries, 11, Aalst
BBpk-Rbkknino 85686. Telefoon 572.
Zetel B. W. P.
■Federatie - Volkshuis AALST.
Ja, waar gaat de menschheid naar toe 't
Niemand kan het zeggen. Ook de zooge
zegde redders van de samenleving niet.
Die heelemaal niet. Die zijn de eersten
de kluts kwijt geweest. Waar is Mb ranc-
qui, de redder van den frank Wat is zijn
middel om de werkloozen aan arbeid, de
handelaars aan zakon, de regeering aan
geld te helpen Waar is M. 1 heunis, de
groote financier Waar is de machtige
M. Fabri, de koning van de bankwereld
Waar is hun redmiddel f Zij hebben er
geen. Zij zitten met de handen in liet
haar hun hersenkast is leeg. Zij zien het
gaan van kwaad Daar erger en zij /-wij
gen. Zij hebben niets te zeggen. Zij be
schikken over de machtigste banken, zij
hebben milliarden ter beschikking en zij
doen niets. Of liever zij doen wel iets, zij
trachten hun schaapjes op het droge te
houden eD zij geven den brui aan de el
lende en miserie van de groote massa.
Zij die onder hen staan zijn razend. De
geruïneerde speculateurs vloeken en tie
ren. 'De menschjes die gehoopt hadden
met hun goede tuvaux geld te verdie
nen en allen bijna geheel geplunderd zijn,
schreeuwen om wraak. De kleine ban
kiers zijn opgeslurpt door de grooten. Zij
mogen blij zijn nog als onderdanige die
naars van de groote geldwolven te mo
gen blijven. Wisselagenten hebben ande
ren met zichzelf in den afgrond gesleurd.
In de zakenwereld, waar eenige jaren te
rug zooveel bloei, zooveel welstand be
stond en zoo gebluft werd, is het nu
misère générale In dat wereldje hoort
men nu de onzinnigste dingen.
De diktatuur over de banken moest da
delijk ingesteld worden. Neen, dat is niet
genoeg, de banken moesten in beslag ge
nomen worden. Allen De groote ban
kiers mocht men voor hun paart gerust
opknoopen. Ons land is rijp voor het
kommunisme, voor het fascisme. De we
reld mag instorten. Morgen Er is «iets
meer te doen. De socialisten zijn gema
tigd. Die eischen niet genoeg. Die willen
lapmiddelen. Die durven niet met één
krachtige daad de rotte vlekken uitsnij
den. Het militarisme zou dadelijk moe
ten verdwijnen. Het is onziD, in een we
reld waar geen eten is en geen werk, aan
soldaterij milliarden te vergooien. Met
wortel en al moet het militair gedoe uit
geroeid worden. Het geld moet gehaald
worden waar het ia. Dadelijk 1 aarom
geen heffing op het kapitaal i Waarom
zou de Staat zijn deel niet eischen van al
de bezittingen van de Société Générale,
de Banqued* Bruxelles en de Algemeene
Bankvereeniging, heilige drievuldigheid
van Mammon. Waarom zouden groote
grondbezitters en de groote eigenaars
geen deel van hun bezit afstaan om de re-
geeriDg te helpen haar schulden te dek
ken, om groote werken uitte voeren, om
de werkloozen die geen werk vinden te-
steunen 1 Onrechtvaardig Geen denken
aan Als hat land in gevaar was in 1914
heeft men de heffing gedaan op hat leven
van de Belgische jeugd. Als de kapitalis
ten protesteeren tegen een heffing op het
kapitaal dan laat men maar antwoorden
aan de duizenden weduwen en weezen
van den oorlog, die hun echtgenooten,
hun zonen en hun aders otterden op he1
altaar van het vaderland. Is menschan-
bloed gemakkalijker op te eischen dan
aardsch slijk De aanval is grooter
nu dan in 1914. Toen werden we aange
vallen door Duitschand. Nu door heel de
wereld. De bevolking kan nu slechts ge
holpen worden door radikale, door ingrij
pende maatregelen de heffing op het ka
pitaal is er een van. Maar er is meer. De
bankwolven en hun knechten van de pers
die zich zouden verzetten tegen deze ge-
zondmakende maatregelen, zouden moe
ten achter slot en grendel gezet worden
als defaitisten, als staatsgevaarlijken.
Maar er mag met gelanterfant worden.
Niet uitgesteld Niet gewacht tot het te
laat is. Nu is de tijd om te toonen dat
nieuwe tijden in aantocht aijn en dat
dient gebroken met het bestaande, met het
versletene, met het verroeste. Nieuwe
dingen treden op de hielen van oud din
gen en verdringen ze zonder genade. De
macht van de geldbezitters dient niet al
leen geknot, maar geheel vernietigd te
worden. Maar wie doet het Waar blij
ven nu de socialisten
Zoo kermt de onwetende aan zijn zelf
gekozen kruis
Zoo kermt men in beurskriDgea van al"
le soort. De taal van den eene is revolu-
tionnairder dan die van den aDdere. Zij
staan daar machteloos. Hun geld is weg.
Hun broodwinning is weg. Hun toestand
is wanhopig. Hun toestand zonder uit
komst. Plotseling zijn zij revolutionnair
geworden. Zij meenen nu dat in één
handomdraaien de wereld op haar kop
kan gezet worden. Toen wij propagan
da maakten tegen het militarisme, tegen
het kapitalisme, tegen de plunderaar» van
de beurs, tegen de dieven van de gemeen
schap, toen werden wij door hen geschol
den. Zij waren toen de mannen van orde,
de mannen van het gezag. Smalend za
gen zij neer op de roode politiekers. Ge
niepig schimpten zij op de socialistische
utopisten die niet eens verstand genoeg
hadden om te begrijpen dat alles nu een
maal was zooals het hoorde en dat het
zou blijven tot in der eeuwigheid, amen.
Die menschen willen nu wanhoopspoli-
tiek voeren Wij niet. Wij nemen de ver
antwoordelijk van al wat we voorhouden
en al wat wij in ons programma schre
ven. Wij willen dat uitvoeren, morgen
als we kunnen. Wij deinzen voor Diets
en voor niemand terug. Maar wij moeten
de macht hebben Wij moeten meester in
het land. Wij moeten de meerderheid
achter ons hebben. Wij moeten kunnen
handelen voor de gemeenschap met man
daat ons door de meerderheid van het
volk gegeven, De tijd is er nog niet. Dia
komt. Die komt zeker. En dia komt eer
der naarmate eindelijk de oogen opengaan
van katholiekenen liberalen en fronters,
die zich blind gestaard hebben op het ka
pitalistisch regiem en nu huilen omdat
het niet spoedig genoeg instort. Gods mo
len maalt langzaam maar zeker. Het so
cialisme komt zeker en sneller dan velen
denken.
TU
tn
1 or.
I De Engelsche verkiezingen, met als ge-
I volg de nederlaag der Labourpartij, heb-
I ben heel wat inkt doen vloeien.
1 Dat onze tegenstrevers van alle scha-
I keeringen triomf kraaien, hoeft geen be-
jtoog.
1 Maar... datze den uitslag nog zouden
I zoo uitleggen dat elke lezer zou gaan den-
I ken aan een totale verplettering van de
Isocialistische partij, is wat verregaande.
I Inderdaad Onderstaande cijlers en
I feiten zullen zulks afdoende bewijzen.
In 1929 behaalde de Labourpartij
8.362.594 stemmen
|De Konservatieven 8.664.243
|De Liberalen 5.300.947
Ze kregen voor dit stemmental
Labourpartij 289 zetels
Konservatieven 258
Liberalen 59
In 1931 behaalden
jde Labourpartij 7.000.000
pe Konservatieven 11.500.000
^Ile Liberalen 2 500.000
Ze kregen voor dit stemmental
Labourpartij 50 zetels
l Konservatieven 472
Liberalen '9
1 Ziet ge in, welk dwaas kiesstelsel er in
ingeland bestaat
De Labourpartij bekomt 7 miljoen
(temmen en verovert slechts 50 zetels.
De Liberalen verliezen 3.050.947 (zeg-
b drie miljoen vijftig duizend negen
tonderd zeven en veertig stemmen) in
131 tegen de vorige kiezing van 1929
-t ze winnen 20 zetels.
IMeer, de Labourpartij had 135.000
jemmen noodig per gekozen kandidaat
1de Konservatieven 25.000 stemmen.
De Labourpartij behaalde in 1929
|o/0 van het stemmental en in l93i
0/0, dus slechts 4 verlies en ze krijgt
5 zetels minder.
Dat is de ware toedracht van het zotte
bestaande kiesstelsel.
Het resultaat van deze kiezing is
Invoering van het protektionisme, wat
erge gevolgen nazich zal slepen.
Al de triomfkraaiende burgerschriben-
ten, het gejuich der bourgoisie zullen in
een afzienbaren tijd gekoeld zijn.
De ontnuchtering zal er vroeger ko
men als men vermoedt
En dan
Ja dan zullen we vaststellen dat de
reeds zoo erg geschokte wereldekonomie
nog erger zal wankelen op hare grond
vesten, en het werkloozenleger weeral
met eenige tienduizenden zal aangegroeid
zijn.:
Dat het Fascisme zal erger roeren in
het troebele water, en weer zal aanstu-
wen tot het instellen van nieuwe dikta
turen dat de wereldvrede 'n duw in den
rug zal krijgen en er weeral een stap
voorwaarts zal gedaan worden naar het
toppunt van bewapening dat dus meer
dan ooit oorlogsgevaar de menschheid zal
bedreigen. 1
Al het gezwets van verplettering der
socialistische partij van Engeland is
prietpraat, want Labour staat als een
rotsblok.
7 miljoen arbeiders staan onwankel
baar achter hun roode strijdhamer.
En het weze gezegd Raak aan, wie
durft
Want trots de gansche kapitalistische
kaste, geholpen door invloedrijke afval
lige socialistische leiders als Mac Donald,
Snowden en Thomas, blijven ze ijzer
vast aaneengesloten.
Ze hebben wiliswaar maar 50 zetels op
de592 maar... opgepast, als ze het aan
durven de 7 miljoen rooden in het ge
zicht te slaan.
De weerslag zou kunnen noodlottig
worden voor het kapitalistisch regiem.
We zeggen dus stout en luid Labour
is geslagen, maar niet verslagen
Vooruit met nieuwen moed en meer
wilskracht om den geleden smaad te wre
ken A. B.
Geachte omstaan deus,
Nogmaals staan we hier op dezen
doodenakker, waar zoovele» onzer duur
baren rusten, om hen onzen groet te
brengen, om hen te getuigen, dat ze, in
ons geheugen, voort leven.
Sedert jaren en jaren is het, dat de
Socialistische partij als partij deze
rouwbetooging inricht, een bezoek brengt
aan de graven van hen, die in leven, aan
onze zijde hebben gestaan, om den strijd
voor beternis voor ons arbeidende volk te
helpen voeren.
En met aandoeniog denken ve voor
al aan de eerste kampioenen van het So
cialisme.
Eerbiedig oniblooten we voor hen ons
hoofd, want hun strijd was lastig, onbe
loond maar zij werden bovendien ge
lasterd en veracht,zelf» nog van diegenen,
voor wien zij in de bres waren gespron
gen.
Kon het droeviger
Zij, onze koene strijders, begrepen
hun miskenning, hun onverdiend lijden
en zij durfden het aan, tegen de machti
gen dezer aarde op te staan en van hen
eerbied te eischen dm hun recht op leven
te erkennen.
't Was eene stoute daad, die men hen
betaald zou zetten, en zoo gebeurd» het
ook.
Wat denkt ge wel
Ongeleerde werklieden, die toch maar
goed waren om van den vroegen mor
gen tot de laten avond te arbeiden, durf
den het aan, hunne werkbroeders op' te
roepen, om hen ie vereenigen in vakbon
den, ziekenbonden en coöperatie, om
zich aldus eene macht te verzekeren, om
van hunne heeren-meesterseen beter loon
en vermindering van werkuren af te
dwingen. Neen, zooveel durf hadden zij
nooit van hunne werklieden verwacht en
dezen die er de opstokers van waren,
zouden het bekoopen.
En de vervolging begon.
Men ontnam hen hun werk men
stelde ze broodeloos. Zij werden op het
zwarte boek geschréven en hun gelöoptvan
het eene fabriek naar het andere was te
vergeef sch. Overal wees men hen de poort
en wilden ze vrouw en kinderen niet la
ten verhongeren, ze moesten uitwijken
naar 't Walenland of Frankrijk.
En zij die dachten, dat met vervolging
eo broodroof, den strijd der werklieden
kon gedempt worden, hebben zich deer
lijk bedrogen.
Inderdaad, de een na den anderen
eisch werd gesteld en door hun taaien wil
en aanhoudendheid wisten d» werklieden
ze te doen zegevieren.
Algemeen stemrecht, verplichtend on
derwijs, achturigen werkdag, afschaffing
van artikel 310 van het strafwetboek, pen
sioen voor de oude afgesloofde werklie
den, steun voor zieken, gebrekkelijken en
werkeloozen, ziedaar een stout program
ma waarvoor zij streden en het wisten
te veroveren, midden de vervolgingen,
broodroof en gevangzitting.
Daarvoor verdienen onze voorganger»
en afgestorven partijgenooten onzen in-
nigen dank, en blijven ze ook voor eeu
wig in onze gedachtenis.
Wij, ouderen van jaren, die met hen die
strijdperiode hebben medegemaakt, wij
weten wat moeite en opofferingen het
heeft gekost om dien uitslag te bereiken.
Het is wat velen onzer jeudige kame
raden niet genoeg beseften O we zou
den willen dat zij begrijpen, dat er niets
van dit alles is veroverd geworden, dan
ten koste van bloeden onzeggelijke ont
beringen.
De kapitalistische klasse die over de
macht beschikte, kon zich niet voorstel
len, dat ongeleerde menschen onderwijs
wenschten dat zij daarenboven stem
recht eischten, om de wettenmakers te
helpen kiezen dat zij niet te vreden wa
ren met ziekenhuizen en armbureel, wan
neer zij ziek of werkeloos waren en dat
zij in hunne oude dagen recht op leven
eischten door invoering van d'ouderdoms
pensioenen. Neen dat kon de groote bur
gerij niet kroppen, want zij hield aan
hare machten voorrechten.
Herinneren we onze jonge strijdmak
kers hoe de anderen bespot werden,
toen zijden eisch van den acht-urigen
werkdagstelden. Het waren droomers.
onverantwoordelijken, en men beschimp'
te hun eisch door 't gekend tooneelstuk-
ie
Acht uren gapen,
Acht uren slapen,
Acht uren wandelen gaan.
Pas enkele |aren, is den achturigen-
arbeidsdag veroverd, of we zijn reeds
verplicht te streven voor de 40 uren-werk-
week.
De werkloosheid heerscht in haar volle
woedewinkels en magazijnen steken
proppensvol, wachten op koopersen zij
de werklieden»die de voortbrengers
zijn van alles, lijden gebrek.
De Kapitalisten die de maatschappij
zoodanig hebben ingericht, dat zij enkel
bestaat op winsten profijt, hebben het zoo
ver gebracht, dat er duizenden, millioe-
menschen werkloos ronddwalen, geen
schoenen hebben, terwijl de magazijnen
er van vol gepropt zitten, niet behoorlijk
zijn gekleed terwijl de winkels wachten
op koopers; in een woord in een wereld,
maar in een wereld waar alles in over
vloed is, heerscht er armoede en ellende.
Hoe ongerijmd
En midden die armoede en ellende,
worden er duizenden balen koffie in zee
geworpen, balen katoen verbrand en
met granen gestookt en dit alle» om te
beletten, dat de waren in prijs zouden
verminderen.
En dit gebeurt straffeloos
En terwijl we dit alles beitatigen, doet
men een aanval in regel opdeloonen,
op den werkeloozensteun, op de pen
sioenen van invaliden en ouderlingen in
ons land.
Men wil bezuinigen op de ellende der
ongelukkigsten terwijl men maar steeds
voorts millioenen en nog millioenen
verspilt aan het moorddadig militarisme.
Zullen of kunnen de werklieden zulks
blijven gedoogen
Zullen zij zich niet eens bewust gevoe
len van hunne macht en sterkte, om aan
al die wanorde een einde te stellen 1
't Is wat het Socialisme hoopt, waar
naar het streeft, omdat het weet en over
tuigd is, dat de macht van het proleta-
riaat ligt in de eendracht der werkers al
ler landen.
Neen, onze strijd is niet enkel natio
naal, hij is vooral internationaal, omdat
hel langs dien weg is, dat wij het prole
tariaat kunnen doen zegevieren op zijne
uitbuiters en uithongeraars.
Ja, we weten het, hoe de burgerij juicht,
omdat onze Engelsche vrienden verra
den door enkele leiders deze week eene
harde nederlaag in de kiezingen hebben
ondergaan.
Wij hebben er niet alleen veel Ka
merzetels verloren, wat op voorhand te
voorzien was. gezien de samenspanning
der burgerpartijen) maar wat we als er
ger beschouwen is het verlies aan stem
men. Ten voordeele van wie
Van de conservatieven, van de protec-
tionisten, die enkele weken geleden
den werkloozensteun met 10 ten honderd
hebben verminderd en nu het leven zul
len verduren, doorliet stemmen van in-
komrechten.
België vindt een sterk afzetgebied in
Engeland, en binnen enkele maanden,
zullen we reeds ondervinden, dat, docr
die inkomrechten. we niet meer zullen
kunnen konkureeren, iets wat beteekent
nog grootere werkloosheid hier in ons
land.
Ja t is betreurenswaardig te moeten
bestatigen, dat er nog zooveel werklieden
op politiek gebied mede huilen met de
zen, die opkomen tegen de belangen van
liet arbeidende volk.
De kapitalistische klasse vindt helaas
goede verdedigers en helpers, in de ran
gen van liet proletariaat.
Hierin België ook komen de burger
partijen wonderwel overeen, om een
strijd te voeren tegen de Socialisten.
Het Socialisme ziedaar bun vijand.
Daarom zetten ze hun godsdiensttwis
ten van Kant christenen en vrijdenkers
leggen de handen in een t zijn broeders,
om de socialisten te beveachten.
Dit voorbeeld wordt ons gegeven van
omhoog, van de burgerij, van de rijke
menschen.
Waarom doen de arbeiders niet hetzelf
de
Heelt een christen arbeider het beter
dan een ongeloovige I
Is de eene min uitgebuit dan de
andere
Neen, 't is een twistappel door de Ka
pitalisten in ons midden geworpen, twist
appel, die zij zorgvuldig vermijden, tot
hun eigen voordeel, tot hun eigen belang.
Waarom doen we niet hetzelfde
ünze afgestorven vrienden hebben het
ons nochtans altijd voorgehouden. Ze
zagen klaar op dit gebied, volgen wij hen
dus op den weg ons door hen aangewe
zen.
En het is noodig, allernoodigst, willen
wij hun begonnen werk tot een goed ein
de brengen.
't Is ook dit, wat wij hier jaarlijks ko
men herhalen, op de graven van onze
duurbare en te vroeg afgestorven vrien
den.
't Is dien eed die we hier jaarlijks zwee-
ren, 't is aan dien eed, dat we zullen ge
trouw blijven tot aan onze dood.
Neemt in massa deel aan de
Nov ember-Betoogd ngen.
Ier gelegenheid van de herdouking
van den wapenstilstand, van de gru
welijke broedermoord van 1914-18,
richt de Partij in verschillende gewesten
van hot land betoogingen in gevolgd van
meetings.
De beteekeDis van deze hetoogingen
zijn zeer gewichtig voor ons, jongeren.
Onmiddellijkna den vreeselijken we*
reldbrand, hebben de Soc. Jonge Wach
ten zich aau het Werk gezet om den
vrede te bewaren en eenen liardknekkigen
strijd gevoerd tegen de imperialistische
vcrzitchiingen van onzeregeering, welke
ons tot nieuwe oorlogen zouden hebben
kunnen brengen.
De .Jonge Wachten tnbhen hun taak
goed begrepen. Bij elke gelegenheid heb
ben zij reeds getoond de vredelievende
gedachte te propageeren. Strijdliederen
zingend, doortrokken zy de strateD van
de stad, zij toondeo aan de oude pion-
niers van het socialisme, dat zij het aan
gevangen werk in de toekomst zullen
voortzetten en aan de bourgeoisie dal de
Jonge Wachten een ideaal hebben dal
hun geestdriftig bezielt.
We zijn niet als onzo tegenstrever8
KAF en anderen om van dezen dag ge
bruik te maken, om eens lifcht fe geven
aan hyperpatriotisme en zulks te trach
ten door de herinneringen van den oor
log te verlevendigen, den volkenhaat
aan te wakkeren, en het monster mili
tarisme te dienen,
Wij. Jonge Wachten, en gij jonge ge
syndikeerden, we moeten den li"» No
vember herdenken, als de dag waarop
de gruwelijkste broedermoord,' die een
schando was voor gansch de menschheid,
oen einde nam.
We moeten dien dag \ieren. als dezen
waarop weer vrede volgde op den ramp-
vollen en bloedigen wereldoorlog, die
het leven kostte aan millioenen men
schen, die er duizenden en Dog duizenden
verminkte en aan ieder land milliarden
kostte.
Maar dit jaar vooral zullen deze be
toogingen een bijzonder karakter dra
gen, omdat zij komen aan den vooravond
van de groote OntwapeniDgskorferen-
tie welke Ie Get< ve, in Februari 1932,
plaatsheeft Het wellukken dezer kon-
ferentie zal voor het moerendeel afhan
gen van den druk welke door de bevol
king en vosral door de arbeidersklasse
der verschillende larden op hun weder
zij fache regeermgen wordt uitgeoefend.
Helgie vooral gaat den weg op van eeu
sterkere bewapeningspolitiek.
Jonge vrienden
Ge zult er aan denkeD, dat het volk,
en vooral wij jonge meDschen, in allé
oorlogeD, overal en altijd hef eerste on
gelukkigste slachtoffer zijn.
Ge moet van dez gelegenheid gebruik
makeD. om eens te meer uw wil te ver
kondigen om krachtig tc strijden, opdat
de oorlogen weldra nog alleen afzichte
lijke herinneringen uit het verleden zijn.
Ge moogt niet vergeten, datal de ont
goochelingenal de misrekeningen, al
de moeilijkheden, waaronder we gebukt
gaan, het rechlstreeksch gevolg zijn van
den oorlog en het verfoeilijk kapitalisti
sche regiem, het regiem van het gewa
pend kapitalisme.
Te gelijkertijd moet ge uitirg geven
van uw wil om e=n einde te maken aan
dat alles, dat de bron is van de oorlogen
en grenzeloozo ellende.
Li ee inoogt dan ook riet nalaten aan
deze betoogingen deel te nemen.
Al de Social stische Jonge Wachten
en jonge gesyndikeerden moeten in
massa aan de hetoogingen deel netnen.
We moeten door em goede opkomst
het bewijs leveren, dat ons hart klopt
voorde verwezenlijking van ons ideaal.
We motten toonen. dat wij. eerste
slachtoffers, bert id zijn te strijden en
desnoods te r-fleren. voor onzo leu»
NOOIT MEER OORLOG en wede
wijze woorden van leai Jaurès zullen
indachtig zijn LIEVER OPSTAND
DAN OORLOG.
Jonge Wachten en jonge syndikalisten,
plicht gebiedt.
GE ZULT AAN DE NOVE.MBKR-BE
TOOG 1NG BN DEELNEMEN
Van Laetiipm.
Aan al onze partijgenooten, die hier
hun laatste rustplaats hebben, brengen
wij heden bloemen en kronen waarmede
we hunne graven versieren, een bewijs
onzer innige verkleefdheid, een bewijs van
hulde aan hun geleverden strijd.
En nu, kameraden, gezellinnen, aan al
dezen die in leven het hunne hebben hij
gedragen, om den strijd van 't Socialis
me te bevorden;toepen wij toe
Ruit zacht
Rust in Vrede,
