De erkenning der vakvereenining
Wanneer, in eene fabriek of
een werkhuis, moeilijkheden oprij
zen tusschen patroon en werklie
den, 't zij over loonen of werkvoor-
waarden, welk is dan de natuur-
1 jke, de noodzakelijke handeling
onzer vereenigden Het bestuur der
vereeniging zelf de zaak in handen
zou nemen en door een nauwkeu
rig onderzoek, door eene ernstige
bespreking eene doelmatige oplos
sing zou bekomen.- Dat is de na
tuurlijke gang der zaken, Maar
hoe dikwijls gebeurt het niet, dat
de patroon van het werkhuis, de
bestuurder der fabriek, nog gansch
doordrongen van liberale principen
op economisch gebied, weigert de
vertegenwoordigers der vakvereeni-
geng te aanhooren en alleen recht
streeks met zijne werklieden wil
overhandelen. En daarin hebben
die heeren volkomen ongelijk
Immers hoevele zaken komt men
in 't leven tegen, die men bij
middel van een tusschenpersoon
moet afhaspelen. En wat verschil
bestaat er tuschen eene naamloozc
maatschappij, die eene onderneming
uitbaat en eene vereeniging van
werklieden, die de gemeenzame
belangen harer leden bevordert
Volgens ons hoegenaamd geen.
Eene fabrikanten-maatschappij
brengt veel geld bijeen om alzoo
groote intresten te bekomen. De
werklieden - vereenigingen zijn ge
sticht om de arbeiders zulk groot
voordeel mogelijk te verzekeren van
hunnen arbeid, hun kapitaal. Het
zijn dus alle twee, maatschappijen
ingericht om aan hunne leden
welstand te bezorgen.
Welnu, volgens ons staat een
bestuurder van zulke fabrikanten -
maatschappij gelijk met eenen ver
tegenwoordiger van eene arbeiders
organisatie.
De fabriekbestuurder is een
tusschenpersoon, hij is noch fabri
kant, noch werkman; hij is enkzl
de vertegenwoordiger der maat
schappij. Zoo is de vertegenwoor
diger der vakvereeniging ook een
tusschenpersoon. Wanneer hij n een
geschil optreedt, is zijne zending
het bestaande geschil tusschen
meester en knecht te vereffen.
Daarin betracht hij, zooals het
zijn plicht is, be belangen der
werklieden zoo goed mogelijK te
verdedigen en te doen eerbiedigen.
Bij dit alles moet hij echte rook
de rechten en belangen der mees
ters in 't oog houden en onge
schonden laten.
Bemerkt wel, dat wij door dit
schrijven het noodig gezag der
fabriekbestuurders niet zoeken te
krenken, verre van daar. Wij zijn
de eersten om rechtuit te verllrren
dat de bestuurders gezaag moeten
hebben, en dit gezag moet erkend
en geëerbiedigd worden. Een werk
huis waar geen tucht bestaat kan
geene zaken maken. Wij willen al
leenlijk klaar doen inzien dat het
redelijk, voordeelig en wenschelijk
is, dat de bazen en besuurders de
vertegenwoordigers der vakvere
nigingen erkennen, als be gemach
tigden hunner werklieden en in
die hoedanigheid met hen onder
handelen als't pas geeft.
Om te sluiten verklaren wij rond
uit, dat de vereeniging der arbei
ders erkennen en met hunne ver
tegenwoordigers onderhandelen, het
beste middel is om werks akingen
te voorkomen of op te lossen; de
ondervinding heeft het meer dan
eens klaar bewezen
Wereldpolitiek
Wat is er voorgevallen in den
laatsten tijd
In Afrika Generaal Botha heeft
voor de frim zijn ontslag gegeven,
dat begint zoo overal wat de mo
de worden, Botha kon niet uit de
voeten met Generaal Hertzog.
Hertzog is nen hevige Afrikaansche
flamingant, hij eischte volle recht
volledig recht voor de nederlandsche
taal en den voorrang op de Engel-
sche. Dat w.Iden de Engelschge-
zinden niet. Botha om ontslagen
te zijn van las.veikcopcrij dier
Engelschen, gaf met gansch zijn
ministerie ontslag, maar hij zelf
moest terug een nieuw cabinet vor
men. Wat deed hij Hij nam al de
vroegere ministers terug en liet
Hertzog enkel buiten. Zoo worden
er overal aardige toeren gespeeld.
EN IN ONZE CONGO. Ze schre
ven dat België in Congo een stuk
land had verwisseld met Engeland.
De minister zegde dat er niets van
aan is. Nu, het kan zijn, maar ge
kunt u niet al te zeer betrouwen
op officidele logenstraffingen.
En boven in Afrika? In Algerië Tu
nesië Tripohtanië hoe z't het
daar Voor den oogenblik goed,
maar nu is te zien hoe lang het
zal duren.
Naar A :ië. China ontwikke't zich
fel en snel. Als die zwarten binnen
100 jaar de blanken maar niet ko
men overrompelen. Wie zal't juist
voorspellen. In Indië hebben anar
chisten den Engelschen onderko
ning in den lucht willen laten sprin
gen. Zij hebben hunne kans lee-
lijk verkeken. In AmerikaEdi
son heeft gezegd dat hij hoopt 150
jaar te zullen worden. Als ik niet
ster! wordt ik ook zoo oud zegt
moederken Dillens van Duffel. En
dat menschken is er bijkans 103!
President Taft is zijne matten
aan 't oprollen om plaats te maken
voor zijn opvolger, den demokraat
Wilson. De twee presidenten zijn
al dikke vrienden, en de eene zal
wel op tijd en stond op den andere
'denken.
in Zuid-Amerika zitten ze nog altijd
met de poepers voor Castro, de ex-
president van Venezuela. Hij was
voor eene aardigheid nog eens naar
Europa afgezeild, doch 'twas gewe
ten, en Castro maakte links omkeer
en zeilde naar New Jork, doch daar
had men het er ook niet mee, en Ca
stro moest aan boord blijven. Waar
zal Castro nu henen trekken. Ne vos
vindt toch altijd een kiekenkot,
en Castro is ne fijne vos. Hij zal wel
een onderkomen vinden.
In Oceanic, daar hoort ge weinig van
Dat komt omdat de vrouwen daar
mee aan 't bewind zijn. Zij hebben
geen tijd om veel te sjauwelen. Nog
eene reden te meer om het vrouwen
stemrecht overal In te voeren.
En in Europa Daar is het 'n echt
weapenest. Het is er altijd ruzie of
krakeel of het schilt hem niet veel.
Dan is de Fransch aan 't zagen
tegen den Duitsch, dan zit het scheef
tnsschen Engeland en Duitschland,
de Rus ziet met schele oogen naar
den Oostenrijker en dan vallen de
Balkanvolkeren bovenarms op den
Turk. De halve maan krijgt duch
tig klop van het kruis, zoo schrij-
•ven ze toch, hoewel In Servië een
katholieke priester, niet eens in 't
land mag verblijven. Nu zijn de
vredesonderhandelingen aan den
gang. Wat zullen ze uithalen Wij
hebben er alleen het raden voor.
De Turk zal te veel vinden al wat
hij zal moeten afstaan, en de Bal
kans zullen tegen heug en meug
iets afstaan van hunne gestelde
voorwaarden. Doch Berlijn, Londen,
Parijs en Weenen, St.Petersburg en
Rome zitten op loer en zullen wel
miauwen als zij zinnens zijn te kra b-
ben en eene prooi te grijpen.
Nochtans dit staat vast Turkijë
blijft nog, hoewel zeer verkleind,
in Europa.'We zullen daar nogge-
nocg nieuws van hooren.
In Portugal kunnen de republi
keinen geen huis houden. De mini
steries worden er gebouwd op drijf
zand. Ten einde raad, werd erge-
sproken dat die heeren zelf hunne
Kamer zouden ontbinden. Tot nu
toe hebben zij zoo zot nog niet ge
daan. In Frankrijk moeten zij een
nieuwen president kiezen ze geven
veel namen op volgens ons zal het
heer Poincaré zijn. In Oostenrijk
dreigen de socialisten ook metal-
gemeene staking als zij het puur
en simpel stemrecht niet krijgen.
Het zal nen bots geven 1
Belgische toestanden
De Provinciale Raad van Bra
bant kreeg een voorstel ter bespre
king om eene toelage te verleenen
aan het werk der schoolsoep der
katholieke werkmanskinderen. De
liberalen en de socialisten van den
Provincieraad stemden tegen die
toelage. Wat kan het die heeren
schelen of katholieke kinderen hon
ger of dorst hebben, ellende en
miserie lijden, het zijn immers maar
katholieke kinderen.
De Brusselsche gemeenteraad
stemde 5000 fr. voor het werk d er
schoolsoep in de geuzenscholen. De
katholieke gemeenteraadsleden vroe
gen ook een deeltje van die toela
ge voor de schoolsoep der vrije kato-
lieke scholen. Burgemeester Max
en een paar andere liberalen von
den dat het schandalig zou z ijn
zulks te weigeren. En inderdaad
zulk voorstel afstemmen ware een
bewijs geven van de meest wreed e
harteloosheid. Dat zal ieder mensch
met een weinig gezonden zin toe
geven. Welnu hier in den Brussel-
schen gemeenteraad evenals in den
Brabantschen provincieraad werd
dit zoo billijke voorstel verworpen.
Als onze katholieke kinderen het
van de anticlericalen moesten
krijgen, konden ze heel eenvou
dig creveeren.
De meest godsdiensthatende poli
tiekers in Frankrijk zijn op dit
gebied menschelijker dan de Bel
gische kerkvijanden. In de laatste
weken hebben verschillende Fran-
sche stadsbesturen, beheerd door
socialisten, toelagen gestemd, en
dit met eenparigheid, voor de
vrije katholieke scholen.
Is het niet ten hoogste bedroe
vend, en kommerwekkend met het
oog op de toekomst, als wij ge
dwongen worden hier in ons land
zulke droeve hartgesteltenis v; s te
stellen bij onze politieke tegenstre
vers?
