WANNEER DE LACH
OP UW LIPPEN
VERSTERFT...
DE REAKTIE WILDE DE DEFLATIE
opdringen met de anti'Vloamsche
hetze te exploiteeren
7)
POLITIEK PANORAMA
DE REGEERINGSKRISiS
0,50 Ir. - Nr. 43 - 5 Jaar
socialistisch weekblad voor vlaamsch belgie
ZONDAG 19 FEBRUARI 1939
V
De socialisten dienden het gepaste antwoord toe
De katholieken onderteekenden niet de
socialisten het Vlaamsch manifest
HET PATRIOTISME DER
LIBERALEN
EEN VRIJ VOLK MOET VLUCHTEN l
Uitgave
Met den verrekijker
De diepere oorzaken
van de
regeeringskrisis
De uitweg
Eert antwoord
en een vraag aan
Van den Boom
Mogen we even
onbescheiden zijn
Rex Vairier a!
Walen en Vlamingen kunnen
goed overeenkomen langs den
weg der kultureele zefstandig-
heid. Daar zal Brussel zich
nu maar eens moeten
bij neerleggen
VC€>
mm
keiiaktie en administratie
St-Pietersnieuwstr. 64 Gent
Telefoon T 55.JU (4 lUnen)
ahonne.mentspkijzen
l Jaar
6
23,00 li.
maanden tr
maanden
Posteheck Het Uclit Pent: 56733
Mogen wij eens
ernstig zijn
vandaag, dood
ernstig zelfs?
Ik kom een tra
gische geschie
denis te lezen,
die zich in het
Derde Rijk
heeft afgespeeld
en mijn spotlust is gansch ge
weken.
E n tragische geschiedenis, zoo
als zelfs een Zola ze nooit be
dacht heeft.
In de Duitsche stad D... woon
de destijds een welstellende en
gelukkige familie: de vader was
een Jood, de moeder een 100 t.h.
Arische. Het gezin telde vier
Tein ri pvpyi
Toen Hitier het bewind nam,
daagden er voor de familie don
kere wolken op. Men schikte zich
echter zoo goed of zoo kwaad als
het ging.
Maar toen kwamen de pro-
We herdenken de groote socialiste
Rosa Luxemburg, die viel onder de
slagen van de reaktie. Rosa Lu
xemburg leerde ons de waarde
kennen van een demokratie socia
listisch beheerscht. Hare geschrif
ten moeten nu meer dan ooit ge
lezen worden door de jongeren,
die richting zoeken.
groms. Het vermogen der familie
werd aangeslagen, de vader werd
ziekelijk, het was de zwarte
ellende.
De schuldaan deze ellende
droeg natuurlijk de Joodsche
vader.
Zoolang die er was, kon er geen
sprake van zijn weer in het bezit
te komen van de verbeurde eigen
dommen.
Die vader, dat was de vlek op de
familie.
Een der kinderen ging om raad
bij de nazi-instanties.
Moest uw vader er niet zijn.
luidde het antwoord, dan, ja
dan...
Een familieraad werd samen
geroepen.
In de hoofden der aanwezigen
spookte de gedachte rond: moest
vader er niet zijn, dan...
De vader zelf had begrepen.
Ik word oud, mompelt hij,
mijn heengaan zal voor u allen
de verlossing beteekenen...
Niemand zegt een woord, maar
bij allen wordt een hoop wakker,
een afschuwelijke hoop.
Sterft niet wie wil, vooral als
ge met verlamde beenen en
armen in uw zetel vastgekluisterd
zit
Deze man kan niet eens doen
als zooveel anderen: zelfmoord
plegen... Hij moet een beul heb
ben, die zich met de karwei wil
belasten.
Die beul zal zijn vrouw zijn,
omdat de kinderen zich plots een
fijngevoelighart ontdekken.
De vrouw denkt wellicht aan de
duizend en een dagelijksche mise
ries, aan de aangeslagen goede
ren, aan de toekomst van haar
kinderen... en op een goeje mor
gen mengt zij een sterke dosis
veronal in het drinken van haar
man.
De man glimlacht... hij heeft
begrepen. En wanneer zijn vrouiv
hem de tas aan den mond houdt,
heeft hij nog een teederen blik
voor haar over.
Hij drinkt, hij drinkt tot den
laatsten druppel...
De vrouw is kort nadien krank
zinnig geworden.
Ziedaar de geschiedenis, die ik
u vandaag wilde vertellen.
Wanneer men zoo iets leest,
dan vraagt men zich onwillekeu
rig af of het einde van de wereld
niet nabij is?
Er zijn oogenblikken, zeg ik u,
dat de lach vanzelf op uw lippen
versterft.
PIER MOEIAL
te
0LP EVEZE manoeuvreerde
voet en te paard.
En Jaspar werd er bijgesleurd om
het die Vlamingen eens betaald te
zetten
In feite wilde men het spel van
1926 herbeginnen, toen het ging
tegen de demokratische regeering
Vandervelde-Poullet.
Nu moest men Spaak treffen in
figuurlijken en werkelijkcn zin.
En het geval Martens was maar
een voorwendsel.
Die groote wintermaneuvers
leden schipbreuk, omdat de socia
listen zich kordaat stelden tegen
de vorming van een regeering Jas
par (waarin misschien twee Vla
mingen zouden gezeteld hebben en
evenveel Walen), die de oude reak
tie terug leven wilde impompen.
De reaktie kreeg niet haar zin.
Want een manifest van Vlaamsche
en socialistische vertegenwoordi
gers zegde onomwonden,, dat men
in het eenheidsland België de nete
lige kwestie van Vlamingen en Wa
len kan oplossen door kultureele
autonomie.
Huysmans. een der kraaiende
hanen, stelde zich weer uiterst
flink aan; en wij zijn fier dat hij
dp voor ons deed.
Men moet te Brussel niet denken
dat men met lanterfanten en halve
oplossingen de kwestie kan rege-
len.
Maar men moet ook te Brussel
goed beseffen, dat een anti-Vlaam-
sche hetze, die in feite tegen het
socialisme gekant is, niet zal luk
ken. De socialistische arbeidende
klasse van het Vlaamsche land
heeft het volste vertrouwen in de
socialistische leiding, die de ideeën
van den grooten socialistischen
denker Otto Bauer praktisch wil
toepassen en een definitieve rege
ling zal brengen aan de taalkwes
tie en het probleem van het ver
band Vlaanderen-Wallonië.
Maar diezelfde arbeidersklasse
wil ook niet op een zijspoor wor
den gebracht. De ekonomische
kwestie is ook van overwegend be
lang. De regeering van morgen
moet met moed en durf aan den
ekonomischen heropbouw de hand
slaan.
Men heeft bewezen wat men kan
onder den planistisclien druk tij
dens de regeeringen Van Zeeland.
Opnieuw moet die weg worden
opgegaan.
De familie van den onderdrukte, door den grooten Franschen meester
Steinlen, die voor 'n 13-tal jaren stierf. Wij, socialisten, denken in de
eerste plaats niet alleen aan de kultureele en de zedelijke belangen onzer
arbeiders, maar we eischen en we strijden tevens voor de stoffelijke welvaart
dezer voortbrengers.
We ijveren hardnekkig voor de
kultureele verheffing van ons volk.
En we hebben het recht dit te
doen, want wij, socialisten, deden
door onze gedurige aktie voor de
arbeiders reeds enorm veel om ze
op een hooger peil te brengen.
Maar we bekommeren ons even
zeer om den ekonomischen nood
van de arbeiders en van het land.
En daarom zeggen we genoeg
anti-Vlaamsche hetze. De kulturee
le autonomie geeft ons de oplos
sing.
Maar ook genoeg met die reak-
tionnaire maneuvers, die tot de
ergste deflatiepolitiek zouden moe
ten leiden.
De socialistische arbeiders, die
het vertrouwen in de leiding uit
drukken, eischen een ekonomisch
daadwerkelijk ingrijpen, terwijl
men de kultureele problema's on
derzoekt en oplost.
«VOOR ALLEN».
A LS wij deze regelen neerschrij-
/I ven is het nog onzeker of M.
/I Pierlot zal slagen bij het vor
men van een nieuwe regeering.
Alhoewel de persoon van den eer-
ste-aninister van belang is bij de
vorming van den nieuwen ploeg en
voor de te volgen politieke lijn, wil
len wij nadruk leggen op de diepere
oorzaken van de huidige politie
ke krisis, die feitelijk reeds inge
treden was met de tweede regeerihg
van M. Van Zeeland.
Gij zult zeggen dat de zaak Mar
tens de oorzaak is van de huidige
krisis. Neen, dat is niet de oorzaak,
MAAR DE AANLEIDING
Vóór de zaak Martens was het
Burgos en Imianitoff. De liberalen
die het sein voor de regeeringsont-
binding hebben gegeven meenden nu
hun oogenblik gekomen om met de
zaak van Dr. Martens naar den
strijd te gaan. Dat was voor hen
een kans om hun patriotiek stok
paardjeuit den stal te halen.
Al wat de Vlaamsche zaak vijan
dig is heeft zich rond de heeren
Devèze, Mundeleer en andere gele-
genheidspatriotards geschaard. Zelfs
Rex ontblootte zijn franskiljonsche
batterijen Wat dan ook fataal
werd voor het samenzweer der spar-
tijtjen van den jezuiet Degrelle. Hij
heeft ze zelf verminkt door den
Vlaamschen vleugel vaji zijn bewe
ging, die toch zoo zwak was, af te
rukken.
We hebben den indruk dat de libe
ralen beginnen schrik te krijgen van
de onverwachte uitslagen van hun
chantageImmers buiten enkele
reaktionnaire klerikale Vlamingha
ters en het handsvol rexisten hebben
Zij GEEN ANDERE BONDGENOO-
TEN KUNNEN WINNEN.
MET EEN SLAG HEEFT HUN
MANEUVER ZELFS DE EEN
DRACHT ONDER DE VLAAMSCHE
DEMOKRATISCHE ELEMENTEN
TOT STAND GEBRACHT OP HET
STANDPUNT VAN DE KULTU
REELE AUTONOMIE VOOR WAL
LONIË EN VLAANDEREN.
Er is meer
De socialistische partij heeft zich
BIJ MONDE VAN HAAR BUREEL
UITGESPROKEN VOOR DE KUL
TUREELE AUTONOMIE EN HER
INNERDE ERAAN DAT IN HET
DOOR HAAR, VOOR ENKELE JA
REN REEDS OPGESTELD VER
GELIJK DER BELGEN DE KUL
TUREELE AUTONOMIE VOOR
WALEN EN VLAMINGEN WORDT
VOORZIEN EN GEËISCHT.
Ziedaar de kracht en de bekwaam
heid van de socialistische beweging
aan de feiten getoetst. OP DIT
PUNT BESTAAT ER EEN ECHTE
EENSGEZINDHEID TUSSCHEN
WAALSCHE EN VLAAMSCHE SO
CIALISTEN.
We dragen dat op aan deze tegen
standers, die onze partij nog steeds
willen doen doorgaan voor een partij
die maar alleen een tbiefstukkenpoli-
tieku wil en kan voeren I
a mAAR er is nog een andere en
belangrijker reden waarom
J. VI wij sedert één paar jaren in
een politieke krisisatmosfeer
l6V S71.
WELISWAAR BESTAAT ER IN
BELGIË EEN MEERDERHEID, DIE
GEKOZEN WERD OP DEMOKRA
TISCHE PROGRAMMA'S, MAAR
ER IS NOG GEEN EENSGEZIND
HEID OM EEN EINDE TE STEL
LEN AAN DE HEERSCHAPPIJ
VAN DE GROOTE KAPITALISTI
SCHE MONOPOLIES.
Er kan geen sprake zijn van een
duurzame bestrijding van de ekono
mische krisis en de daaruit vloeien
de werkloosheid zonder dat er een
einde gesteld wordt aan de ongebrei
delde uitbuiting vanwege de tgeld-
macliten t!
Na de gebeurtenissen van de laat
ste dagen meenen wij te kunnen be
sluiten DAT DE WEERSTAND VAN
DE GELDMACHTEN NIET ALLEEN
GESTEUND WORDT DOOR DE
REAKTIONNAIRE KLERIKALEN
EN LIBERALEN, MAAR DAT OOK
DE INVLOEDRIJKE OMGEVING
VAN DEN KONING VIJANDIG
STAAT TEGENOVER DE NOODZA
KELIJKE EKONOMISCHE STRUK-
TUURHERVORMINGEN
DAAR ZIT NU DE DIEPE OOR
ZAAK VAN DE POLITIEKE KRI
SIS
Zeker de heeren zijn wel bereid
om struktuurhervormingpn door te
voeren maar zij hebben aaaiTJij HET
AAN BANDEN LEGGEN VAN DE
PERS-, VAN DE SYNDIKALE
MACHT DER ARBEIDERS OP HET
OOG
Daarom meenen wij met Rik de
Man den tijd gekomen (zie Leiding)
om met hernieuwde kracht en ge
sterkt door de ondervinding de pro
paganda herop te nemen voor onze
PLANEKONOMIE.
VJRLEDEN week voegde Van
den Boom noj een stukje aan
zijn leugenachtige- en laste
rende pölimiek.
Onze lezers hebben kunnen vast
stellen dat wij zonder onderbreking
hebben geantwoord op zijn bewijs-
looze beweringen, tegenover pgt.
Heriman Vos uitgebracht.
Veertien dagen geleden moesten
wij tenminste één numimer over
slaan om te weten wat hij zou ant
woorden op ons antwoord van een
week daarvóór. Dat was genoeg voor
den automaabLasteraar om yriomfan-
telijk te beweren dat wij NIET MEER
DURVEN ANTWOORDEN.
In elk geval zal hij, die na ons
eerste uitdagingen wekenlang zweeg,
zich kunnen overtuigen hebben dat
wij niet van plan zijn hem zoo maar
straffeloos te laten verder lasteren.
Nu komt Van den Boom eindelijk
aandraven met een aaneengeflansd
artikel, waarin hij eens onomstoote-
lijk gaat bewijzen wat hy beweert
nooit geschreven te hebben.
De komimuTListische lezers moeten
waarlijk met weinig tevreden zijn
als zij den klets en prietpraat van
hun nationalen sekretaris slikken.
Hij vertelt onder handen het
«schrikwekkend nieuws» dat Herm.
Vos ook aan akltiivisme heeft gedaan.
Denk eens, dat wist nog niemand
in België buiten hij en Herman Vos!
Om de kroon op zijn «onomstootelijke
bewijsvoering» te zetten haalt Van
den Boom enkele gezegdens aan van
pgt. Hubin. Moesten we alles aanha
len wat pgt. Hubin, en met recht
aan de kcmimunisten verweten heeft,
dan zouden wij zeker wel aan een
arsenaal anti-komomtnistische argu
menten geraken.
Wij gaan ons dus verder met den
kletspraat van den auitomaat-propa-
gadist van Moskou niet bezighouden.
Hij schreef een antwoord om ten
slotte niets te kunnn bewijzen van
al wat hij heeft beweerd.
WE gaan van Van den Boom
niet scheiden zonder hism
even te volgen op het, voor
sommige kommunisten, zeer
gevaarlijk terrein waarop hij het de-
bait wil plaatsen.
Van den Boom, zij.t gij wel zeker
dat er bij de komanunisten geen ele
menten. of soms geen leiders zijn,
die tijdens den oorlog aan ak-
tivisme hebben gedaan?
En... om verder ons twistgesprek
warm te houden:
Kent gij soms geen 'kommunistiscli
leider die hst zeer goed aan boord
legde om tijdens den oorlog aan ak-
tivisme te doen, om na den oorlog
uit twee ruiven te gelijk te eten, uit
de ruif van sommige aktivisten die
in Holland vertoefden en in België
uit de Jcommunistische ruif?
Als de nationale sekretaris van de
komimuiiisitische partij daar soms
geen antiwoord kan op geven wil hy
misschien eens om inlichtingen gaan
bij den «Antwerpsche kemmunisti-
sche koekoek» we bedoelen Jef Van
Exterghem, die zal daarvan wel beter
op de hoogte zijn.
We zullen de heeren, die zoo ge
makkelijk laster verspreiden, even
op adem laten komen om daarop te
antwoorden.
In elk geval kan hun dwaze aan
val op pgt. Herman Vos hem niet
treffen. Ons volk weet dat hij in alle
cmstand'iglheden steeds de eerlijke
demökraa.t is gebleven.
De slijmachtige lasteryolf waar
mee de kommunisten onzen geëerden
en bekwamen partijgenoot wilden be
kladden is op hun eigen tronie te
recht gekomen.
tionalistische anti-demokratische sa
menzweerders, die het gemunt heb
ben op uw politieke- en sociale rech
ten; WAARVAN HET MEER DAN
DUIDELIJK BLEEK DAT ZIJ BE
REID ZIJN MET ELKEN SAMEN
ZWEERDER OP STAP TE GAAN
DIE HEN MAAR EEN STAPKE
DICHTER BIJ DE MACHT
BRENGT. Want alleen daarom is
het hen te doen. De Vlaamsche na
tionalisten buiten gewetenloos de
Vlaamsche kwestie uit om hun sa
menzweerder sgroep aan de macht te
brengen.
E liberalen, de partij van de élite en van het patriot
tisch monopool, hebben het land in een politieke
krisis gestort waarvan de gevolgen nauwelijks te
overzien zijn. Verstokt onbegrip van de Vlaam
sche kwestie en ook in groote mate een kiesma-
neuver liggen aan den grond van de onverant
woordelijke houding die zij in verband met het geval Martens
komen aan te nemen. Onverantwoordelijk maneuver zeggen'ij,
omdat het hier een spekulatie geldt waardoor rechtstreeks
eenheid van het land in gevaar wordt gebracht. I1Wol„_
Bij het kelderen van de regeering Spaak hebben de liberalen
nu Drecies gezondigd tegen de principes die zij in den laatsten
tijd met zooveel misbaar hebben verdedigd. Het moest uit zijn
met de diktatuur der partijen en der clubs. De mimsters moes
ten alleen aangesteld worden door den koning en ko"d"\ f®c
voor het parlement vallen! De partij der elite was echter de
eerste om haar ministers uit den schoot der regeering terug
trekken. En dan pas nog weken nadat Martens was benoemd
geworden. bjj dc vorming van de nieuwe regeering inschik
kelijker zullen toonen of niet kan slechts de verantwoordelijkik
heid van de liberalen verlichten of verzwaren. Maar iets stieat
vast OP HET GEVAL MARTENS IS NIET MEER TERUG TE
KOMEN. Niet om het geval zelf. Maar omdat het Vlaamsche
land niet geneigd is zich te onderwerpen aan de chantage van
een bende bekrompen politiekers en van een bende verdachte
heirDeCliberaie gril zal overigens slechts de voltrekking van de
kultureele autonomie van Vlaanderen bevorderd hebben.
Blijft nu nog de oplossing van de regeeringskrisis zelf die
precies in deze omstandigheden buitengewoon moeilijk is gewor-
De h Henri Jaspar kreeg het eerst de kans om een regeering
samen te stellen. Wij weten niet op welke grondslagen hem deze
opdracht werd toevertrouwd. Maar het politiek verleden van
den ultra-konservatieven staatsman maakten hem voor de
openbare mecning ONMOGELIJK als kabinetsformateur. Aan
den naam Gaspar was immers gansch een politiek programma
verbonden dit der deflatie.
De kombinatie, die hij in dit geval nastreefde, bewees
overigens dat de h. Jaspar geenszins gebroken had met zijn
reaktionnaire opvattingen. Hij zocht inderdaad een reSeen?l!»
te vormen zonder en desnoods tegen de partijen en het Parle
ment. Extraparlementaire bevoegdheden zouden een overwicht
hebben gehad. De avonturen van de bankiersregeenng konden
in dit verband nochtans tot les dienen hoe voorzichtig men
moet omspringen met het vertrouwen in de kompetenties.
De poging van Jaspar was dan ook van meet af aan tot een
mislukking flat wij dit artikel schrijven is dan ook
reeds een andere personaliteit gelast met de oplossing van de
krisis. Het betreft hier de h. Pierlot, katholiek senator en oud-
minister van de ploeg Van Zeeland. Deze formateur richtte
eerst zijn pogingen naar het samenstellen van een parlementaire
regeering die den steun genieten zou van de meerderheid die
rond het kabinet Spaak was geschaard. Iedereen koesterde de
hoop dat de h. Pierlot spoedig slagen zou. Op de Personaht it
van den kabinetschef komt het er immers veel minder aan dan
on het aktie-programma van zijn regeering. De internationale
spanning en de ekonomische nood in het land zijn overigens
twee faktoren die op een spoedige oplossing aandringen.
Maar hier had men zonder het heetgebakerd «patriotismc»
van de liberalen gerekend. Halsstarrig blijven zij hun mede
werking aan de regeering ondergeschikt maken aan de m» du
ringvin hun onduldbare eischen inzake de Martens-kwest.e.
Aan den formateur laten zij dan ook geen andere keus dan
ofwel ziin pogingen opgeven en de krisis laten aanslepen ofwel
een tweeledige, hetzij een socialistisch-katholieke regeering
samen te stellen, die natuurlijk door een versterkte oppositie in
haar werking zal gehinderd worden.
Nochtans zijn er dringende vraagstukken die geen verder
^'"Daa^heeft men de ekonomische nood in het land, die onver
wijld een energiek offensief vereischt en tenslotte de definitieve
regeling van de taalkwestie die door de liberalen zoo onverstan
dig in een atmosfeer van spanning en wrok werd
De aard onzer moeilijkheden op ekonomisch gebied dicteert
automotisch het programma dat te dien overstaan moet «Pie
rnaakt worden, hetzij door een ploeg Pierlot, hetzij door om het
even welke kombinatie die aan het bewind komen zal.
Het krisisvraagstuk beheerscht immers alle problemen, zoo
wel dit van het financieel evenwicht als dit van de geesteli.l -
verwarring die zeer sterk door de ekonomische ontreddering
beïnvloed wordt.
Aan Pierlot wordt doorgaans de reputatie van een energieke
personaliteit toegekend. Laat ons eventueel hopen dat hij zijn
grootste krachtdadigheid zal weten aan te wenden tot het ver
wezenlijken van de EKONOMISCHE HERAANPASSING zonder
dewelke het land niet te redden is, maar die ongetwijfeld op
heftig verzet botsen zal in sommige kringen.
Onwillekeurig denken we hier aan de groote verantwoor
delijkheid die in dit verband door de kristen-demokratie zal
worden gedragen. Het oogenblik is gekomen om in de praktijk
te bewijzen, dat zij een zelfstandige houding kunnen aan
nemen waar te beslissen valt over een sociaal-ekonomiseh
initiatief, waaraan het lot van de gemeenschap en van de
werkende klasse in het bijzonder onafscheidbaar is verbonden.
Laten we hopen dat onlangs uitgesproken woorden deze
maal door overeenkomstige daden zullen bekrachtigd worden.
't
Spookt by de bondgenooten
de Vlaamsch-nationalisten
Om de maand was er een «führer-
ke» dat het spookschip van den je
zuïet Degrelle verliet.
Maar deze week staan wij voor
een massa uitsluiting van Vlaam
sche rexistische adspirant-dikators.
De incidenten rond het geval Mar
tens hebben ook rex verplicht kleur
te bekennen en DEGRELLE HEEFT
ZICH ONTPOPT ALS EEN ECHTE
VLAMINGHATER. Hij heeft zich
ontmaakt van de Vlaamsche ele
menten die stemden voor de aan
stelling van den dokter Martens.
ZelTg. Pol De Mont en een serie lui
tenanten werden over boord ge
gooid.
Ziedaar het waarachtig gezicht
van den bondgenoot van Staf De
Clercq, die toch
aan zijn volge
lingen heeft wijs
gemaakt dat De
grelle zou helpen
aan de gelijkbe
rechtiging van
de Vlamingen!
Door deze in
cidenten blijkt
heel duidelijk
dat de Vlaamsch nationalisten hun
volk hebben willen verkoopen aan
den franskiljonsohe aspirant dik-
tator!
Met wat recht raaskalen de hee
ren rexisten en Vlaamsch nationa
listen over de «rotheid van het par-
tijensysteem»! Zij hebben bewezen,
niet alleen naar het leven te staan
van de demokratie, maar waren
zelfs van plan de bondgenooten van
hun fascistische samenzwering te
bedriegen.
Vlamingen, die tot hiertoe nog ge
loof hechten aan de bombastische
boodschappen van Staf De Slercq,
politiek bondgenoot van den vla
minghater Degrelle, opent de oogenr
Keert de rug tot de Vlaamsch-na-
Een der pijnlijkste tafereelen aan de Fransch-Spaansche grens. De burgerlijke bevolking is de steden en dorpen
ontvlucht Want Franco was in aantocht, en dat beteekent het systematisch uitmoorden van alle vrijdenkende
menschen En langs de wegen dolen die vredelievende burgers. Maar in hun harten laait het eeuivig vuur. De
vrijheid kan niet uitgeroeid worden! Het socialisme heeft reeds de ergste moeilijkheden gekend mar deid.ee is
onsterfelijk. En toch zal het socialisme overwinnen, omdat het den menschen de vrijheid, het leven brengt,
waarnaar de proletariërs hunkeren.
