DEFLATIE - AL6EMEEHE VERARMING
w
EEN VOLK MOET EERST
KUNNEN LEVEN
HET "WIT KRUIS
INTERNATIONAAL
OVERZICHT
ZOOVER MOEST
HET KOMEN
Jh
T
V
V
KOLONIALE LOTERIJ
UURROOSTER VAN
RAIDO* VLAANDEREN
In deze vochtige winterdagen
U overal.
Vervroegde verkiezingen
i
J.
luaAcfbiiiOLoLlAiJL Rtllt 1m£
(jl&ovt CU lR Urii £4 cUul ïcR.
<lu iiteittè iuct uit ticRReu iaaioiu. j
cjzR'uuJl ujt jfetcU oieu. h/itu. w^Uc.
UrtuPtilt v-Ru
cu untth.
SYNDIKALE KRONIEK
\/JG0R_i Hiju. ov€n,LtRocdi^~
Zaterdag 25 Maart
TREKKING
te Leuven
Haast u om uw biljet te koopen
Let er op ALLEEN de Wit Kruis Poeders bij de H.H. APOTHEKERS verkocht,
geven volledige WAARBORG van echtheid
Het laatste bedrijf van de Spaansche tragedie
Een hoopgevende kentering
Gekonkel in Azië
■2 - Voor Allen - 12 Maart 1939-
<${ri;d-%itdiltaIzsme-Sui{enZand
"-W
c
'H-f
H*S
■VrVttOTT-
VW-
g ij
wt..Ai«"0'
,„U«|H|THO«l
2 MINUTEN KOKEN
MfT CIN"«"
«Ml»1'
VG. 125 -1251 BFl.
SAVONNERIES LEVER FRÈRES. BRUXELLES
HET ekonomisch straatje zonder
eind, waarin we al verder aan
't versukkelen zijn, stelt ons
voor een he :1e boel vraagstuk
ken, waarvan 't meerendeel zich met
alle geweld naar voordringen, om dege
lijk en spoedig een oplossing te ver
werven.
Men zal ons van geen op de spits
gedreven politieke ketterij verdenken,
wanneer we voorhouden, dat het eko
nomisch probleem dat in feite al de
andere toeheerscbt en volledig in den
schaduw stelt, sinds lang in de rij,
nummer 1 staat.
Het staat er als 'n mijlpaal, waar
de financieele en politieke mogelijk
heden van ons land beginnen en ein
digen Zulks is niet alleen 'n waar
heid als een koe voor België, maar
zelfs voor de h ele wereld.
Zulks is evenwel geen troost in ons
ongeluk, maar een reeds honderd maal
herhaalde strenge vingerwijzing, waar
van niemand meer de echtheid en de
waarde, durft of kan in tiwijfel trek
ken.
Rekening houdende van bovenstaande,
doen we persoonlijk geen uitvinding,
wanneer we beweren, duit de regeerin-
gen geen echte ekonomisohe politiek
hadden Liever, of nog erger, wan
neer z'er wel een hadden, dan paste
zij onder geen enkel voorwaarde aan
de vereischten en toestanden, die het
rampzalige naJbij zijn.
Al de moeilijkheden van w:lken eard
ook. waarmee de regeeringen te wor
stelen hadden, de grondibasis daarvan
was over de h-ele lijn het ekonomisch
vraagstuk, waarvoor 't geneesmiddel
maar regelmatig achterwege blijft.
Daartegenover is de zaak Martens
•en manneke-pisvTaagstuk, waarvan
men ten onrechte beweert, dat heel
Vla: aider en zich daarvoor de armen
van 't lijf zou vechten Welkdanige
regeerinig ook, kan evenwel struikelen
over de benoeming van een Waalsch
kantonier.
Bedoeld Vlaanderen is een onbedui
dend hoopje fanatiekere, en herrie
schoppers van beroep, geflankeerd van
een handsvol lieden, die er over 't alge
meen warmpjes inzitten en geen schrik
moeten hebben zich te oversla-
pen, 's morgens te laat et komen aan
het stempellokaal, waar men aan r.ek-
pen, 's morgens te laat te komen aan
dagelijks het officieel cachet geeft,
daar ze in de huidige samenleving, :.ut-
telooze en n ietsvoortbrengende wezens
zijn, die hun steeds grooter wordende
elenide na zich sjepen, als de galeiboef
zijn ketting.
Deze uit het produktieproces gestoo-
ten arbeiders en arbeidsters, de steeds
meer verarmde kleine boerkens, mid
denstanders en neringdoenere, die met
eerstgenoemden moeten lev:n, verdoe
men al deze opgeschroefde, melo-dra-
maitische, z.g. ultra Vlaaimschdoenery
in hun nu am, en hebben een hekel
aan het huichelachtig patriotisme der
liberalen, die zulks misbruiken als een
serveuze, voor heel wat andere za
ken.
En als daaruit dan nog voortvloeit,
dat m n al die menschen, op de eerste
plaats legt van de financieele ontleed-
tafel, terwijl men voor de figuratie, om
Jan van de straat te bedotten, de
groot:n op den achtergrond houdt, dan
moet 't niemand meer verbazen, dat,
zooals men zulks in Vlaanderen zegt,
de mcssa noch om top noch om pees
meer geeft en de schoonste, edelste en
meest, idealistische denkbeelden, haar
niet meer aantrekken.
In werkelijkheid, deze deflatie in de
gemoederen en geesten, van een volk,
dat bijna hopeloos poogde uit het eko
nomisch marasme te klauteren, is uit
eindelijk gevaarlijker, dan welkdanige
deflatie ook, deze van Gutt niet uit
gesloten.
De toestand is politisoh en ekono
misch beschouwdtotaal onzedelijk
Een volk dat stilaan al verder op de
baan van het pauperisme verzeild ge
raakt, waarop zoover zijn oogen dra
gen kunnen, het geen rood licht
signaal ziet, wat zou beduiden tot
hier en niet verder wordt een open
baar gevaar voor zichzelf, en alles
wat hem omringd.
Een volk zonder brood, is het land
zijn dood Diegenen die ons verweten,
dat we een beafstukpolitiek voerden,
ten tijde dat het proletariaat geen
(Zie vervolg onderaan volg. kolom
rOEN, in het begin van 1935, onze
kameraden van de Centrale van
Openbare diensten hun agitar.ie
voerden tegen de deflatiepolitiek
van de regeering Theunis, hadden zii
aen beeld gevonden, dat er als koek
:ngirg. Dit beeld was de kringloop
van de deflatie. Het luidde als volgt
«Hoe minder men verdient, hoe min
der men koopt; hoe minder men koop;,
hoe minder men bestelt, hoe minder
men bestelt, hoe mirder men fabri
ceert; hoe minder men fabriceert, noe
minder men werkt; hoe minder men
werkt, hoe minder men verdient; hoe
minder men verdient, hoe minder men
koopt...»
Zij, die zich nog de periode van de
d flatie van 1932 tot 1935 herinneren,
weten dat dit zeer vereenvoudigd bee:d
een werkelijkheid uitdrukt, die de
meeste volksgroepen niet graag meer
zouden beleven. Het volstaat, In de
kringen van de arbeidersbeweging en
van den middenstand, van de defla
tie gewag te maken, opdat men, als
onder den indruk van een kwaden
drcom, opschrikt, en antwoordt «Dat
nooit meer!»
De werkelijkheid, die door het beeld
van de Centrale van Openbare Dien
sten werd opgeroepen, was een alge-
meene verarming van alle volkslagen,
met uitzondering van de klasse der
bezitters, die hun geld goed vasthiel
den en aan de ekonomie van het land
onttrokken.
De heer Gutt, die ook minister van
Financiën was in de regeering Theu
nis, begon met de loonen en wedden
van het staatspersoneel en de sociale
uitgaven te verlagen. Deze verlaging
was ook «symbolisch» bedoeld Zij was
het teeken voor den algemeenen aan
val op de bestaansvoorwaarden van
de arbeiders en bedienden.
De besnoeiingen op de wedden van
het staatspersoneel en op de sociale
uitgaven hebben niet toegelaten de oe-
grooting in evenwicht te brengen. In
tegendeel, het tekort nam steeds toe,
totdat, in Maart 1935, de devaluatie
van den frank noodzakelijk was ge
worden..
De verlaging van de loonen in de
partikuliere ondernemingen heeft even
min schot gebracht in het zakenle
ven. Integendeel, dit laatste onder
vond de nadeelige gevolgen van de da
ling van de koopkracht van de mas
sa. Het binnenlandsch afzetgebied
werd kleiner, naarmate men de in
komsten van de Belgische koopers ver
minderde.
De daling van de kostprijzen, die de
werkgevers wilden bewerken door de
loonsverlagingen, bleef zonder invloed
op het buitenlanidsch afzetgebied. Zeifs
indien de prijzen van de Belgische pro-
dukten met vijftig procent waren ver
laagd, zouden wij nog niet in staat
zijn geweest in zekere landen binnen
te dringen, die hun tolmuren steeds
hocger optrokken,
In de jaren 1932 tot 1935, heeft men
zich rekenschap gegeven van de betee-
kenis van de binnenlandsche markt
voor onze ekonomie. Met de ijdele
hoop een stukje van or.ze positie op
de buiteniandsche markt te herove-
boter, maar karrevet op zijn brood
had, als 't niet droog was, kunnen met
al hun geleerdheid en kwaden wil,
daarover eens naarstig medite ren.
Een hongerig volk luistert eerst en
vooral naar de stem van zijn maag!
Dit is zelfs 't geval met diegenen die
niet weten wat eerst naar binnen ge
speeld! De stomme lokomotief luistert
naar zijn geleider niet meer, wanneer
in ha:r ingewanden de noodige brand
stof nirt voorhouden is! 't Is de logika
zelf.
De staat en de regeeringen, zullen
aan de gevolgen daarvan, nimmer ont
snappen De laatste regeerings kraam
bedden zijn daarvan 't meest spre
kend bewijs De fin:ncieele toestand
van 't land is ondergeschikt aan dien
van den ekonomischen.
Wie dat hiet ziet. ni't wil of niet
kan, blijve verkieslijkheidshalve van
elk regeeringsstuur verwijderd.
JOS. COOLE.
ren, offerden onze werkgevers een aan
zienlijk deel van de binnenlandsche
markt op, door de veria.: ing van de
inkomsten van de Belgische bevol
king.
De arbeiders en bedienden kochten
minder. De kleinhandelaars verkoch
ten minder. De industrie kreeg min
der bestellingen uit te voeren. Het
aantal werkloozen nam toe, met het
gevolg dat de totale koopkracht van
de verbruikersmassa weer afnam..
Dat was de noodlottige gang van
de al emeene verarming. Niet alleen
de arbeiders en bedienden, maar ook
de kleinhandelaars en de kleir.e m-
dustrieelen werden getroffen. Zij, die
spaarcenten hadden, potten ze angstig
op, en onttrokken ze aan het zaken
leven, om betere tijden af te wach
ten. De "inkomsten van den staat daal
den steeds meer, daar de toenemende
depressie van het zakenleven de da
ling van de opbrengst van de belas
tingen voor gevolg had.
De aktie voor het Plan van den Ar
beid bracht hoop aan al deger.en, die
werden getroffen dor de deflatie, wel
ke velen met en totalen ondemang oe-
dreigde. Tegenover de verarming, stel
de het Plan van den Arbeid een poli
tiek van expansie, van volkswelvaart,
van werkverschaffing, van uitbreiding
van de binnenlandsche markt.
Hoe men de zaken ook keert of
draait, de beginselen die in het Plan
van den Arbeid besloten liggen, zul
len weer op den voorgrord dienen ge
bracht, nu van verschillende zijden
weer wordt aangestuurd op deflatie.
De herinnering aan de sombere pe
riode van 1932 tot 1935 is nog te le
vendig, opdat ons volk zoo maar be
reid zou worden gevonden een nieuwe
experiment van algemeene verarming
te aanvaarden.
De heer Gutt, die zich heeft aange
steld als de pleitbezorger van de S>
ciété générale en van het groot kapi
talisme, heeft een reaktie teweegge
bracht die hij waarschijnlijk niet had
voorzien.
Hij heeft alle volkslagen die In de
jongste manden schenen ingeslapen en
onverschillig schenen te blijven voor
het verloop van de ekoncmische en po
litieke gebeurtenissen, brutaal wakker
geschud.
Spontaan kwamen protesten uit de
meest verschillende kringen. Er wer
den niet slechts moties van verzet aan
genomen door de socialistische vakver-
eenigintsen, maar ook door de kriste-
ne, die zich, onder de regeering Theu
nis, in het deflatie-experiment had
den laten betrekken.
De handelskringen reageeren met
kracht. De heer Billiard, voorzitter van
de Ksnier van den Belgischen uit
voer veroordeelde de deflatie, in een
open brief aan den heer Gutt. Hij
meer.de dat er weer fut diende te
worden gebracht in de ekonomie door
en krachtige, opbouwende politiek.
De heer Ectors, voorzitter van de
Brusselsche Kamer van Koophandel,
stond aan «Le Soir» en interview toe,
waarin hfj ook zich op besliste wijze
tegen de politiek van verarming keer
de. a
Hij pleitte voor een krachtige, stabie
le re. veering, die een duidelijk bepaal
de ekonomische politiek zou voeren.
Hij meende dat de Belgische indus-
trieelen in de eerste plaats moeten be
kommerd zijn om het verschaffen van
werk aan de werkloozen.
Maar laten wij den heer Ectors zelf
verder aan het woord:
De werkloosheid kan worden be
streden door het voorzichtig subsidiee
ren van zekere ondernemingen. De uit
voer moet worden uitgebreid volgens
een algemeen plan, waarvan verschil
lende landen, als de Vereenigde Sta
ten, or.s het voorbeeld geven. Wij moe
ten meer afgwerkte- en kwaliteitspro-
dukien uitvoeren.
Maar het inluiden van een politiek
van deflatie, vooral in krisistijd, be-
teekent een anti-ekcmomische daad,
waardoor de bevolking van het zaken
leven totaal zou verlamd worden.
De ambtenaars en arbeiders, die
met loonsverlaging worden bedreigd,
werken zonder moed, zonder hoop, met
tegenzin. Hun produktiekracht daalt,
zelfs onvrijwillig.
Maar zelfs indien de deflatie een
verlaging van de prijzen voor gevolg
heeft, zijn wij geen stap verder. Ieder
een pot zijn geld op, in het vooruit
zicht van nieuwe verlagingen. Er wordt
niet gekocht, met het gevolg dat het
zakenleven steeds meer wordt ver
lamd...»
Tot daar de heer Ectors.
Dergelijke uitlatingen moeten ver
trouwen schenken aan de arbeiders
klasse, in haar aktie tegen de ver
laging van hun levenspeil.
In 1932-35, stonden de socialistische
arbeiders ongeveer alleen. Nu hebben,
zij de kristen arbeiders, de midden
standers en zelfs de groote zakenlie
den naast zich.
De les van 1932-35 is heilzaam ge
weest.
Maar dat beteekent niet dat wU in
dadenloosheid moeten berusten. Het
verzet gaat voort. Op 2 April, zal het
tot uitdrukking worden gebracht door
een stroom van stemmen boven de so
cialistische lijsten.
O. D. S.
der 3de schijf 1939 van de
56.260 loten
van 100 tot 10.000 frank
DRIE LOTEN van 250.000 Fr.
GROOT LOT: EEN MILLIOEN
Wmj
CASADO
DAGEN
Golflengte
267,4 m.
Golflengte 201,07 m.
Morgen
uitzending
Namiddag
uitzending
Avond
uitzending
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Vrydag
Zaterdag
07,00 - 10,00
07,00 - 10,00
07,00 - 10,00
07,00 - 10,00
07,00 - 10,00
07,00 - 10,00
07,00 - 10,00
13,00 - 19,00
13,00 - 19,00
14,00 - 17,00
13,30 - 18,30
14,00 - 19,00
13,00 - 15,00
13,00 17,00
geen
geen
21,00 - 24,00
20,00 - 24,00
geen
17,00 - 19,00
20,00 - 24,00
OP STRAAT,
IN DE TRAM
IN DE MAGAZIJNEN
IN DE CINEMA
Neem daarom, bij het kleinste voorteeken, bij het
minste gevoel van onbehaaglijkheid, een "WIT KRUISKEN"
is, als gevolg van zijn kalmeerende, koortsverdrijvende en versterkende hoedanigheden,
he» aangewezen geneesmiddel in geval van GRIEP. - GRIEP is inderdaad een ziekte
toestand, waarvan de voornaamste kenmerken zijn: hoofdpijn, stramheid, koorts en een
algemeen gevoel van vermoeidheid.
HFT WIT KRTTIC GRIEP. RHEUMATISCHE PIJNEN. HOOFDPIJN.
v ff TANDPIJN, ZENUWPIJN, PIJNLIJKE MAAND-
STONDEN. ZENUWINZINKING
VERSCHILLENDE VORMEN DEZELFDE INHOUD
OE PR0EFD005 VAN 8 POEDERS i 4 Ft
DE DOOS VAN 24 POEDERS UK
OE EAMILIEDOOS VAN 48 POEDERS i 20 K
OE KOKER VAN
U IABLEIIENi
N ALtE APOTHEKEN
DE ALUMINIUM KOKEB VAN
12 CACHE TSj t K
LABORATORIA WYPENS ST. NIKLAAS-WAAS
De jongste gebeurtenissen in republikeinsch Spanje
laten niet 'den minsten twijfel meer de Spaansche tragedie
nadert zeer snel hare ontknooping.
De regeering Negrin, die de weerstand tot het uiterste
verpersoonlijkte, werd tot ontslagneming gedwongen en het
bewind is thans in handen van een Komiteit van Lands
verdediging onder leiding van generaal Casado en generaal
Miaja. Deze bewindsoverneming heeft zich niet voltrokken
zonder gewelddadige incidenten te Madrid, Karthagena,
Valencia en andere groote steden waar de konlmunisten
gewapenderhand tegen bedoelden staatsgreep hebben ge
poogd te reageeren.
Dit tragisch verloop kan nauwelijks verwondering baren.
Elke nederlaag gaat doorgaans gepaard met politieke troe
belen. Maar in dit geval schijnt het toch, dat Londen en Parijs de hand
hebben gehad in deze gebeurtenissen. Engeland en Frankrijk blijken kost wat
kost een spoedig einde te willen stellen aan den Spaanschen burgeroorlog.
Denkelijk hebben zij dan ook gemeend dat het konfronteeren van republikein-
sche generaals als staatshoofden met de junta van Burgos het meest kansen
biedt tot het afsluiten van een eervollen vrede.
Voor een maal hebben Londen en Parijs dan toch de niet-interventie ge
schonden, maar nogmaals in het voordeel van Franco.
De Italiaansche en Duitsche vrienden van het Burgos-bewind volgen met
bijzonder wantrouwen deze bemoeiingen van de Westersche demokratieën op
hun jachtterrein en de uitlatingen in de fascistische pers kunnen nauwelijks
een groeiende verbittering verbergen.
Wat er van wezeFranco heeft de ovenwinning behaald dank zij de
medeplichtigheid niet alleen van het internationaal fascisme, maar tevens van
de regeeringen van Londen en Parijs. Het is maar te hopen dat de som van
lafheden die hierbij werd betaald door de vervulling van de gekoesterde ver
wachtingen zal vergoed worden.
Wie van dag tot dag het spel op het internationaal
schaakbord nagaat zal gekovstateerd hebben, dat in de
laatste weken een zekere kalmte is ingetreden. De kalmte
vóór den stormd Wellicht. Maar in ieder geval zijn er tal
van kenteekenen die er op duiden dat de fascistische chan
tage bezig is haar gewicht in de weegschaal der internatio
nale verhoudingen te verliezen.
Het is een feit dat de herbewapening van Engeland en
-g Frankrijk een geweldigen indruk heeft gemaakt op de tota-
litairen, die heel goed weten dat zij het uiteindelijk niet
uithouden zullen tegen de massale middelen waarover de
zoogezegde demokratische tenors beschikken.
De eischen van Italië en Duitschland worden dan ook in
den laatsten tijd meer in sourdine-stijl voorgebracht. Welis
waar blijft de taal brutaal en soms dreigend, wat trouwens volkomen past in
het kader van een chantage en bluff-taktiek. Maar de uitlatingen van voor
enkele dagen van den officieelen journalist van Rome, de beruchte Virgivp
Gay da, zijn zeer beteekenisvolDe formule Chamberlainzoo schreef hij, is
bezig met een grondige wijziging te ondergaan. In plaats van een vrede door
onderhandelingen, schijnt hij aan te sturen op een vrede door intimidatie. En
het is te voorzien dat binnen enkele maanden, wanneer Engelands arsenalen
zullen gevuld zijn met oorlogsmateriaalde harmonische klank van de vredes-
fluit zal plaats maken voor een heel ander gerucht.
Deze onrust kwam enkele dagen nadien ook tot uiting in een artikel van
Göbbels in de Völkische Beobachter De Duitsche propaganda-minister zegt
erin, maar niet te begrijpen waarom de demokratieën zoo intens herbewapenen
vermits de diktaturen hun TOCH niets vragen
Neem daarbij nog in aanmerking het Engelsch diplomatiek offensief in
Midden- en Oost-Europa en gij zult toegeven dat de demokratische mogend
heden langzaam maar zeker hun minderwaardigheidskomplex aan het afwerpen
zijn. De totalitairen die erop gerekend hadden zonder slag of stoot het München-
experiment te kunnen herhalen, hebben zich dan ook deerlijk misrekend.
Het internationaal fascisme schijnt dan ook zijn toevlucht te nemen tot
een onrechtstreeksche aktie. Daarvan getuigen in de eerste plaats de nieuwe
avonturen van hun Japanschen handlanger in het Verre Oosten waar de
positie en de belangen van Engeland, Frankrijk, Nederland en de V. S. steeds
zorgen baren. Bewijs nog de her oplaaiende troebelen in Palestina waar
Italië sinds lang reeds het Britsch prestige aan het ondermijnen is.
Zooals men ziet blijft gansch de wereld betrokken bij de beroering en de
onrust die door de fascistische as in Europa worden onderhouden.
ZONDER het wellicht ernstig te
verlangen, krijgen de liberalen
datgene waarnaar zij gezocht
hebben.
Indien er thans vervroegde verkie
zingen dienen gehouden te worden,
dan mogen zü dit voor hun rekening
nemen, want alleen tengevolge hun
tegenstribbelende houding, nog ver
der regeeringsverantwoordelijkheid on
te nemen, en dit tot zoolang de zaak
Martens niet geregeld was, is deze
tcestand geschapen geworden.
Over een foutief gebaar, over een
zielkundig oogenblik, over een ver
keerde interpretatie, over een bepaal
de gedragslijn, over een edelmoedige
houding, over een onverklaarbare
wending, daarover kan men redetwis
ten tot in het oneindige. Dat brengt
ens volk en ons land geen stap verder
noch vooruit. En het is niet door zout
loos gefrasel dat wij financie en eko
nomie kunnen redden en gezond ma
ken.
Bijgevolg moesten de lib:ralen in
gezien hebben, dat een weerspannige
houding van hunnentwege verkeerd
z:u iv.tioopen.
We geven toe, dat sommigen in
hun vaderlandslievende gevoelens
konden geschokt worden. De een al
meer dan de andere.
Maar het waren niet alleen de libe
ralen die in zekere gevoelens geschokt
waren. Daar waren nog andere men
schen die in hun edelste menschelijke
gevoelens getroffen werden. En wat
ons persoonlijk betreft, hebben wü
aan enze gevoelens uiting gegeven
waar zulks tepas kwam.
Doch dit alles, hoe diepgevoeld ook,
kon noch mocht een reden zijn om
alle regeeringsbeleid onmogelijk te
maken.
En er was dan toch al zooveel in
schikkelijkheid en tregevondheid in
zekere richtingen betuigd, dat er wer
kelijk geen reden meer toe kon be
staan om een regeeringsbestaan er
voor op het spel te zetten.
Doch de liberalen hebben In hun
Inzicht zoodanig volhard, dat zij ver-
stard zijn geraakt.
En zoo is het, dat wij ons thans be
vinden vo:r vervroegde wetgevende
verkiezingen.
Zooals de menschen dit gewoonweg
In de volkstaal uitdrukkeen, was het
sap de kool niet waard; maar de libe
ralen hebben zoodanig koppig gedaan,
dat er omzeggens geen anderen uit
weg nog overgebleven ls, :p gevaar af
van heel wat ergers, dan een volks
raadpleging op vervroegden datum te
laten plaats grijpen.
Een eenige kans om toch nog verder
tc regeeren zou mogelijks kunnen te-
baat genomen geweest zijn, namelijk,
een tweeledig regeeringsbeleid van so
cialisten en katholieken.
Maar men weet o:k hoe zeer de ka
tholieke parlementaire groepeering in
allerlei schakeeringen is ingedeeld, om
te durven hopen, dat ooit geheel en
gansch de katholieke groepeering zulke
regeering zou gesteund hebben. En in
dien het maar een aaneenflansen zou
geweest zijn van een regeering m*t
willekeurige ondergroepeeringen, dan
was het o:k ongedaan werk met zoo
iets uit te pakken. Het eindje afge
legde weg zou al te kort geweest zijn
om iets vruchtbaars te kunnen ople
veren.
Aldus was maar de eenige mogelilk-
held die nog open bleef, datgene waar
toe men thans zijn toevlucht heeft ge
nomen.
En de liberalen die konden voor
zien dat hun halstarrigheid daarop
zou uitloopen. dragen er dan al de
verantwoordelijkheid van.
Wij, socialisten, hebben zoolang de
hand tot een waardig samenwerken
uitgestrekt gehouden als dat maar
eenigszins mogelijk bleek.
Doch het' spreekt, dat, van zoodra
er cnwil in het gedrang kwam, en dat
de aap uit de mouw kwam gekropen,
onder den vorm van een deflatie-po-
litiek, wij gezegd hebben Halt, tot
daar en niet verder.
Samenwerken en te samen regee
ren, goed en wel, maar deflatiepoli
tiek voeren en op volksverarming aan
sturen, neen, dat niet.
Op dit oogenblik waren de stellin
gen genomen en aangezien ons geen
andere uitweg werd overgelaten dan
de verkiezingen, spreekt het vanzelf,
dat wij ons naar het strijdperk bege
ven met al de gelederen en al de mid
delen waarover wij beschikken om
een strijd tegen weldanigen volks
vijand uit te vechten.
Neen, we laten ons door niets af
schrikken, wel integendeel. En in de
strijdarena gelokt door hen die poli
tieke herrie in ons land hebben ver
werkt, treden wij met open vizier de
tegenstrevers tegemoet.
Want, wij hebben ons geen enkel
verwijt toe te sturen. Wij hebben de
regeeringsteugels in handen gehouden
zoolang het eenigzins mogelijk is ge
weest en waren ertoe bereid verder
nog, ten belange van het volk, te blü-
ven regeeren. Maar aangezien wij op
geen andere ploegen meer konden re
kenen om een verzekerde en stabiele
regeeringsk:mbinatie te vormen, zoo
moest dan wel de noodmaatregel van
een vervroegde verkiezing worden
aangewend.
Of het er dan nadien rooskleuriger
of helderder zal geworden zijn, blijft
een open vraag. Misschien zal het 'de
mogelijkheid tot een nieiwe regee-
ringsformatie vernieuwen. Doch zener
ls dit niet. Grrotendeels zal zulks af
hangen van de wijze waarop er nader
hand zal kunnen gekomposeerd worden
met andere groepeeringen. Want ge-
komipaseerd tusschen politieke groe
pen zal er moeten, om tot een regee
ring van demokratischen grondslag
cpnieuw te komen.
En juist omdat daar zooveel van af
hangen kan, van het lot van de ar
beiders, het mindere volk en de kleine
burgerij, hebben wij er alles op te
zetten opdat, zoowel vóór als né deze
verkiezingen, de socialistische partij
haar gewicht zou kunnen doen gelden
in de volgende regeeringskombinatie.
Dus m:et het kiezerskorps ervoor
weten te zorgen, dat wij versterkt uit
dezen opgedrongen kiesstrijd komen,
en dat de laatste hinderende en volks
vijandige elementen wandelen worden
gezonden.
Gansch onze menschelijke waardig
heid moet bij deze verkiezing op den
voorgrond treden, en al de valsche
trawanten die het volk trachten terug
onder den hiel te krygen, moeten ver
pletterd worden.
In Vlaanderen als In Wallonië moet
de demokratische opvatting verste
vigd en versterkt uit den kiesstryd
komen.
Onze Belgische en demokratische
staatabanden moeten er zoodanig
door gesmeed en getemperd w:rden,
dat er nooit of nooit spraak kan zyn
deze nog te verbryzelen.
Zoowel de Vlaamsche als de Waal-
sche volksgemeenschap moet by deze
verkiezing getuigenis aflegen, dat men
weet een strijd te v:eren voor het
volksbestaan.
Gebeurt dit. dan blijven er ons nog
schoone dagen te wachten.
J. DE CONINCK.
t
Y
