AKKERTJE
SUNLIGHT ZEEP
"AKKERTJES"
't Eenvoudigste -
't Beste Middel:
Deze "AKKERTJES"
beschadiging Sunlight is bovendien
VOOR ALLEN is het beste Vlaamsche weekblad
Belgisch Product. Recept Apotheker Dumont j—
Neem
een
Proef
nog nieuw. Sunlight X^
wat ben ik blu dat ik thans Sunlight
Sunlight Zeep geeft telkens het
linnen zijn natuurlijke blankheid
«Mpr-ieperee n
HERGEEFT HET LINNEN DE NATUURLIJKE BLANKHEID
Overal moet het weergalmen
STEM VOOR DE SOCIALISTEN
En het moet ratelen in den kop
van die reaktionnairen
geen uithongeringspolitiek meer
Een teugje water en....
Uw rampzalige hoofdpijn, Uw uitput
tende moedeloosheid zijn vergeten.
brengen steeds rust en welbehagen
en deren nooit maag, hart en nieren.
AKKERTJES (Pijnstillende tathets) ^,d\'ldo^S
Hoofdpijn, Migraine, Tandpijn, Zenuwpijn, Spierpijn,
Lendepijn, Lumbago, Kou, Griep, Overspanning, enz.
ALS DE LENTE IN
AANTOCHT IS
ELLDEE ZILVERWERK
ELLDEE COUVERTS
/JL^t
Wm S
HEEFT UW
XPINER GEPREZEN
LIZA. MAAR OVER
UW SERVETTEN
WERP NU NIET
6EPAALP
MET LOF
GESPROKEN
X-DOE ZOOALS IK,
X LIEVE GEBRUIK
SunliqhtZeep
VOOR AL DE WASCH-
behanpelinqen .niets
IS BETER OM NET LINNEN
ZIJN NATUURLIJKE
Blankheid weer té
QE VEN, ZONDER MOEITE.
EN VOORAL ZONDER
DE WEEFSELS TE X
l BESCHADIGEN,
X-JA IK
WEET WEL.'
ZE VERSLIJTEN
MAAR wat wilt
f QÊ? INDIEN IK I
GEEN BIJTENDE i
WASCHMIPDELEN
GEBRUIK.SCHIJNT Ij
Mijn linnen srauwi
EN RUJKT HET NIET I
EENS FRISCW.
-X -DEZE
SERVETTEN STRIJ
KEN IS EEN WAAR
GENOT IK GEBRUIK
f ZE REEDS ZES MAAN
DEN EN ZE SCHIJNEN
IS WERKELIJK «X
Buitengewoon r
doelmatig
EN TOCH ZOO /&A
VOORZICHTIG. I/7 !k
r-lS DAT PUS
UW GEHEIM
01 e METHODE
WIL IK OOK
.BEPROEVEN.
Verantwoordelijke uitgever: R. Ver-
cammen. Gent Red. en Admin
Sint Pietersnieuwstraat, 64, Gent
V. Tsjaplina, eerste wetenschap
pelijke medewerker vin den
Dierentuin te Moskou.
8 - Voor Allen - 19 Maart 1939
1
De leeuwin kon lange oogenblikken zichzelf bewonderen in den spiegel
Als het etensuur daar was, bracht Kinoeli haar leegen schotel
KINOELI
Het zijn de werklooze kameraden, die het gevoeld hebben toen de besluit
wetten van Theunis en Gutt op hun maag terecht kwamen. En ze willen
naar dien toestand niet terug. Ze vragen enkel te werken, hun stevige
handen te mogen gebruiken. En dat kan als die reaktie geknecht wordt
Want zie, hoe de hamers bonkeren op de stalen platen. De regeering
Spaak toonde met het voorbeeld van den scheepsbouw, dat men
duizenden handen werk kan geven op de scheepswerven. De regeering
Spaak legde het wetsontwerp neer, waarbij 400 millioen frank voorzien
was voor de nieuwe booten. De socialisten verdedigden dit in de Kamer,
waar het aangenomen werd. Wat mogelijk is voor den scheepsbouw, is
mogelijk voor andere nijverhedenDaarvoor moeten we jong bloed hebben
in de regeering. Daarvoor moeten we een regeering hebben met socialisten,
die stoutmoedige ontwerpen kunnen en durven uitwerken. Maar daarvoor
moet ge op 2 April voor de socialisten kiezen. Na 2 April is het te laat
En als ge slecht stemt, zult ge het duur betalen. Maar dan is het te laat.
Erop los dus En voor de socialisten gekozen I
II het snelwerkend, bl| uit-
Pet dooi van 12 stuk* tr. 9.50. Por doos van 6 stuks ir. 5.-. Verkrijgbaar bij alle Apotheker*.
DE uitgehongerde leeuwenwelpen
kropen op hun zwakke pooten,
miauwend als kleine katten,
maar de leeuwin-moeder, slen
terde door de kooi over en weer en
scheen er zie) niet om te bekomme
ren. Het was onmogelijk te gissen
waarom zij geweigerd had haar jon
gen te voeden Den eersten dag
stierven twee welpen van honger, en
de leeuwin verwurgde het derde
zelf. Het vierde heb ik als pleeg
kind geadopteerd. Het was een
kleine leeuwin en ik noemde haar
Kinoeli. wat in het Russisch betee-
kent«De verlatene
Nooit zou men zich hebben kun
nen indenken dat dit klein, geel,
met bruine vlekken besmeurde klu
wen, dat ik naar huis meebracht,
een leeuwenwelp was.
Van zoodra het bü mij aan huis
was, veroverde het mooie leeuwen
welp aller harten. Zelfs Peri, een
Schotsche schaper, had medelijden
met het weesje. De hondin vertroe
telde het, likte het, en alhoewel ze
geen melk had ,liet ze de kleine
leeuwin aan haar tepels zuigen. Met
een woord, Kinoeli werd de lievelin
ge van eenieder en in de eerste
plaats van de kinderen. Hun luid
ruchtige bende, waarin de hondin en
het leeuwenwelp een vanz Msprekend
voorname rol speelden, richtte zoo
als dat gaat, bal- en piepertjsduik-
partjjen in. Deze laaisten waren de
drukste. De kinderen murmelden
door het sleutelgat: «Kom langs hier,
Kinoeli!» K.noeli ging op zijn ach-
terpooten staan, opende de deur met
hrar voorpoot en liep den gang in.
Maar de k nderen waren .-erdwenen -
hadden zich verstopt. Terstond ging
het leeuwenwelp aan het zoeken in
alle hoeken en kanten zelfs in
de slecht verlichte badzaal. Dan ver
stopte het zich op zijn beurt zijn
geliefkoosd schuiloord was een enge
plaats achter de kast, waar het zich
overigens niet heelemaal ongezien
kon maken. De kinderen wisten heel
goed waar Kinoeli zich had verscho
len, maar deden alsof ze het dier
lang moesten zoeken. Als men Ki
noeli terstond ontdekte dan werd
het boos en liet het spel in den steek
De kinderen draaiden rondom zijn
schuilplaats heen en vroegen, de
eene aan den andere «Maar waar
is Kinoeli tosh. Waar heeft zij
zich verscholen En dat duurde tot
het dier uit eigen beweging uit zijn
schuilplaats te voorschijn kwam.
Kinoeli sliep ln de kamer van
mijn broeder, uitgestrekt naast zijn
bed. 's Morgens maakte zij hem
wakker Kinoeli omringde zijn hoofd
met haar pooten en likte hem het
gelaat. Die ruige tong liet een rood
spoor achter op de huid, maar mijn
broeder die veel van haar hield,
liet haat- alles toe. Soms, als hij naar
zijn werk was gegaan, maakteKi
noeli zijn kamer in orde, maar op
haar manier. Nadien was de slaap
kamer niet meer te herkennen
De oorkussens en de andere wa
ren opengereten, de inhcud lag
over de meubelen verspreid en de
stoelen waren omvergegooid.
Kinoeli was ook zeer nieuwsgierig.
Het dier volgde ons altijd en stak in
alles zijn neus. Alles boezemde haar
belang in. Op zekeren dag was mijn
broeder bezig met het radio-apparaat
te herstellen. Hij plaatste den ge
luidsontvanger op de tafel en verliet
een oogenblik de kamer. Daar zat
Kinoeli op te wachten. Het leeuwtje
schoof er een zetel bij en sprong op
de tafel. Met een beweging van zijn
poot lag het apparaat op den grond,
vergruizeld I
Overigens, enkele dusdanige feiten
uitgezonderd, mag men zeggen dat
Kinoeli zeer gehoorzaam was. Op
het eerste bevel bracht zij haar
spijsschotel, opende en sloot ze de
Kinoeli kon uren naast mij blijven
liggen
Eindelijk wordt het weer lente; we
hebben zoolang getracht naar een
beetje zon, een beetje warmte; we
hebben gehuiverd, geklappertand, ge
niesd en gehoest en den winter ver-
wenscht, oorzaak van al die narigheid.
En daar is dan eindelijk de eerste
mooie dajg. Va welf rijst de groote
vraag: «Wat zal ik aantrekken?..
Een korte inspektie van onze garde
robe en... het aardige voorjaarsjurkie
dat we ons ietwat voorbarig aange
schaft hadden, wordt nu met vertee-
dering te voorschijn gehaald; gauw
even aantrekken en... pullovers en
sweaters worden met een tikje min
achting terzijde gelegd. Maar, dames,
alvorens ze op te bergen, zullen wij
ze eerst grondig reinigen; dit, om de
motten geen schijn van kans te geven,
want er zal wel niemand zijn die deze
diertjes een goed hart toedraagt.
Dus geven wij onze diverse wolle
tjes een goede waschbeurt. Niets zoo
eenvoudig We maken een koud sopje
van Lux en halen er de verschillende
k 1 eed in gs tuk ken door; zacht drukken,
doch nooit wrijven; het sopje vernieu
wen als het te vuil wordt Spoelen
tot het water helder is, uitknijpen, in
badhanddoeken wikkelen om zooveel
mogelijk vocht te verwijderen. Vervol
gens op maat rekken en platliggend
laten drogen. Als alles kurkdroog is,
zorgvuldig opvouwen, in vloeipapier
wikkelen en de pakjes dichtplakken
om ze motvrij te maken.
Daarna bergen wij onze wolletjes
netjes op... tot het zonnetje ons weer
den rug toekeert. L.53
zijn een leven lang
gewaarborgd.
Te koop bij ROGER OSTYN, n. 27,
Bruggestraat, te M E E N E N
7D
deur of ging zij naar haa- ruststede
Als hef, mooi weer was ging het
heele huisgezin ermee wandelen.
Onze groep maakte grooten indruk.
Meer dan eens werd Kinoeli gefilmd,
maar wilde nooit draaienzonder
muziek. Het geknetter van het toe
stel verveelde harr. Men moest er een
fonograaf bij te pas brengen en van
plaat veranderen zoolang de opname
duurde. Van zoodra de film op het
witte doek verscheen, namen we
Kinoeli mede naar de bioskoop. In
de auto hield het welp zich stil. Met
een guitig oog keek het langs beide
zijden van den wagen en verleende
niet de minste aandacht aan den
geleider, die met een dikke, wollen
sjerp om den hals, angstig over zijn
stuur zat heengebogen.
Onze intrede in de zaal verwekte
bij het publiek een onzeglijke ont
roering. Maar het geschreeuw Een
leeuw I Een leeuw waarmee men
ons begroette, liet Kinoeli totaal on
verschillig. Kalmpjes kroop het dier
op een rustbank en majestatisch
nam zijn blik de vergadering in
oogenschouw. Plotseling gingen de
lichten uit en hoorde men het ge
knetter van het toestel achteraan in
de zaal. Beangstigd door dit eigen
aardig geluid, brulde het dier. keer
de zich om, en keek dan naar het
doek, waar het plotseling zijn eigen
beeld zag. Het spitste de ooren en
bleef, als vastgenageld, op zijn zetel
zitten. Zoo duurde het enkele oogen-
blikken. Maar plots zag het zijn
geliefkoosden bal, wentelend onder
den poot van die andere leeuwin. Dat
ging over zijn hout. Met een sprong
vloog Kinoeli naar het doek om zijn
speeltuig terug te hebben.
Toen Kinoeli een jaar oud was,
was ze een mooie leeuwin met rood,
wild haar, van een buitengewone
kracht en zeer zacht van aard. Mijn
zoon Tolia reed er op te paard als
op een poney. Soms wel als hij haar
veel afsnauwde, toonde ze haar
tanden en had zij zijn hand beet.
Maar ze deed het met zooveel zacht
heid dat nooit haar tanden de hand
van mijn kind kwetsten. En noch
tans kon het dier bijten. Een vrien
din die me was komen bezoeken,
wilde eens zien of Kinoeli mij in
geval van nood zou verdedigen. Ze
hief dus den arm op en deed alsof
ze ging slaan. Met een sprong stond
Kinoeli tusschen ons beiden, mijn
«vijandin» werd omvergeworpen ln
een oogwenk, en het had kunnen ver
keerd uitdraaien, had ik er mij niet
mede bemoeid.
Nochtans is het gebeurd dat Ki
noeli ons ware diensten bewees.
Tijdens onze afwezigheid drong er
eens een inbreker bij ons binnen. Ik
kan niet Juist bepalen hoe het eraan
toeging, maar bij onze terugkomst
viel er ons een onverwacht schouw
spel te beurt de arme inbreker was
op een groote kast gehurkt, heel in
mekaar gedoken, bleek van angst,
terwijl Kinoeli gereed stond om op
hem te springen. Ik kan me voorstel
len wat die arme kerel onder een zulk-
danige bewaking heeft moeten door
staan. Langen tijd was hij niet in
staat een woord uit te brengen en
hij wou maar naar beneden komen
nadat men de leeuwin had verwij
derd.
Naarmate ze grooter werd, werd
Kinoeli tevens gehoorzamehder en
bezhdigder. Al spelende raakte ze u
ternauwernood aan met haar poot
en haar klauwen, zoo dik als een vin
ger, hebben nooit de minste scheur
aan mijn kousen berokkend. Men
mocht gerust de schotels en het
vleesch op tafel laten. Kinoeli zou er
niet aan raken. Peri, het teefje, volg
de haar zooals voorheen, likte den
snuit van de leeuwin at na haar
maaltijd, verdedigde en verzorgde
haar als was zij een hondje. En die
treffende genegenheid was weder-
keerig. Nooit at ze al haar vleesch
op zonder een stukje te laten voor
de hondin. Soms wilde Kinoeli ons
ook «uitnoodigem»; zij bracht mijn
broeder en mij een been dat ze had
afgepeuzeld en noodigde ons uit er
van te proeven.
Zoo girgen de herfst en de winter
snel voorbij, zonder dat men het
merkte. De tijd was aangebroken
om Kinoeli aan den dierentuin terug
te geven. Ons leed was groot toen
we eraan dachten van haar afscheid
te moeten nemen. Maar het was
onvermijdelijk, want gevaarlijk was
het, een leeuwin in huis te houden.
In den dierentuin kreeg Kinoeli een
breede kooi die baadde in de zon. In
dit voor hem heelemaal nieuw mid
den voelde het beest zich heelemaal
ontredderd. Het ging gaan hurken
in een hoek van de kooi en borg zijn
grooten kop onder Peri die beefde.
Dien eersten nacht bracht ik met
het dier in de kooi door. Nu liep het
over en weer, dan trachtte het de
deur met de pooten te openen, of
bleef plotseling stilstaan, luisterend
naar die ongewone geluiden in den
nachtelijken dierentuin, 's Morgens
moest ik vertrekken. Kinoeli sprong
achter mij, schudde krampachtig het
hekken, en er zich wellicht reken
schap van gevende dat ze de kool
niet kon verlaten, kroop de leeuwin
ln elkaar en strekte zich uit op den
grend. Enkele dagen lang verroerde
ze niet en weigerde ze alle eten. Met
starren blik en als afwezig keek ze
doorheen de tralies in de verte. Die
zware en onverschillige blik beang
stigde mij het dier scheen mij niet
eens meer te herkennen. Na veel
aansporingen aanvaardde het soms
automatisch een stuk vleesch dat
men hem toereikte. Het hield het en
kelen tijd tusschen de tanden, liet
het dan vallen en hield er zich niet
meer mee bezig.
Langen tijd kon Kinoeli aan de
kooi niet wennen. Alle dagen kreeg
zij ons bezoek. Van zoodra ze ons
ontwaarde, herleefde ze, wreef zich
tegen onze beenen, werd liefkoozend
en betuigde haar genegenheid op alle
mogelijke manieren, 's Morgens, als
de dierentuin voor het publiek nog
niet toegankelijk was, deed ik een
wandeling met Kinoeli. De leeuwin
stapte naast mij voort, zonder lei
band, als een goed afgerichte hond.
Uit al de kooien keken de dieren
met verbaasde blikken naar ons op.
Kinoeli wandelde langs de kooien
zonder er de minste aandacht aan
te wyden.
Nu is Kinoeli vier jaar oud. Ze
is een mooie leeuwin zoo groot als
aen kalf. Dezelfde genegenheid be
tuigt ze nog steeds aan Peri, die
met haar samenleeft. Kinoeli is niets
veranderd. Gelijk destijds gaat ze
op mijn bevel liggen en Iaat ze zich
roskammen. Ik neem haar bij de
pooten, keer haar op haar zijde,
kruip erop, en mag zelfs aan haar
staart trekken. Kinoeli zal alles ver
duren, als ik maar lang bij haar
blijf. Soms. als ze niet gehoorzaamt,
doe ik alsof ik er vandoor ga. Dan
springt Kinoeli naar mij toe en houdt
mij met haar pooten tegen. Met alle
mogelijke voorzorgen om mij toch
niet te kwetsen neemt ze uit mijn
hand brokken vleesch, en als ik er
van door ga, tuurt ze me langen
tijd na en laat dan een hevig gebrul
uit haar breeden muil hooren. Zie
daar mijn grootste vriendin in den
dierentuin van Moskou.
VOOR HE6L DE WASCH GEBRUIK.
WEER EN ...QEEN ENKEL TEEKEN VAN
UITMUNTEND VOOR BONTE STOFFEN.ZIJ
MAAKT AL MIJN g°ed ONBERISPELIJK
ZUIVER EN AANGENAAM qEUREND.
jAVUNNtKltj Ltvtl* r*t«4ta. OIVUACLLCJ
Ore U 1» overtuigen hoe «nel en hoe
teker "AKKERTJES Uvr pijn of Uw griep
verdrijven lijn thans overal yerkrijgbaoj
Proefdoosies met l "AKKERTJE voor ir. L-
