INTERNATIONAAL
OVERZICHT
A
VAN SOCIALE AGITATIE NAAR
SOCIALEN OPBOUW
SOCIALISTEN EN DE
VERKIEZING
WIT
UURROOSTER VAN
RADIO-VLAANDEREN
OtUJ -e* e+vkeêt ut&fdötjy&t
EEN SPANNEND DUEL
fWt
I
9,10 April 1939
te Aalst
SYNDIKALE KRONIEK
t de Winter brengt U zooveel genoeglijke avonden
Polen in gevaar
Duitsche list
En de andere partner van de as
Wordt Albanië op zijn beurt beschermd
«DE VRIJDENKER
/I
HET WIT KRUIS
Heb daarom altijd enkele poeders van het "WIT KRUIS" in huis, en wanneer
ge uitgaat, vergeet dan niet er een paar in Uw handtaschje mee te dragen.
Aldus kunt ge altijd heel vlug een of andere onverwachte ongesteldheid ver
zachten, die U anders misschien thuis had weerhoudenof kunt ge een hinderlijke
hoofdpijn verdrijven, die den mooien avond zou bedorven hebben.
Let er op! ALLEEN de Wit Kruis Poeders bij de H.H. APOTHEKERS
verkocht, geven volledige WAARBORG van echtheid
IVe kongres der
vrienden van het
officieel onderwijs
(Paaschdagen)
a
Slvijd."Syndikctlismc "buitenland
KOLONEL BECK
Eindelijk schijnt Europa besloten te zijn te reageeren tegen de overweldi-
gingspolitiek der totalitairen. -Beter gezegd van Duitschland, want uxit de
gulzigheid van Mussolini betreft, heeft deze zich tot dusver bij een repertorium
van eischen en bedreigingen bepaald.
Deze laattijdige reaktie vindt haar oorsprong te Londen,
waar een diepgaande kentering in de buitenlandsche poli
tiek is waar te nemen. Het is zelfs Chamberlain die deze
radikale koerswijziging heeft bepaald. Het is waar ook,
dat nadat Tjechoslowakije en Memel door de nazi's werden
binnengepalmd en nadat Roemenië onder militairen druk
een ekonomisch diktaat vanwege Berlijn werd opgelegd, de
regenscherm-politiek van München geen enkele illusie
meer toeliet.
Londen en Parijs hebben begrepen, dat zij ten overstaan
van het gevaar dat thans Polen bedt eigt, een kordate taal
moesten spreken en dat onmiddellijk een blok van landen
moest worden opgericht, dat in het raam van kollektieve
zelfstandigheidsbelangeneensgezind en solidair het hoofd
moet bieden aan de totalitaire roofnaties.
Een feit van buitengewoon belang in de geschiedenis
Het egoïstische Engeland heeft, onder den druk van het gevaar, zijn tradi-
tioneele politiek van afzondering het beruchte splendid isolement
opgegeven en heeft zijn grenzen van den Rijn naar den Weichsel verlegd door
de grenzen van Polen en Roemenië te waarborgen. Tezelfdertijd werden van
Fransche en Engelsche zijde initiatieven getroffen om ook op ekonomisch
terrein het land van Pilsoedski aan den Duitschen klauw te ontrukken.
Het moet echter gezegd worden, dat de vorming van een kollektief veilig-
heidsblok tegen de fascistische heerschzucht niet zoo eenvoudig en vlug van
stapel loopt als men bij een eerste inzicht zou kunnen denken hebben.
Weliswaar schijnen de Engelschen en de Franschen het thans ernstig op
te nemen, maar in het verleden waren de ontgoochelingen zoo groot, dat Polen,
Roemenië en andere bedreigde landen nog steeds aarzelen onvoorwaardelijk
positie tegen het machtige Duitschland te kiezen.
Voor Polen spelen daarbij nog de betrekkingen met Sovjet-Rusland een
belangrijke rol. De diplomatie van Londen en Parijs is dan ook verplicht
tusschen tal van klippen te laveeren om haar doel te bereiken bij een even-
tueelen nieuwen overval Duitschland tegenover twee fronten plaatsen, een in
het Westen en een in het Oosten waarvan Rusland de spil zou uitmaken.
Het spreekt vanzelf dat de bemoeiingen van de Engelsche diplomatie tot
scherpe reakties in het nazi-rijk hebben aanleiding gegeven. Toen het bleek
dat de vredeswoorden, door Hitler te Wilhelmshaf en bij de tewaterlating van
een nieuwen kruiser uitgesproken, niet den minsten indruk op de vrije wereld
hadden gemaakt en dat zij veeleer werden beschouwd als een list om andermaal
de waakzaamheid der demokratieën te verschalken, is men te Berlijn van tak-
tiek veranderd. Heftige kampagnes werden vooral tegen Engeland ingezet, dat
ervan beschuldigd wordt de leiding te hebben genomen van een maneuver dat
voor doel heeft Duitschland te omsingelen.
Kortom onder het bekende motto Gott straffe Engeland wordt het
volk opnieuw tot een verdedigings t-oorlog voorbereid.
Intusschen is de Italiaansche diplomatie steeds meer dubbelzinnig en
duister geworden. Het laat immers geen twijfel, dat de haast waarmede Hitler
zijn landhonger heeft bevredigd, allesbehalve enthoesiasme te Rome heeft
verwekt. Te meer daar men aldaar zeer ongeduldig is geworden, al ware het
maar omwille van het prestige, ook een stuk buit binnen te halen.
Het kan immers niet geloochend worden, dat Italië meer tot de rol van
helper van het nazi-dom is aangewezen. Hoe machtiger Duitschland is gewor
den hoe meer te Rome hun minderwaardigheidskomplex is aangegroeid en
meteen de vrees dat ook Italië weieens in de toekomst offers aan de bruine
expansie-zucht zou hebben te brengen.
Voorloopig kan er nochtans geen sprake zijn van een werkelijke ver
slapping der as-betrekkingen.
De twee totalitaire avonturiers hebben elkaar nog te veel noodig. Eener-
zijds zou een breuk tusschen Rome en Berlijn, Mussolini met ledige handen
tegenover de Westersche demokratieën plaatsen die in dit geval zelf en wille
keurig den prijs of de belooning zouden bepalen die zij aan den bekeerling
zouden willen betalen.
Anderzijds houdt Berlijn in de eerste plaats en niettegenstaande zijn mili
tair zelfbewustzijn vast aan het Italiaansche asgenOotschapOm twee voor
name redenen Indien Mussolini en zijn regime onder een scherp verlies aan
prestige moesten bezwijken, dan waren terugslagen op het nazisme niet te
vermijden. Verder wil Hitler Rome verder gebruiken om ook de demokratieën
tegenover twee fronten te plaatsen een in Oost-Europa en een in de Middel-
landsche Zee.
De verdachte Italiaansche inzichten betreffende Albanië
schijnen overigens deze stelling te bekrachtigen. Volgens
zekere inlichtingen zouden Italiaansche troepen in gereed
heid zijn gebracht om op Albaneeschen bodem te ont
schepen. Het is mogelijk, dat de beschermingvan
Albanië eenigszins de ontgoochelingen zou vergoeden die
de fascistische chantagepolitiek heeft opgeloopen.
Maar het is niet minder waarschijnlijk, dat deze machts
greep bedoeld is om in het raam van de as-politiek, Zuid-
Slavië en Griekenland in zoover te intimideeren dat zij
het niet zouden aandurven zich bij het anti-totalitaire
blok in vorming aan te sluiten.
Wat er ook van weze Engeland heeft reeds te kennen
gegevendat het de bezetting van Albanië als een schen
ding van het Britsch-Italiaansche Middellandsche Zee-pakt
zou beschouwen.
In het licht van dit alles kan het niet geloochend wor
den, dat Europa in een voortdurenden staat van alarm verkeert.
De tegenstellingen nemen steeds scherper vormen aan. Het diplomatiek
spel wordt van dag tot dag spannender. Een vonk ware thans voldoende om
de oude wereld in vuur en vlam te zetten. Laat ons hopen dat de kalme vast
beradenheid van de vredelievende mogendheden de diktatoren van een misdadig
avontuur zal weten af te houden.
KONING ZOGOE
VAN ALBANIË
VROEGER weigerden de werkge
vers te onderhandelen met hun
arbeiders, als dezen betere ar
beidsvoorwaarden eisohten» Zij
betwistten aan de vakvereenigingen het
recht in den naam van hun werklie
den en bedienden op te treden.
De syndikaie propagandisten werden
door de gendarmen opgejaagd, ge
broodroofd en zelfs in de gevangenis
gestoken, op grond van artikel 310 van
het strafwetboek, waarbij aanslagen
op de vrijheid van den arbeid als straf
baar werden beschouwd. De propa
gandist, die zijn werkmakkers tot sta
king aanzette, werd eenvoudig be
schuldigd van het plegen van een aan
slag op de vrijheid van den arbeid.
De staking was nochtans het eenlge
strijdmiddel voor de arbeiders. In een
tijd, toen dezen niet in de gelegenheid
verkeerden met de werkgevers te dis-
kussieeren en zij niet ver tegen woorigd
waren in de talrijke organen van den
Staat en in paritaire kommissies, kon
den zij hun wil slechts uiten in straat-
betoogingen, stakingen en felle en op
hefmakende aanklachten van hun ver
tegenwoordigers in het Parlement.
ïn dien toestand is nu verandering
gekomen. De arbeidersbeweging heeft
haar vertegenwoordigers in de steeds
menigvuldiger organen en raden van
den Staat.
De vakbeweging wordt, door de werk
gevers en d:or de openbare besturen,
in feite erkend als de vertegenwoordig
ster van den gemeenschappelijken wil
der arbeidersklasse.
Haar afgevaardigden zetelen in de
140 paritaire kommissies, waar zij, als
gelijken, met de werkgevers onderhan
delen over de arbeidersvoorwaarden.
Deze worden vastgelegd in kollektieve
overeenkomsten, waaronder de hand-
teekeningen van de arbeiders en van
de werkgevers voorkomen.
Van het stadium der zuivere ssciale
agitatie, is de arbeidersbeweging in
het stadium van den socialen ophouw
getreden, dat wordt gekenmerkt door
een steeds omvangrijker sociale wetge
ving en door een uitgebreid stelsel van
gemeenschappelijke arbeidsovereenkom
sten.
De vakbeweging wordt in feite, maar
niet in rechte, als de vertegenwoordig
ster der belangen van de arbeiders er
kend. De Staat raadpleegt haar wcord-
voerders en onderhandelt met hen. Hij
benoemt de afgevaardigden van de
vakvereenigingen en tal van advisee-
rende raden en kommissies.
En toch bestaat de vakbeweging niet
krachten de wet. In de wetten van ons
land, is geen enkel spoor te vinden
van haar bestaan. Zij kan dan ook
INDIEN GIJ begeert op de hoogte te
zjjn der vrijdenkersbeweging, lees
wekelijks
PER NUMMER 0,60 fr.
Voor drie maanden 8.fr
Voor één jaar 32.tr.
VOOR ANTWERPEN
E, LAURIJSSEN, St. Laureysstraat.
56, Antwerpen.
Postcheckrekening nr. 430.529.
VOOR GENT
Richard CLEREBAUT, 35. Schaap
straat, Gent.
Postcheckrekening nr. 470.649.
Voor de leden van den soclallstlschen
Vrijdenkersbond van Gent kost het Jaar
lijks slechts 20.frank. 62 74
voor de rechtbanken niet optreden
voor de belangen van haar leden.
De vakb.nden hebben geen rechts
persoonlijkheid. Zij beschikken over
geen wettelijk statuut. Zij mogen geen
eigendommen loeheeren. De vakbon
den, die over gebouwen, terreinen of
vakantie-oorden toeschikken, zien zich
dan ook genoodzaakt cm, voor l;;t
beheer van deze eigendommen, koöpe-
raties op te richten.
Van verschillende zijden, zijn stem
men opgegaan ten voordeele van de
wettelijke erkenning van de vakver
eenigingen. Men meent dat de feite
lijke erkenning van deze laatste haar
beslag moet krijgen door een wettelijk
statuut.
Velen onder de leiders van onze
vakbeweging meenden t:tnogtoe dat
de feitelijke erkenning kon volstaan.
Zij waren van oordeel dat de vakbe
weging geen nadeel heeft ondervonden
bij het uitblijven van een wettelijke
erkenning. Zij werden achterdochtig,
telkens als er kwestie was van een
wettelijk statuut. Niet zonder reden,
voerden zij aan, om hun achterdocht
te rechtvaardigen, dat men in alle dlk-
tatuurstaten was begonnen met het be
perken of met het lamleggen van de
bewegingsvrijheid van de vakvereeni
gingen door een wettelijk statuvit.
■Zij werden in hun h:uding aange
moedigd door het schermen van de
kristenen met het korporatisme, waar
bij werd uitgegaan van de klassenver
zoening door de organisatie van de be
roepen. -
Zekere syndikaie leiders, als Isi Del-
vigne, van de Centrale der Metaalbe
werkers, verzaakten aan hun nega
tieve houding en bleken bereid een
vorm van organisatie der beroepen te
aanvaarden, waardoor de vrijheid van
de vakbeweging niet in het gedrang
zou worden gebracht.
Delvigne is van oordeel dat de vak
vereenigingen het recht moeten heb
ben voor de rechtbanken de belangen
van hun leden te verdedigen. Nu dur
ven vele arbeiders zelfs geen aanklacht
tegen de misbruiken van hun werkge
vers indienen, omdat zij brood
roof vreetzen. Als de vakvereeniging 'n
hun naam m:est kunnen optrede»,
zouden dan ook heel wat misbruiken
kunnen worden bestreden, die nu blij
ven voortbestaan met de medeplich
tigheid van de arbeiders.
Jef Rens, een der sekretarissen vjn
het Belgisch Vakverbond, heeft bij
herhaling gepleit voor een vorm van
organisatie van beroepen, waarbij de
vrijheid van de vakbeweging zou wor
den geëerbiedigd.
Zijn invloed heeft zich laten gelden
bij de uitwerking van een regeerings-
ontwerp, dat rekening houdt met den
wil van de vereenigde arbeiders >m
hun organisaties niet aan banden e
laten leggen.
Dit ontwerp zal worden besproken
door een speciaal kongres van het Bel
gisch Vakverbond, dat op 16 April zal
plaats hebben.
Tijdens een studiedag van de Fede
ratie van Vakbonden van de provincie
Luik, die op 12 Maart j.l. te Seraing
plaats had, heeft Isi Delvigne door
v-lgend beeld den geest weergegeven,
waarin de vakbeweging het probleem
van de organisatie der beroepen heeft
te onderzoeken
De beken en rivieren, waarvan de
grillige loop niemand hindert, hebben
geen dijken noodig. Maar de stroomen
die door hun kracht kunnen bijdragen
tot den arbeid der menscihen en den
voorspoed van heel een land kunnen
verzekeren, hebben dijken, afsluitingen
en sluizen noodig.
Bij het ontstaan van de vakbewe
ging, hadden wü ons slechts te bekom
meren om loonkwesties.
Niemand dacht er toen aan ons een
rol te laten spelen in de natie. Heden
is onze macht zoo grcot, dat wij met
onze bemoeiingen buiten de grenzen
van de werkplaats zijn getreden. Men
moet ons erkennen als een onderdeel
van het sociaal en ekonomisch rader
werk.
Wij moeten de ruimste plaats op-
eischen in de organen waardoor net
leven van de natie wordt verzekerd.
Dat is geen ijdele beeldspraak.
Delvigne verduidelijkte met zijn ver
gelijking de wijzigingen, die sedert
een halve eeuw in de sociale verhou
dingen werden gebracht door den groei
van de vakbeweging.
Door de medewerking van deze laat
ste aan den socialen en ekonomisohen
opbouw worden andere problemen ge
steld dan in de periode van zuivere
sociale agitatie.
Men kan bezwaarlijk aannemen dat
de vakvereenigingen, die zooveel op
drachten hebben te vervullen in ae
natie, geen wettelijk bestaan hebben.
O. D. S.
DAGEN
Golflengte
267,4 m.
Golflengte 201,07 m.
Morgen
uitzending
Namiddag
uitzending
Avond
uitzending
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
07,00 - 10,00
07,00 - 10,00
07,00 - 10,00
07,00 - 10,00
07.00 - 10,00
07,00 - 10,00
07,00 10,00
13,00 - 19,00
13,00 - 19,00
14,00 - 17,00
13,30 - 18,30
14,00 - 19,00
13,00 - 15,00
13,00 - 17,00
geen
geen
21,00 - 24,00
20,00 - 24,00
geen
17,00 - 19,00
20,00 24,00
ALHOEWEL de wetgevende ver
kiezingen van verleden Zondag
ons niet het verhoopte resul
taat hebben gegeven, toch
mag men er onmiddellijk aan toevoe
gen, dat men de s:cialisten niet klem
heeft ge-kregen.
En dit is al iets, vooral als men in
aanmerking neemt, dat al de in het
strjjdperk getreden partijen hoofdzake
lijk de socialisten hebben bestreden.
Gansch alleen, tegen vijf partijen
tegelijk den strijd moeten aanbinden,
is zeker geen klein bier.
We zien zelfs goed in, dat wij een
volgende maal gemakkelijk terug kun
nen veroveren wat ons nu werd ont
nomen.
En wat meer is. de overwinning van
katholieken en liberalen is niet zoo
zeer als een werkelijken vooruitgang
te beschouwen. Het is veeleer een te
rugkeer van bij Rex verdwaald geloo-
pen schapen.
Diensvolgens moeten deze aanwin
sten ons nu precies niet zoo erg ver
wonderen. Trouwens is het altijd ge
zegd en herhaald gewrrden, dat bij
de Inzinking van het rexisme een groot
aantal kiezers den weg tot den vroe-
geren schaapstal zouden terugvinden
Het terugloopen van de rexpartij t>e-
teekent alleen, dat misnoegde kiezers,
verblind door den goochelaar van Rex,
thans tot ontnuchtering zijn geko
men en van hun avontuur zijn terug
gekeerd.
Zulkdanige terugkeer is diB geen
triomf. Alleen kan men voorhouden,
wat de katholieken in hun godsdienst
verkondigen, dat er meer vreugde is
in den hemel van een verdwaald geloo-
pen schaap dat terugkeert, dan voor
de negen en negentig getrouw geble
ven schapen uit de kudde.
Greinen wij hun dit genoegen en ge
ven - -li aan Cesar wat hem toekomt.
We zouden echter niet voledig zijn
indien wij ons daarbij bepaalden jen
niet aanstipten, dat de socialisten
toch een zekeren achteruitgang in
stemmenaantal hebben te boeken en
daardoor dan ook eenige zetels min
der bekomen.
0:k nog dat de rollen in het Parle
ment zijn omgekeerd en dat het nu
weer de katholieken zijn die er het
talrijkst vertegenwoordigd zijn.
Aldus neemt de katholieke partij op
nieuw haar vroegere plaats in.
De liberalen, die tengevolge het dok
ter Martens-geval meer dan ooit de
patriotiscbe snaar hebben doen tril
len, zagen afvallig geworden kiezers
terugkomen en kenden hier en daar
nog wat stemmekens vissohen.
Hoelang dit evenwel duren zal, is
een andere zaak want spoedig zal
blijken dat andere vraagstukken, waar
voor het volk en het land znllen zullen
geplaatst warden door de liberalen
niet zullen verdedigd worden, zooals
zij lieten uitschijnen.
Spoedig zal het klaar zijn dat zeke
re kiezers zich do:r een gemaakt pa
triotisme hebben laten verleiden, en
dat, van de vaderlandsliefde der libe
ralen met de staatskas niets gemeens
heeft.
Het verlies van de socialisten dient
dus niet als reddeloos beschouwd te
worden.
Vast en zeker niet, en met een ver
standige werking -kan gemakkelijk bin
nen afziembaren tijd worden bemerkt
dat een deel van de kiezers terug tot
inkeer komt en opnieuw onze ran
gen komt versterken.
Deze hoop van morgen maakt noch
tans geenszins de feiten ongedaan.
De toestand is aldus dat geen enkele
politieke partij in ons land de meer
derheid heeft en dat er opnieuw m<">
kalmeert alle ongemakken en pijnen, en
maakl U weer Irisch en gezond
HOOFDPIJN, ZENUWPIJN.
PIJNLIJKE MAANDSTONDEN, GRIEP,
VERMOEIDHEID en ZENUWINZINKING
RHEUMATISCHE PIJNEN
VERSCHILLENDE VORMEN DEZELFDE INHOUD
DE PROEFDOOS VAN 8 POEDERS i 4 Fr.
DE DOOS VAN 24 POEDERS .11 Fr.
DE FAMILIEDOOS VAN 48 POEDERS i 20 Fr
IN KOKZR VAN 24TABLETTEN II Fr.
IN ALUMINIUM KOKER
12 CACHETTEN. 6 Fr.
IN ALLE APOTHEKEN
LABORATORIA TUYPENS ST. NIKLAAS-WAAS
Duitsch generaal tot propaganda-führer Welke propaganda hebt gij
gemaakt voor ons vierjarig-oorlogsplan
Propaganda-führer. Ik heb de bevolking verboden te lachen f
(Uit tKrokodil»)
andere partijen zal dienen samenge
gaan te worden om een vaste te var-
men.
Hier stelt zich een probleem dat ons,
socialisten, ten zeerste moet interes
se eren.
Wat zal het regeeringsbeleid van
morgen in ons land zijn?
Ja, het is wellicht moeilijk daar nu
reeds het juiste antwoord op te geven,
maar wij willen toch onze meening la
ten kennen.
Wij willen eraan herinneren dat de
Kamerontbinding er gekomen is door
het opeet van de liberalen erl de hou
ding van de katholieken.
Van socialistische zijde werd alles
gedaan wat mogelijk was om het drie
ledig regeeringsbeleid vport te zetten
teneinde geen Kamerontbinding te
moeten beleven.
Zelfs wanneer de liberalen hun op
positiegeest lieten blijken, werd door
de s:cialisten de hand gereikt aan de
katholieken om verder èen tweeledige
regeering in het leven te roepen; dit
met het oog op den alles behalve roos
kleurig uitzienden internationalen toe
stand.
Nu heeft het kiezerskorps gemaakt
dat de twee partijen, welke samen
met de socialisten regeerden, maar bij
elke gelegenheid stokken in de wielen
steken, een meerderheid hebben om
samen het roer van het regeeringsbe-
wind in handen te nemen.
Wij, socialisten, kunnen gerust het
lot aanvaarden dat ons tijdelijk door
het kiezerskorps werd bescli:ren, hoe
wel onze partij niet bang is haar ver
antwoordelijkheid op te nemen.
Wij kunnen het eveneens aan ka
tholieken en liberalen overlaten het
regeeringsbeleid in handen te nemen.
Wellicht scheppen wij dan een zui
veren toestand en kunnen wij het ter
rein schoon maken waarop morgen
een nieuwe strijd zelI dienen uitgestre
den te warden.
Daar een verstandig, opbouwend en
beredeneerd oppo6itiewerkkunnen wij
wellicht evenveel voor het welzijn vaal
het volk en van het land bijdragen.
Het spreekt vanzelf dat, moest de
meerderheid naar een andere opvat
ting overhellen, wij ons daar als ge
trouwe soldaat van het socialistisch
arbeidsleger zouden bij neerleggen.
K:rtom, wij zijn overtuigd dat wij,
in de oppositie, ook onze partij kun
nen opbeuren, meer onmisselijke eens
gezindheid terug brengen.
En dit laatste is zeker voer ons niet
te versmaden.
In alles en door alles moet het be
staan de strijdlust en het ideaal van
onze s:cialistische partij nagestreefd
worden.
Daaraan te denken is het hoogste
jjelang.
J. DE CONNINCK.
Het koördinatiekamiteit ter verdedi
ging van het officieel onderwijs in de
Vlaamsohe provinciën zet tegen de
aanstaande Paaschdagen, 9 en 10 April
e.k., te Aalst een buitengewoon kon
gres op touw voor de vrienden va a
het officieel onderwijs.
Drie printen, die van levensbelang
zijm v:or de toekomst van de openbare
school in Vlaamsch-België, staan op
de dagorde, namelijk
1) De stichting van het algemeen
Vlaamsoh verbond ter verdediging vaa
het officieel onderwijs.
Het is inderdaad een dringende
noodzakelijkheid .geworden, dat alle
Vlaamsche verdedigers van het offi
cieel onderwijs, welke ook hun poli
tieke overtuiging moge zijn, zich bij
een algemeen Vlaamsöh verbond aan
sluiten. De klerikale greep naar het
bestaan van het openbaar onderwijs
wordt met den dag dreigender, zoo-
dat het eendrachtig samenwerken van
alle Vlaamsche krachten ter verdedi
ging van de officieele school een eer
ste gebod is geworden.
2) De benoemingen in het lager on
derwijs.
Er kan niet langer geduld worden,
dat de onderwijzers en onderwijzeres
sen, die in de rijksnormaalscholen ge
diplomeerd werden, stelselmatig uit
het gemeentelijk officieel onderwijs
geweerd worden. In de meeste gemeen
teraden gaan de gemeenteraadsleden
daardoor hun bevoegdheden te buiten.
De wet moet veranderd worden (ver
slaggever E. M3SSIAEN)
3) De hervorming van het officieel
middelbaar onderwijs.
De moderne techniek eisoht hoe lan
ger hoe meer bekwaamheid bij den
werkman. De Belgische industrie heeft
gebrek aan gekwalifieerde werklieden,
die met een stevig onderwijs ten grond
slag, een buitengewoon winstgevende
rol in de werkplaatsen te vervullen
hebben. Een breede horizont ligt voor
het officieel middelbaar onderwijs
open, als morgen de rijksmiddelbare
scholen in staat gesteld w. rden een
beroepsopleiding aan een gedeelte der
leerlingen te geven. Nijverheidsafdee
lingen moeten tot stand komen (ver
slaggever Dr. HOUVENAGHEL)
Gelet op de belangrijkheid van de te
bespreken onderwerpen, mag geen
enkel Vlaamsoh organisme, dat de
verdediging van het officieel onderwijs
op zijn programma heeft, afwezig zijn.
PROGRAMMA
Zondag 9 April (le Paaschdag)
Te 9.45 uur Optocht en eerste
steenlegging der nieuwe geb:uwen van
bet Kon. Atheneum (vorming van de
stoet op het Statieplein).
Te 11.30 uur Plechtige ontvangst
van de kongressisten door het stads
bestuur in de feestzaal van het stad
huis.
Te 12.30 uur Demokratisoh banket
in een der feestzalen van het stad
huis (inschrijving 20 fr. drank niet
inbegrepen)
Te 14.30 uur Kongreszitting in de
raadszaal van het stadhuis. Eerste le
zing en algemeene bespreking van de
ingediende verslagen.
Te 20.30 uur Kunstkoncert gegeven
voor de kongressisten in de feestzaal
van het stadhuis.
Maandag 10 April (2e Paaschdag)
Te 10 uur Voortzetting van de al
gemeene bespreking der ingediende
verslagen.
Te 14.30 uur a) Tweede lezing vaa
de ingediende verslagen (gebeurlijk ge
wijzigd) b) Stemming over de neer
gelegde besluiten en over de standre-
gelen van het Algemeen Vlaamsoh
Verbond.
