z
HET LAND HEEFT EEN
REGEERING
EEN LAND WERD VRIJ!
Een-Mei wordt de feestdag aller arbeiders
ZONDAG 23 APRIL 1939
Of het nu eindelijk zal
geregeerd worden??...
ONUITGESPROKEN REDE
VERJARINGSFEEST VAN
BIJ HET
HITLER
GEEN TIJD
VERLIEZEN
DE PROPAGANDA.
KERNEN AAN 'T
WERK GESTELD
Uitgave
,exiko, het land van de ergste onderdrukking der boerenbevolking en der fabrieks
arbeiders werd vrijgemaakt van de dwingelandij der machtige internationale
petroleumtrusts en mij nmaat schappij en. De Indiaansche slaaf kreeg landbouw
grond. De fabrieksarbeider verkreeg rechten en beschermingEen volk manifes
teert zijn fierheid, geluk en vreugde op Eén Mei, den hoogdag der werkende
bevolkingDuizenden zijn uit de miserie opgestaan, ontrukt aan een ellendig
leven. De Indiaansche slaven volgen de roode vlaggen der organisaties van de
vrije mannen. Zij luisteren naar het bezielend socialistisch woord. En de arbeiders
voelen het dat zij oprukken naar een nieuw leven in een nieuw land, dat zij
zullen besturen. Koöperatieve fabrieken worden geopend. Een onmetelijke hoop
vervult hen en ze weten dat, als ze sterk aaneengesloten blijven, de toekomst hun zal
toebehooren. Arbeiders van dit land, bereidt u voor op het vieren van het groot
socialistisch feest van Eén Mei, dat in het teeken van onze vredesbetrachtingen en
van een hooger menschelijk bestaan staat 1
Met den verrekijker
YC® BS ALL
.liUAKHE liN JDMiMSIKAIIt
St-Pietersnieuwstr. 64 Gent
telefoon 157.40 (4 lijnen i
AliONNLMLN 1 1» 111 J ZE
s
23,00 fl.
12,00 fr.
6.30 fr
Oost cheek Met l.tcht Gen
t: 56731
ET land of laat ons lieve, maar zeggen de h.
Pierlot heeft eindelijk een regeering. Het zal
echter voor eenieder thans een uitgemaakte zaak
zijn dat de ontbinding en de nieuwe verkiezingen
volkomen nutteloos zijn geweest. Zij werden inder
daad uitgelokt met het doel, op grond van een
volksuitspraak, een einde te stellen aan de politieke malaise
die gedurende maanden aan het bewind elke stabiliteit en
werkvermogen heeft ontnomen. Wanneer wij thans de tweeledige
kombinatie Pierlot even van dichtbij bekijken, dan staat het
vast dat noch op gebied van stabiliteit noch op gebied van
aktie-kapaciteit, de politieke verwarring is geweken.
Laat er ons vooraf aan herinneren dat de verkiezingsroes
van katholieken en liberalen van korten duur is geweest. Velen
onder hen hadden overigens de ontbinding afgedwongen om
de socialisten eruit te krijgen. Maar weldra i£ het gebleken
dat de verantwoordelijkheden te groot waren om zonder ue
medewerking van de arbeiderspartij het roer van het regeerings-
schip in handen te nemen. Haar traditie getrouw had de B.W.P.
deze medewerking ondergeschikt gemaakt aan de beslissing
van een buitengewoon partijkongres. Verstokte reaktionnairen
vonden in deze houding een nieuwe gelegenheid om hun anti
sociaal gekuip te dienen. Zij' drongen bij den formateur aan
niet te wachten op de uitspraak van dit kongres. Er werd dan
ook tot de vorming van een tweeledig kabinet besloten. Op het
laatste oogenblik echter trof de h. Pierlot toch de beslissing
een nieuwe poging tot de samenstelling van een nationaal
kabinet te wagen. Tenslotte heeft het socialistisch partijkongres
zich tegen deelneming aan de kombinatie Pierlot u:tgesproken.
Men heeft maar de stemmingscijfers na te gaan (310.526
stemmen tegen 248.698 stemmen voor en 14.972 onthoudingen)
om te zien dat de meeningen zeer verdeeld waren. Men kan
in de huidige omstandigheden dit besluit betreuren. Langs den
anderen kant is de houding van de meerderheid eenigszins le
begrijpen wanneer men bedenkt met welke lage middelen en
methodes de verkiezingskampagne tegen de socialisten is gevoerd
geworden en wanneer men terugblikt op de reakliannaire no-
gingen de vertegenwoordigers der arbeidersklasse uit het bewind
te schakelen.
Wat er ook van weze, de beslissing is gevallen. Wij hebben
onze stellingen ingenomen in de oppositie. Wij zullen deze
oppositie weten te voeren in den geest van nationaal verant
woordelijkheidsgevoel en naar de richtlijnen door ons verkie
zingsprogramma afgebakend VOOR DE EENHEID VAN 'T
LAND, VOOR EEN STABIEL BEWIND, TEGEN DEFLATIE,
VOOR EEN POLITIEK VAN EKONOMISCH HERCTEL.
Men moet maar even de katholiek-liberale kombinatie van
den h. Pierlot nader beschouwen om te weten dat de nieuwe
regeering op geen enkel punt aan deze voorname vereischten,
die niet voor het belang van onze partij, maar in de eerste
plaats voor dit van de natie zijn gesteld, beantwoordt.
Van de 13 departementen worden er slechts vier do^r
Vlamingen bezet. Wat alleszins niet van aard is om de Waalse i-
Vlaamsche tegenstellingen te verzoenen. Voeg daarbij nog d t
het mjnisterie van Onderwijs in handen is gegeven van den h.
DuesbiiFg, een volbloed Waal 'die weinig of niets van h t
Vlaamsche vraagstuk afweet en dus weinig bevoegdheid teeit
om de reorganisatie^van het departement van Onderwijs door
te voeren... en het zaï u minder verwonderen dat zelfs de h.
Van Cauwelaert de nieuwe regeering een sukkelachtige en kort
stondige loopbaan voorspelt.
Een stabiele regeering? Wij hoeven hier niet te spreken
over onze oppositie die zich onverbiddelijk zal manifesteeren
bij elke deflatiepoging. Wij kunnen ons inderdaad reeds beperk;n
bij de allesbehalve gunstige reakties die de ploeg Pierlot in
katholieke en liberale middens heeft verwekt. De katholieke
Vlamingen en de kristen-demokraten zijn maar niet te spreken
over hun geringe vertegenwoordiging, terwijl in het liberafe
kamp een ernstige misnoegdheid heerscht wegens de benoeming
van Duesberg, die een katholiek rexist zou zijn die onder de
liberale vlag ministerieele carrière maken wil.
Tegen deflatie en voor ekonomisch herstel? Niettegenstaande
de plechtige beloften van den eersten-minister is zijn kombi
natie, door de opvattingen der personaliteiten die er in opge
nomen zijn, te verdacht om maar een oogenblik ir_ dit verband
onze waakzaamheid prijs te geven.
Er wordt weliswaar verzekerd dat geen vermindering van
loonen en wedden van het staatspersoneel zal toegepast worden.
Maar er worden administratieve hervormingen in het vooruit
zicht gesteld die gebeurlijk de draagkracht kunnen krijgen van
een verkapte deflatie. Laat ons hierbij nogmaals onderlijnen
dat deflatie met haar vermindering van de massa-koopkracht
volkomen tegenstrijdig is met de ekonomische belangen van
het land, die slechts door een politiek van zaken expansie
kunnen gediend en hersteld worden.
Maar dan vraagt men zich toch af hoe figuren als Gutt en
Sap in de regeering Pierlot opgenomen werden. Gutt, de
minister van financiën van de bankiersgereering zaliger, die
door haar kortzichtige verarmingspolitiek het land destijds naar
de uitputting heeft gevoerd en de devaluatie van den frank
heeft verwekt. Sap, de uitgesproken deflationist, een der weinige
tegenstanders van het expansie experiment Van Zeeland dat in
1935 het land van den ondergang heeft gered en het op den
weg van het herstel heeft geloodst.
Het Iaat dan ook maar weinig twijfel dat het land, met
zijn nieuw bewind, gevaar loopt steeds dieper in den ekonomi-
schen en politieken chaos te verzinken.
Fataal moet dit overigens het lot zijn van elke regeering
die, op een tijdstip waarin volgens nieuwe en duidelijke principes
moet bestuurd worden, zich uitsluitend bepaalt tot het verzoenen
en versmelten van opvattingen die eenerzijds onderling tegen
strijdig zijn en anderzijds voor een groot deel niet meer aan
de vereischten van de huidige toestanden beantwoorden.
D.
Mein Führer,
Deze iveek zijt
gij de kaap der
vijftig omge
zeild.
Omgezeildis
wellicht 't juis
te woord niet.
Dat klinkt te
idyllisch, te sen
timenteel en het doet aan den
braven, bedaarden klein-burger
denken, die zijn jaardag viert
in de huiskamer, met zijn ge
borduurde sloefen aan, terwijl
zijn klein-kinderen hem een club
zetel of een meerschuimen pijp
aanbieden.
Laat me dus, inplaats van
omgezeildliever zeggen: voor-
bijgestoomd. Dat klinkt dynami
scher.
Voorbij gestoomd, met alle hens
aan dek en de vuurmonden op de
toekomst gericht.
Bij de redevoeringen en geluk-
wenschen die gij moeten aanhoo-
ren hebt, mein Führer, is onge
twijfeld op uw afstammingop
uw voorvaderen, op uw familie
banden, op uw geboorte gezin
speeld, enfin op alles waar een
sterveling geen schuld aan heeft.
Er zijn inderdaad genealogen
genoeg die uw stamboom van
naaldeken tot draadje hebben
uitgepluisd.
En zoo hebben deze geleerde bol
len o. a. ontdekt, dat gij tot een
taaien boerenstruik behoort, die
tot in de XVle eeuw teruggaat.
(Ik ook waarschijnlijk, maar
daar heeft zich nooit een Herr
Doktor over ontfermd)
De geleerden hebben zelfs uit
gemaakt dat de gemiddelde
ouderdom van uw voorzaten 70
jaar bedraagt.
Indien gij dezelfd. vitaliteit be
zit, dan staan er ons nog mooie
dagen te wachten I
Maar dit is een ander liedje...
Ik moet u zeker ook niet zeg
gen, mein Führer, wat voor zwar
ten sneeuw uw voorvaderen al
gezien hebbenHerlees de ge
schiedenis van de boerenopstan
den in uw vaderland. Hoe de lijf
eigenen door de bloedeigen Duit-
sche edellieden loerden uitgezo
gen. In een tijd dat er nog geen
sprake was van bolsjeviztische
bandie'.en.
Hoe volkomen begrijp ik dan
ook de beslissing van uw vader,
die er op een goejen dag genoeg
van had en den ploeg met den
schoenmakersleest verwisselde
In afwachting dat hij zijn droom
verwezenlijken konn. I. een
plaatsje bemachtigen in de ad
ministratie.
Dank zij deze verbetering van
zijn toestand, kon hij U, mein
Führer, naar de school sturen.
Een weelde die uw voorzaten
waarschijnlijk niet hebben ge
kend.
Maar, wanneer uw vader zich
zulks veroorlooven kon, was dit
dan niet zoowat te danken aan...
de Fransche Revolutie, wier in-
■vloed zich over gansch Europa
heeft uitgebreid, en die zelfs aan
de Duitsche boeren een beetje
politieke vrijheid heeft geschon
ken
De wereld zit toch vreemd in
elkaar, vindt V niet
Ik zou u nog een en ander wil
len zeggen, mein Führer, maar
onze redakliechef komt me daar
zoojuist teeken te doen dat wij
ook nog andere katten te geese-
lev hebben.
Heil! PIER MOEIAL.
