GEBRUIK DE CEINTUUR PIERLOi
Goed tegen alle kwalen, en in het bijzonder helpt
de pijnen stillen, veroorzaakt door een
steeds dalend inkomen
"DE TH
DER
RECHTERZIJDEN
DRUKT ZWAAR
OP HET LAND
IO M F„
POLITIEK PANORAMA
VENUS IN UNIFORM
Y H*T ECWT6\
MARCH TYPE
M/mister D/e moq
l AVT'JD l>E CeiM"
TUUR VWMRBOR«fi
ZONDAG 20 AUGUSTUS 1939
1
Het beste onderwijs
moet voor uw kind
zijn
Gij moet het dus naar
de officieele school
sturen
Uitgave
De les der
aankondigingen
Het huilkoncert
begint al
Met den verrekijker
VC©R ALL
KUDAIiTlE EN AUMIMSTUATIK
St-Pietersnieuwstr. 64 Gent
Telefoon 1 5 7.4 0 (4 lijnen)
A BON N EMENTSI'RIJZEN
i Jaar 23.00 fr.
6 maanden 12,00 fr.
3 maanden 6,30 fr.
»V><.tcheck Het Ltelit Gent: 56733
DE kwestie blijft gesteld Hoelang zal de regeering
Pierlot het nog houden? Welke andere kombinatie
zal het huidig bewind opvolgen?
Laat ons maar dadelijk doen opmerken dat,
tegen zekere insinuaties in, de socialisten nog het
minste aandeel hebben genomen in de kampanjes
die in den laatsten tijd tegen de regeering zijn losgekomen.
Het verzet is veeleer ontstaan in liberale en katholieke
middens, die blijkbaar schrik hebben gekregen voor de mede
verantwoordelijkheid aan een bewind, dat zichzelf heeft veroor
deeld door een misdadige laksheid en afzijdigheid ten overstaan
van den grooten ekonomischen nood waarin het land is gedom
peld.
Dat wil zeker niet beduiden dat de socialisten met de gevoer
de politiek akkoord zouden gaan. Wel integendeel. Zij hebben
immers van meet af aan gewaarschuwd tegen de inzichten van
het twee-ledige kabinet dat de apotheose was geworden van een
zoogezegden verkiezingstriomf der rechterzijden.
Wat er van weze, M. Sap, minister van Ekonomische Zaken...
doch zonder ekonomische politiek, heeft in een rede te Hasselt
voor een vergadering van middenstanders uitgesproken, eenvou
dig geloochend al wat de regeering ten laste wordt gelegd.
Men ,weet dat M. Sap de man is die alles durft. Hij heeft
dan ook zonder blozen ontkend dat de regeering deflatie-inzich-
ten zou koesteren.
Geen deflatie? En de bijkomende afhouding van 3 t.h. voor
de Kas van Weduwen en Weezen waarcan, ondanks de heiligste
beloften en ondanks den gezonden toestand van dit fonds, de
staatsambtenaars en de bedienden in Openbare Diensten het
slachtoffer zijn geworden?
En de budgetaire besnoeiingen dan die onder den sympa
thieken doch valschen slogan van besparingen met buiten
gewonen ijver worden doorgevoerd? De deflatie-inzichten van de
regeering zijn overigens zoo duidelijk dat zij reeds de private
werkgevers gaan inspireeren. Zoo ziet men b.v. een heftige
kampanje heroplaaien tegen het principe van een sociale nood
zakelijkheid van het allerhoogste belang de verplichte verze
kering tegen werkloosheid.
Terwijl de ministers de begrootingscijfers aan het ziften zijn
vallen steeds maar bedrijven stil, worden nieuwe scharen werk-
loozen geschapen.
Als minister van Ekonomische Zaken zou M. Sap in de eerste
plaats moeten weten welke de oorzaken zijn«van 's lands krisis-
ellende die dreigt een bestendig karakter aan te nemen.
Het buitenland wil steeds minder van de Belgische produk-
ten, niet terwille van hun nationaliteit, ook niet tengevolge
van te hooge prijzen, doch eenvoudig omdat hun standaard
verouderd is en vooral omdat die produkten op de vroegere
afzetmarkt thans zelf worden geproduceerd.
Eerste vereischte dus de staat moet onzen uitvoerhandel
doelmatig organiseeren en moet de leiding nemen en richting
geven daar waar het privaat produktie-initiatief blijkbaar is
tekort gekomen.
De regeering is nu echter begonnen nogmaals de vraag
stukken te bestudeeren! Verkeert zij dan ook onder oorlogs
psychose die bij sommige menschen elke aktiviteit verlamt?
M. Sap zou nochtans moeten beseffen dat precies het oorlogs
gevaar een sterke nationale ekonomie noodzakelijk maakt. Overi
gens zelfs dan, wanneer door onderlinge overeenkomst en door
afbouw van de bewapeningsmachine aan de internationale span
ning een einde zou gekomen zijn, dan precies zal men zich van
overheidswege dubbel moeten inspannen om onze ekonomische
bedrijvigheid te organiseeren. Het is immers een feit dat we
thans nog rechtstreeks of onrechtstreeks profiteeren van de
bewapeningsekonomie die bij de groot-mogendheden hoogtij
viert. Eenmaal een algemeene ontwapeningsaktie ingezet zal de
bedrijvigheid van de andere landen weer volkomen ingeschakeld
worden op een vredesproduktie, zal de konkurrentie weer ver
scherpen en zullen wij het buitengewoon moeilijk hebben om
onze markten te behouden.
Daarmee schijnt de huidige regeering niet het minst reke
ning te houden. Evenmin als met het belang van de binnen-
landsche markt die in zekere mate het verlies op uitvoergebied
zou kunnen vergoeden.
Het is duidelijk dat op dit terrein de politiek van het kabinet
Pierlot er veeleer toebijdraagt de ontreddering te verscherpen
door de koopkracht van breede lagen van de bevolking aan te
tasten eenerzijds door aanslagen op wedden en loonen, ander
zijds door de afwezigheid van een politiek die de levensduurte
binnen zekere perken houdt, en tenslotte door het remmen van
de initiatieven van openbare werken die in het buitenland de
bewijzen van hun doelmatigheid bij bestrijding van de werkloos
heid hebben geleverd.
En nochtans er valt op dit gebied in België nog zooveel te
doen vooraleer men over verkwistingen en luxe-uitgaven zou
kunnen spreken.
Er zijn in ons land nog 109.000 krotwoningen die weg te
ruimen en te vervangen zijn door gezonde huisvestingen. Men
telt anderzijds een leger van nagenoeg 50.000 werklooze bouw
arbeiders waarvan de steungelden jaarlijks 300 millioen opslor
pen. Is het dan zoo moeilijk deze twee nooden op elkaar in te
schakelen en uit deze twee elementen een gunstigen uitslag te
halen?
Verder dient het meer dan ooit aangeklaagd dat 70 t.h. van
de Belgische gemeenten nog steeds niet voorzien zijn van drink
baar water, noch van een degelijk rioleeringstelsel dat de hoofd
voorwaarde uitmaakt van elementaire gezondheid.
Intusschen blijft de regeering zich blindstaren op begroo
tingscijfers Er is geen geld om die werken te financieren! Waar
haalt men dan de fondsen om de bewapeningsuitgaven te dek
ken? De eene rubriek is toch zeker wel de andere waard.
Dat op de private kapitalen in dezen tijd niet kan gerekend
worden om een dergelijk programma te spijzen? Maar die wur
gende oppotting is die niet het logisch gevolg van de ekonomische
ontreddering in ons land? Het is dan ook een feit dat een
praktische ekonomische politiek automatisch ook deze plaag
zou weten te overwinnen.
Het is tenslotte niet verwonderlijk dat de huidige regeering
nog niets degelijks en praktisch heeft verwezenlijkt. Daarvoor
ontbreekt haar de vereischte geest, de sociale geest. Zij ligt nog
steeds geankerd aan opvattingen die nochtans door het jongste
verleden onbarmhartig werden veroordeeld.
Het triestig experiment Pierlot zal misschien dit voordeel
hebben opgeleverd dat het de oogen zal hebben geopend voor de
onmogelijkheid, de welvaart in het land te herstellen zonder
planmatigheid en zonder ordening van overheidswege.
D.
f R tvas eens een beroep dat men
r~gerust kon rangschikken on-
1 - der de lekkere baantjes
dat van HANDELSREIZI
GER. Wie aanleg voor den handel
en geen zittend zitvlak» had trok
de baan op om als nijverige in de
huizen der handelaars binnen te
trekken en den honing» onder den
vorm van bestellingen op te halen.
Dat was een vrij beroep en firma's
die er aan hielden een zekere
standingop te houden betaalden
de reis- en andere kosten, zorgden
voor een spoor abonnement meest
al tweede klasse of voor een auto;
daarbij trok de handelsvertegen-
ivoordiger een vast loon plus per
centen op zijn verkoop.
f MAAR DIE TIJD IS LANG
VOORBIJ zegt het liedje.
Nu vindt men in de aankondigin
gen
BELANGRIJKE FIRMA VRAAGT
HANDELSREIZIGER VOOR ARTI
KEL VAN GROOT VERBRUIK. DE
KLIENTEEL KENNENDE EN BE
SCHIKKEND OVER EEN AUTO(I).
HOOGE PERCENTEN.
Ja lezer, wrijf maar uw oogen uit;
de handelsreiziger wordt nu in de
meeste gevallen verzocht ZELF een
auto te koopen. Het vast loon be
hoort reeds tot de geschiedenis, ter
wijl de onkosten voor uiteten dik
wijls niet meer betaald worden. Van
daar dat men tal van handelsreizi
gers 's middags in een of ander
klein herbergje uit de vuist ziet
etenof ergens langs de baan in
zijn 'tweede- of derdèhandsauto zijn
boterhammen ziet naar binnenwer
ken.
Het feit dat alleen maar percen
ten meer betaald worden beteekent
dat de patroon zich ontmaakt van
zekere sociale verplichtingen, want
een .handelsvertegewoordiger die
zonder vast loon en alteen maar op
percenten werkt is geen «bediende».
Vandaar dat het lekker baantje
een slavenstiel geworden is. En toch
kent het kapitalisme geen trouwer
dienaars dan deze ijverige menschen.
Ze worden op den koop toe zeer
slecht behandeld.
Oók deze kategorie van den mid
denstand kan haar levensstandaard
veel verbeteren, door zich te orga
niseeren in ernstige bonden die de
patroons tot toegevingen dwingen.
De dag dat de handelsreizigers
hun weg zullen gevonden hebben
naar de socialistische strijdorgani
saties zal het begin zijn van hun
ontvoogding
Verliezen wij deze kategorie niet
te veel uit het oog bij onze propa
ganda
r~*LKEEN voorziet den val van
het Pierlot-kraam. De gazet-
i - ten van elke mogelijke over
tuiging houden zich reeds
bezig met de opvolging van dat
spookministeriedat alleen de kunst
beoefent in het donker te werken
en zich te verduiken voor het dag
licht.
Het is typisch vast te stellen hoe
de klerikalen van alle strekkingen,
zoowel Vlaamsch-nationalistisch
als franskiljonsch de socialisten
beschuldigen «van ongeduld te trap
pelen om terug in de regeering te
komen». Zij zijn hun openbare mee
ning reeds aan het voorbereidendie,
moesten de socialisten na het verlof
terug in de regeering treden, in be
weging zal gebracht worden tegen
de socialisten.
We zijn weeral de geldverspillers
en alle mogelijke scheldivoorden die
in den woordenschat van de «pila-
renbijters» te vinden zijn worden bij
voorbaat reeds uitgegalmd.
Terwijl hun pers vuur spuwt tegen
ons moet het niemand verwonderen
dat enkele katholieke politiekers de
opdracht krijgen naar ons oogskens
te trekkenom ons in een of andere
kombine te lokken. Het is daarom
dat dubbele voorzichtigheid geboden
is.
Het ware verkeerd te beweren dat
alleen een vlaag van kwaad humeur
de socialisten heeft aangezet uit de
regeering te gaan. DE WAARHEID
IS DAT DE REGEERINGEN DIE
VOLGDEN OP DE PLOEG VAN
ZEELAND-DE MAN HET WERKEN
ONMOGELIJK WERDEN GE
MAAKT DOOR DE KNECHTEN
VAN HET GROOT-KAPITAAL, die
vooral onder gedaante van «zondags
pelgrims van de katholieke federatie»
de regeeringen bestookten en elke
ernstige politiek van ekonomisch
herstel onmogelijk maakten.
Zij zijn het die de kapitaalsvlucht
organiseerden en op dit terrein, bui
ten het parlement om. nog altijd
de macht hebben om elke regeering
die hun niet bevalt te kelderen.
Daarom is het dat wij dubbel waak
zaam moeten zijn. Als wij terug
in een regeering gaan moet men ons
laten werken en POLITIEKE EER
LIJKHEID BETRACHTEN. Het mag
niet meer zijn dat een deel van de
katholieken en liberalen de regee
ring steunen, gelijk de koord den
gehangene terwijl een ander
deel. en ivel het woeligste, die re
geering waarin zij HUN MINISTERS
HEBBEN stelselmatig ondermijnen.
EEN REGEERING WAARIN WIJ
DEZE VOORWAARDEN NIET VER-
EENIGD VINDEN EN DIE DUS
GEEN AFDOENDE POLITIEK VAN
WERKLOOSHEIDSBESTRIJDING
DOOR EKONOMISCH HERSTEL
ZOU KUNNEN VOEREN KAN
GEEN REGEERING ZIJN WAAR
AAN DE SOCIALISTEN HUN
HULP VERLFENEN
Dat alles dient duidelijk gemaakt
te worden aan de heeren katholie
ken en liberalen die feitelijk nu min
der op hun gemak zijn dan zij wil
len doen uitschijnen. Als zij ons nu
al aanvallen precies alsof wij reeds
in de nieuive kombinatie zitten is
DAT OM ONZE MINISTERS OP
VOORHAND LAM TE LEGGEN.
Alleen een sterke strooming van
de massa kan terug een regeerende
regeering aan het bewind brengen,
die niet zwicht voor het bankkapi
taal en werkt voor de Belgische
volksgemeenschap. Die stroomingen
kunnen en moeten wij verwekken.
De krisis ivordt overigens niet meer
draagbaar voor tal van werkersgezin
nen. We kunnen uit deze ellende
geraken. Waar een kollektieve wil
is, is er ook een weg l
Gij hebt reeds
opgemerkt dat
de dagbladen
^meer en meer
plaats aan de
illustratie gaan
inruimen.
Een konfe-
rentie van di
plomaten, een
autobotsingeen nieuwe sluis
deur, een gouden bruiloft, een
kalf met vijf pooten, eeti
vliegtuig zonder staart, een
visscher die bij toeval een snoek
bovenhaalt, een nieuio gemeente
huis, een sjampetter met dertig
dienstjaren, een vierling, een
aardappelveld met Colorado-ke-
vers: bij alles komt een foto te
pas.
Ik vind deze inovatie zeer sym
pathiek. Niet alleen omdat we
zooveel te minder te lezen krijgen,
maar vooral omdat een verstan
dige foto ons tienmaal meer zegt
dan een gansche kolom tekst.
(Met de meeste hoogachting voor
mijn collega's journalisten)
Met behulp van de in de bla
den gepubliceerde foto's zou men
een sprekende kroniek van onzen
tijd kunnen samenstellen, van
onzen tijd die in de eerste plaats
op het uniform is ingesteld.
Hebt gij reeds opgemerkt hoe
zelfs de vrouw aan die uniform
ziekte niet ontsnapt
Vanaf de Chineesche en Ja-
pansche amazonen in kaki, tot
aan de Duitsche, engelsche, Fran-
sche, ItaliaanschePoolsche, Rus
sische vrouwen van de passieve
verdediging of andere arbeids
diensten, in mantel of vareuse,
en de Amerikaansche meisjes in
badpak en met een veder-shako
op de geplatineerde ondulatie, al
de dochters van Eva, oud en
jong, recht en krom, schoon en
leelijk, 't paradeert al in uni
form.
Een dame zonder militair pak
zal wedra even moeilijk te ont
dekken zijn als een meneer die
niet gedekoreerd is.
Venus met een gasmasker aan
en een spade op den schouder,
om dergelijke metamorphose te
kunnen bewonderen moesten we
twintig eeuwen beschaving
achter den rug hebben.
Maar zelfs zonder uniform
staan de vrouwen tegenwoordig
in dienst van den god Mars.
In Duitschland komen ze inder
daad een... brigade verleidsters
te stichten
Deze lieftallige wezens zijn aan
den spionnagedienst gehecht en
hebben tot taak in de bui-
tenlandsche mondaine, politieke
en financieele middens te drin
gen.
Ge zult misschien opmerken
dat deze methode niet nieuw is?
Zeker niet, maar de nazis heb
ben haar, voor de eerste maal in
de geschiedenis, tot een systeem
verheven.
En voor mijn part zou ik wel
eens de scholing van deze blonde
verleidsters ivillen bijwonen.
In ieder geval wacht ik met
eenig ongeduld op de vamp, ma
de in Germany»die mij met een
monkelenden lach en lieve atten-
i'es den «oorlog der zenuwen»
zal komen verklaren
PIER MOEIAL.
