ouders, m JK^^^SSlk A Bi 159 tfev IIZDWDAG 3 SEPTEMBER1939
f
HET KOMMUNISTISCH
VERRAAD TEGENOVER
DE ARBEIDERSKLASSE
EEN BEETJE MEDELIJDEN,
A. U. B.
ncnBjg'air^M tBMRIIi iflrifiy cH jiPWq^l^ t; ®l Us 0' k- bH^^I H| I «ühaktie en administratie
Sfms WmÊf^A nlfc^M IBIBJeIIm imfrjUwk SH^ffl ram Si^H^ifïIBS St-Pietersnieuwstr. 64 Gent
stuurt uw «f|§| wWÊê. fill &r<1 i
feWeren near de "JT WL II9JI KB&F 4^0^ 11 11|WMÜ 1@|«| wr'™^^!L™^N»:«
officieele school ^jj H|jgB| 9| 3 maanden 6.30 fr.
0,50 fr. - Nr, 19 - 6 Jaar SOCIALISTISCH WEEKBLAD VOOR VLAAMSCH BELGIE Uitgave
De eendracht aller
burgers en de eenheid
van het land voor
alles
De taal
der aankondigingen
ZAL DE AFSCHUWELIJKE OORLOG DAN TOCH UITBREKEN, DIE NIETS MEER SPAART, NOCH
VROUWEN NOCH KINDEREN KAN ER OP DEZE WERELD DAN GEEN VREDE HEERSCHEN,
OMDAT DE KAPITALISTISCHE MINDERHEID DE RIJKDOMMEN DER WERELD WIL BLIJVEN
BEHEERSCHEN, EN OMDAT EEN FASCISTISCHE BENDE ALLE VRIJHEID, ALLE BESCHAVING
OVER DE WERELD WIL UITROEIEN NEEN, VREDE KAN HEERSCHEN, VOLKEREN KUNNEN
SAMENWERKEN, VREDELIEVEND EN OPBOUWEND, WANNEER DE SOCIALISTISCHE EKONO-
MIE OVER DE LANDEN ZAL HEERSCHEN. VREDE EN SOCIALISME ZIJN ONAFSCHEIDBAAR
HET LEVEN LACHTE HUN TEGEN EN TERWIJL IN NORMALE OMSTANDIGHEDEN, DE
OUDERS ENKEL DACHTEN AAN HET VERZEKEREN VAN EEN BETERE TOEKOMST VOOR HUN
LIEVELINGEN, DOOR HUN HET BESTE, HET DEGELIJKSTE, HET OFFICIEELE ONDERWIJS TE
GEVEN, ZIJN DE OUDERS NU ERG BEKOMMERD TE MIDDEN VAN HET EUROPEESCHE OOR
LOGSRUMOER. DIE ZONNIGE JEUGD, WIER LEVEN PAS BEGINT, IS REEDS BEDREIGD
Met den verrekijker
«UI
Telefoon 157,40 (4 lUnen)
WM ÊÊÊÊÊt '^f"' IBmMMMBIÉSK mm 1 Postcheck Het Llcht Gent: 56733
llemiddea het aoctaastumaet
het leven gaat wwifrï
VERRAAD DUS TEGENOVER VRIJHEID EN VREDE, HET
HOOGSTE GOED VAN DE ARBEIDERSKLASSE.
ET den dag neemt de verontwaardiging toe, die bij
de arbeidersklasse en bij alle eerlijke en vredelie
vende menschen is losgebarsten in verband met
het monsterverbond tusschen Moskou en Berlijn
Wij willen ons niet bezighouden de verloochening
van de hoogste principes van het nazisme in het
licht te stellen. Wij hebben er nooit aan getwijfeld, dat Hitier
tot alles in staat was. Dat hij zijn troepen schandelijk bedrogen
heeft is overigens zijn en hur zaak.
Het is veeleer de houding van Moskou en van zijn trawanten
over gansch de wereld, die de aandacht van het werkende volk
opteischt. Het is niet alleen het spektakel van hakcnkruiswimpels
op het nest van het bolsjewisme, noch de aanblik van een von
Ribbentrop in de armen van Stalin, die zoo walgelijk aandoen.
Maar het zijn vooral de inzichten en de gevolgen van dit
cynisch gebaar die het grootste verraad uitmaken, dat ooit in
de geschiedenis voorkomen zal.
Verraad tegenover den vrede, in dte eerste plaats. Het
ondermijnen door Rusland van een indrukwekkend vredesbtok
tegenover de fascistische aanranders is inderdaad een rccht-
streeksche aanmoediging voor de totalitairen om hun geweldda
dig avontuur te ontketenen. Terwijl het ekonomisch akkoord tus
schen Berlijn ten Moskou de beteekenis heeft van een prakti-
schen steun aan het Derde Rijk in oorlogstijd.
Alles goed beschouwd komt men tenslotte tot de afschu
welijke zekerheid dat Moskou het uitbreken van een oorlog
heeft willen bevorderen.
Ook verraad tegenover de vrijheidsideologie. Steunverlee-
ning aan het nazi-imperialisme en het vergemakkelijken van
een fascistische hegemonie over Europa komt overeen met het
aftakelen van de demokratie en van de volksrechten ten vrij
heden die er door gewaarborgd zijn. Het bcteekent tevens hulp
bij de ondermijning van de beschaving voor de wereld en bij
de vestiging van een modern barbarendom.
Zal deze schaamtelooze komedie eind'elijk de oogen ipenen
van de arbeiders die in de val zijn geloopen van de komntunis-
tische demagogie? Demagogie, die zich niet alleen op sociaal
terrein manifesteerde en die volksregeeringen als deze van
Blum heeft gekelderd, maar die in de laatste tijden vooral de
internationale politiek tot mikpunt had genomen
In alle landen legden de kommunisten het er inderdaad op
aan den «blauwen wimpel» van de vaderlandsliefde en van
de vredesgezindheid te veroveren. Zij ontpopten zich als de
kampioenen van de koll'ektieve veiligheid zoolang de Sovjets
te Genève aan de ronde tafel zaten; geen enkele regcering of
geen enkele politiek was in Europa in hun oogen energiek
genoeg om aan de fascistische oorlogsdrijverijen het hoofd te
bieden; en hoe dikwijls werd de zoogezegde laksheid van de
demokratieën niet over den kam gehaald?
Het cynisch bedrog van Moskou en zijn handlangers heeft
intusschen reeds geweldige terugslagen gekend in de rangen
van de argelooze massa. Allerwege keeren talrijke bedrogenen
den rug naar de verraders. Zie maar even de reakties in de
kommunistische kringen in Frankrijk, waar massa-ontslagen
worden geboekt.
Een heel logisch verschijnsel. Menschen kunnen zich im
mers vergissen of kunnen misleid wordten! Dit alles is slechts
van aard het cynisme van de Belgische kommunistische partij
en haar persorgaan te doen uitkomen. Trouw aan de onderrich
tingen van den diktator van Moskou, durven zij thans nog hun
politieke aftroggelarij voortzetten.
Het pakt van Moskou? zeggen zij met voorgewende luchlig-
heid. Dat is de redding van den vrede; dat is een nederlaag van
het fascisme. En zij gaan schaamteloos voort met hun anti-nazi
slogans terwijl de echo's nog weerklinken van het onderhoud
von RibbentropStalin, tijdens hetwelk Europa aan de bruine
pest werd ten prooi geworpen.
Het spreekt vanzelf dat de kommunistische internationale
thans alle maneuvters zal aanwenden om uit het slop te geraken,
waarin het beruchte Moskou-pakt haar heeft geleid.
Deze maal is het spel echter te gjjof geweest. De arbeiders
van onze Westersche landen zijn geen moesjiks die gemakkelijk
met bedrieglijke slogans te paaien zijn. Bij ons hebben dte
kommunisten zichzelf ook onvoorwaardelijk uitgesloten uit ae
gemeenschap van eerlijke lieden en in de eerste plaats uit de
gemeenschap van de arbeiders, die niet dulden dat gesjacherd
wordt met hun hoogste goted: VREDE EN ARBEID!
D.
ONZE opdracht is het in deze
rubriek de politieke gebeur
tenissen te kommentarieeren
en waar het past polemiek te
voeren.
Bewust van onze verantwoordelijk
heid dienen wij rekening te houden
met de nieuwe toestanden zonder
daarom ons recht op kontrole op de
regeeringsdaden op te geven of de
grafdelvers van 's lands eenheid
daarom de vrije hand te laten.
V/ijzen wij vooreerst op de dagorde
door het BUREEL VAN DE BÉLGI-
SCHE -WERKLIEDENPARTIJ ge
stemd, waarin zij, in deze uren van
gevaar, hare volledige medewerking
toezegt en hare aangeslotenen op
roept zich in dienst te stellen van
's lands verdediging
Reeds in 1914 bewees de B.W.P.
een staatspartij te zijn, door in de
zelfde omstandigheden op te treden
als verdedigster van onze vrijheden.
Niet alle partijen en vooral deze,
die met het tgesoldeerd anti-marxis
tisch spook werken, kunnen hetzelfde
zeggen want WIJ KUNNEN HELAAS
NIET WIJZEN OP EEN LOYAU-
TEITSVERKLARING VAN DE
VLAAMSCH-NA TIONALISTEN. Die
heeren blijven in hun rol, want even
als in September 193S, toen Tsjecho-
Slovakije door den Duitschen over
weldiger werd overrompeld, meende
de führersder Vlaamsch-nationa-
listen aan afleidingsmaneuvers te
moeten doen, door niet Hitler-
Duitschland maar Engeland en
Frankrijk aan te klagen, als zijnde
gevaarlijk voor den vrede en onze
onafhankelijkheid
Staf De Clercq, «führer» van het
V.N.V. drijft de onbeschaamdheid
zoover in «Volk en Staat(luidspre
ker van Berlijn) een hetzekampagne
tegen Frankrijk en Engeland te voe
ren.
We gaan dat heerschap niet voor
de zooveelste maal in bijzonderheden
antwoorden. Zijn houding spreekt
al te duidelijk en de openbare mee
ning weet al lang dat sommige
führersvan het V.N.V.die maar
al te vaak naar Berlijn en Nurem
berg trokken, niets beter vragen dan
Hitler in het Westen ook de vrije
hand te laten en ons land in het
vaarwater van Berlijn te brengen.
Dat is hun eenige kans om, ten
koste van de vrijheid van ons volk,
het te kunnen brengen tot Gau-
führers. van de Westmark van het
toekomstige maar herschenschimmi-
ge Groot-Duitschland.
Houdt dus de aktivisten-welpen
goed in de gaten. Wat zij neutra
liteit noemen beteekent niets anders
dan «platbroekerij» tegenover den
volksvijand nr. 1, die voor de zoo
veelste maal de wereld in rep en roer
zet, en de zelfstandigheid en het
zelfbeschikkingsrecht der kleine vol
keren in het gedrang brengt.
Onnoodig hem te noemen, zijn da
den zijn al te welsprekend. De on-
noozelheid van de V.N.V.-«führers»
is gemaakt en bevolen spel.
EN spreekt in onze middens
veel over het winnen van
den middenstand» Onze
propaganda dient zich voor
al te richten tot de katcgoricën van
de tusschenklasse die door het klein
en groot-kapitalism.e worden uitge
buit en toch tot hiertoe den weg
naar haar vrijmaking nog niet ge
vonden heeft. Dat zijn de techni
cians, de verschillende bediendenbe-
roepen.
Misschien zal men zich verwonde
ren over de bron van onze dokumen-
tatie voor deze stukjes MAAR WE
HECHTEN EEN GROOTE WAARDE
AAN WAT DAAROMTRENT OP DE
LAATSTE PAGINA'S VAN DE
DAGBLADENnamelijk in de Aan
kondigingen verschijnt. Dat is DE
gepaste literatuur waaruit men de
verderfelijke geestesgesteldheid van
de heeren groot- en klein-kapitalis-
ten leert kennen.
Neem bijvoorbeeld volgend stukje
dat wij opdiepen uit een Brusselsch
blad
BELANGRIJKE FIRMA (alle
firma's achten zichzelf natuurlijk
«belangrijk») vraagt een steno-
dactylo, kennis van F ransch,
Vlaamsch en BOEKHOUDING
geëischt. Beginnelingen dienen
zich te onthouden. Loon 800 fr.
schrijven, enz.
Wat is nu de kneep van deze aan
kondiging? Mijnheer heeft een boek
houdsternoodig maar vraagt een
dactylo OMDAT DEZE KATEGO-
RIE MINDER BETAALD WORDT.
In zijn pretentie is hij zelfs overtuigd
een goed patroon te zijn en zet het
loon 800 fr. in het blad. Dat
beteekent amper 184 fr. in de week,
DAARVAN MOET DE BOEKHOUD-
STER-DACTYLO DAN NOG EEN
ZEKERE LUXE VOEREN
Zoo wordt de bediendenklasse door
de patroons be- of beter mishandeld.
Is het dan ook te verwonderen dat
ondervoeding en de daaruit voort
vloeiende gevolgen woeden onder de
ze kategorie bedienden
Den dag dat de arbeidersden weg
naar het socialisme zullen gevonden
hebben zullen zij ook betere levens
voorwaarden kunnen veroveren.
De geestesarbeiders van alle kate-
gcrieën kunnen gewonnen worden
voor ons ideaalHet hangt van ons
af.
Tot voor enkele dagen iverd de
Duitscher, die naar radio-Moskou
durfde luisteren, in de kas ge
draaid. Nu loopt hij wellicht de
zelfde straf op omdat hij NIET
luistert.
Neen, maar kunt ge u voor
stellen wat er thans moet om
gaan in de hersenpan tan den
100 t.h. Hitleriaan
Dat is geen wijziging in de tak-
tiek, ,geen evolutie in den ge-
dachtengang meer, maar een
sprong in het luchtledige, een
salto-mortale, waarbij een nor
maal mensch zich de wervelko
lom breekt en armen en beenen
geradbragkt worden.
Het is de bouw op zijn kop
gezet met de fundamenten in
den hemel en het dak in de aar
de.
Kunt ge vermoeden hoe de
vlieg, die met even groot gemak
op het plafond als op den vloer
loovt, de wereld moet r'eit
Ik niet.
We zijn weliswaar allemaal
niet veel meer dan vliegen in het
cosmisch spel, maar we hebben
tenminste toch den troost dat
ive, volgens het woord van den
filozoof, denkende vliegen zijn
Ik hoop, voor den hitleriaan.
dat hij zelfs de herinnering aan
het denken verloren heeft.
PIER MOEIAL.
Ik vraag een
beetje medelij
den voor den
trouwen, den
onvoorwaarde-
lijken, den in
tegralen, den
absoluten vol
geling van den
--1Führer.
Die mensch moet thans, hoe
blindelings hij ook de slagwoor
den van de nazi-propaganda na
loopt, zich toch wel eens afvra
gen of men hem werkelijk niet
min of meer voor den aao houdt7
Jarenlang werd hij erop gesiy-
leerd verontwaardigde kreten te
slaken zoodra hij het woord bol-
sjevisme hoorde.
Het Kremlin was een hol van
bandieten, van joodsch gespuis
van bloedzuigers in menschenge-
daante, van priestermoordenaars
van schaamtelooze tyrmnen en
andere lieftallige wezens.
En nu, almeieens hop la boem
is ae ~o" Ju "i-erinn omgeton-
verd in eeri ploeg deftige, eerlij
ke lieden, die door het buiten
land onrechtvaardig belasterd en
besmeurd worden.
von Ribbentrop laat zich foto
grafeeren, hand in hand met
Stalin en hij draagt de Lenin-
orde in zijn zak mee naar huis.
