LEOPOLD III OP DE TROON Een koning oor:
onlusten troebelen De s
Leopold III heeft zich vrijwillig
aan de vijand overgeleverd
Reiz<
Leopold III heeft op
de Duitse kaart gespeeld
De houding van Leopold III
tegenover de collaborateurs
tegenover de Belgische regering
tegenover de Weerstand
10 MEI 1940
DE VIJANDELIJKE AANVAL
25 MEI
DE FATALE BESLISSING
WAAROM HEEFT HIJ
ZICH VRIJWILLIG AAN DE
VIJAND OVERGELEVERD?
DRAAGWIJDTE
VAN DEZE BESLISSING
DRIE MENINGEN
BERCHTESGADEN
Aan al de hier aangestipte feiten werd, tijd
koningskwestie in de Kamer, door de socialist
woordigers herinnerd.
ISiet één dezer feiten is betwist geworden.
De advocaten van Leopold van Saksen-Cob
ci jferen.
Luister naar hun redevoeringen, lees hun g
over deze feiten. Ze trachten ze alleen met sei
zeilen.
BESTENDIG CONTACT
DOOR BEMIDDELING VAN
ZIJN SECRETARIS
TERUGKEER TE LAEKEN
DE POLITIEK VAN LAKEN
DE INSTRUCTIES
DER DIPLOMATEN
DE UITLEVERING
VAN HET BELGISCH GOUD
AAN DE DUITSERS
HIJ WILDE ZE NIET MEER
KENNEN
VOOR DE WEERSTANDERS.
NIETS
TOCHTEN
NAAR DUITSLAND
EN OOSTENRIJK
HET HUWELIJK
WIE IS LILIANE BAEL
Daar willen wij aiat van
Leopold III weigert, in strijd met
het voorbeeld van zijn vader, voor
het Parlement te verschijnen.
Hij verwerpt de boodschap tot de
Natie, door de h. Pierlot, katholiek
eerste-minister voor hem voorbereid.
De capitulatie dringt zich onont
koombaar op. Dit wordt door niemand
aan Leopold III verweten. Het Bel
gisch leger was ten einde krachten;
het had zich flink verdedigd.
Tegen het eenstemmig advies van
de regering in, besluit Leopold III ech
ter, onder het gezag van de bezetter
in België te blijven.
Hij verlaat het geallieerde kamp.
Hij ontkent zijn plicht van Staats
hoofd, door zijn vrijheid prijs te ge
ien
Hij ontkent zijn plicht als bevelheb
ber van het leger, die volgens de mili
taire codes er in bestaat, «zich door
elk middel aan de vijand te onttrek
ken».
1. Omdat hij zijn persoonlijke «zen
ding» boven zijn grondwettelijke ver
plichtingen plaatst.
2. Omdat hij gelooft dat «de zaak
der Geallieerden een verloren zaak is»
3. Omdat hij onder de Duitsers wil
regeren.
Door zich aan de vijand over te le
veren heeft Leopold III «het pact dat
hem met de Natie verbond, verbro
ken»; daarop werd hij door de heer
Pierlot gewezen.
Terzelfdertijd heeft hij zijn ver
plichtingen ten opzichte van de Geal
lieerden over boord gegooid. Hij liet
aan de Koning van Engeland weten
dat hij het inzicht hacl terug neutraal
te worden. Hij hield volstrekt geen re
kening met het antwoord van de Ko
ning van Engeland, noch met de
woorden van Winston Churchill.
Om een nieuw ministerie te kun
nen oprichten, eiste hij het ontslag
van de regering, die geweigerd heeft.
(26 Mei.)
De h. Pierlot, eerste-minister: «De
wijze, waarop hij zijn koninklijke,
functie uitoefent, verschilt in niets
van deze der persoonlijke macht».
De h. Dabin, professor in de rechten
aan de katholieke universiteit van
Leuven «De houding van de koning
is grondwettelijk en bijgevolg nocli
moreel verdedigbaar».
De h. Winston Churchill: «Leopold
III heeft zichzelf gijzelaar gemaakt
van Hitier.»
Op 16 November 1940 begeeft Leo
pold III zich bij Hitier. Hij tracht van
hem de verzekering te bekomen, dat
België zijn onafhankelijkheid zal her
krijgen na de Duitse overwinning.
Om deze waarborg verzoeki hij «ten
einde de Engelse propaganda te
dwarsbomen» die door de B B C. ge
voerd wordt. Hij reikt de hand aan de
criminele leider van het nazistische
Duitsland. Met hem gebruikt hij «thee
en taart». (Getuigenis Generaal Van
Overstraeten.)
Hitler had reeds dikwijls zijn plech-
tigste beloften verbroken. Leopold III
maakt zich daar niet bezorgd om. Hij
ïekent op een nieuwe belofte, die hij
echter niet weet te verkrijgen.
Op dat ogenblik werden Londen en
andere Engelse steden onder de helse
bommenregen van de Luftwaffe ge
teisterd.
Doch voor Leopold III is België niet
meer in oorlog.
Hij heeft zich uit het geallieerde
kamp teruggetrokken, daarom ivil hij
met de vijand onderhandelen.
Graaf Capelle, secretaris van Leo
pold III, onderhoudt zich vaak met
de kopstukken van do collaboratie-
kliek. Hij ontvangt DegTellè, Romsée
Poulet, Pierre Daye en consorten, die
thans nog voortvluchtig zijn of zware
straffen opliepen.
Na ieder onderhoud, legt graaf Ca
pelle aan Leopold III de processen-
verbaal voor, waardoor de koning elk
contact met de collaboratie kan na
gaan.
De collaborateurs roepen openlijk
de instemming van de koning in. Nooit
werden ze miskend.
De processen-verbaal waarvan spra
ke, zijn thans nog in het bezit van
Leopold III. Toen men van hun ne-
staan lucht kreeg werd door het Ge
recht om de bekendmaking er van
verzocht. Dit verzoek stuitte op een
halsstarrige weigering.
Nog steeds blijven deze- processen-
verbaal geheimgehouden. Indien ze
openbaar werden gemaakt, zouden ze
ae betrekkingen die het Hof van de
koning met de collaboratie onder
hield, aan het licht brengen.
In Februari 1950, werd er in de Ka
mer op aangedrongen, opdat deze do
cumenten van 's konings secretaris
zouden geëist worden. De C. V. P.
(Coburgse Volkspartij) heeft zich
daartegen verzet zij vreest de waar
heid.
Leopold III verklaart aan de Belgi
sche troepen: «Mijn lot zal het uwe
zijn.» Met tienduizenden worden on
ze soldaten naar Duitsland gezonden.
Zestigduizend bleven er tot het einde
van de oorlog krijgsgevangen.
Leopold III keert terug naar zijn
kasteel te Laken.
Aan een afgezant van Hitler, die
hem vraagt oi hij verkiest in Laken
te blijven of naar Duitsland te gaan,
antwoordt hij: «Ik wens bij mijn volk
te blijven».
Zonder de mede-ondertekening van
de ministers mag de koning der Bel
gen geen politieke daad stellen. On
danks de grondwet beweert Leopold III
een politieke functie te bekleden, ter
wijl hij van zijn ministerie gescheiden
is. Deze oefent hij uit met op de
Duitse kaart te spelen.
Hij laat instructies zenden naar de
Belgische diplomaten in den vreemde.
Hij zorgt er voor dat het naar
Frankrijk overgebracht goud van de
Nationale Bank, in Duitse handen
overgaat.
Hij begeeft zich naar Berchtesga-
den in zijn hoedanigheid van staats
hoofd.
Hij is in contact met de collabora
teurs door bemiddeling van zijn se
cretarie
Einde Augustus 1940, laat graaf Ca
pelle, secretaris van Leopold III, aan
de Belgische diplomaten instructies
overmaken, waarin wordt gezegd:
«België, Engeland en Frankrijk heb
ben nooit gemeenschappelijke zaak
gemaakt, en ons lot is door geen en
kele belofte aan het hunne verbon
den».
«Wij kunnen in geen enkel opzicht
de ministers steunen die een oorlog
voortzetten welke tegenstrijdig is met
onze belangen en onze loyauteit.»
«Wij zijn in feite niet meer in oor
log met Duitsland. Wij moeten (te
genover de Duitsers) loyaal en cor
rect zijn.»
In 1939 had de Nationale Bank een
deel van het in kas zijnde goud ge
transfereerd in Frankrijk (Meer dan
zes milliard frank).
Op aanvraag van de Duitsers, liet
Leopold III één van zijn agenten stap
pen doen bij de Vichy-autoriteiten,
opdat het gedeponeerde goud aan de
Deutsche Reichsbank zou worden
overgemaakt «voor rekening van de
Belgische Staat».
De overdracht werd uitgevoerd.
(Document door «La Dernière Heure»,
gepubliceerd op 2 Maart 1948.)
Na de Franse wapenstilstand, boden
de Belgische ministers Leopold III
hun ontslag aan; ze stelden hem zelfs
voor vredesonderhandelingen met
Duitsland aan te knopen.
Na deze inzinking, hervatten ze
zich en de regering werd opnieuw ge
vormd in Engeland. Aan de zijde van
de Geallieerden wijdde ze zich geheel
aan de krachtsinspanningen voor de
oorlog.
Bij deze politiek heeft de koning
zich in geen enkel opzicht aangeslo
ten. In die vier jaren, heeft de rege
ring van de koning rechtstreeks, noch
onrechtstreeks, een woord van goed
keuring, aanmoediging of instemming
ontvangen». (Verklaring van de h.
Pierlot)
Niet alleen heeft Leopold III van
geen betrekkingen met de regering
willen weten, doch in 1944 maakte hij
aan de geallieerde autoriteiten be
kend, dat hij het ook na de bevrijding
niet wenselijk achtte, met de regering
weer in verbinding te treden.
In zijn «politiek testament», buiten
weten van de Belgische ministers aan
Maarschalk Montgomery voorgelegd,
schandvlekt hij de houding, door de
ministers tegenover hem aangenomen,
en ontzegt hij hun de uitoefening van
«welkdanig gezag ook in België, zo
lang ze hun vergissing niet erkend
hebben zolang hij met volledig en
plechtig in zijn eer hersteld werd
In ditzelfde, eigenhandig onderte
kend document, vindt men geen enkel
woord van dank aan de Geallieerden.
Hij «eist» evenwel van hen de bevesti
ging van de integrale onafhankelijk
heid van België! Dit kwam doordat
hij onze bevrijders beschouwde... als
andere bezetters.
Leopold ni heeft aan de weerstand
niet de minste steun verleend, noch
de geringste belangstelling betoond.
De getuigenis van de h. André
Hanssens, stichter van de clandes
tiene «Libre Belgique» (die niets ge
meen heeft met de huidige «Libre
Belgique»): Graaf Capelle, door wie ik
ontvangen werd, heeft me geantwoord
dat de koning met de zaken van de
weerstand geen uitstaans wenste te
hebben, en dat hij niets voor ons doen
kon».
Verantwoordelijke uitgever
RUDOLF VERCAMMEN
St. Pietersnieuwstraat, 64, Gent
In September en October 19
Leopold III tweemaal naar
burg, waar hij gedurende vie
te gast is in het kasteel va
Khiin von Lutzow, bekend
Hanptsturmführer der S. A.
Zijn tochten maakte hij p
dwars door Duitsland. Leoj
hield zich vooral on te Münch
hij in éen' drankgelegenheid
kende Duitse bier ging drink
Meissner, staatsminister vi
Reich. Ilij dacht er niet aan i
pen der Belgische krijgsgevi
te gaan bezoeken.
Op zijn tweede reis werd 1
Liliane Baels vergezeld.
De katholieke pers, die dez
niet kon loochenen, heeft v(
«dat hij een Weende tandart
raadplegen was.»
Terwijl Leopold HI en Liliai
voor de kerk huwden, op 11 Se
1914, liet de Kardinaal op 6 Di
in de kerken aankondigen, d
burgerlijk huwelijk diezelfde
plaatshebben, t. t. z. ongevi
maanden na de kerkelijke in»
Iedere Belgische burger, die
dezelfde voorwaarden in het 1
treedt, zou zich aan grond we
nis schuldig maken.
Daarenboven heeft 'Leopold
eigen gezag beslist, dat dit 1
geen burgerrechtelijke gevolf
hebben, 1.1. z. dat zijn vrou
koningin zou worden en dat 1
geen aanspraak op de troon z
nen maken.
Het was niet aan hem dez<
sing te nemen.
Zij is van generlei waarde
Leopold III terug op de troor
zou zijn vrouw koningin kunn
Op te merken valt tevens, d
reeks voornamen van Alexar
voornaam Hendrik, die hij vaj
vader Baels meekreeg^ voorafg
Albert, dc voornaam van
grootste koningen.
Zij is de dochter van de ex
il eur van West-Vlaanderen,
1940 uit zijn ambt ontzet, on
bij de Duitse inva) zijn pos
steek liet.
Een schoonbroedfn van de
Walter Baels, werd door de Kr
van Brugge, als vaandelvluch
drie jaar gevangenisstraf verc
Walter Baels, ex-V.N.V.-er,
weigerd aan het door de reger:
al ie Belgen uitgevaardigd opr<
bevel onder de wapens gehoo
ven, wijl hij zich tijdens de o
Lissabon bevond.
