voor allen
DE INCIDENTEN ROND
Zondag 28 maart zullen opnieuw tienduizenden in de straten van
Brussel opmarcheren in de anti-atoommars - voor de eenheid der
jongeren in dienst van de vrede, pSTvan vorT"aan hel
0
OsJ
Wat de liberalen beweerden;..
Wat ieder nu uit ervaring weet
Minder uitgeven
Besparen op het onderwijs
Demagogie rond de taalproblemen
Het schijnt niet te zullen lukken.
Veel beloven
en weinig geven
Zaterdag 27 maart 1965 - 27e jaargang - Nr 13
Weekblad van de B.S.P.
99
Waarover handelt
dit toneelstuk
Het uiteindelijk
van het
Geen anti-klerikaal
stuk
De flater van
de h. Vandenbussche
(Zie vervolg laatste blz.)
Liberale opscheppers
De liberalen hebben, maan
den vóór de hervorming aan
het Parlement onderworpen
iverd, alle Conservatieve en
reactionaire krachten samen
gebundeld om een georkes
treerde Campagne tegen de
fiskale hervorming te voeren.
Men had nooit tevoren zo iets
beleefd. Alle maatschappelijke
groepen iverden tegen het re
geringsontwerp opgeruid.
Iedereen icerd bang gemaakt
voor de gevolgen ervan. Ieder
een zou meer belastingen be
talen. Zó zegden de liberalen-
De moeilijkheid was voor de
regeringspartijen, dat zij al
leen met verklaringen konden
reageren zolang de wet niet
zou gestemd zijn en zolang dus
de bevolking niet uit ervaring
kon weten ivat de nieuwe fis-
kale wet werkelijk brengen zou.
Dat is intussen het geval ge
worden.
De nieuwe fiskale wet wordt
nu toegepast. De overgrote
meerderheid van de bevolking
weet nu dat voor eenzelfde in
komen als vóór de toepassing
van de wet. minder en soms
heel wat minder rechtstreekse
belasting aan de Staat betaald
wordt. Dat is niet het geval
voor de arbeiders, bedienden
en gepensioneerden alleen. Ook
de handelaars, de ambachtslui,
de zelfstandigen dus, betalen
minder belastingen dan vroe
gervoor eenzelfde inkomen.
De liberale blaas werd door
gestoken. Al wie de werkelijk
heid wil en durft in de ogen
kijkenweet dat de liberale
opruiing alleen om politieke
redenen gebeurde en zonder
enige grond teas.
De liberalen bevelen sedert
een paar jaar een ekonomische
politiek aan ivaarover zij niet
duidelijk de gevolgen willen of
durven aangeven. De liberalen
willen dat de lonen niet meer
zouden stijgen dan het gemid
delde van de productiviteits
verhoging over de ganse nij
verheid. Zij verzetten zich al
dus tegen een meer rechtvaar
dige verdeling van het natio
naal inkomen ten voordele van
allen die werken.
De liberalen eisen besparin
gen op de gewone uitgaven
van de Slaat. Zij verzetten
zich dus tegen de aanpassin
gen van lonen en wedden die
in de laatste drie jaar voor de
rijksambtenaren toerden door
gevoerd. Zij verzetten zich bij
gevolg tegen de aanpassing
van de rijkspensioenen die ook
verwezenlijkt icerd.
De liberalen weten dat be
sparingen op de gewone rijks
uitgaven zeer moeilijk, zoniet
onmogelijk zijn. Zij vragen
herziening van het school-
pact. omdat het te veel zon
kosten aan de Staat. Zij welen
dat zulke herziening onmoge
lijk is en namelijk ook politiek
onmogelijk. Zij weten dat het
schoolpad o.a. de prijs is die
het land betaalt voor het
beëindigen van een schooloor-
log die zo dikwijls zoveel
kwaad heeft gedaan. De libe
ralen weten dat op ondericijs-
gebied besparingen alleen mo
gelijk zijn ten nadele van het
rijksonderwijs. En het is hun
overbekend dat het rijksonder
wijs overal wordt opgericht
tvaar zich vraagstukken inzake
vrije keuze van de school stel
den, met andere woorden het
rijksonderwijs is over hel gan
se land het onderwijs dat de
vrijheid van geweten van alle
landgenoten icaarborgeji moet.
Dat bekommert onze liberalen
in genen dele: zij verlcviigen
besparingen. Het is duidelijk
genoeg dat het hier weer eens
om demagogie gaat: demago
gie met een besparingspolitiek
die geen progressieve regering
voeren kan.
Wij hebben herhaaldelijk
gewezen op de demagqgie die
de liberalen voeren rond de
regeling van de taalprobcmen
in ons land. Te Brussel zijn ze
franskiljons van het zuiverste
water en saboteurs van iedere
taalwetgeving. In Vlaanderen
zijn ze Vlaamsvoelend en be
loeren ze op te komen voor alle
rechten van de Vlamingen,
niet alleen in Vlaanderen
maar ook te Brussel. In Wal
lonië zijn ze chauvinisten en
nationalisten van de ergste
soort. Daar zijn ze federalisten
die voor niets achteruitgaan
om de Waalse kiezer in het ge
vlei te nemen.
Al deze tegenstrijdigheden
hebben de liberalen niet afge
schrikt. Maar of onze landge
noten er op de duur niet zul
len klaar in zien? Het schijnt
dat het inderdaad aan het ge
beuren is.
Als men nagaat wat onlangs
te Ninove met de herverkie
zing voor de gemeente gebeur
de. is er eigenlijk veel kans toe
dat de bevolking zich aan de
liberale demagogie niet zal ge
legen laten. Voor het land
ware dat een gelukkig ver
schijnsel. De vraagstukken
waarvoor wij in de komende
jaren zullen worden geplaatst,
zijn werkelijk zo gewichtig dat
zij een ernstige behandeling
verdienen.
Het bestuur van het land is
met demagogie al minder en
minder gediend. Men begrijpt
voldoende dat een partij haar
bestaansreden vindt in de uit
oefening van de macht. Maar
deze uitoefening van de macht
zelf is een ernstige aangele
genheid. Men kan die niet lan
ger in de toekomst toevertrou
wen aan demagogen die hun
populariteit trachten op te
bouwen op de meest tegen
strijdige beloften, op niet te
verwezenlijken politiek, op ge
vlei van volksgroepen die men
tegen mekaar probeert uit te
spelen.
Dit alles, omdat de libera
len weten dat voor hen het
uur tot inlossen van beloften
nooit komt. Want, ofivel doen
zij aan een regering mee en
dan laat de eendere partij niet
toe dat het land kapot zou
gaan aan de gevolgen van de
liberale verkiezingsdemagogie
ofwel regeren de liberalen n'%1
mee en dan zal niemand hen
kunnen vericijten dat hun be
loften niet werden nageleefd.
In de beide veronderstellingen
hopen zij vrijuit te gaan.
Wie kan beivust en met zin
voor verantwoordelijkheid zul
ke politiek vertrouiven, in zul
ke partij enig vertrouiven
schenken?
REDACTIE EX ADMINISTRATIE ST.-PlETERSNIECtV STRAAT 61
GENT. 'leL 35.07.95 (4 lijnen) Post elite kreken Ing 567.33 «Het
Hebt». Voor abonnementsprijzen zie gewcsteHjke blaüzqaea.
Ver, uitgever s R. VERCAMMEN, St.-Pietersnleuwstraat 64, Gent.
E jongste weken heb
ben zich in ons land
enige betreurenswaardi
ge incidenten voorge
daan omtrent het to
neelstuk «De Plaatsbe
kleder van Rolf Hoch-
huth.
We hebben de indruk dat deze
incidenten van hogerhand wer
den uitgelokt uit pré-electorale
bekommernissen. Men wil de ka
tholieken in een verdedigende
positiebrengen en hen in het
harnas jagen tegen «de vijand die
de godsdienst belaagt:..... Aldus
kan men met gesloten gelederen
en met meer discipline naar de
verkiezingen gaan!
De gewone geloige burgers heb
ben inderdaad geen aanstoot ge
nomen aan het feit dat «De
Plaatsbeklederop meerdere
plaatsen in ons land werd opge
voerd. Ze bleven gewoon thuis of
gingen het stuk zien zonder hier
bij hun afkeuring te manifeste
ren.
Eenvoudig over de schuldvraag
die allen treft die zwegen over de
dood van zes miljoen jodenRolf
Hochhuth behandelt in dat op
zicht de verantwoordelijkheid van
de katholieke kerk en in 't bij
zonder van haar hoogste gezag
drager, de Paus. Tijdens de oor
log tracht een jonge pater-jezuïet
Paus Pius XII te bewegen om te
protesteren tegen Hitiers «End
lösung der Judenfragedie erin
bestond het joodse volk uit te
roeien. De Paus weigert om tak-
tische redenen. Geplaatst voor
het zwijgen van Gods' plaatsver
vanger steekt de pater de gele.
Davidster op de borst en laat
zich met een aantal Romeinse
joden naar het uitroeiingskamp
Auschwitz voeren waar hij wordt
gedood.
Het gaal dus in feite om een
AJs men het Selgic von heden vergelijkt met wat het
nog maar twintig jaar geleden was, stelt men vast dat
aanzienlijke vooruitgang werd geboekt.
Het levenspeil is gestegen
voor een steeds groter aan
tal burgers. De sociale ze
kerheid in al haar vormen
heeft onophoudelijk uit
breiding genomen. De Bel
gische economie is de weg
van de hervormingen opge
gaan. De democratisering
van het onderwijs heeft een
aanvang genomen en opent
ruime mogelijkheden van
culturele ontwikkeling.
Hierbij hebben al de vormen van de socialistische actie
een beslissende rol gespeeld en aldus het bewijs ge
bracht dat het mogelijk is, in het kader en door de mid
delen von een parlementaire democratie, in achtereen
volgende etappes een ware economische en sociale de
mocratie geleidelijk tot stand te brengen.
Maar twee voorwaarden zijn vereist.
In de eerste plaats mag men het einddoel nooit uit het
oog verliezen. In de tweede plaats mag de aanhouden
de inspanning nooit verzwakken. Tot die inspanning
roept de B.S.P. de Belgische burgers op. Dit uiteinde
lijk doel wil zij in herinnering brengen bij het aanbie
den van haar programma voor de aanstaande verkie
zingen
AAN ALLE BURGERS
GELIJKE RECHTEN TE WAARBORGEN
IN EEN MAATSCHAPPIJ WAARIN DE
VOORRECHTEN,
DIE HET GEVOLG ZIJN VAN GEBOORTE
EN FORTUIN, WORDEN AFGESCHAFT
f V
verhaal, dat rond een historisch
gegeven wordt geweven, nl. over
het stilzwijgen van de Paus over
de moord op een volledig volk,
vrouwen en kinderen inbegrepen.
Over dit vraagstuk werden
reeds historische werken geschre
ven, o.a. door Prof. Saut Fried-
lander, J. de Nobécourt eh Gün-
ther Lewy, loaarin de tekortko
mingen van de Paus op dat ge
bied scherper aan 't licht komen
dan in het toneelwerk van Hoch
huth,
De katholieke romancier, Fran
cois Mauriac, schreef hierover het
volgende:
«Wij bezaten niet de troost, de
Plaatsbekleder van de Gali-
leeër Simon Petrus onom
wonden en in klare taal, en
niet met diplomatieke toespe
lingen de kruisiging van deze
ontelbare broeders in den He-
re te horen veroordelen. Het
feit blijft bestaan, dat een
WrrtPti'j? uïfl,yLL."PR' i'fti/i info
terugvalt op allen, die daar
van getuige waren en die ge
zwegen hebben, welke rede
nen zij ook voor hun zwijgen
gehad mogen hebben*.
Albert Camus verklaarde dat
hij had gewild dat de paus met
zijn hart betrokken was geweest
bij deze beschamende jaren en
dat hij had veroordeeld, wat ver
oordeeld moest worden.
Ook dr. Albert Schweitzer
bracht volgend kommentaar:
«Wij zijn allemaal mede
schuldig geiveest door onze
passiviteitDe Katholieke
kerk is niet de enige die heeft
gefaald. Desondanks draagt
de katholieke kerk de groot
ste verantwoordelijkheid, om
dat zij een georganiseerde
grote internationale macht
was, die iets had kunnen on
dernemen
Inderdaad, niet alleen de Paus
heeft gefaald op dat gebied, maar
met hem ook andere kerken en
verantwoordelijke staatslieden.
Ook is het werk van de auteur
geen anti-klerikaal stuk of ont
lokt het bij de toeschouwers geen
anti-klerikale reakties. In de op
voering die wij bijwoonden werd
één enkele maal een open doekje
gegeven en dan nog wel voor de
woorden: «God zal de kerk niet
ten gronde richten omdat de
Paus zich aan zijn taak onttrok.»
De heer Vandenbussche direk-
teur-generaal van de B.R.T. heeft
de opvoering van gedeelten van
dit stuk die voorzien waren in het
gastprogramma van de televisie
«Het vrije woord», verboden. Hij
deed dat eigenmachtig zonder de
leden van zijn beheerraad te
raadplegen.
Dit heeft op de bankm van de
Kamer eën klacht ontlokt van de
socialist Jos Van Eynde. De heer
Vandenbussche heeft daarop zeer
onhandig gereplikeerd en aan de
ondervoorzitter van de B.S.P, een
brief geschreven waarin hij 'deze-
aanwrijft in augustus 1940 een
Vlaams dagblad te hebben willen
uitgeven in de zin zoals het
franstalig blad Combatnan
wijlen Hendrik de Man.
Indien de heer Vanden Bussche
ooit dit blad, dat trouwens door
de Duitsers werd verboden, zou
gelezen hebben zou hij wellicht
hebben ingezien hoe lichtvaardig
hij oordeelde en iemand veroor
deelde!
De heer Vandenbussche heeft
