QX»
HARDE STRIJD
VOEREN
Zaterdag 11 december 1965
27e jaargang - Nr. 50
Neen, het gaat niet over
«het gevaar» van Jos Van-
deloo maar over het gevaar
dat de heer Marcel De Cor-
te, rechts katholiek, profes
sor aan de Luikse Universi
teit, ontdekt heeft.
Deze man is ongerust.
De aanleiding daarvan is
dat hij verleden week in
het blad «La France Catho-
lique» van Jean de Fabre-
gues gelezen heeft dat het
woord «socialisme» meer en
meer in katholieke tijd
schriften wordt gebruikt en
wat erger is... door katho
lieken wordt gelezen
Dat woord boezemt hem
schrik in want... in den be
ginne was toch het woord,
nietwaar?
Men slaat de raad
van Pius XII
in de tvind
Ondanks de waarschu
wingen van Pius XII tegen
de «socialisatie van alle
dingen» die ons bedreigt
schrijft Marcel De Corte in
«La Libre Belgique» van 30
november «en ondanks zijn
wil om de kerk met alle
energie te betrekken in de
ze strijd waarin de hoogste
waarden in het gedrang ge
bracht worden: de mense
lijke waardigheid en het
eeuwig heil der zielen, gaan
de geestelijken en de ka
tholieke politiekers voort
West-Europa op de weg van
het socialisme te duwen».
Mijnheer De Corte heeft
zelfs gelezen dat men in
patroonsorganisaties posten
heeft toevertrouwd aan hen
die de komst van het so
cialisme voorbereiden.
In één van die organisa
ties zouden zelfs de socia
listen al de doctrine heb
ben beïnvloed, zodat deze
naïeve patroons nu al ijve
rig, in volle toewijding, een
soort socialistische propa
ganda voeren.
Het is om u dood te la
chen!
Theo Lef ever e moet
hangen
Doch de grote schuldige
van deze besmetting in ons
land is volgens de heer De
Corte: Theo Lefèvere, de
man die het gehate «tra-
vaillisme» in ons politiek
leven heeft laten binnen
dringen ten koste van de
staatsgelden-
De geachte professor zin
speelde daarbij op het feit
dat Lodewijk XIV in 1664
een ander staatsgelden-ver
kwister, namelijk Nicolas
Fouquet, tot levenslange
opsluiting had laten veroor
delen, en hij voegde eraan
toe dat we thans zulke «ge
strengheid» niet meer toe
passen...
Marcel De Corte schijnt
dat te betreuren. Alleen
zegt hij niet of hij bereid
zou zijn de rol van Colbert
te spelen, de man die de
doodstraf eiste voor Fou
quet. We weten immers hoe
men in sommige middens
met de «naastenliefde» om
springt. Tussen «doodgaar
ne zien» en «gaarne dood
zien» is vergissing mogelijk.
Van een springlevende
stervende
Enfin, we zijn nu weer
eens ingelicht. Gelukkig is
daar nog «La Libre Belgi
que» om de geestesvruchten
van een De Corte op te ne
men! Alleen moet de pro
fessor ons nog eens duide
lijk maken hoe hij het aan
mekaar rijmt eerst het so
cialisme dood of stervend te
verklaren om het enkele re
gels daarna springlevend te
laten knagen aan de tra
ditionele waarden van het
oude katholicisme. De pro
fessor moet begrijpen dat
elkeen niet zo geleerd is...
Wil hij bedoelen dat,
wanneer de socialisten min
der stemmen op hun lijs
ten hebben gekregen tij
dens de jongste verkiezin
gen, men niet moet gaan
denken dat de «socialisti
sche idee» niet verder tot
de geesten dringt?
Als het «dat» is... wel, dan
hebben wij «dat» altijd ge
zegd: Onze ideeën zijn niet
beperkt gebleven tot de so
cialistische beweging. Ner
gens ontsnapt men aan on
ze invloed, noch in Azië,
noch in Afrika, noch in het
Vaticaans Consilie, noch in
de rangen van de Luikse
studenten waarvoor mijn
heer De Corte doceert.
Europa gaat de tveg
van het socialisme op
Alleen begrijpt de geleer
de professor niets van dat
«socialisme». Wij zouden
hem een nul moeten geven
als hij het socialisme als
een «aanslag op de vrijheid,
de persoonlijkheid en de
menselijke waardigheid» be
stempelt.
Het socialisme is precies
het tegengestelde. Het is
een beweging die de mens
in het middelpunt stelt van
al zijn daden en ideeën.
Wat de socialisten doen,
doen ze om der mensen wil
le!
Maar kom, voor profes
sor De Corte is dat toch te
laat om dit te begrijpen.
Hij is bij de ekonomische
opvattingen van Sully blij
ven stilstaan en deze man
heeft al meer dan driehon
derd jaar ons aards tranen
dal verlaten. Professor De
Corte heeft de trein van
onze eeuw gemist en niets
begrepen.
We nemen van hem af
scheid in alle sereniteit en
zelfs met een tikje dank
baarheid want zulk proza
te kunnen lezen terwijl de
B.S.P. zich klaarmaakt voor
haar reorganisatiekongres,
zich vragen stelt over haar
struktuur, programma en
propaganda met het oog
zich te herstellen van een
weinig schitterende verkie
zingsuitslag, is helemaal
niet ontmoedigend.
Als men met of zon
der professor De Corte
beseft dat Europa de weg
van het socialisme opgaat,
ja dan laat dit ons toe te
zeggen dat we er helemaal
niet slecht voorstaan!
P.D.B.
WE VERLIEZEN IN VIETNAM DE OORLOG
NIET MEER (MacNamara)
Maar, hm... we verliezen wel iets anders...
Verleden week heeft de
Partij een harde strijd ge
voerd. Niets had er noch
tans de schijn van. Op een
eerste gezicht scheen alles
buitengewoon kalm. Alleen
het blad van het patronaat
La Lanterne wees erop,
dat het niet goed boterde
tussen CVP en BSP omwille
van de nieuwe belastingen.
Doch zulks was maar als
een manoeuvre te beschou
wen van de bazen, die
schrik hebben voor hogere
belastingen voor hun socië
teiten.
Wat wij persoonlijk veel
erger hebben gevonden, zijn
zekere aspecten van de Se
naatszitting bv. van woens
dag 1 december waar er ge
sproken werd over het ont
werp tot oprichting van een
vaste commissie voor de
verbetering van "de betrek
kingen tussen de taalge
meenschappen. Het is een
belangrijk ontwerp, dat uit
gaat van pgt Vranckx, mi
nister van Binnenlandse
Zaken. Het ontwerp heeft,
zoals gij weet, een ietwat
historische betekenis, daar
het reeds in de regerings
verklaring voorzien werd en
het ook in zekere zin als
een uitvloeisel moet be
schouwd worden van de
rondetafelbesprekingen voor
de grondwetsherziening en
dus van het gestook tussen
Vlamingen en Walen, voor
al omgekeerd.
Maar het is niet in dit
raam, dat wij dit artikel
willen plaatsen. Wij willen
i hier alleen de stem van het
gezond verstand en van de
i gewone man laten horen,
die in de grond iedere po-
ging wil toejuichen om dit
gestook te zien ophouden en
rust te betrachten in een
nationaal verband.
Want het is wel zoals pgt
Vranckx verklaard heeft
«Bepaalde pers tracht sys
tematisch Vlamingen en
Walen tegenover elkaar te
stellen. Dat is het gevaar
verbonden aan de vrijheid
van voorlichting. Ik ben er
van overtuigd dat vanaf
het ogenblik dat Vlamingen
en Walen elkaar bewust in
wederzijdse eerbied zullen
tegemoet treden het moge
lijk zal zijn vruchtbaar sa
men te werken».
Het land opruien
Is dit niet de taal van
het gezond verstand? Voor
het vervullen van onze da
gelijkse taak zijn wij wel
verplicht samen te werken
met Italianen, Spanjaarden,
Grieken, Turken, Marokka
nen, Algerijnen en wat nog
meer? Vechten wij daarom
iedere dag met deze men
sen?
Maar gij moet nu eens le
zen wat de Senaatsverte-
genwoordiger van de Volks
unie daarvan gemaakt
heeft «De Vlaamse jonge
ren, lachen om het Belgique
de papa dat voor hem fol
klore geworden is»!
Het is opnieuw en steeds
hetzelfde leitmotief dat wij
sedert 1918 tot vervelens
toe gehoord hebben: Voor
't Belgiekske, niekske
Een hele generatie heeft
men met dergelijke uitroe
pen vergiftigd. En nu is
men bezig met de Walen
hetze'J&e in te stampen.
Wij hebben deze zogezeg
de Vlaamse jongeren gezien,
deze verraders, in. 1943, '44
'45 toen het rot-Duitsland
aan het sterven was, op hun
knieën om genade komen
smeken bij hen die ze nog
goede Belgische burgers
wisten
De haatdragers van het
Belgique de papa en van
het Belgiekske niekske zijn
ten slotte moordenaars van
het laagste soort geworden,
waarvan een Verbelen ui
het proces van Oostenrijk
ons een verfoeilijk en af
schuwelijk voorbeeld brengt.
Wij zijn sedertdien een
generatie ouder geworden.
25 jaar het is wel dat, dat
wij bedoelen en sommige
jongeren schijnen niet goed
te begrijpen welk een ellen
dig gedoe wij tijdens de
oorlog medegemaakt heb
ben, door het verraad van
zij die altijd ons nationaal
grondgebied hebben willen
verscheuren.
En wanneer de Volksunie
"daarbij in de Senaat het
verwijt brengt dat te Brus
sel een half miljoen Vla
mingen verfranst werden,
dan voegen wij eraan toe,
dat dit niet aan de struc
tuur van België ligt en van
de hoofdstad Brussel, maar
aan de geaardheid van de
Vlamingen zelf en aan hun
gemakkelijk aanpassings
vermogen die overal bekend
staat
Wij hebben ze gekend
deze ultra-Vlaamse leider*
van vroeger die naar Brus
sel zijn komen wonen en die
Zie vervolg
laatste bladzijde
UJ
2d
voor
allen
REDACTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETEKSNIEUWSTRAAT, 64
GENT Tel. 23.57.95 (4 Hjnen) Postchcckrekenlng 567.33 «Hel
Licht» Vooi abonnementsprijzen zie geviestclljke bladzijden.
Ver. ultgerer. R. VERCAMMEN, St.-Pletersnleuustraat, 64. Gent
«ïK&t
■HortPE'e
poP&r.
