De waarachtige
Kerstvrede
komt er alleen:
door Socialisme
Zaterdag 25 december 1965
27e jaargang - Nr 52
PJ).B.
REDACTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETERSNIEGWSTRAAT. 64
GENT Tel. 25.57.95 (4 lijnen) Postcheckrekenlng 567.33 «Het
Ucht» Voor abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever. R. VERCAMMEN, St.-Pletersnleuwstraat, 64, Gent.
Kerstmis is een schoon feest. Op geen ander ogenblik
van 't jaar staan de mensen dichter bij mekaar. De muur
van Berlijn wordt weer geopend en in Zuid-Vietnam
zullen waarschijnlijk op 25 december de kanonnen zwij
gen. Er zal niet gemanifesteerd worden voor of tegen de
rassenscheiding. Er zullen geen staatsgrepen worden uit
gevoerd en niemand worden terechtgesteld, kortom, het
zal een dag zonder geweld zijn, zoals de 364 andere
zouden moeten zijn.
I.aat het ook een dag van bezinning wezen.
Dat elkeen voor zich maar de staatslieden in het
biezonder even denke aan de zeer hachelijke positie
ivaarin de tvereld van vandaag is verzeild geraakt.
l\ooit is er in de geschiedenis een ogenblik geweest
waarop de mens zo machtig was.
Hij is bekwaam de Jcosmos te verkennen en zelfs ener
gie te halen uit het licht. Hij kan zijn verworven weten
schap aanwenden om in de behoeften van allen te voor
zien en voor elkeen op deze aarde welvaart te brengen.
- En toch blijkt diezelfde mens niet bekwaam te zijn
te zorgen dat er vrede heerse. Sinds de vreselijkste aller
oorlogen, twintig jaar geleden een einde nam, heeft de
wereld een aaneenschakeling gekend van vele „lokale'
konflikten, het ene al bloediger en minder menselijk dan
het andere.
En gedurende twintig jaar sinds één enkele bom
Hiroshima deed verdwijnen leeft de mens onder een
bestendige angst voor zelfvernietiging.
Hij is gelijk de leerling-tovenaar, die krachten heeft
ontketend, die hij niet meer beheersen kan...
ft at men eenmaal ontdekt, heeft op wetenschappelijk
gebied, zal niet meer verdwijnen. We moeten dus leren
leven in het licht van het gevaar dat ons dagelijks be
dreigt.
We moeten onze krachten aanwenden om dit gevaar
in te dijken.
De socialisten hebben te allen tijde aangedrongen op
internationale samenwerking. Wil het leven op onze pla
neet verder gaan, is deze samenwerking onontbeerlijk.
Het mag niet gebeuren dat de atoomwapens zich verder,
zonder enige kontrole, blijven verspreiden. Er moeten
internationale wetten uitgevaardigd worden die deze wa
pens verbieden, er moet een internationaal gezagsorgaan
worden ingesteld die deze wetten kan doen uitvoeren en
de uitvoering ervan kan controleren.
Dit orgaan kan niets minder dan de voorbode zijn van
een wereldregering.
Atomen moeten voor de vrede worden aangewend, moe
ten zorgen dat elk mens, van welk ras of nationaliteit
hij weze, een ivaardig bestaan kent.
En tot sommige pessimisten zouden toe zeggen: men
heeft nooit het recht te wanhopen zolang het onherstel
bare niet is geschied.
De onzekerheid waarin we leven biedt ons nog altijd
een kans. Het is deze kans die we moeten grijpen.
Alleen door organisatie van ons ekonomisch leven, die
rechtvaardigheid brengt, kunnen de mensen tot mekaar
worden gebracht en zal de eeuwenoude boodschap weer
opnieuw zin hebben: „Vrede aan allen die van goede
wille zijn".
De Heiland kwam terug op aarde
Eens zien hetgeen hij openbaarde
Vóór eeuwen aan de apostelenschaar
„Weest broeders, mensen bemint elkaar"
Nog steeds getrouw en steeds in ere
werd nageleefd. Doch God den Here
Die kind des Volks ter wereld kwam.
Een houten kribbe als wiege nam
Een dierenstal als goden's woning,
Hij zag helaas dat menig koning
Uit een paleis, van 't volk veraf.
Verkeerd Gods bevelen gaf
In plaats daarvan haat vermenigvuldigt,
Wie 't meeste dood, wordt 't meest gehuldigd.
(Oud volksgedichtje.)
