Wat gaat
de regering
met haar
volmachten
doen
Het Paasgeschenk van
de C.V.P.-P.V.V. regering
VJJM-
1
A
i
OM
Zaterdag 1 april 19B7
29e jaargang - Nr 13
EEN OPEENSTAPELING VAN FISKALE HEFFINGEN
BEHALVE VOOR DE HOGE INKOMENS
Meneer de Grootbezitter, als u
van de regering, kan er toch wel
zulk geschenk hebt gekregen
een kleinigheid ai
De CVP-PVV-regering weigert
echter aan die overdnidelijhe
onrechtvaardigheid
een ivettelijhe oplossing
te brengen
A
Z ea
voor
allen
KEDAKTIE UN ADMINISTRATIE ST.-I'IETEKSsNlEL'WST RAAT 64
GENT - TeL 25.57.95 (4 Ujnen) Postcüeckrekenlng 567.33 «Het
Licbt» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver nitgever A. DE KELLENEIR. St.-Pietersnieuwstraat 64 Gent.
DE nieuwe eenheidswet
werd verleden week in de
Senaat goedgekeurd zon
der dat één komma werd ge
wijzigd of één enkele taalfout
werd verbeterd.
Eerste-Minister Vanden Boey-
nants had immers verklaard
dat de regering geen amende
menten zou aanvaarden...
Men kan zich, in die voor-^
waarden afvragen of gans de
Hoge Vergadering voor de gek
werd gehouden. De bespre
king van het beruchte ont
werp 356 in de Senaat moest
dus enkel de indruk wekken
dat de parlementaire verrich
tingen skrupuleus werden ge
volgd terwijl in werkelijk
heid elkeen wist dat het de
bat overbodig was geworden
door het geheime akkoord
tussen de PVV-voorzitter Van
audenhove en de Eerste-Mi
nister Vanden Boeynants.
Wat een sinistere komedie
een bespreking te houden,
terwijl op voorhand alles in
kannen en kruiken was gego
ten!
Zulk een houding is een
aanfluiting voor de demokra-
tische regelen en ze is zeker
niet van aard om het prestige
van onze instellingen te ver
groten.
De regering heeft haar «vol
machten» en ze kan nu han
delen... zoals ze het zelf heeft
gewild.
Ze zal nu moeten kiezen en
hoeft het gezegd dat van so
cialistische zijde men met een
waakzaam oog zal toezien
waar de regering het mes zal
zetten.
Tussen de heren Vanauden-
hove en Vanden Boeynants
werd hierover al een en an
der bekokstoofd.
Als men de PVV-voorzitter
mag geloven zou de Eerste-
Minister hem waarborgen
hebben gegeven om bepaalde
«bezuinigingen» door te voe
ren.
Hoe een dubbeltje rollen
kan..., want dezelfde Vanden
Boeynants had in november
1965 dezelfde Vanaudenhove
verweten inzake bezuinigingen
enkel met gemeenplaatsen
uit te pakken»!
En in bepaalde CVP-mid-
dens is men nog steeds van
oordeel dat de PVV nog steeds
dezelfde humbug verkoopt.
De «Gazet van Antwerpen»
schreef onder de invloed van
het paasweekend «dat de
PVV voortgaat met windeie
ren te leggen die wel een
hoorbaar geluid maken als ze
stuk vallen, maar die geen in
houd hebben».
Dat is wel een fraaie beeld
spraak, maar is ze niet be-
I
doeld als een geruststellend
gebaar voor de kristen-demo-
kraten, die mede de eenheids-
wet en de volmachten hebben
gestemd en die waarschijn
lijk - en niet ten onrechte -
niet gerust meer zijn over de
toestand?
Inderdaad, in bepaalde
kringen wrijft men zich ver
genoegd in de handen.
Is het geen teken aan de
wand dat de oude konserva-
tieve «T-a Libre Belgique»
overloopt van lofbetuigingen
aan het adres van Eerste-Mi
nister Vanden Boeynants. die
ze nu enkel nog de moed toe
wenst om te handelen...?
Is het niet tekenend dat de
liberale voorzitter onmiddel
lijk nadat de wet in de Se
naat was gestemd, in een in
terview aan «Le Soir» ver
klaarde dat de PVV een per
manent toezicht zou uitoefe
nen op de saneringen.
«Indien de regering niet
ver genoeg gaat», voegde hij
er aan toe, «zal de P.V.V.
zich terugtrekken.»
De chantage en de druk
van de geldmachten doet zich
al sterker dan tevoren gevoe
len.
Het parlement is, ingevolge
de volmachten, ten zeerste
gehandikapt om te beletten
dat grove onrechtvaardighe
den gebeuren, waarvan de ar
beidende mensen het slacht
offer zouden worden.
De C.V.P.-voorzitter Hou-
ben vroeg enkele weken voor
de televisie aan de heer Van
audenhove: Welke bezuinigin
gen? Hij kreeg geen ant
woord.
Thans dient de vraag met
klem herhaald: Welke bezui
nigingen?
Er wordt gezinspeeld op de
sektoren der ziekteverzeke
ring, de pensioenen en het
onderwijs.
Het is tijd nu klare taal te
spreken.
We weten dat men zal
trachten de klok van de so
ciale vooruitgang die nu
reeds stilstaat achteruit te
stellen.
Tot dusver hebben de
Christen-demokraten laten
betijen.
Komt het tot sociale af
braak, blijft hun maar één
uitweg open: hun stem te
voegen bij deze van de op
positie en te beletten dat
Vanden Boeynants, La Libre
Belgique en Vanaudenhove de
onkostenrekening aanbieden
aan de massa van loon- en
weddetrekkenden, terwijl de
heren van de Groot-Financie
hun buidel kunnen gesloten
houden.
I
I
r
Wat ging er de fameuze volmachtenwet
reeds vooraf
Met veel bombast had de C.V. P.-P.V.V.-
regering haar veto aangekondigd tegen
welke belastingverhogingen ook. Weinige
maanden echter na haar bewindsover
name kreeg de bevolking reeds een eerste
reeks taksverhogingen te slikken voor
een bedrag dat zowat DRIE MILJARD
benadertwant ondertussen kwamen
diverse tariefverhogingen bij telefoon,
telegraaf, post, spoorwegen, enz. zich
voegen bij allerlei prijsstijgingen van be
lang waaronder o.m. het brood.
Wat wil men er nu bovendien
nog uitpersen
directe belastingen 2.271 miljoen
belasting op de overdracht van goe
deren en op sommige andere verrich
tingen 1.562 miljoen
indirecte belastingen: -j- 2.310 mil
joen.
Na aftrek van bepaalde detaxaties re
kent de regering ten slotte op een MEER-
INKOMEN VAN 5 MILJARD 643 MIL
JOEN...
Van de andere kant wordt een aanpas
sing van de belastingschalen aan de
stijging der levensduurte, vlakaf gewei
gerd
Ingevolge de stijging van het indexcijfer
grijpt regelmatig een nominale verhoging
plaats van lonen en wedden het gaat
hier niet om een wezenlijke inkomens
stijging doch om een loutere aanpassing
van de koopkracht.
Door de progressiviteit van de belastin
gen loopt men op die manier meteen het
risjco in een hogere belastingschaal te
gallen zonder feitelijk méér inkomen te
ge^ie.ten.
Precies om deze reden werden in het
nabije verleden de belastingschalen her
haaldelijk aangepast aan de evolutie van
het indexcijfer. Zo'n laatste maatregel
dateert echter reeds van december 1965.
Sedertdien hebben de prijsstijgingen dus
ontegensprekelijk een verzwaring mee
gebracht van de belastingdruk op be
scheiden inkomens.
Die vaststelling tekent zich nu nog
scherper af. Waarom Omdat de werk
nemers opnieuw de verhoging der on
rechtstreekse belastingen die haar
weerslag zal vinden in de prijzen zul
len moeten dragen.
Inzake rechtstreekse personenbelasting
voorziet de regering een maatregel die
de hoofdbrok aannemelijker zou moeten
maken. Namelijk 10 t.h. méér belasting
op de schijf die 500.000 F als netto-glo
baal inkomen te boven gaat (t.t.z. voor
bruto-inkomens van minstens een slor
dige 650.000 F).
Dat die „progressistische" maatregel een
slag in het water is valt niet moeilijk te
bewijzen. Niet enkel wegens het relatief
gering aantal belastingplichtigen dat in
deze kategorie .,te vinden" is. Maar bo
vendien behoudt de regering het belas
tingmaximum van 50 t.h. Dit beduidt
m.a.w. dat de allerhoogste inkomens (die
deze grens van 50 t.h. reeds bereiken) in
hun hoedanigheid van suikernonkels van
België géén cent meer moeten betalen
Van fiskale rechtvaardigheid gesproken
