DE NIEUWE
PAUSELIJKE
ENCYCLIEK
Waarom blijven de nieuwe
kristen-demokraten bij de
CVP-eerste-minister en zijn liberale
bondgenoten
AU DELA DU LIBERALISME
o°-.
Zaterdag 8 april 1967
29e jaargaang Nr 14
Tegen 't kapitalisme en het ekonomisch liberalisme
Kritisch onthaald in P.V.V.-middens
Zeg het aan uw
ACV -werkmakkers
op bureel of fabriek.
De kristen-demokra
ten laten zich door
de konservatieven
op sleeptouw nemen
c/1
2
voor i allen
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETERSNIEÜWSTRAAT 64
GENT Tel. 25.57.95 <4 lijnen) Postelieekrekenlng 567.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever A. DE KEULENEIR, St.-Pletersnleuwstraat 64, Gent.
AUS PAULUS VI heeft op 26 maart, in navolging van zijn
grote voorganger, een encykliek afgekondigd die onder
de naam «Populorum progressio» bekend zal blijven.
Het is een zeer belangrijk dokument waarvan de inhoud
ons, als socialisten, kan verheugen omdat de Kerk opnieuw een
stap dichter zet bij de fundamentele stellingen die onze bewe
ging sinds haar ontstaan heeft verdedigd.
Het hoofdtema van deze encykliek is de internationale soli
dariteit van alle volkeren met als eerste konkrete opgave: de
honger uit de wereld te bannen. -
De Paus pleit voor de oprichting van een wereldfonds dat
moet dienen om de ontwikkelingslanden te hulp te komen, en
dat zou gespijsd worden door gelden die kunnen worden uitge
spaard op de militaire budgetten.
Een dergelijk voorstel werd reeds jaren terug door de Socia
listische Internationale geformuleerd en we kunnen de Paus ten
volle beamen waar hij aanvoert dat de bewapeningswedloop een
onduldbaar schandaal is.
Wat ons evenwel het sterkst getroffen heeft in dit nieuw
dokument is de doktrinairc achtergrond.
De Kerk kant zich tegen het kapitalisme en het ekonomisch
liberalisme, op een wijze die niet aan duidelijkheid te wensen
overlaat.
«La Elbre Belgique», de katolieke krant die in België de
vurigste verdedigster is van dit liberalisme, was zelfs zo veront
waardigd dat ze enkele passages uit de pauselijke boodschap
heeft «vergeten» en natuurlijk deze regels waar het ergst het
eigenbelang der kapitalisten wordt gehekeld.
Ja, we kunnen thans meemaken dat een katolieke krant de
Paus censureert Wie had zulks ooit durven dromen?
Als thans de Paus verklaart dat de rijkdommen der aarde
moeten ter beschikking gesteld worden van alle mensen, dat de
grond aan elkeen is gegeven en niet alleen aan de rijken, dan
doet ons dat terugdenken aan de beginselverklaring van Qua-
regnon die de socialisten meer dan zeventig jaar geleden hebben
opgesteld.
Wat verwijt de Kerk thans aan het liberalisme?
Het feit dat het liberalisme de winst als essentieel motief
van de ekonomische vooruitgang beschouwt, de konkurrentie als
de opperste wet in de ekonomie, de private eigendom van de
produktiegoederen als een absoluut recht, zonder grenzen of
sociale verplichtingen. Zulk ongebreideld liberalisme leidt, vol
gens Paulus VI, tot diktatuur, tot een internationaal imperia
lisme van het geld.
De Paus betoogt thans dat de ekonomie niet langer meer
mag berusten op de enige wet van de vrije konkurrentie, die te
dikwijls tot ekonomische misbruiken leidt.
«Het fundamenteel principe van het liberalisme als regel
van kommerciële betrekkingen moet worden betwist.»
De openbare machten die vroeger volgens vele kato-
lieken zich angstvallig dienden te onthouden van alle tussen
komst op ekonomisch gebied hebben thans volgens de pause
lijke encycliek duidelijk te kiezen en hun objektieven op te
leggen. De Paus wijst weliswaar integrale kollektiviseringen af
wat wij trouwens ook doen maar blijkt gewonnen voor een
ekonomische planifikatie die ten dienste staat van de mens.
Ook is hij niet mals voor bepaalde burgers die hun grote
inkomsten, die voortvloeien uit de nationale aktiviteit, uit louter
persoonlijk belang overhevelen naar het buitenland, zonder zich
te bekommeren om de schade die ze hun land toebrengen.
Deze encycliek is een duidelijke afkeuring van het kapi
talistisch stelsel en van de liberale teorieën zoals ze in ons land
nog steeds in bepaalde middens worden verkondigd-
Is het dan te verwonderen dat men in konservatieve kato
lieke middens ontstemd is? Of dat het liberale «Le Matin»
openlijk de stellingen van Paus Paulus VI aanvecht?
In de P.V V. zal men inderdaad met heel wat minder sym-
patie kennis hebben genomen van dit belangrijk dokument.
Wie weet... de kristen-demokraten zouden toch eens kun
nen beseffen dat de pauselijke inzichten heel dicht deze van de
socialisten benaderen en vermits ook «Populorum Progressio»
het pluralisme van de arbeidersverenigingen aanvaardt, zou het
wel eens kunnen gebeuren dat men tenslotte bij de kristen-
demokraten «au dela du libéralisme» gaat, zoals de Paus het
zelf voorhoudt...
De regering heeft tot dusver
nog niet willen of durven zeg
gen WAAR zij precies zal in
grijpen en WIE de slachtoffers
van haar nieuwe politiek zul
len zijn.
Met die bijzondere machten
zal ze immers allerlei be
snoeiingen kunnen doorvoeren:
vooral deze van de sociale ver
worvenheden zouden erg pijn
lijk kunnen aangevoeld wor
den.
«S
Om daaraan te verhelpen
hebben de socialisten in het
Parlement door het indienen
van amendementen en het
aanvoeren van stevige argu
menten getracht waarborgen
te verwerven in de tekst van
de volmachtenwet.
Alle CVP'ers hebben die
amendementen weggestemd en
die argumenten afgewezen.
Aan dat spelletje hebben de
kristen-demokraten dapper
meegeholpen! En dat terwijl
zij nochtans speciaal geroepen
waren om uiting te geven aan
het wantrouwen dat, OP PA
PIER, zo duidelijk scheen te
blijken uit de resoluties van
het ACV, het ACW en de
Landsbond van Christelijke
Mutualiteiten.
Waartoe dient het dan dat
het bestuur van het Algemeen
Christelijk Vakverbond op 8
februari jl. verklaarde «dat het
ACV onomwonden wantrouwig
staat tegenover de bijzondere
machten»? Dat de Landsbond
van Christelijke Mutualiteiten
op 9 februari er op wees «dat
inzake ziekteverzekering de
door de regering gevraagde
volmachten overbodig zijn»?
Dat op 13 februari het
hoofdbestuur van het Alge
meen Christelijk Werkersver-
bond uiting gaf aan «zijn wan
trouwen tegenover de gevraag
de speciale machten» en zich
«akkoord verklaarde om verzet
aan te tekenen tegen elke
nieuwe last die door de sociaal
verzekerden zou dienen gedra
gen te worden»?
Daarom geldt voor ons allen
één ordewoord:
In de fabrieken en on de
burelen moeten de socialis
tische arbeiders en bedienden,
thans op zovele plaatsen sa
men met hun. kristen-demo-
kratische werkmakkers en kol
lega's in een syndikaal een
heidsfront verenigd, de aan
dacht van de leden van het
ACV vestigen op het diepe ver
schil tussen DE RESOLUTIES
die in de pers worden gepu
bliceerd door de bestuursorga
nen van de kristelijke demo-
kratie en DE HOUDING die in
het Parlement wordt aangeno
men door AC V-mandatarissen.
Gij hebf speciale machten
maar ik vertegenwoordig
grote machten...
Gefeliciteerd met uw vol
machten, Vanden Boey-
nants Nu kunt ge doen
wat we maar willen...
