tie kristen vakbondsleiders
lare wijn
GEPENSIONEERDEN: neemt allen deel aan
de PROTESTBETOGINGEN
2 ooi
Zaferdag 15 april 1967
19e jaargang - Nr 15
Kort geheugen
van het A.C.V.
De verkiezingen raken
het politieke plan
De prijzen stijgen maar verder
BROOD 1 FRANK
EN 'T IS LANG NIET ALLES
V)
voor alien
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETERSNIEUWSTRAAT G4
Tel* 25.57-.95 (4 lijnen) Postohcckrekening 567.33 «Het
I.ieht» - voor de aüonnenientsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
I er. uitgever DEKEYEN R., Koningstraat, Menen.
DE BETEKENIS ffaïn.e?r sch?"ke»
VAN DE SOCIALE ki
VERKIEZINGEN
leiders van het kris-
telijk vakverbond zijn
W in het vooruitzicht van
de syndikale verkiezin
gen ongerust gewor
den. Huil vertrouwenslieden in
de Kamer en Senaat hebben
het beruchte wetsontwerp 356
gestemd.
Ze hebben de indexatie van
de belastingsschalen gewei
gerd. Dit brengt mee dat de ar
beiders wier lonen worden
aangepast aan de stijging van
ïe index om te beletten dat ze
een vermindering van de
koopkracht zouden ondergaan,
in feite toch benadeeld wor
den omdat ze in een hogere
belastingschaal vallen.
De minister van ekonomi-
sche zaken heeft toegegeven
dat dit 600 miljoen zal opbren
gen, bedrag dat zomaar aan de
werkende bevolking wordt ont
stolen.
Aan de andere kant heeft
men geweigerd diegenen die
een jaarlijks inKviuru uetrBFïï
van meer dan vier miljoen
zwaarder te belasten. Men
heeft aldus een cadeau gedaan
aan enkele tientallen families.
Van de aan de regering toege
kende volmachten vreest nie
mand veel goeds in arbeiders
middens. Doch de kristen-de-
mokraten hebben hieraan dap
per hun medewerking verleend
en dragen dus een enorme ver
antwoordelijkheid als men
binnenkort aan de sociale af
braak zal beginnen.
Het ACV verwijt het Alge
meen Belgisch Vakverbond,
dat al deze feiten aanklaagt,
aan politiek te doen en tesa-
men met de BSP het spel van
de oppositie te spelen.
Het ACV betoogt dat syndi-
kalisme en partijpolitiek twee
verschillende zaken zijn. Het
komt ons wel voor dat men het
geheugen van de kristelijke
syndikalisten wel af en toe
eens moet opfrissen.
Hebben de kristelijke organi
saties op 14 mei 1965 kort
voor de verkiezingen zich in
geen gezamenlijk manifest tot
het kiezerskorns gericht ten
gunste van de CVP?
De kristelijke arbeiders kun
nen deze oproep terugvinden
in «De Volksmacht» van 22 mei
1965-
In datzelfde nummer kan
men lezen dat de Raad van het
ACV op 18 mei 65 besloot zijn
leden aan te zetten hun stem
uit te brengen op de CVP-lijs-
ten omdat de politieke en syn
dikale aktie elkaar ontmoeten.
«Het syndikaat kan dus de
politieke aktie niet missen om
wille van de noodzakelijke ver
bondenheid en de onontwijk
bare ontmoetingspunten, wel
ke volgen uit beider respektie-
ve taak». Zo luidt de verkla
ring.
In «De Volksmacht» van 8
mei 65 werd op de eerste pa
gina over vier kolommen ge-
blokletterd Het CVP-pro-
gramma is een vaste verbin
tenis» en in het nummer van
15 mei 1965 «Met de CVP naar
een hoger pensioen».
Als thans dezelfde heren be
weren aan geen politiek te
doen dan hebben ze minstens
gezondigd tegen het achtste
gebod en dan kan hierop ge
antwoord worden dat de arbei
ders zich aan deze vorm van
laten
misleiding
vangen.
De syndikale verkiezingen
reiken inderdaad veel verder
dan het gebied van de onder
nemingen.
In de kringen van het Ver
bond van Belgische Nijverheid
ziet men met belangstelling
de uitslag tegemoet.
De houding van de patroons
zal dus klaarblijkelijk worden
bepaald naargelang de verkie
zingen uitwijzen of de arbei
ders zich schikken naar hun
lot, of zich verzetten tegen el
ke politiek van sociale achter
uitgang.
De regering zit eveneens op
vinkenslag met de volmach
ten» in haar hand. Indien het
ABVV versterkt uit deze ver
kiezingen komt zullen Van den
Boeynants en Co wel aarzelen
om hun plannen door te zet
ten.
Komt integendeel het ACV
versterkt uit de bres, dan zou
den deze heren daaruit kun
nen besluiten dat de tegen
stand wel niet erger zal zijn
dan deze van de kristen-demo-
kraten in het parlement, wat
zou neerkomen op een alge
meen sein van inkrimpingen in
de sociale seklor.
Wij staan dus voor een toe
stand waarin de kristelijke ar
beiders er best zouden aan
doen voor het ABVV te stem-
nen. <P D B.)
die In olie gewesten von het land zullen gehouden worden op
ZATERDAG 15 APRIL 1M7
Tegen de grendelpolitiek op de pensioenen
Tegen de vermindering vet de koopkracht
Tegen de sociale afbrc lüti de C.Y.P.-P.V.V.-regering
Van half april tot half mei
zullen dus de syndikale ver
kiezingen gehouden worden.
De grote vakbonden hebben
hun kandidatenlijsten klaar.
De zogenaamde liberale vak
bond doet mee waar hij maar
een kandidaat vinden kan.
Het is duidelijk dat de drie
strekkingen in ons land: de
socialistische, de christen-de-
mokratische, de liberale, aan
de verkiezingen veel belang
hechten. Het is ook klaar dat
deze verkiezingen een meer
dan gewone «test> zullen zijn
voor wat in de fabrieken ge
dacht wordt over de politiek
van de huidige regering.
De leiders van de christen
vakbonden zijn het daarover
niet eens. Zij oordelen dat er
geen reden toe bestaat aan
deze syndikale verkiezingen
énige politieke kleur te geven-
Want, zeggen de christen-syn-
dikaïisten, door zó te hande
len kunnen de socialistische
vakbonden de samenwerking
in gevaar brengen die al meer
dere jaren tussen de twee
grote viilairgani^itiggJjgj^^
T
Aan deze samenwerking
hechten ongetwijfeld de socia
listische syndikalisten veel be
lang. En niet alleen de syndi
kalisten, ook de leiders van de
socialistische partij en al de
socialisten vinden deze «sa
menwerking» belangrijk.
Men moet nu evenwel niets
overdrijven en de aard van ds
zaken niet verkeerd voorstel
len. Samenwerking is een dui
delijk begrip. Het betekent
niet dat de beide vakorganisa
ties voortaan één enkele ver
eniging uitmaken. Dat er twee
grote vakorganisaties bestaan
tegenover EEN ENKELE pa
troonsorganisatie hebben niet
de socialistische syndikalisten
maar wel de christenen ge
wild. Dat is een oude geschie
denis, maar men weet nog
zeer goed dat het opzet niet
was de arbeiders op de meest
doeltreffende wijze te dienen.
De christen vakbonden ver
schillen zeer van de socialis
tische. Het meest door de doel
einden die ze nastreven
Bovendien is het ook waar
dat samenwerking, althans
echte samenwerking, niet in
één richting kan verlopen. Wij
hebben dat hier nog geschre
ven: «Het is een niet te loo
chenen dubbelzinnigheid die
iedereen aanvoelt als de chris
ten vakbonden in een land
willen eisen stellen, samen
met het A.B.V.V. en als tege
lijk, te Brussel, in het Parle
ment en in de regering, de
christen-demokraten een poli
tiek steunen en voeren waar
omtrent de christen vakbewe
ging voortdurend het meeste
voorbehoud maakt, om het
zacht uit te drukken
De christen vakbondsleiders
kunnen wel zeggen dat zij niet
politiek gebonden zijn. Het is
een bevestiging die wij als een
werkhypotese willen aanvaar
den. Het zou betekenen dat de
christen vakbonden geen de
minste invloed hebben op de
christen-demokratische minis-
nisters en parlementsleden,
dat zij b.v. elkaar nooit zou
den ontmoeten.
Dat zou dan betekenen dat
er twee soorten van christen-
demokraten zijn; de syndika
listen aan de ene kant, de po
litieke mannen aan de andere
kant. Het zou ook betekenen
dat er twee christen-demokra-
tische opvattingen, twee soor
ten van politiek bestaan: deze
die vertegenwoordigd worden
door de niet politiek gebonden
syndikalisten en deze waarvan
de pariementleden de dragers
zijn, de parlementsleden die
in de C.V.P. zeer dikwijls de
kop in de schoot leggen om
de eenheid in de partij te be
waren.
Zelfs in die veronderstelling
is het christen vakverbond
niet vrij van verantwoorde
lijkheid. Want dan is het feit
van niet politiek gebonden te
zijn geen excuus om in een
dubbelzinnige toestand te wil
len staan: met de socialisten
in de fabrieken, met de C.V.P.
achter de regering. Als de
werkhypotese van de niet-ge-
bonden christen vakbonden
juist is, dan kan de christen
vakbeweging meer doen tegen
de huidige regering dan zij
doet, want dan heeft zij geen
geldige redenen om deze rege
ring te sparen.
Dat zijn allemaal redenen
waarom de syndikale verkie
zingen niet los te denken zijn
van de algemene politiek die
de regering voert.
En daarom zijn de komende
syndikale verkiezingen een ze
kere test.
Wij weten het wel: tal van
afleidingsmaneuvers zijn mo
gelijk. En men zal niet nala
ten ze uit te voeren.
Het behoort aan de arbei
ders te beseffen waarom het
gaat en, zoals ze dat gewoon
zijn. zich niet te laten beet
nemen.
Komaan, Mr. Van Offelen, dienst vraagt wederdienst, wij
brachten u in 't zadel, zorg gij nu maar voor onze zaken.
Het indexcijfer van de maand maart steeg met twee derden
van een punt. Het is een grote sprong Niet de eerste sedert
het ogenblik dat dexe regering aan het bewind is
Nochtans, met de P.V.V. zou het allemaal anders gaan
Prijsstijgingen waren uit den boze en zij zouden er me»
gedaan maken.
Dat zegden zij gedurende meerdere maanden, voor de ver
kiezingen.
Nu hoort men dat niet meer De P.V.V. is nu in de regering.
De minister van Economische Zaken is een P.V.V. er die be
weerde het middel te kennen om de stijging van de prijzen
tegen te gaan.
Er is een groot verschil, tussen wat hij beweerde te willen
doen en wat hij nu doettussen wat hij verzekerde te zullen
bereiken en wat hij het laatste jaar bereikte.
De prijzen stijgen maar lustig door.
Met ingang op 1 mei verhoogt de prijs van het brood and»,
maal - maar NIET met 50 centiem zoals was gezegd MAAS
MET 1 FRANK.
