BRUSSEL,
EEN NATIONAAL
PROBLEEM
Allen in de rangen
op 1 mei
it - i «s* I
wmmm
na 15 april
1 mei, feestdag van de arbeid,
1 MEI BETOGINGEN
ïle laatste dagen
voor eezi massale deelname
zijn aangeheóhen
1 mmiir-« wc
Itkt m ik recht miyed de minkkn i ar
de uitent goed geslaagde protesidag
van de ouderdomsgepensioneerden tegen
de sociale afbraak van de regering,
staan de jongeren paraat om op
naast de ouderen in massa op te stappen in onze
li mK»
19e jaargang - Nr. 16
Zaterdag 22 april 1967
De taak
van de hoofdstad
De vrijheid
van het gezinshoofd
(Vervolg laatste blz.)
:Zm i 11BËI
O -
m
Z cd
voor i allen
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE ST.-FIETERSNIEUWSTRAAT 64
GENT Tel. 25.51.95 (4 lijnen) Postcheckrekeulng 567.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever DEKEYEN R., Koningstraat, Menen.
Bravo voor de Jong-Socia-
listen die zo vlug en kordaat
hebben gereageerd op de hou
ding van de Brusselse B.S.P.-
federatie
Dit komt wellicht door het
feit dat de pas verkozen voor
zitter var, de Jong-Socialisten
Charly Verschaeren, een Vla
ming is die in de agglomera
tie Brussel woont en die van
een vijftal B.S.P.-af delingen
rond de hoofdstad reeds lid is
geweest en die telkens onder
vonden heeft hoe het ver
fransingsapparaat ook in de
partij werkzaam is.
Hij verklaarde ons daarom
trent het volgende
«Om in de partij te worden
aanhoord moet men Frans
spreken; de Vlaming die ak-
tief in de B.S.P. wil militeren
in de afdelingen van en ron
dom de hoofdstad hebben zich
ofwel te laten integreren in
een eenzijdig franstalig milieu
ofwel stelselmatig te worden
miskend of te worden ge
weerd
«Dat een bekwaam, min
zaam en verdraagzaam socia
list als Hendrik Fayat door de
franstalige Brusselaars als fa
natieker wordt versleten en in
eigen partijmiddens bij de
poll naar de achterste gele
deren werd gedreven is hier
van een sprekend bewijs.
«Dit moest toch een sein
zijn geweest voor de Vlaamse
socialisten om dc ogen te ope
nen en zich te verweren tegen
deze politiek?
«De Vlaamse Jong-Socialis
ten zijn van oordeel dat met
het ontslag van Frans Gel
ders, die men toch ook moei
lijk als een flamingant kan
bestempelen, de maat .vol is.
Frans Gelders heeft verklaard
niet langer meer te willen
zwijgen. Hij heeft overschot
van gelijk.
De maat is vol Men kan
zich moeilijk van de pijnlijke
indruk ontdoen dat Brusselse
socialisten om elektorale re
denen de liberalen en F.D.F.-
ers achternahollen. Guy Cu-
dcll laat geen gelegenheid
verloren gaan om te verklaren
dat hij bii het stemmen van
de taalwetten zich vergist
(heeft en dit eerst NA DE
VERKIEZINGEN van mei 1965
heeft ingezien.
Wat willen de francophone
Brusselse socialisten? Ze be
togen dat de inwoners van de
hoofdstad over hun eigen za
ken te beslissen hebben.
Dat betekent eenvoudig dat
de franstalige meerderheid
ongestoord kan verder gaan
uit naam van liet getal
de vlaamstalige minderheid te
negeren.
Zou het nochtans niet billij
ker zijn geweest dat Brussel
het ontmoetingspunt zou wor
den waar Vlamingen en Wa
len op paritaire basis en in
een geest van gelijkberechting
mekaar zouden verstaan?
«Brussel», zo luidt het in
de resolutie van de Jong-
Socialisten, «moet het
bindmiddel zijn tussen de
Vlamingen en Walen en
dientengevolge moet aan
het probleem van de
hoofdstad een nationale
oplossing gegeven wor
den.»
Indien Brussel deze taak
niet wenst te vervullen, dan
dienen de Vlamingen zich uit
te spreken of ze nog langer
een oofdstad willen, waar ze
als tweederangsburgers wor
den behandeld, waar hun taal
misprijzen wekt en waar dc
overheid al het mogelijke doet
om aan Vlaamse kinderen het
onderwijs te onthouden in dc
taal waarop ze recht hebben.
De francophone socialisten
uit de hoofdstad willen de
taalwetgeving veranderen. «De
vrijheid van het gezinshoofd»
dient volledig te worden ge
vrijwaard.
Eigenaardig, dat men in de
francophone kringen altijd
over de rechten van het ge
zinshoofd spreekt en nooit
over de rechten van het kind!
Is het niet logisch dat de
vrijheid van de huisvader
wordt beperkt in de mate dat
ze het welzijn van het kind
zon schaden?
Heeft uit naam van de
vrijheid de vader over het
leven van een kind te be
schikken?
Kan men een vader goed
keuren die uit naam van
de vrijheid zijn kinderen
aan een eenzijdig voedingsre
gime zou onderwerpen? In de
keuze van het voedsel dienen
de ouders zich te laten leiden
door een begrip dat hoger
staat dan dit van hun indivi
duele vrijheid. De gezondheid
en het welzijn van het kind
primeert.
Ook voor het geestelijk
voedsel geldt dezelfde regel.
Het kind wordt het best on
derwezen in de taal die het
begrijpt.
In Wallonië gaat men zelfs
zover te beweren dat het aan
leren van een «tweede taal»
schadelijk zou zijn Men wil
de franstalige kinderen be
schermen tegen de gevaren
van het bilinguisme.
Welnu, waarom wil men dan
dat de Vlaamse kinderen in
Brussel in een andere taal
dan de hunne worden onder
wezen?
23 APRIL
ANTI-ATOOMMARS
