J
Z mei 2967
DE ARBEID
WORDT
NOG STEEDS
MISKEND!
CM
19e jaargang - Nr 17
Zaterdag 29 april 1967
U)
Z at
oori alien
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETERSNIEUWSTRAAT 64
GENT Tel. 25.57.95 (4 lijnen) Postcheckrekeninj; 567.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever DEEEYEN E., Koningstraat, Menen.
Door de geschiedenis van de mensheid loopt een lijn van
onrecht.
Reeds van in de vroegste samenlevingen werd de ene mens
door de andere uitgebuit.
De slaven waren in de oudheid van geen tel, de lijfeigenen
behoorden tijdens het leenroerig stelsel aan de heer, en zelfs
in de latere middeleeuwen toen men in de gilden naar een
evenwicht streefde waarin elkeen zijn plaats vond, bleek alras
dat de gezellen benadeeld werden door de meesters, om dan
nog niet te spreken over het feit dat een grote schare edel
lieden rijkelijk leefden van de opbrengst der anderen.
Men beweerde dat de samenleving aldus was opgevat door de
goddelijke voorzienigheid, wat evenwel de Engelse priester John
Ball niet belette de vraag te stellen
Toen Adam spitte en Eva spon, waar was toen de edelman?
De man werd echter geëxcommuniceerd en opgehangen, doch
na hem hebben velen opnieuw de vraag gesteld, want de mens
is ondanks alles toch een denkend wezen.
Tijdens de opkomst van het industriële tijdperk werden op
nieuw de arbeiders op onterende wijze uitgebuit. Deze keer
gebeurde het uit naam van de vrijheid, de vrije ondernemings
geest, de vrije concurrentie, de vrije wet van vraag en aanbod.
Nooit tevoren werd het zo brutaal gezegd als door de sociologen
en wetenschapsmensen zoals David Ricardo, Thomas Malthus,
Jeremy Bentham, Charles Darwin en Herbert Spencer Het
leven was een bestendig gevecht, waarin zoals in de jungle de
sterksten het pleit zouden winnen. Het egoïsme was eigen aan
de mens en als elkeen voor zichzelf zorgde zou alles goed
gaan. Elkeen moest vrij kunnen kiezen al dan niet te werken
voor een bepaald loon, het economisch leven moest volledig
vrij zijn.
Op basis van dit klassiek liberalisme hebben we vunzige indus
triesteden zien ontstaan met een lompenproletariaat, dat in
armoe leefde en stierf.
Tegen deze genadeloze uitbuiting heeft het Socialisme terecht
gereageerd en het heeft aldus het aanschijn van de wereld
veranderd.
Als we dat alles zo vluchtig overlopen dan zou men de beden
king kunnen opperen wat is dit gelukkig voorbij
De arbeiders leven nu veel beter, ze eten beter dan destijds
Maria Antoinette, ze kijken 's avonds naar de televisie en
hebben drie weken jaarlijks verlof...
Hebben we geen redenen om tevreden te zijn
De materiële voorwaarden waarin de arbeiders thans leven
zijn inderdaad veel verbeterd.
Doch hoe staat het met de zedelijke eisen, d: de Socialistische
Beweging van meetaf heeft gesteld
Is de lijn van onrecht waarvan we hoger spraken afgebroken
Neen
Nog steeds wordt in deze maatschappij de factor arbeid mis
kend en beschouwd als koopwaar, die men aanwendt als hij
winst oplevert of men afwijst wanneer dit niet het geval is.
De arbeiders hebben geen zekerheid nopens hun lot. Ze weten
niet wat er zal gebeuren als er een economische inzinking
komt.
Ze weten niet wat er zal gebeuren als de vol-automatische
machines de arbeidskrachten overbodig maken.
Ze hebben ook geen arbeidsvreugde omdat ze zoals Friedeman
zei, werk uitvoeren in brokjes, waarvan ze het resultaat niet
zien. Ze werken voor onbekende opdrachtgevers, naamloze
vennootschappen, die nog steeds de winsten opstrijken. De
arbeiders voelen zich nog steeds benadeeld.
Ze hebben geen medezeggenschap. Hun mening wordt nooit
gevraagd en ze mogen zelden een initiatief nemen.
Neen, we leven in nog geen samenleving waar de arbeider ook
als mens wordt erkend en gewaardeerd.
Er valt nog veel te doen op dat gebied.
En vooral op Eerste Mei. het Feest van de Arbeid, mogen
dit niet vergeten.
P. D. 8»
