INTERNATIONALE
POLITIEK
ifllSL
mm
CM
Z cd
Zaterdag 13 mei 1967
19e jaargang - Nr. 19
W aarom 1 mei en
Rerum Novarum
Onze tegenstrevers
kennen het socialisme
slecht
Nu ja, er worden af en toe tientallen Vietname-
zen bij vergissing doodgebombardeerd, maar
dat weegt toch niet op tegen die duizendtallen
die we zonder vergissing likwideren...
De Algemene Raad van de B.S.P. veroordeelt
elke vorm van oorlogsgeweld9 verzet zich tegen
associatie met Franco-Span je, eist sankties
tegen diktatoriale staatsgreep in Griekenland
GRIEKENLAND
Waarschijnlijk moeten we ons gelukkig achten
dat we tot de vrije wereld behoren,,.
VIETNAM
CHINA
ONTWAPENING
(Zie vervolg laatste blz.)
voor j alien
De inzet van
de socialistische
strijd
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETERSNIEUWSTRAAT 64
GENT Tel. 25.57.95 (4 lijnen) Postcheckrekening 567.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever DEKEYEN R., Koningstraat, Menen.
i r EU gelegenheid van de
1 Rerum - Novarumvieriing
heeft een kristen-demo-
kratiseh minister voor
de radio een toespraak gehou
den.
Hij stelde de vraag waarom
de arbeiders in ons land nog
altijd afzonderlijk opstappen
om de arbeid te vieren.
De minister meende dat een
onderscheid dient gemaakt
tussen de Rerum-Novarum-
manifestaties en de arbeiders-
optochten «van de gebalde
vuist, van haat en klassen
strijd».
De minister bedoelde hier
mee kennelijk de optochten
van Eerste Mei.
Als men zulke taal hoort,
zou men warempel menen dat
er geen Tohannes XXIII is ge
weest of geen encycliek «Po
pulorum progressio» van Pau-
lus VI
Zulke woorden zou men nog
kunnen aanvaarden vanwege
de een of andere te ijverige
A.C.V.-militant in het vuur
van een redevoering rond de
s.vndikale verkiezingen, maar
van een kristen-demokratiscli
minister hadden we meer om
zichtigheid verwacht.
Hoe gemakkelijk zou het ons
niet vallen in dezelfde vorm
van overdrijving te vallen en
de manifestaties van de kris-
telijke arbeiders te bestempe
len als deze van «de slappe
houding van de kristelijke ar
beidersbeweging ten overstaan
van de zeer gevaarlijke poli
tiek van de huidige regering».
De gebalde vuist waar
voor de minister is geschrok
ken is immers deze van de
vastberadenheid tegenover de
machten die de arbeiders nog
steeds bedreigen. De oprechte
kristen-demokraten weten dat
diezelfde hand niet deze is van
diegenen die de dialoog afwij
zen. Die hand wordt uitgesto
ken naar allen die de belan
gen der werknemers beharti
gen.
De socialistische arbeiders
beweging is geen beweging
van haat, maar een beweging
waarin men niet vergeet dat
er nog steeds uitbuiters en
uitgebuitenen zijn. We weten
dat in de wereld van de ar
beid nog onrecht bestaat.
Vandaar ons verzet.
De kristen - demokratische
minister begaat dezelfde fout
als het liberale blad «La Der-
nière Heure» dat veronder
stelt dat onze beweging alleen
zou gericht zijn op materiële
welstand.
«In het tijdperk waar de
T.Y. in de living, de koelkast
in de keuken en de auto in de
garage staat» - schreef dat
blad «heeft het socialisme
geen reden meer van bestaan.»
En van de op Eerste Mei be
togende arbeiders stelde het
de smalende vraag
«Ze hebben hun zuigdotje
en hun rammelaar, waarom
roepen ze nog?»
Waarom we nog roepen,
schijnt deze heren niet duide
lijk te zijn of liever dat wil'i n
ze niet weten en precies daar
om zal de kristen-demokrati
sche minister ons gevoelens
van haat toeschrijven en de
P.V.V.-krant ons afschilderen
als ontevreden kinderen.
Hoe slecht kennen ze de
ideeën, die aan de basis liggen
van het socialisme of wat
moeten ze van kwade trouw
zijn!
De arbeiders hebben, ook in
de zogezegde welvaartstaat, die
het neo-kapitalisme ons voor
houdt, nog alle redenen om de
eisende partij te zijn.
Waarom?
Omdat de macht nog steeds
berust bij diegenen die het
produktieapparaat in handen
hebben. Enkele tientallen fa
milies kunnen beslissen over
het welzijn van de duizenden
arbeiders, wier aandeel nog
steeds wordt miskend, en wier
kinderen nog steeds geen ge
lijke kansen hebben bij het
vertrek. Er is geen demokratie
waar macht, aanzien, status
en levenskansen afhangen van
het bezit.
Het socialisme heeft niet het
verwerven van materiële voor
delen tot doel.
Ons doel reikt wel verder
het wil een omverwerping van
een waardeschaal die aan het
geld de voorrang geeft, daar
waar in eerste aanleg de mens.
en hij alleen, zou mogen tel
len. P.D.B.
De algemene raad van de B.S.P.
kwam zaterdag, 7 mei, bijeen om
een bespreking te houden over
de resolutie van de te volgen bui
tenlandse politiek. Men weet dat
een eerste maal een Algemene
Raad over deze kwestie bijeen
kwam op zaterdag 22 april jl.
Hieronder de eenparig aangeno
men resoluties.
De Algemene Raad,
Ontroerd door het lijden dat de
oorlog in Vietnam aan de bevol
king van dat land oplegt,
Verontrust door de onophoude
lijke uitbreiding van die oorlog en
de bedreiging die ze op de we
reldvrede doet wegen,
Rekening houdend met de reso
lutie van de Socialistische Inter
nationale van 8 mei 1966 over
Vietnam en het programma voor
gelegd door de sekretaris-generaal
van de UNO op 30 december 1966.
Vraagt:
1. De onmiddellijke stopzetting
van de bombardementen op
Noord-Vietnam als eerste etappe
naar een veralgemeend staakt-
het-vuren.
2. De vermindering van alle mili
taire aktiviteiten door alle strijd
krachten die bij de vijandelijk
heden betrokken zijn.
3. De bereidheid dringende be
sprekingen aan te vangen met de
genen, die werkelijk aan het ge
vecht deelnemen.
Is van oordeel dat een vredelie
vende oplossing moet gericht zijn
op een neutralisering van Viet
nam, of zelfs van Zuid-Oost-Azië.
Betuigt zijn solidariteit met
steeds talrijker sektoren van de
demokratische wereldopinie die
zich uitspreken tegen de oorlog
in Vietnam.
Vestigt de aandacht van de open
bare mening op de grootscheepse
inspanning die nodig zal zijn voor
de ekonomische en sociale weder
opbouw van een land, dat door de
oorlog grondig werd verwoest en
wenst dat na de beëindiging van
de vijandelijkheden de uitvoering
van dat programma aan de UNO
zou worden toevertrouwd.
De Algemene Raad,
Brengt in herinnering dat de er
kenning van de Chinese Volks
republiek en haar toelating tot de
UNO, sedert lange jaren op het
partijprogramma voorkomen.
Betreurt de vertraging bij de
verwezenlijking van die doelstel
lingen,
Vraagt bijgevolg dat de Partij
alles in het werk zou stellen om
de uitvoering van haar vroegere
beslissingen te bekomen.
De Algemene Raad,
1. Bevestigt opnieuw zijn gehecht
heid aan de vrede door de verwe
zenlijking van een algemene, ge
lijktijdige en gekontroleerde ont
wapening.
Meent evenwel dat bilaterale of
regionale ontwapeningsoperaties
met sukses en als voorbeeld in de
wereld doorgevoerd zouden kun
nen worden.
Onderschrijft de resolutie over de
ontwapening, op 8 mei 1966, door
het kongres van de Socialistische
Internationale te Stockholm aan
genomen.
Dringt er met nadruk op aan
dat de internationale socialis
tische aktie de verwezenlijking
van de doeleinden, die in deze re
soluties zijn omschreven krach
tig zou nastreven.
2. Na onderzoek van de belang
rijkste vraagstukken in verband
met het ontwerp-verdrag over de
niet-vermenigvuldiging van de
kernwapens.
Spreekt zich uit voor de onder
tekening van een dergelijk ver
drag dat het gevaar van een we-
reldkonflikt aanzienlijk zou ver
minderen.
Vraagt nochtans dat wijzigingen
zouden worden aangebracht in
het thans gekende ontwerp, ten
einde:
a) van de kernmogendheden te
verkrijgen dat zij zich bij de on
dertekening van het verdrag zou
den verbinden de weg van de nu-
kleaire ontwapening op te gaan;
b) bepalingen te vinden waardoor
de in het verdrag voorziene kon-
trole verenigbaar is met de wer
king van Euratom, die reeds be
staat en interessante resultaten
heeft opgeleverd;
