De Belgische militaire
aanwezigheid in Duitsland
heeft geen zin meer!
De liberale regenscherm
blijkt wel van zeer
slechte kwaliteit te zijn
AL LOOPT DE LEUGEN
EN HET BEDROG NOG ZO SNEL
O
19e jaargang - Nr. 20
Zaterdag 20 mei 1967
België is zieli
Eerste noodzaak
een zuiver klimaat
MINISTERS DE PAEPE EN SERVAIS
BELOVEN WAT MEER PENSIOEN...
MITS VERHOGING DER BIJDRAGE
...of dacht ge dat liet van ons ging komen
IA
Z ca
voor
ca
allen
MOEDIGE
OPLOSSINGEN
t I' leven in ons land
m de jongste jaren in
een sfeer van onbe
hagen. Er is onbe
hagen in Wallonië, dat eko-
nomisch en demografisch in
achteruitgang is en het uni
taire België verwijt hiervan
de schuld te dragen.
Er is onbehagen in het
Vlaamse landsgedeelte, dat,
nog niet voldoende geïndus
trialiseerd, met een zekere
wrevel vaststelt hoe stelsel
matig er wordt gehekeld als
een fabriek wordt ingeplant
in een Vlaamse streek, waar
nochtans voldoende arbeids
krachten aanwezig zijn.
De Vlamingen voelen bo
vendien nog dat in het België
van vandaag hun taal nog
steeds miskend wordt en men
allerlei verkapte pogingen
aanwendt tot verfransing.
Er is ten slotte onbehagen
in Brussel, dat niet bekwaam
is zijn taak van verzoenend
element tussen Walen en Vla
mingen te spelen en zich als
eigen gemeenschap wil doen
gelden zonder enig inzicht
van zijn rol als hoofdstad.
Het onbehagen spruit dus
niet louter voort uit taai-
twisten. Er liggen ook socia
le. ekonomische en zelfs po
litieke oorzaken aan de basis
ervan.
Eén feit is duidelijk: de on
derlinge tegenstellingen heb
ben de drie traditionele par
tijen innerlijk verscheurd en
hebben splinterpartijen doen
ontstaan, die als splijtzwam
men verder woekeren door het
op de spits drijven van het
onbehagen.
Daarbij dient nog het on
begrip gevoegd dat kwistig
wordt gezaaid door een zeke
re pers die van een schijn
heilig Belgisch patrottisme
overvloeit. We bedoelen hier
bladen zoals «La Libre Bel-
gique» en «Le Soir».
Als België ooit ten gronde
gaat dan mag vooral dit laat
ste blad er prat op gaan de
doodgravers te hebben gele
verd.
Wie regelmatig de penne-
vruchten leest van de heren
Ch. Moureaux, Mr. Gregoire
en M. Thiry-de-l'Academie,
weet dat deze heren nog den
ken in termen van «la Bel-
gique sera francophone ou ne
sera pas...»
Ilij die verklaart dat België
ziek is, stampt in feite een
open deur in.
Gaat het land aan deze
malaise, die al zoveel schade
heeft aangericht, ten onder
Niemand zal het met zeker
heid voorspellen.
Wel weet elkeen dat het zo
niet verder kan gaan. Er
moet een einde worden ge
steld aan deze innerlijke ver
deeldheid. Er moeten oplos
singen worden gevonden, en
laat ons zeggen, moedige op
lossingen.
Deze zijn enkel te vinden
in de richting van een verre
gaande decentralisatie, waar
van de grenzen duidelijk door
Walen en Vlamingen worden
afgebakend.
Deze decentralisatie moet
aan beide landsgedeelten een
zo groot mogelijke autonomie
geven en tegelijkertijd zo wei.
nig mogelijk aan separatisme
inhouden.
Zulke formule moet kunnen
gevonden worden als Vlamin
gen en Walen bereid zijn rond
de tafel te gaan zitten en
nieuwe staatsstrukturen in
vaste vormen te gieten.
Terzelfdertijd zullen beide
gemeenschappen een passend
statuut voor Brussel moeten
vinden op basis van gelijk
berechtiging. Brussel moet
het gemeenschappelijk gebied
worden waar beide gemeen
schappen mekaar ontmoeten.
Thans is de toestand zo dat
18 burgemeesters mekaar in
Brussels-gezindheid willen
overtroeven en de toestand in
de agglomeratie enkel bena
deren vanuit een elektorale
optiek die wordt bepaald door
het politieke onbegrip dat de
Brusselse middenstanders en
bovenlaag kenmerkt.
Indien men van een zo
groot mogelijke decentralisa
tie spreekt op eltonomiseh ge
bied, zouden sommige ekono-
misten ons voor de voeten
werpen dat de ekonomische
gebieden niet gelijklopend
zijn met de taalgrens.
Het kan waar zijn dat de
Borinage dichter aanleunt bij
Gent dan bij Luik. Het kan
waar zijn dat «Ia route de la
Wallonië» ekonomiscli gezien
minder interessant is dan
goede verbindingen met de
REDAKT1E EN ADMINISTRATIE ST-PIETERSMEGYVSTRAAT 61
GENT Tel. 25.57.95 (4 lijnen) Posteheckrekeiiing 567.33 «Het
Licht» Voor tie abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever DEKEYEN It., Koningstraat, Menen.
In het Duitsland van heden dat
nu opnieuw beschikt over metho
disch uitgeruste en goed opgeleide
legereenheden, heeft een Belgi
sche militaire aanwezigeid geen
meer
In het kader van het verdedi
gingssysteem van de Nato, waar
in Duitsland met Amerikaanse
medewerking een vooraanstaande
rol speelt, heeft de opleiding van
onze militairen op Duits grond
gebied geen enkele politieke, mo
rele of militaire betekenis meer.
De Engelse Labour-regering
drukt met ale macht op alle mi
litaire uitgaven, ook op deze van
de Duitse bezetting.
Amerika heeft het voornemen
meer dan 50.000 soldaten uit West
Duitsland terug te trekken. De
houding van Frankrijk ten over
staan van Duitsland en van de
Nato is nu algemeen bekend.
Waarom moeten wij nu nog
zware uitgaven blijven dragen om
wille van die morele bezetting?
De regering, die zo in moeilijk
heden zit met de ekonomische en
sociale problemen* heeft hier
gelegenheid de sociale lasten heel
wat te verlichten.
De begroting voor 1968 wordt
door de administratie voorbereid.
Plannen vow de herziening van
de Nato-verplichtingen worden
opgesteld. Waarom niet, in af
wachting van de reorganisatie
van het leger, van de verminde
ring van de diensttijdonze jon
ge soldaten naar eigen land oiwr-
brengen. De besparingen zullen
zeker nuttig kunnen aangewend
worden in de sector van het on
derwijs en de sociale zekerheid.
Ons land zal dan een voorbeeld
kunnen stellen, hoe relatief be
perkt ook. ten overstaan van veel
jonge naties die vandaag neg een
te groot deel van hun nationaal
budget aan de bewapening beste
den.
Is het niet onzinnig dat in 1967
jonge onafhankelijke Afrikaanse
staten, oude Franse kolomen op
iedere 100 F 33 F aan het leger
besteden, terwijl de bevolking
roept om onderwijs- en gezond
heidsinstellingen, woningen, we
gen, enz.
Het is ook in ons land dringend
noodzakelijk de militaire udgaven
naar omlaag te drukken en de al
zo bespaarde fondsen aan te wen
den voor sociale doeleinden.
hoofdstad en de haven van
Antwerpen.
We gaan de gegrondheid
van deze stellingen niet be
twisten. Ekonomische beweeg
redenen hebben enkel waarde
als ze aanvaard worden. Doch
wat baat het gelijk te hebben
als men niet bij machte Is
ooit gelijk te krijgen
De moedige oplossingen
waarvan we spraken zullen
in de ogen van elkeen niet
steeds de meest rationele of
ekonomisch beredeneerde op
lossingen zijn, maar wel deze
die de beide gemeenschappen
van elke vorm van frustratie
zullen genezen.
Als in het België van van
daag het niet goed gaat, over
laadt men aan beide kanten
van de taalgrens mekaar met
beschuldigingen.
In het België van morgen
moet dit euvel weggewerkt
zijn.
Daar zuilen Vlamingen of
Walen mekaar niet schuin
moeten bekijken als de zaken
verkeerd lopen. Elkeen zal er
zijn verantwoordelijkheid ne
men en dan zal wellicht de
tijd niet ver af zijn dat ratio
neler overleg opnieuw aan bod
komt en dat eindelijk Walen
en Vlamingen mekaar in be
tere voorwaarden zullen ont
dekken. P.D.B.
Sedert de LIBERALEN in de regering zijn
leven de Beigen minder goed...
is het een slechte tijd voor de Middenstand...
(verkoopcijfer en winstmarges dalen)
stijgt de levensduurte gedurig...
(verkiezingsslogan 1965: „Tegen de levensduurte: Stem PVV")
stijgt het indexcijfer gedurig...
stijgt het werklozenaantal...
verhogen de bestaande belastingen...
worden nieuwe belastingen ingevoerd...
(onder de voorgaande regering, verklaarde de huidige vice-premier
W. Declercq „In de landen met liberale ministers DALEN DE BELAS
TINGEN"!?).
De liberalen bedragen hun kiezers in 1965, want ze wisten dat ze hun ktt»
beloften onmogelijk konden houden.
