DE
VAN
De bedrieglijke
nieuwe stijl
WOORDEN,
DIE ZOALS SIGARETTEN,
IN DURE ROOK OPGAAN
Csi
19e jaargang - Nr 29
Zaterdag 22 juli 1967
ET Aktïekomitee voor de Verenigde Sloten von
I Europa, dat samengesteld is uit vertegenwoor
digers van de voornaamste partijen heeft en
kele weken geleden een gemeenschappelijke verkla
ring afgelegd met betrekking tot de buitenlandse po
litiek.
Voor ons land werd dit dokument onderschreven
door B.S.P.-voorzitter Leo Collard, C.V.P.-voorzitter
Houben, de heer Jeunehomme van de P.V.V. en voor
de vakbonden door L. Major en A. Cool.
Vermeld aktiekomitee werd in 1955 opgericht om
de regeringen en parlementen von de zes landen bij
te staan bij de verwezenlijking van de vereniging van
Europa.
De politieke partijen, die lid zijn, behaalden bij de
laatste verkiezingen, meer dan 60 miljoen stemmen,
d.w.z. tweederden van de kiesgerechtigden van het
Europa der Zes. De vrije en Christelijke vakverenigin
gen, die eveneens lid zijn, tellen meer dan 12 miljoen
leden, hetzij 70 van de georganiseerde werknemers.
Het is opmerkelijk hoe ten overstaan van een aan
tal vraagstukken het mogelijk is in de schoot van dit
Komitee tot een gemeenschappelijke stellingname te
komen, wat erop wijst dat ondanks tegenkanting en
tegenslagen, de europese gedachte groeit. Zulke stel
lingnamen tonen ontegensprekelijk aan dat «het Euro
pa der vaderlanden» waaraan Generaal de Gaulle zich
krampachtig vasthoudt, veroordeeld is de plaats te rui
men voor een Europa, dat niet alleen ekonomisch maar
ook politiek één zal zijn.
De noodzaak van de politieke Integratie
De Gemeenschappelijke Markt is een sukses gewor
den.
Op de tiende verjaardag van de ondertekening van
het Verdrag van Rome hebben velen zich in het eko
nomisch welgelukken van de Gemeenschap kunnen
verheugen. De tolunie is tot stand gekomen en op me
nig gebied veel vlugger dan werd gepland.
Doch velen zullen op de akademische zitting, die
aan deze heuglijke gebeurtenis was gewijd, met spijt
in het hart hebben gedacht aan het feit dat omzeggens
geen vooruitgang werd geboekt op het gebied van de
politieke integratie.
De gemeenschappelijke verklaring legt de vinger op
deze wonde.
Inderdaad, in het Midden-Oosten is een bloedig kon-
flikt uitgebroken en heeft men moeite om de vrede te
herstellen.
Het Verenigd Europa is niet bij machte geweest zijn
stem te laten horen in dit geschil.
En nochtans indien de politieke integratie reeds ver
der ware doorgevoerd hoe heilzaam zou het niet ge
weest zijn zo Europa de rol van bemiddelende derde
had kunnen spelen
In Europa is men van oordeel dat het bestaan van
Israël niet mag bedreigd worden, maar is men even
zeer de mening toegedaan dat alle volkeren van het
Midden-Oosten zich ekonomisch en sociaal moeten
kunnen ontwikkelen wil men in de toekomst alle wrij-
vinaen uitschakelen.
Europa heeft echter gezwegen omdat Frankrijk, door
zich aan de neutrale landen te binden, alle zin voor
werkelijke neutraliteit had laten varen
Nochtans had datzelfde Europa wanneer het er
op aan kwam zijn ekonomische belangen te verdedi-
Talrijke landgenoten
kunnen er misschien moei
lijk aan wennen, maar toch
is hèt zoonze Eerste-Mi-
nister Vanden Boeynants
kan aan de verleiding niet
weerstaan om regelmatig
op het T.V.-scherm te ver
schijnen.
Er gaat werkelijk geen
hoogdag of een andere ge
beurtenis voorbij, of de Bel
gen krijgen van onze pre
mier een les in burgerlijke
opvoeding en in autosug
gestie te horen.
Onze premier is ongetwij
feld een trouwe volgeling
geworden van die Franse
apoteker Coué die, in de
voorbije eeuw, een metode
van genezing door autosug
gestie of zelfovertuiging
heeft uitgedacht. Volgens
Coué is het bijvoorbeeld to
taal onnodig en ongepast
te brullen of te vloeken
wanneer men bij het knut
selen de nagel mist en zich
mét de hamer flink op de
vinger slaat; zelfs al spat
het bloed uit de wonde,
doet men er best aan een
tiental keren met diepe
overtuiging te herhalen
Het doet me deugd, het
doet me deugd» en de pijn
is zo weg...!
Dat is tenminste de me
tode Coué, overgenomen
door Vanden Boeynants die,
op de drempel van de va
kantietij d, voor de zoveel
ste keer in onze huiskamers
is verschonen om ons te
komen overtuigen dat, bui
ten de volmachtswetten en
andere kleinigheden, alles
goed ging in België.
Het valt echter te betwij
felen of onze Eerste-Minis-
ter de «Beste kijkers» met
zijn T.V.-rede heeft kunnen
bekoren.
Men weet dat sprekers
het op twee verschillende
manieren aan boord kun
nen leggen. Sommigen be
zitten de gave, rond enkele
grondgedachten, op magis
trale wijze te improviseren.
Anderen durven het niet
aan en verkiezen een op
voorhand van buiten ge
leerde geschreven tekst voor
te dragen.
Deze twee metoden zijn
beide even goed, op voor
waarde dat men het op na
tuurlijke, spontane wijze
doet. Doch, de h. Vanden
Boeynants, die kennelijk
zijn tekst van buiten leert,
brengt de kijker nooit in
voeling met hetgeen hij te
vertellen heeft.
Vooreerst houdt hij zich
zozeer bezig met zijn hou
ding (dit werd hem trou
wens aangeleerd) dat hij er
alle spontaneïteit bij ver
liest. Bovendien schijnt hij
zich moeizaam toe te leg
gen de aangeleerde tekst
woord voor woord te herha
len. Dikwijls blijft hij even
haperen en doet daarbij zo
onbehendig dat hij precies
lichtjes in paniekstemming
geraakt, telkens hij de
draad van zijn betoog ver
liest.
Kortom, de toehoorders
zijn soms meer bevangen
door de vrees hem door de
UJ
Ck *z
VI
voor allen
RED AK TIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETERSMEUWSTRAAT #4
GENT Tel. 25.57.95 (4 lijnen) Postclieckrekening 567.33 «Het
Licht* Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever DEKEYEN R., Koningstraat, Menen.
STEM
EUROPA
(ZIE VERVOLG BLZ 13))
(ZIE VERVOLG BLZ 1?))
