Het
politiek
De regering op de korrel
genomen door de
Socialistische Kamerfrakfie
1
fsi
a
Ï9e jaargang - Nr 43
Zaterdag 28 oktober 1967
f JtOEN Louis Adolphe Thiers in mei 1871 de Com-
w mune van Parijs bloedig onderdrukte verklaar-
de hij: Het socialisme is dood en het zal nooit
meer opstaan...
Dit is nu bijna honderd jaar geleden en moest deze
Franse staatsman kunnen terugkomen, hij zou tot
zijn grote ontsteltenis moeten vaststellen hoe sterk
en gezond het socialisme is geworden.
De B.S.F. een partij zonder toekomst
Na Thiers hebben vele vijanden van het socialisme
dezelfde vergissing begaan maar al deze mensen hiel
den hun lieve wensen voor werkelijkheid.
Nog steeds gaat er in ons land geen week voorbij
of het katolieke blad «La Libre Belgique» begaat de
zelfde stommiteit. F.r wnrdl bfWPPrf1 V
me ziek is, öoottzteA, ctsxt net aan sclerose njut, at
het verkwijnt, morsdood is, enz.
Dat zegt deze krant nu reeds sedert haar ontstaan
en als men weet dat deze oude tante want zo wordt
ze in persmiddens genoemd reeds meer dan vijftig
jaar geleden het levenslicht zag, kan men zich in
denken welk enorm aantal flaters ze reeds op haar
aktief heeft.
«La Libre Belgique» heeft nog niet langer dan ver
leden week, naar aanleiding van de socialistische in
terpellaties, dezelfde sombere voorspellingen geuit.
«Hoe kan de B.S.P. doen geloven dat ze een partij
van de toekomst is?» vroeg ze met valse meewarig
heid. Nochtans waren de meeste katolieke bladen van
een andere mening en werd grif toegegeven dat de
B.S.P. tijdens het kamerdebat blijk heeft gegeven
van een biezonder grote vitaliteit.
Om slechts cén getuigenis aan te halen: Antoon
Van Haverbeke schreef in «De Nieuwe Gids»:
De voorbije parlementaire week heeft ons het beeld
gegeven van een veeleer positieve B.S.P.-oppositie,
die eendrachtig is opgetreden. De meerderheidspar
tijen lieten een indruk van volslagen afwezigheid...
Is dat niet precies het tegengestelde van wat «La
Libre Belgique» schrijft? Men heeft hoegenaamd niet
de indruk dat de B.S.P. ten dode is opgeschreven of
een partij zonder toekomst is.
Vanaudenliove
naar een twee-partijenstelsel
Zelfs Omer Vanaudenhove, die we nu wel niet als
een politiek genie aanzien, heeft nog voldoende ver
stand om het België van morgen een ander perspek-
tief voor te houden dan datgene waaruit de socialis
ten zouden geweerd zijn.
Integendeel, deze voorzitter die ervan droomt dat
de P.V.V. tot een sterke centrum-partij zou uitgroei
en, ziet de politieke toekomst van ons land op een
andere wijze: Aan de ene kant een socialistische par
tij, die alle travaillistische krachten zou bundelen;
aan de andere kant een konservatieve centrumpartij
die de P.V V. zou zijn... Hij verwijst naar het twee
partijenstelsel, dat het politiek beeld in Engeland be
heerst.
Voor zulk alternatief willen we gaarne opteren,
hoewel we in de onmiddellijke toekomst dergelijke
evolutie nog niet mogelijk achten.
Dat zou immers betekenen dat de sterkste partij
in ons land, de C.V.P., heeft afgedaan.
(Zie vervolg blz. 2)
Niemand vraagt zich ze
ker af welke het doel van
de socialistische interpella
tie was in de Kamer van
Volksvertegenwoordigers.
Duizenden arbeiders en
een groot deel van de ak-
tieve bevolking in Vlaande
ren heeft reeds moeten on
dervinden wat het voor de
arbeidsmarkt betekent over
een onbekwame regering te
beschikken. Enkele jaren
geleden, toen de socialisten
nog deel uitmaakten van
het regeringsbeleid, was er
meer vraag naar arbeiders
dan er aanbiedingen wa
ren. In administratieve ter
men werd het verschijnsel
met het woordje «span
ning» bestempeld. Sedert
het nieuwe C.V.P.-P.V.V.-
bestuur zijn de spanningen
volledig omgeslagen en
merkt men in meerdere be
drijven een erge werkloos
heid op.
In deze krisisperiode, die
met de komende winter er-
en
.SSL.
j&£gg£ kun worden, - h
1959, eveneens een C.V.P.-
liberale regering Maar mo
gen wij vragen in welke ja
ren dit bruto-nationaal-
produkt het meest geklom
men is? Zeker in deze jaren
met een socialistisch minis
terieel beheer n& 1960-'61.
En in welke jaren werd de
openbare schuld het meest
gedrukt? Ongetwijfeld in
dezelfde jaren. En waarom
zaaide de P.V.V. juist in de
ze periode een dergelijke
paniek over de financiële
toestand die toen duizend
keren gezonder was dan
nu
Motie
Hieronder volgt de tekst
van de motie ingediend
door pgt. Victor Larock.
De Kamer, na de inter
pellaties over de algemene
politiek en de door de rege
ring verstrekte antwoorden
te hebben gehoord, vast
stellende
dat de op de gewone
in do eerste plaatsBE
STAANSZEKERHEID. Om
deze reden is het van het
allergrootste belang, dat de
reg.ering wakker geschud
wordt en voor haar verant
woordelijkheid geplaatst.
Wat ons betreft, wij heb
ben een vast programma
uit te stippelen. Wij hoeven
in de eerste plaats te eisen
dat de werklozensteun aan
merkelijk wordt verhoogd.
Want zie de regering be
zit tot heden geen enkel
plan dat kan leiden tot een
ekonomische heropbloei. De
enorme begroting van VDB
werd aangeboden zonder
ekonomisch budget en zon
der ekonomische program
matic.
Waar gaat het naartoe
Op al die verwijten heeft
de heer Vanden Boeynants
in de Kamer geantwoord
«Alles wat gebeurt of ge
beurd is, is onvermijdelijk!»
Een dergelijk nietszeg
gend antwoord zou nooit
door een socialist uitgespro
ken geweest zijn. Wij heb
ben er steeds op gestaan de
toekomst te willen smeden,
waarborgen te eisen voor de
dag van morgen, zekerheid
af te dwingen voor de
welvaart van gans een land.
Op alle verwijten hebben
de ministers van de huidige
ploeg een antwoord trach
ten te geven. Een van de
meest potsierlijke is zeker
een uitvlucht van vice-eer-
ste-minister De Clercq. Wij
weten dat deze regering de
openbare schuld tot een
nooit bereikte hoogte van
520 miljard heeft laten op
lopen. Inplaats van dit fail
liet te erkennen, heeft de
vice-eerste-minister geant
woord dat de toestand van
onze schuld verbeterd is,
want nu... bedraagt zij
slechts 54 t.h. van het bru-
to-nationaal-produkt, tegen
70 t.h. in 1959
een verhoging met 39 mil
jard vertonen
dat de vermeerdering
van de openbare schuld een
totnogtoe ongekend tempo
aangenomen heeft
dat het globaal bedrag
520 miljard overschrijdt en
dat de jaarlijkse last van
de schuld 43 miljard bereikt
voor 1968
dat de overheidsuitga
ven blijven stijgen ondanks
zogezegde saneringen die
werden aangekondigd
dat op ekonomisch ge
bied de prijzen van goede
ren en diensten steeds maar
verhogen
dat de fiskale en para-
fiskale lasten, taksen, retri
buties, verhogingen van ta
rieven sedert het begin van
het jaar in aanzienlijke
mate zijn toegenomen
dat de maatregelen
der stimulering van het be
drijfsleven ontoereikend
blijken en dat duizenden
tenietgegane werkgelegen
heden niet gekompenseerd
worden in de meest getrof
fen gewesten door de op
richting van nieuwe bedrij
ven
dat er tenslotte geen
sociale programmatie be
staat die zou toelaten op
doeltreffende wijze gebruik
lang van de loon- en wed-
detrekkende arbeiders en
van de zelfstandigen.
Overwegende dat de rege
ring haar politiek op die
verschillende gebieden dient
te herzien gaat over tot de
dagorde.
OMLAkG!
BLUFT*
7
- Wellicht zal Van den Boeynants de werk
loosheid te keer gaan door omschakeling
op montage van Jet-vliegtuigen...
Ui
i/i
allen
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE ST.-PIETEKSNIEL'WSTRAAT 64
GENT TeL 25.57.95 (4 lijnen) Postcheckrekenlng 567.33 «Het
Llcht> Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever DEKEYEN R., Koningstraat, Menen.
h i ~f
I i i O.
z
