Herdenking van
de Wapenstilstand
11 november 1967
ENLIST NOW!
FAKKELLOOP
Het is lang geledenmaar de les
mag niet vergeten tvorden
ca
19e Jaargang - Nr 45
Zaterdag 11 november 1967
£R haperen twee dingen
ernstig in ons land
1. Het ontbreekt ons
eigen kapitaal, aan
durf en initiatief.
2. Er schort heel wat aan
de politiek van de regering,
die vooral in de persoon van
de minister van Ekonomi-
sche Zaken al te sterk li
beraal gekleurd blijft. Het
ekonomisch beleid van de
regering geeft te veel toe
aan de kant vanwaar de
grootste druk komt zonder
klaar overzicht van de no
den der verschillende ge
westen en hun onderling
verband.
Bovenstaande vaststellingen
komen niet van ons. Ze zijn
van de hand van de h. Van
Cauwelaert, editorialist van
het katolieke dagblad «Het
Volk» die deze beschouwin
gen gaf naar aanleiding van
het jongste A.C.V.-kongres.
Als we ze voor onze reke
ning nemen, zal men ons
dus bezwaarlijk kunnen be
schuldigen het ekonomisch
en regeringsbeleid te kriti-
keren omdat de socialisten
niet in de regering zitten...
Trouwens, op het A.C.V.-
kongres zijn hardere woor
den gevallen aan het adres
van de huidige bewinds-
ploeg.
Het falend kapitalisme
De vaststellingen van Van
Cauwelaert zijn pertinent
en verdienen wel enige
overweging omdat ze het
uitgangspunt vormen voor
nieuwe problemen.
Als het de Belgische ka
pitalisten aan durf en ini-
tiatief ontbreekt, wat dient
er dan gedaan om daaraan
verandering te brengen?
Moet men oogluikend toe
zien hoe bedrijven stagne
ren en hun deuren sluiten?
Moet men zich beperken
hier en daar wat sporadisch
hulp te bieden of maatrege
len te nemen die niet meer
of minder dan een pleister
op een houten been zijn?
Of dient er een reële
en planmatige ekonomische
politiek gevoerd, waarbij
niet alleen het patronaat,
maar ook de overheid en
de werknemersorganisaties
daadwerkelijk worden be
trokken?
Er bestaan in ons land
verschillende organismen
ter bevordering van de eko
nomische expansie en ter
verbetering van ons be
drijfsleven, doch de vraag
dient gesteld of al deze in
stellingen wel de rol heb
ben kunnen spelen die men
ervan verwachtte. Wat baat
het adviezen te formuleren
als ze van geen invloed zijn
en men elders beslissingen
neemt die op een volledige
miskenning uitlopen van
wat deze adviezen inhouden
en uit het oogpunt van al
gemeen welzijn vereist zou
zijn?
Het nationaal komitee van
het A.B V.V. heeft verleden
week nogmaals uiteengezet
welke richting volgens on
ze opvattingen aan de eko-
nomie dient gegeven en
welke rol de instellingen
zoals het nationaal komitee
voor Ekonomische Expansie
hierbij moet spelen.
Er heerst bezorgdheid
daaromtrent in de arbei
derskringen, niet alleen in
de socialistische middens,
maar ook in deze van de
kristen-demokraten.
Doch men kan zich afvra
gen of men in de kringen
van deze Iaatsten de moed
zal vinden om de politieke
gevolgtrekkingen uit deze
toestanden te trekken en de
maatregelen te eisen die
zeer dringend moeten ge
nomen worden.
De liberale invloed
op de regering
Men voelt trouwens goed
van welke kant de tegen
stand komt. Trouwens als
de heer Van Cauwelaert mi
nister Van Offelen de schuld
geeft dat er heel wat schort
aan de politiek van de re
gering, dan bevestigt hij
slechts datgene wat we reeds
bij de vorming van dit ka
binet konden voorzien. Wij
hebben toen reeds gezegd
dat deze regering onder de
druk stond van bepaalde
kringen die anti-travaillis-
tisch en anti-Vlaams zijn
ingesteld.
Is het nodig te onderlij
nen dat deze kringen inder
daad het meest invloed doen
gelden? Zo beloofde o.a. de
eerste-minister maatregelen
te nemen die een tijdig in
grijpen mogelijk moeten
maken in bedrijven die door
sluiting worden bedreigd.
Waarom komen deze er
niet? Eenvoudig omdat ze
niet worden gewild door de
liberale partners in de re
gering, die hierin een aan
slag zien op het beheer van
de vrije onderneming. De
arbeiders mogen immers,
volgens deze heren, in deze
(Zie vervolg laatste blz.)
Toen onmiddellijk na de
oorlog 1914-1918 het stoffe
lijk overschot van de On
bekende Soldaat overge
bracht was van het slag
veld te Verdun naar de
Triomfboog te Parijs, stelde
de Franse schrijver Gabriël
Boissy voor aan de voet van
het graf een vuur aan te
steken en de vlam eeuwig
durend te onderhouden.
Niet alleen in Frankrijk
werd de idee aangenomen,
België volgde het voorbeeld
en ook te Brussel brandt
een vlam symbool van de
herinnering en van de hul
de aan de doden van de
twee oorlogen op het
graf van de voet van de
Kongreskolom.
In 1928 besloot de Natio
nale Strijdersbond op aan
dringen van de gewezen di-
rekteur van het blad «Jour
nal des Combattants», J.L.
Martin, de Wapenstilstand
van 1918 jaarlijks te her
denken door het organise
ren van een Fakkelloop die
een kollektief huldebetoon
zou worden van de overle
venden aan hun wapen
broeders die het leven lie
ten op de slagvelden.
Op de uiterste punten van
onze landsgrenzen worden
fakkels aangestoken die, van
dorp tot dorp, van stad tot
stad, van de ene afdeling
van de N.S.B. naar de an
dere gedragen worden en in
een konvergerende mars
naar Brussel overgebracht,
waar zij op 11 november bij
het vallen van de avond ge
doofd worden voor de Ge
wijde Zerk. Op dit ogenblik
komen zelfs fakkels uit Pa
rijs, Le Havre, Luxemburg,
Londen, Nijmegen en Wash
ington.
Deze vlammen, bewaakt
en gedragen door de man
nen van de IJzer en van de
Leie, getuigen er voor dat
de herinnering aan de twee
grote oorlogsrampen leven
dig is gebleven in het hart
van de generaties die ze in
een zelfde geest van broe
derschap hebben ondergaan.
Zij willen het zuiver ideaal
van vrede en samenhorig
heid konkretiseren die de
oud-strijders door iedereen
wensen gedeeld te zien. In
Vlaanderen, in Wallonië en
buiten onze grenzen, gedra
gen door mensen die in hun
diepste wezen vrienden zijn
willen deze fakkels de hoop
symboliseren die leeft in de
harten van alle mensen ter
wereld en die de waanzin
van de broedermoord voor
eeuwig uit de wereld wil
bannen.
Op 11 november 1967 zul
len de mannen van 1914-
1918 schouder aan schouder
met deze van 1940-1945 voor
de drieênvij ftigste maal ge
tuigen dat zij het offer van
hun kameraden niet verge
ten hebben. Laten wij sa
men met de oud-strijders,
een gedachte van dank
baarheid wijden aan hen
die hun leven hebben gege
ven omdat wij van een be
ter en waardiger bestaan
zouden kunnen genieten.
'Good Bye. my lad.
to do with you
-
voor
allen
ECONOMISCHE
REDAKT1E EN ADMINISTRATIE ST.-PIETERSNIEUWSTRAAT 64
GENT Tel. 25.57.95 (4 lijnen) Postcbcckrekening 567.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever DEKEYEN R., Koningstraat. Menen.
VRAAGSTUKKEN
De romantische aanmoediging van de veteraan tot de
jonge vrijwilliger „Goede dag, mijn knaap, ik zou al
leen gewenst hebben dat ik jong genoeg was om met U
mee te gaan" gevolgd door de slogan LIJF NU IN
Helaas, velen zijn vertrokken met een bloem in de
geweerloop, doch weinig keerden terug
r*\
