Het probleem
van de inplanting van
de Franstalige afdeling
Leuven, in Wallonië, mag
ons het tewerkstellings
beleid niet doen vergeten
Zaterdag 3 februari 1968
20e jaargang - Nr 5
Leuven eerbied
voor mekaars
kultuurgebied
De ekonomische
vraagstukken
blijven onopgelost
co
voor
allen
RED AK TIE EN ADMINISTRATIE ST-PIETERSMEUWSTRAAT 64
GENT TeL 25.57.95 (4 lijnen) Postcheckrekenlng 5G7.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Ver. uitgever DEKEYEN O., Koningstraat, Menen.
EEN REGERING DIE
IN GEBREKE BLIJFT
Er zijn twee problemen
die op dit ogenblik de pu
blieke opinie bezighouden
de ekonomische achteruit
gang en de kwestie Leu
ven
Het meest belangrijk is
natuurlijk de ekonomische
toestand omdat het lot van
vele duizenden arbeiders er
van afhangt.
Het kan dan ook para
doxaal lijken dat de kwes
tie «Leuven» meer beroe
ring verwekt en inkt doet
vloeien dan de sanering van
ons bedrijfsleven. Dat be
wijst dat we niet alleen door
materiële maar ook door
geestelijke drijfveren wor
den beroerd. Natuurlijk spe
len de pers, de radio en de
T.V. hierin een grote rol
omdat ze de mensen gemak
kelijk in de een of andere
richting kunnen stuwen.
Men moet rekening houden
met de moderne mogelijk
heden tot beïnvloeding.
Voor de socialisten komt
het erop aan klaar te zien
en om het in beeldspraak
uit te drukken zowel aan
dacht te besteden aan de
honger van de maagals
aan de gerechtigheid die
door het hart wordt ge
vraagd.
De solidariteit
onder de arbeiders
Eerst en vooral moeten
we ons solidair betonen met
de arbeiders die door de eko- J
nomische teruggang werden
getroffen. Deze solidariteit
heeft voorrang. In een land
waar tienduizenden arbei- 1
ders zonder enig uitzicht op
straat staan, kan men niet
onverschillig toezien zonder
in opstand te komen. Daar
om dienen onze vertegen
woordigers eerst hun stem
te verheffen om deze sociale
noden aan te klagen en de
verantwoordelijkheden hier
van te bepalen.
Dit wil nochtans niet zeg
gen dat we niet mede moe
ten ijveren om een oplos
sing te geven aan de kwes
tie Leuven dat een pro
bleem van gerechtigheid is.
In ons land moeten Wa
len en Vlamingen leren le
ven in een geest van gelijk
waardigheid en van eerbied
voor mekaars kulturele in
tegriteit.
Men kan geen faciliteiten
of uitzonderingen in één
gebied aanvaarden zonder
dat daarvoor in het andere I
gebied het equivalent be
staat.
Wie zulks toch zou eisen
schendt het gebied van de
andere.
Dat is precies wat te Leu
ven gebeurt. Er bestaat geen
universiteit in het nedcr-
lands in Wallonië waarom
zou er een franstalige moe
ten zijn in een Vlaamse
stad
De ervaring heeft ons ge
leerd dat deze instelling een
apparaat van verfransing is
en dat diegenen die voor
het behoud van «Leuven-
Frans pleiten, dit niet
doen omwille van de uni
versiteit, doch omwille van
de verfransing.
Ziedaar de reden waarom
we niet onverschillig kun
nen blijven en de socialis
ten zich niet onbetuigd mo
gen laten in deze aangele
genheid
De regering blijft in ge
breke. Ze is zowel onbe
kwaam het probleem Leu
ven op te lossen als af
doende maatregelen te ne
men die een verbetering van
de ekonomische toestand
moeten bewerkstelligen.
De ministers hebben te
Knokke tijdens het weekend
over deze toestand gehan
deld doch de zaken werden
niet grondig aangepakt.
De liberale ministers heb
ben van hun baas, Omer
Vanaudenhove, opdracht ge-
Onze regering is vandaag
gekonfronteerd met heel wat
vraagstukken die samenhan
gen met het algemeen te
voeren conj unctuurbeleid.
Het jammerlijke is dat van
een geprogrammeerd beleid
geen spoor te bemerken valt,
zodat zelfs trouwe aanhan
gers van de huidige rege-
ringsformule zich beginnen
te beklagen. Het grote ken
merk van de ekonomische
evolutie in 1967 was de be
langrijke aangroei van de
volledige werklozen. Hierbij
moet nogmaals aangestipt
worden dat vooral de jongere
leeftijdsklassen getroffen
worden.
Wij moeten, om het pro-
duktievermogen van de nij
verheid te versterken, de
aangroei van de buitenland
se afzet bevorderen en het
binnenlands verbruik doen
toenemen.
Voor de afzet in het bui
tenland bestaan wellicht
kansen in de landen van
het oostelijk blok, waarheen
wij slechts voor 2 t.h. uit
voeren.
Voor het binnenlands ver
bruik speelt de koopkracht
een voorname rol. Koop
kracht betekent een loon-
en prijsbeleid voeren. Indien
een heropleving van de in
dustriële bedrijvigheid in '03
kan verwacht worden, hoe
traag ook de feiten dit ko
men bevestigen, zal de re
gering verplicht zijn de
koopkracht van de loonin-
komens aanzienlijk en nu
direkt te verhogen.
Een tewerkstellingsbeleid
kan door de vermindering
van de werkloosheid het vo
lume van de koopkracht
verhogen. Het is dus uitein
delijk op dit terrein dat de
regering moet maatregelen
nemen.
Wij vernemen dat de kre
dieten voor de sociale wo
ningbouw met één miljard
zullen verhogen. Het was
meer dan tijd.
Maar wij vernemen tevens
dat de regering zal beslissen
kregen om ten alle prijze
het begrotingsevenwicht-
op-papierte handhaven,
om dit als verkiezingspam
flet te kunnen gebruiken.
Minister Urbain, die een
plan had opgesteld voor
streekontwikkeling, heeft
dat opnieuw in zijn boeken
tas mogen steken Offi
cieel zegt men omdat het
te technisch was, offici
eus» laat men doorscheme
ren dat deze minister enkel
oog had voor de Waalse no
den en van de Vlaamse
werklozen niets afwist.
Het enige wat uit de bus
kwam was een nieuwe le
ning om o.a. de woningbouw
te stimuleren.
Waarom zo weinig Wel
omdat op ekonomisch ge
bied de regering de gevan
gene is van de P.V.V., die
op haar beurt afhangt van
de Groot-Finaneie.
Er mag dus niets worden
ondernomen wat de finan
ciële groepen zou mishagen.
Voor sommige van deze he
ren is de werkloosheid im
mers geen kwaalIntegen
deel, ze is een nuttig ele
ment op de arbeidsmarkt,
zo ze de wet van vraag en
aanbod tot hun profijt kan
beïnvloeden. Deze liberale
teorie wordt anno 1968 nog
in bedekte termen gehul
digd in sommige konserva-
tieve bladen
Het is tegen deze geest,
die nog aanwezig is in de
P.V.V. en ook in niet gerin
ge mate in de C.V.P., dat
we ons met verenigde krach
ten moeten verzetten.
P.D.B.
om nieuwe gevechtsvliegtui
gen te kopen voor zo wat
7 miljard frank en dat kom-
pensatie gezocht wordt voor
meer werk in andere sekto
ren.
Het is hier dat wij niet
meer kunnen akkoord gaan.
Terwijl een noodzakelijke
politiek van gezondheidsin
stellingen en van huisves
ting niet kan gevolgd wor
den bij gebrek aan geld,
vindt de regering miljarden
voor bewapening en wellicht
morgen voor de katolieke
universiteit.
Onze houding is klaar en
duidelijk. Een politiek van
welzijn, van arbeidsver-
schaffing, van hoge koop
kracht, van realisaties, van
openbaar nut, enz., primeert
boven al het andere.
De kerk heeft te Leuven
verplichtingen tegenover da
Vlaamse studenten. Maar de
regering heeft verplichtin
gen tegenover de ganse be
volking. Dat zullen wij so
cialisten ook niet vergeten.
