Duidelijke
stellingname
bij de socialisten
De aktie dient verder
doorgezet tot de
volledige heropstanding
van de B.S.P.
NA DE VERKIEZINGEN:
Zaterdag, 13 april 1968
20e jaargang - Nr 15
E ondervoorzitter van de B.S.P., Jos Van Eyn-
1 de, heeft verleden week klare wijn geschon-
JÊM ken. De partij zegt «neen» aan de P.V.V.,
«neen» aan een drieledige regering en «neen»
aan een C.V.P.—B.S.P.-koalitie met de h. Vanden
Boeynants als eerste-minister.
Bovendien wijzen de Vlaamse socialisten de preten
ties af van zekere «Brusselaars», wier politiek ons
stilaan de keel begint uit te hangen...
Men heeft Van Eynde verweten geen fluwelen hand
schoenen te hebben aangetrokken, maar in de huidi
ge omstandigheden had hij dan toch de verdienste
van in den beginne de posities duidelijk te hebben
afgebakend.
Het moet nu voor elkeen klaar zijn: Ofwel gaat de
vorige koalitie gewoon verder en dan kan het «pakt
Vanden Boeynants-Van Audenhove» gerust opnieuw
de stempel drukken op ons politiek leven, met de
zegen van «La Libre Belgique», ofwel komt het tot
een C.V.P.B.S.P.-regering en gaat men naar een
meer travaillistisch gerichte politiek.
Dit is het enig alternatief dat de socialisten in eer en
geweten kunnen voorhouden.
De B.S.P. heeft bij het begin van de verkiezingscam
pagne aan de kiezers duidelijk gezegd waarover het
ging: Er moest gekozen worden tussen «La Libre Bel
gique de Papa» dat verpersoonlijkt werd door de tri
colore-strikjesdragers Van Audenhove, Vanden Boey
nants en Simonet of het «nieuwe België» dat geher-
struktureerd dient te worden, vertrekkend van het
bestaan van een Vlaamse en een Waalse gemeen
schap en een Brusselse entiteit.
We geloven dat de uitspraak van het kiezerskorps op
dat punt niet kan worden betwist.
Is niet meer dan duidelijk gebleken dat beide ge
meenschappen zich willen bevestigen en zoveel mo
gelijk baas in eigen huis willen zijn
De winst, die door de middelpuntvliedende krachten
van Volksunie en Rassemblement Wallon werd ge
boekt, verraadt onmiskenbaar deze tendens.
Nu ligt het voor de hand dat het niet deze extremis
tische groepen zijn die een oplossing zullen vinden
voor onze kommunautaire problemen eerstens zijn
deze niet bij machte enig konstruktief werk te ver
richten en vervolgens zijn ze zo Vlaams of Waals na
tionalistisch ingesteld dat ze niet bij machte zijn de
verzuchtingen van de andere bevolkingsgroep te be
grijpen. De oplossing zal dus van de drie traditionele
partijen moeten komen.
In elk van deze partijen heeft men een eigen ziens
wijze. Deze van de B.S.P. en van de P.V.V. zijn het
verst van mekaar verwijderd. De B.S.P. wil een «nieuw
België», de P.V.V. houdt zich angstvallig aan de een-
heidstrukturen en het gecentraliseerd gezag vast, ter
wijl de C.V.P. het midden houdt tussen beide, met
een afgetekende neiging naar de B.S.P.-stellingen.
Ook op sociaal-ekonomisch gebied staan we voor een
identiek verschijnsel. De C.V.P. houdt het midden
tussen de progressistische zienswijze van de B.S.P.
en het «sociaal konservatisme» van de P.V.V., met
een meer afgetekende voorkeur voor de socialistische
stellingen, vooral in de kristen-demokratische vleu
gel.
Inderdaad, een aantal konservatieve krachten van de
C.V.P. zijn naar de P.V.V. overgelopen, waar ze vol
komen op hun plaats zijn, terwijl een aantal «recht
se» elementen van de C.V.P. ook bij de Volksunie te
rechtkwamen.
Deze «zuivering» van de C.V.P. heeft ook haar goede
kanten. Ze kan een toenadering bewerkstelligen tus
sen de krachten van de arbeid.
Het syndikale front tussen het A.B.V.V. en het A.C.V.
zou wel eens kunnen uitgebreid worden op het poli
tieke vlak.
Een dergelijke toenadering wordt in socialistische
middens als een «conditio sine qua non» aangevoeld
voor een gebeurlijke regeringsdeelname.
Als we geen nieuwe politiek kunnen brengen, die meer
is gericht op het welzijn der arbeiders, dan wensen
we niet mee te werken. Vandaar het «neen» tot de
heer Vanden Boeynants, die misschien wel zich «po
pulair» kan voordoen, maar ons inziens een zekere
«tendens» vertegenwoordigt en meer bepaald deze
van de «Brusselse middenstander», die te ver is ver
wijderd van de Vlaamse en Waalse arbeider.
P.D.B.
Het zal voor de volgende keer zijn.
De grote verliezers van
van deze kiesstrijd zijn ze
ker de liberalen of de PVV.
Inderdaad, waar de voor
zitter van deze partij, de h.
Vanaudenhove, voorspelde
dat het een alles overspoe
lende blauwe golf zou wor
den sprak hij zelfs niet
van de PVV als sterkste
partij? is het voor de
PVV in Vlaanderen in het
bijzonder een klinkende ne
derlaag geworden en natio
naal verliest de PVV zelfs
een zetel.
Vooral mogen wij er ons
in verheugen dat de PW,
niettegenstaande alle fi
nanciële middelen, niette
genstaande alle politieke
bluf die de openbare opinie
moest doen geloven dat
men te doen had met een
nieuwe jonge partij in
plaats van de oude, versle
ten, konservatieve liberalen,
er niet in gelukt is maar
één stapje vooruit te gera
ken.
Met het avontuur van de
PW is bewezen dat bar-
num vlak voor een verkie
zing niets opbrengt. -
Doch, wat waar is voor de
PW is waar in 't algemeen.
Men kan er niet onder
uit, tijdens de weken die
een verkiezing vooraf gaan,
zich als partij te laten zien
en horen. Dat behoort tot
de psychologie van een
kiesstrijd. De eigen mensen
en propagandisten hebben
de agitatie nodig. Ze moet
evenwel enkel het uitroe
pingsteken of het orgelpunt
zijn van een werking die
gezapig doch stelselmatig
wordt gevoerd tijdens al de
maanden tussen twee ver
kiezingen.
Men zegt dat de mensen
niet gemakkelijk meer naar
vergaderingen en bijeen
komsten komen. Dat is
waar. Doch, dat mag geen
reden of geen verontschul
diging zijn om niet gere
geld vergaderingen en bij
eenkomsten te houden.
Voor ons mag een kies
strijd dubbel zoveel kosten
als thans. De grotere helft
zou evenwel dienen besteed
als kiezingen nog niet in
het zicht zijn.
Dat die onverhoeds kun
nen komen, dat werd deze
keer bewezen. En wie zegt
dat het ook de volgende
keer niet het geval kan
zijn? Dat behoort, gezien
de uitslag van 31 maart,
zelfs tot de waarschijnlijk
heden.
KEDAKTIE EN ADMINISTRATIE ST.-1'IETERSNIEUWSTRAAT 64
GENT Tel. 25.57.95 (4 lijnen) PostchecRrekening 567.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden.
Verantw. uitgever DEKEYEN It., Koningstraat. Menen.
