WEKEN
II
Verbetering van
de bestaanszekerheid
der gepensioneerden
Er dient verder gestreden voor een pensioen gelijk aan 75%
van het loon. Om dit te bereiken: sluit aan, versterk de machl
van de B.S.P.
20e jaargang - Nr 21
Zaterdag, 25 mei 1968
Wacht
Van den Boeynants
op de P.V.V.
Geen travaillistische
ploeg
En de Vlaamse eisen
Met de B.S.P.
naar een
verzekerd bestaan
VVV
voor
i/j
co
allen
REDAKTIE EN ADMINISTRATIE ST.-ri ETERS NIEUWST KA AT 64
GENT Tel. 15.57.95 (4 lijnen) Postcheckrekenlng 567.33 «Het
Ulcht» Voor de abonnement-prijzen zie gewestelijke bladzijden.
Eerantw uitgever DEKEYEN l{. Koningstraat Menen.
E C.V.P. heeft besloten
met de B.S.P. onderhan
delingen aan te vatten;
ze zijn in het begin van
deze week begonnen.
Het feit dat men zeven we
ken heeft gewacht om daar
mee een aanvang te nemen
is alvast niet van aard om
het vertrouwen tussen beide
partijen te versterken.
Ook het feit dat de forma
teur Vanden Boeynants heet
werpt een schaduw op de hele
zaak.
Het is immers gekend dat
de voorliefde van de forma
teur naar de partij van de
heer Vanaudenhove gaat. De
P.V.V. maakt evenwel zo'n in
nerlijke krisis mee dat ze
voorlopig niet in staat is sa
men met de C.V.P. een meer
derheid op te brengen.
Inderdaad, met een opstan
dige Brusselse federatie is de
P.V.V. niet «regeringsklaar».
Zal haar voorzitter, die een
kampioen van de volmachten
is, er in slagen de partijdisci
pline te herstellen? Dat blijft
een vraagteken. In elk geval
heeft de P.V.V. tijd nodig om
van de wonden te genezen
die ze op het kongres van het
Liberaal Vlaams Verbond en
in de schoot van haar Brus
selse federatie heeft opgelo
pen.
Dat weet de heer Vanden
Boeynants ook en dit doet
meteen de vraag rijzen of
hij zich thans niet tot de
B.S.P. richt om de P.V.V.
tijd te geven om dan op een
goed gekozen ogenblik de on
derhandelingen met de B.S.P.
te laten mislukken?
Onze onderhandelaars zullen
spoedig ondervinden of het
menens is in de C.V.P.
Is het niet noodlottig voor
allen die het travaillisme
voorstaan dat de C.V.P. men
sen zoals Harmei en Vanden
Boeynants naar voor schuift
om met de B.S.P. te onder
handelen, terwijl een Segers
en een Lefèvre niet aan bod
konen?
De verklaring van minister
De Saegher tijdens het laatste
weekend te Brugge laat om
trent de kansen van het tra
vaillisme niet de minste twij
fel: een C.V.P.-B.S.P.-koalitie
kan volgens hem geen travail
listische ploeg vormen.
Dat wisten we wel, doch het
feit dat er de nadruk werd
op gelegd bewijst hoe weinig
men in bepaalde C.V.P.-krin-
gen geneigd is die weg op te
gaan.
Ook de onvoorwaardelijke
steun die aan de heer Van
den Boeynants door gans de
C.V.P. wordt toegezegd, zal in
de B.S.P. heel wat begeeste
ring zo hiervan sprake kon
zijn hebben gedempt.
Voor ons is en blijft VDB
een zeker politiek merk...
We zouden niet beter vra
gen dan ons in de bedoelin
gen van de formateur te ver
gissen en in hem een loyale
gesprekspartner te vinden die
de besprekingen tot een goed
einde brengt.
Het land heeft immers be
hoefte aan een sterke rege
ringsploeg, die van aanpakken
weet om de financieel scheef
gegroeide situatie weer recht
te trekken, om een ekonomi-
sche heropleving te bewerk
stelligen en opnieuw een so
ciale politiek te voeren ten
bate van de arbeiders en de
bedienden.
Is de C.V.P. met als eer
ste man Paul Vanden Boey
nants bereid in deze zin
de socialistische voorstellen
te volgen?
Als dit artikel verschijnt
zal wellicht het antwoord op
deze vraag al gekend zijn.
Er is nog een ander aspekt
dat ons verontrust: Het plan
Vanden Boeynants bevat een
aantal voorstellen die voor de
Vlamingen onaanvaardbaar
zijn!
Hoe kan men van de terug
keer van de Voerstreek naar
Luik spreken zonder dat op
nieuw de kwestie Komen-
Moeskroen ten berde wordt
gebracht? (Men mag niet
vergeten dat men in deze
Westvlaamse gewesten de dui
zenden Vlamingen van de
hun toegezegde taaifaciliteiten
wil beroven.)
Kan men aanvaarden dat
inzake «Leuven» geen duide
lijke beslissing wordt geno
men, terwijl in het kader van
de kulturele autonomie toch
alleen de Vlamingen te be
slissen hebben over het uni
versitair onderwijs in Vlaan
deren?
Waarom «la liberté du père
de familie» te Brussel wan
neer geen enkel franstalig
kind in de hoofdstad verplicht
wordt in het Nederlands te
studeren en alle Vlaamse po
litieke en kulturele groepen
zich aan de huidige wetgeving
houden waar de nadruk wordt
gelegd op het recht van het
kind in zijn eigen taal onder
wijs te genieten?
Waarom na 1975 uitbreiding
van de Brusselse olievlek, met
taaifaciliteiten voor de frans-
sprekend^n in Vlaamse gewes
ten, terwijl op het grondge
bied van de huidige 19 ge
meenten de taalwetgeving
openlijk wordt gesaboteerd?
Waarom opnieuw Vlaamse ge
meenten verfransen terwijl
men weet dat geen Waalse
gemeente ten zuiden van
Brussel haar Vlaamse inwo
ners taaifaciliteiten wil ver
lenen?
We vragen ons af hoe in de
Vlaamse C.V.P. dat allemaal
kan verteerd worden.
De Vlaamse socialisten kun
nen dat niet. Ze zijn wel be
reid naar aanvaardbare op
lossingen te streven, maar de
stem van de reden en het ge
zond verstand moet worden
gehoord.
De Vlaamse socialisten zou
den er verkeerd aan doen de
C.V.P. op dit gevaarlijk pad te
volgen.
P.D.B.
Uit de nota's die Leo Collord als formateur heeft overhandigd aan de h. Houben,
voorzitter van de C.V.P.
Voorstellen inzake loon- en weddelrekkenden. -
Eerste fase:
Vanaf 1969 verdubbeling van het verlofgeld.
Op 1.1.1969: verhoging met 10 t.h. van de pen
sioenen gebaseerd op een loopbaan van voor
1955. Aanpassing (perekwatie) volgens de de
gressieve schaal van 1955 C10 t.h.) tot het
jaar voor de in aanmerking genomen wedde
voor de berekening van de pensioenen.
Toelage ten gunste van het pensioenstelsel der
loon- en weddestrekkenden als vergoeding voor
het ontbreken van een bijdrage vanwege de
werklozen.
Onmiddellijke oprichting van een werkgroep be
last met het opstellen der technische maatre-
delen die er moeten toe strekken de automa
tische perekwatie der uitgekeerde pensioenen en
de herwaardering van de in aanmerking geno
men wedden bij de berekening van de nieuwa
pensioenen te verzekeren en dit met het oog op
de uitkering van een pensioen gelijk aan 75 t.h.
van het loon, doel dat in de loop van de
legislatuur moet bereikt worden.
In de loop van een tweede fase, zou het verlof-
geld op 2.000 F gebracht worden; het gewaarborgd
minimum zou vermeerderd worden, zodat een ver
hoging van 25 t.h. in de loop van de legislatuur
zou bereikt worden.
Andere kategorieën van gepensioneerden: zelf
standigen - vrij verzekerden.
Verhoging der pensioenen met 10 t.h. op 1.1.1959.
Oprichting van een werkgroep belast met het
opstellen van een stelsel vergelijkbaar met dat
van de loon- en weddetrekkende voor wat het
deel van de 75 t.h. betreft.
