Na de beslissing van het
Nationaal Kongres B.S.P. over het
ontwerp - regeringsprogramma
ss£ sïïïsït ass- sf
CM
20e jaargang - nr 24
Zaterdag, 15 juni 1968
voor fallen
Inde
regering
OP het ogenblik dat dit artikel ter perse gaat
heeft het Kongres van de B.S.P. beslist op
grond van het akkoord dat met de CVP tot
stand kwam, aan de regering deel te nemen.
Het is dus niet uitgesloten dat wanneer deze regels
verschijnen de regering gevormd is.
Wij hebben reeds enkele weken geleden geschreven
dat dit voor onze partij een heel moeilijke beslissing
zal betekenen. De harde en moeizame besprekingen
op het kongres hebben dit bewaarheid. De stemming,
712 voor, 303 tegen en 18 onthoudingen, onthult dat
men in socialistische middens verre van eensgezind
is over de te volgen weg. Men moet in alle objektivi-
teit wel vaststellen dat in het huidig politiek klimaat
de regeringsdeelname niet lonend is en het gevaar
niet denkbeeldig dat men onze partij zou vereenzel
vigen met «de gevestigde orde» waartegen de jonge
ren storm lopen.
Langs de andere kant mag men ook niet vergeten dat
ons land politiek ziek is, en wij de plicht hebben tot
de gezondmaking bij te dragen. Een regeringskrisis
die sedert 7 februari aansleept is immers niet
van aard om het vertrouwen in de zogenaamde «tra
ditionele» partijen te verstevigen. Ook uit die hoek
loert een zekere bedreiging.
De verkiezingen van 31 maart die winst opleverden
aan de extremisten in beide kampen hebben de za
ken zeker niet vergemakkelijkt. Daarbij voegt zich
nog het feit dat de drie traditionele partijen inner
lijk verdeeld staan over een aantal kommunautaire
vraagstukken, zoals de Voerstreek en Brussel.
Tenslotte hebben de socialisten door resoluut (en
zeer terecht!) te weigeren samen met de konserva-
tieve P.V.V. in een regering te zetelen zelf een be
paalde keuze aangeduid. Ofwel moest de C.V.P. met
de P.V.V. regeren, wat evenwel gezien de innerlijke
krisis van deze partij ondoenbaar bleek, ofwel moest
een C.V.P.B.S.P.-koalitie tot stand komen.
Men heeft deze laatste weg gekozen, zonder veel en-
toesiasme, uit noodzaak en in het besef dat men
naar een «kompromis» moest gaan dat uiteraard
niemand voor honderd procent kan bevredigen...
De B.S.P. diende haar verantwoordelijkheid te nemen.
Ze heeft dit gedaan. In het akkoord dat beide partij
en tot stand brachten, vindt elkeen goede, minder
goede en ook slechte punten. Noch Vlamingen, noch
Walen, noch de Brusselaars kunnen triomferen, doch
allen zullen hun instemming kunnen betuigen met
zekere aspekten van het akkoord.
Er zijn geen overwinnaars en ook geen verslagenen.
Het is wel opnieuw gebleken dat de Vlamingen de
meeste toegevingen hebben gedaan... en dat deson
danks sommige Walen en de Franstalige Brusselaars
de grote ontevredenen zijn. Men moet hieruit be
paalde lessen trekken. We geloven dat in deze om
standigheden voor de Vlamingen meer dan ooit
waakzaamheid geboden is.
Veel zal natuurlijk afhangen van de uitwerking van
het akkoord.
Dit geldt ook voor de sociale en ekonomische politiek.
Men bewerkstelligt geen volle werkgelegenheid met
enkele zinnen in een regeringsprogramma. Of deze
er komt hangt af van de wijze waarop men de za
ken aanpakt.
Het kongres van de B.S.P. heeft soeverein een be
slissing genomen. De toekomst zal uitwijzen of het
de goede is.
In elk geval hebben alle socialisten de taak aan de
uitvoering ervan mee te werken, niet uit kadaver
discipline, maar wel omdat ze in alle omstandigheden
de arbeiders moeten dienen.
Deze taak kunnen ze zeer goed vervullen als onze
mensen in de regerig zijn, en mede de hefbomen in
handen houden.
P.D.B.
Verleden dinsdag wijdde
kd. Jos Van Eynde, onder
voorzitter B.S.P., enkele over
wegingen aan het ontwerp-ak-
koord B.S.P.-C.V.P., dat woens
dag ter goedkeuring werd
voorgelegd op het nationaal
Kongres B.S.P., nadat dit ont
werp - regeringsprogramma in
extenso, verscheen in de soc.
dagbladpers.
Welke ook de beslissing ge
weest is op ons Nationaal Kon
gres, het kommentaar over dit
ontwerp - regeringsprogram
ma blijft nog steeds gelden en
kan als leidraad dienen voor
de uitvoeringsbesluiten die na
derhand zullen genomen wor
den.
Hieronder vindt de lezer les)
enkele pasages uit dit artikel,
dat verscheen onder de hoof-
ding Vóór de beslissing
In de B.S.P. hebben de par
tijleiding en het kollege van
onderhandelaars met open
kaart gespeeld. Méér mag men
niet eisen, in de moeilijke om
standigheden die het land
doormaakt.
Meteen ligt nu de beslissing,
voor wat de socialisten betreft,
bij de federaties en het natio
naal kongres.
Tijdens de voorlichtingsver
gadering van zaterdag, waar
een schitterende Pierson <tcum
lauden het
Ten tweede gaat het om een
akkoord voor een legislatuur
die normaal 48 maanden duurt.
Alles wat in het dokument
werd vermeld zal dan ook niet
in de eerste weken in de voor
lezing van de regeringsverkla
ring kunnen verwezenlijkt
worden. Er is een timingte
voorzien, Die zal van menige
faktor afhangen of erdoor be-
invloed worden, o.a. van de
houding van de oppositie. Voor
bepaalde verwezenlijking is
trouwens enkel de richting of
het kader aangegeven en loopt
de tijd van realisatie allicht
over méér dan één enkeie wet
gevende periode.
Ten derde zal, na de onder
handelaars en de partij
instanties, het Parlement aan
het woord komen, waarin de
koalitiepartijen, samen met
anderen, zitting hebben. Het
was niet de taak van de on
derhandelaars met artikels en
paragrafen alle wetsvoorstellen
klaar te maken, die nodig zul
len blijken voor de uitvoering
van de diverse maatregelen
die in het ontwerv-akkoord
worden aangekondigd. De mi
nisters, zodra zij er zijnen de
kamerleden en senatoren zul-
examen j-g yjgg- [flt) -h n 11 d
toen hem tientallen vragen
werden gesteld over nagenoeg
al de onderdelen, viel het op
dat sommigen een verkeerde
mening hebben over wat een
ontwerp van akkoord voor de
vorming van een regerings
meerderheid behoort te zijn.
Ten eerste zijn er vele zaken
die in zulk akkoord moeten
voorkomen (en die er ook in
staan)doch er blijven er niet
temin ook vele die niet wer
den behandeld. De onderhan
delaars konden geen encyclo
pedie schrijven over alles wat
in de eerstkomende vier jaar
te verwachten is, op allerlei
gebied ,en nog veel minder over
wat onverioacht uit de hoek
kan komen.
1/1 r-
kend moeten vullen met al wat
nodig is om bedoelingen in
werkelijkheid om te zetten...
Ten vierde heeft het geheel
meer belang dan de onder
delen. Zoals in ieder kompro
mis zal men in het huidige
langs B.S.P.-zijde een aantal
redenen tot ontevredenheid
vinden, omdat niet alles werd
bereikt wat was verwacht of
verhoopt. Doch hetzelfde geldt
voor de C.V.P. En dan spreken
wij nog niet van de redenen
tot spijt in tegenovergestelde
richting die Vlamingen, Walen
en Brusselaars kunnen vinden
in de hoofdstukken die hen
aangaan.
Het is overal moeilijk alle
man tevreden te stellen, doch
m België nog wat moeilijker
dan elders.
Men zal nochtans moeten
toegeven dat een poging wad
gedaan om een verstarring te
doorbreken die door de 'kie
zers werd afgekeurd en die
trouwens voor het land nood
lottig dreigt te worden.
Vanzelfsprekend beweren de
extremisten reeds dat men te
schuchter is opgetreden, ter
wijl de konservatieven al ram
pen voorspellen omdat men in
hun ogen te ver is gegaan.
Dat men zich in twee grote
partijen, die ondanks hun te
genslagen van de jongste ja
ren nog altijd de ruggegraat
van België uitmaken, niet late
afschrikken door veel lawaai
dat in de eerstkomende dagen
zal worden gemaakt door i oor
standers van dodelijke opera
ties of even woordend immo
bilisme. Veel van wat uit die
hoek zal gezegd en geschreven
worden zou geen uur kunnen
weerstaan aan een konfronta-
tie met de werkelijke toestand
en met de politieke mogelijk
heden van 1968...
Beslist de B.S.P. tot d-ël-
-feer*
uiterste moeten inspannen om
er een succes van te maken.
Wijst zij de deelname van de
hand, dan zal zij daarvoor bij
de openbare opinie duidelijke
en overtuigende argumenten
moeten toeten te doen gelden
en ook alle middelen moeten
beramen om het hoofd te bie
den aan ALLE eventualiteiten
die uit haar weigering kunnen
voortspruiten.
Onnodig te zeggen dat het
zelfde geldt voor de C.V.P.
Doch dat is niet onze zaak,
doch die van haar leiders, van
wie sommigen, na de huidige
krisis te hebben veroorzaakt,
dubbel waakzaam moeten blij
ven om er geen supplemen
taire en allicht rampspoedigs
aan toe te voegen.
Links John Kennedy die op 23 november 1BK3 te Dallas werd vermoodt rechts zijn broer Robert, dl»
door sluipmoordenaar Slrhan werd geveld.
