r
EVOUJTIE VAN HET KOMMUNISME
NAAR SOCIAAL - DEMOKRATfE
OFFICIËLE
SCHOOL II
20e jaarjaang Nr. 34
m -m Zaterdags 24 augustus 1968
,De doorbraak
van het socialisme
Het leven is zo mooi,
doch t zijn de laatste
dagen van vakantie-
jolijt.
ZORG VOOR EEN
GELUKKIGE
TOEKOMST
Stuur ze naar de
Onbehagen in het zicht
van het doel
maakt? hCbben mce*e-
Er is bij vele getrouwe mi
litanten vertwijfeling ont
staan nope„s cle doelmatj
Europees
den hen noodsakeli jk
Sp'"FIE,KKSNIEljtvSTKAAT 64
Licht» v., HJnen) Postclieckrekeuing 537.33 «liet
Vcrantw. ..itSeve/OEËvl'eeWS,e,,Jke
«■.sever ULKL1LN it., Koningstraat Menen
VOOR EEN SOCIALISME
J LS we de verkiezings-
j(M uitslagen onder ogen
V nemen sedert de
eerste wereldoorlog
.®n zou ,men OP het eerste
ft i ffenc,fftl z'Jn te zeggen
dat de socialisten geen reden
tot jubelen hebben.'
Inderdaad, elektoraal beke
ken fe de B.S.P. er niet op
vooruit gegaan, in 1919 be
haalden de socialisten 37,02%
i»cV"tge,l)rat'hte stemmen, in
1968 werd het laagste percen
tage bereikt, hetzij 28,1%. Het
hoogste punt bereikten ze in
1925 met 39,43%.
zMn^ri»011 ""^tans verkeerd
zijn de vocruitgang van het
socialisme uitsluitend te 111e-
wiin f,unktie van het ge
boekte stemmenaantal bij de
verkiezingen.
Het socialisme als idee is
veel meer vooruit gegaan dan
de partij die er aan de basis
van ligt en die nu wel geen
doel op zichzelf, doch in onze
og- u tbr'. ilralc
om het socialisme zo inte
graal mogelijk te verwezen
lijken.
Hoe is het te verklaren dat
de socialistische idee zowel bij
ons als elders vooruitgang
hoekt, terwijl de socialistische
partijen ter plaatse blijven
trappelen?
Dit komt door het feit dat
men in andere partijen aan
namaak-socialisme is begin
nen doen. In eigen land is de
oude konservatieve katolieke
partij de C.V.P. geworden
waarin tal van vooruitstre
vende elementen militeren
die door «La Libre Belgique»
als halve socialisten worden
afgeschilderd. De vroegere li
berale partij, thans de P.V.V.
pakt met een «gedurfd» so
ciaal programma uit... vooral
als ze in de oppositie zit... De
Volksunie noemt zich anti
kapitalistisch, komt op voor
ekonomische struktuurher-
vormingen en wil daardoor
klaarblijkelijk de oude
FORMAAT
«rechtse politiek» van
V.N.V. verloochenen.
De sociale wetgeving heeft
zich geregeld blijven uitbrei
den en op ekoncmisch gebied
worden overal in West-Euro-
Pa maatregelen genomen in
socialiserende zin, hetzij door
een grotere tussenkomst van
de staat in het bedrijfsleven,
hetzij door de kapitalistische
ondernemingen te onderwer-
w*
"is*
pen aan strengere kontrole en
reglementeringen met het
oog op het algemeen belang.
Beweren dat het socialisme
achteruit gaat is dus een
nonsens. De socialistische ge
dachten winnen integendeel
terrein en drukken on
danks de relatieve sterkte der
socialistische partijen over
al hun stempel op het open
bare leven!
Nooit hebben wij het regime
van Stalin kunnen aanvaar
den als een vorm van socia
lisme. Het was de verlooche
ning van alles wat Marx had
voorgehouden. Meer en meer
worden wij, socialisten, van
daag' in het gelijk gesteld.
Gedurende circa dertig jaar
heeft Stalin de Sovjet-Repu
blieken en het internationaal
communisme onder de knoet
gehouden. Na de overwinning
op het Duitse facisme spreidde
hij zijn dictatuur over gans de
communistische wereld van de
Chinese zeeën tot in het hart
je van Europa.
Reeds nu, amper vijftien
jaar na zijn dood, mag men
reeds spreken van een gans
ander communisme, zelfs in
Sovjet-Rusland zelf.
Bij een recent bezoek in
Rusland kwam tijdens een ge
sprek dat wij voerden met
jonge sovjetvorsers duidelijk
tot ui ting dat zij de Stalin-
periode volledig verwierpen cn
een «diktatuur van het prole
tariaat» zoals Stalin het zag
nooit geen kans meer zou krij
gen.
Ket was onbetwistbaar
Kroesjtsjev die de eerste aan
loop gaf tot de nieuwe koers
voor het communisme. Hij
bracht de communistische lei
ders er toe te aanvaarden dat,
zo de doelstellingen die dien
den bereikt te worden dezelfde
waren, de wijze waarop ze
zouden tot stand gebracht
worden, van land tot land ver
schillend konden zijn. Het
werd wat vrijer in Sovjet-Rus
land. En in de landen van
Oost-Europa rees er hoop. In
Hongarije greep de eerste los
barsting plaats. De sovjets
sloegen toe, hard en wreed,
met, nog steeds het gelaat van
de Stalin-periode!
Drang naar vrijheid laat
zich echter niet aan banden
leggen, ook niet door het Rus
sische communisme.
Het driemanschap Podgor-
ny, Bresjnev en Kossygm
schijnen zulks te hebben be
grepen.
Voorzichter lieten zij de teu
gels wat losser en zochten zij
nieuwe wegen voor hun
staatsbeleid, ook in eigen Sov
jet-Rusland. Het gaat lang
zaam, maar het gebeurt. Zo
zelfs, dat wij socialisten, van
oordeel waren dat meer en
meer verbindingen met de
communistische landen kon
den opgenomen worden.
Buiten Rusland in Azië, !n
het Midden-Oosten en nu in
Oost-Europa gingen de ge
beurtenissen veel vlugger.
Vandaag zijn er verschillen
de vormen van communisme.
Er zijn de Chinezen die de les
willen spelen aan gans de we
reld en aan het Kremlin in
het bijzonder. Het zijn de
communisten van de besten
dige revolutie.
Er is het communisme dat
zijn weg zoekt in de Arabische
landen, in de ontwikkelings
gebieden en in de overbevolkte
landen.
Er is het communisme van
Tito in Zuid-Slavië, dat het
eerste was om resoluut nieuwe
wegen te zoeken naar een fe
derale en sociale demokratie.
Het blijft het nationale com
munisme dat tot op heden
trouw bleef aan Moskou: Po
len, Oost-Duitsiand. Hongarije
'dat moest wel) en Bulgarije.
En tenslotte do communis
tische partijen in Roemenië
en Tsjechoslowakije die zon
der dralen de weg willen gaan
van een politieke demokratie
en meer in 't bijzonder van
een sociale demokratie. Zulks
is ongetwijfeld liet geval voor
de twee laatste landen. Wij
verheugen ons over deze evo
lutie. Wij bedoelen daarmee
dat wij zeer goed beseffen dat
er ook bij ons in het Westen
in vrije kapitalistische regi
mes nog veel werk moet ver
richt worden om te komen tot
een ware demokratie zonder
meer om dan nog niet te spre
ken van een sociaal-demo->
krati.e.
Een werkelijke samenwer
king tussen Oost en West is
echter slechts mogelijk zo bei
de regimes meer en meer naar
elkaar toegroeien, wat een ab
solute onmogelijkheid was ten
tijde van Stalin. En zo verle
den vrijdag de «Pravda» het
nog steeds nodig vond en
daartoe 16 bladzijden gebruik
te om het dcmokratisch socia
lisme dood te verven, dan is
het meer en meer toch onze
overtuiging dat het percies bij
dat socialisme de toekomst ligt
voor de volkeren uit het Oos
ten als voor deze uit het
Westen.
we^ho^11 dCze levende aan
wezigheid van de socialise
rende krachten ons niet van
het onbehagen bevrijden dat
ons bekneit en dat vooral bi
vien.n0nge1ren een uitlaatklep
vindt m de revolten die we de
»klit -««•
In het zicht van het doel
moeten we vaststellen dat het
kapitalisme ons dreigt vast te
houden met allerlei5 surroga
ten. Door massa-konsumptie
en sociaal paternalisme tracht
men de arbeiders in slaap t-
vviegen. Men poogt het socia
listisch ideaal te ruilen voor
het bezit van een auto, een
IV. en een vakantiehuisje.
Men tracht de eis tot sociali
sering der prorluktiemiddelcn
te vervangen door een «parti-
.Lj'1". arbeiders die
Door het instellen van een
gemeenschappelijke markt op
Europees vlak die niet gevolgd
werd door een politieke inte
gratie. hee^t men bovendien
de socialistische partijen in
de landen van deze gemeen
schap voorlopig de pas afge
sneden. Het is immers niet
mogelijk om op ekonomisch
gebied in één land afzonder
lijk diepgaande socialistische
struktuurhervormingen door
te voeren, zonder dat dit tege
lijkertijd in de andere landen
zou gebeuren. Bovendien
moet men rekening houden
met het feit dat binnen deze
ekonomische gemeenschap de
toestanden mede worden be
paald door kapitalistische in
vesteerders uit Amerika die
gebeurlijk de kraantjes kun
nen dicht draaien...
Daarom zullen deze partij
en om efficiënt te werken in
de toekomst hun «nationale
politiek» moeten vervangen
door een «Europese politiek»
die het hoofd kan bieden aan
de internationale vennoot
schappen.
Voor de socialistische krach
ten in Europa is het ogenblik
aangebroken 0111 «Europees»
te denken.
Ze moeten een politiek voe
ren die hun toelaat een nieu
we etappe te verwezenlijken
op de weg naar het soc'alisme
en hiervoor zullen ze zich
vooral tot de jongeren moeten
richten, die bereid zijn voor
meer te willen vechten dan
voor louter materiële waar
den. P.D.B.
Prof. Dr. J. D'Hondt en
H. Balthazar nr 19 Eindbe
schouwingen De Geschie
denis van de socialistische
arbeidersbeweging.
De Gids op maatschap
pelijk gebied.
G. Van Den Daele De
verkiezingen van 31 maart
1968 (juni 1968).
