RECHTEN VAN DE MENS
1500 jongeren op de nationale
,j.A.-dag, 6 oktober '68 te Brussel
cxj
De ekonomische
Problemen
belangen ons allen aan
Geen
eisenprogramma's
maar ernstig
bestudeerd werk
20e jaargang nr 42
Zaterdag, 19 oktober 1968
Edmond Leburton
(Vervolg laatste blz.)
De Akademische
zitting
Marcel Boussy,
voorzitter
van de M.J.A.
U)
voor
jQ
E regering doet een
I ernstige inspanning
om onze communau
taire problemen te re
gelen.
De ontwerpen liggen klaar
die aan Kamer en Senaat zul
len worden voorgelegd, waar
elk parlementslid zijn verant
woordelijkheid zal dienen te
nemen.
Grappenmakers gewagen
van de ontwerpen TNT (Ter-
wagne en Tindemans) hierbij
insinuerend op de afkorting
van trotyl, de in het leger
meest gebruikte springstof
Er steekt misschien waar
heid in deze nogal lichtzinni
ge zinspeling.
Als inderdaad de poging om
tot een vergelijk te komen
mislukt, dan zit het explosief
gevaar niet alleen in het feit
dat het land weer voor het
ledige staat, maar evenveel in
de flinke deuk die aan het
parlementair stelsel zal wor
den toegebracht. Inderdaad,
het zou de schijn wekken dat
in de huidige omstandighe
den alle regeringswerk in het
parlement stelselmatig wordt
teniet gedaan en het demo-
kratisch spel vals wordt ge
speeld. Het is immers een ver
keerde stelling te menen dat
de rol van de oppositie er in
bestaat de regering te doen
vallen. De oppositie heeft tot
taak de regering te kontro-
leren, in konstruktieve zin
haar werk te beoordelen en
desnoods eigen zienswijzen en
oplossingen naar voor te bren
gen.
De regeringsontwerpen zijn
gebaseerd op een drieluikkul-
turele autonomie, ekonomische
decentralisatie en bescherming
der minderheden.
AI deze punten zijn van be
lang voor Vlamingen en Wa
len en het zou dwaas zijn te
beweren dat aan de ene kant
men enkel gediend zou zijn
met de ekonomische decentra
lisatie, terwijl men aan de
andere kant enkel de kultu-
rele autonomie op oog zou
hebben.
Waarom zou men in Vlaan
deren minder aandacht be
steden aan de studie van de
ekonomisch achtergebleven
gebieden dan in Wallonië? Als
het waar is dat de Walen zich
geminoriseerd VOELEN tegen
over het groter aantal Vla
mingen is het dan niet even
waar dat deze laatsten gemi
noriseerd WORDEN in de
hoofdstad en haar agglome
ratie?
Het zou volledig verkeerd
zijn dat men bij de praktische
verwezenlijking van de voor
genomen maatregelen van de
stelling zou vertrekken dat de
Vlamingen voldoening hebben
gekregen met de kulturele
autonomie en dat de ekono
mische en minorisatiemaatre-
gelen een tegenhanger zouden
vormen met speciale bestem
ming voor Wallonië.
Dat kan de opvatting van
de regering niet zijn, maar
dat is nochtans deze van een
niet gerin - aantal Waalse
mandatarissen die de zaken
vanuit een te regionalistisch
standpunt bekijken.
Daarom is het van in de
beginne nodig zeer duidelijk
te zeggen wat de taak is van
de gewestelijke ekonomische
raden.
Men moet immers vermij-
allen
HET DRIELUIK
REDAKTIE EN ADMINISTKA1IE ST.-I*IETEKSNIEU\VSTKAAT 64
«ENT Tel. 25 57 65 (4 lijnen) Postcheckrekening 567.33 «Het
Licht» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden
Verantw uitgever DEKEYEN R., Koningstraat Menen.
den dat deze raden, in plaats
van adviezen te verstrekken,
zich zouden gaan toeleggen op
het overhandigen van werke
lijke eisenprogramma's aan
het centraal gezag.
Deze raden hebben tot taak
aan de hand van een aantal
wetenschappelijke gegevens
de behoeften van de onder-
scheidelijke gewesten te bepa
len en op deze basis realiseer
bare voorstellen te formuleren.
Dit moet gebeuren en dat
kan niet genoeg worden on
derlijnd op grond van ob-
jektieve kriteria en rekening
houdend met de ekonomische
mogelijkheden.
Gaat men deze regels te
buiten, dan riskeert men dat
deze raden de Staatskas als
een melkkoe gaan beschou
wen, waaruit elk van zijn kant
zoveel mogelijk zal willen ha
len. Dan riskeert men ook dat
de regering omwille van de
lieve vrede in het land, toe
geeft op punten die ze op
grond van louter ekonomische
overwegingen had moeten
weigeren, derwijze dat gelden
naar de ekonomische sektor
gaan afvloeien die normaal in
de sociale sektor hadden moe
ten belanden.
Dat de kapitalistische on
dernemingen onze communau
taire problemen op handige
wijze willen uitbuiten ligt voor
de hand. Als het in hun kraam
te pas komt zijn ze immers
van de Staatsinterventie niet
vies. Minister De Saeger heeft
nog niet langer dan enkele
weken geleden de chantage
aangeklaagd van de petro-
leummaatschappijen die de
regering onder druk willen
stellen met de bedreiging
«Geen pijpleiding Rotterdam-
Antwerpen? Geen petroche
misch bedrijf te Feluy!»
Nu de beslissing van de re
gering is gevallen en ze
mag nu nog de beste zijn
is bij velen de indruk gewekt
dat men in regeringsmiddens
heeft moeten rekening houden
met het politiek klimaat dat
rond de instelling van een pe
trochemisch bedrijf in deze
Waalse gemeente is gescha
pen.
Het is zeer gevaarlijk, op
ekonomisch gebied, de Waals-
Vlaamse verhoudingen te la
ten spelen.
Bij nijverheidsinplanting
moet men rekening houden
met de voorhanden zijnde ar
beidskrachten en de geogra
fische ligging. Als om ekono
mische redenen de zware
staal- en chemische indus
trieën bij de verbindingswe
gen met de zee moeten lig
gen, dan zou het verkeerd zijn
ze op Staatskosten dieper in
het land te vestigen of daar
waar men zich beter zou toe
leggen op voldoende minder
omvangrijke transformerende
nijverheden, die in staat zijn
de effektieve en de verdoken
werkloosheid op te vangen.
De Staat die uiteraard
al niet over voldoende geld
middelen beschikt moet
haar financiën aanwenden
voor het welzijn van gans de
gemeenschap, zonder dat ze
onverdiend subsidies zou uit
delen aan kapitalistische on
dernemingen die willen pro
fiteren van het vertroebeld
politiek klimaat.
Er ligt ergens een midden
weg van de redelijkheid, die
moet worden geëerbiedigd.
P.D.B.
Op 10 december 1948 werd voor de voltallige vergadering van
de Verenigde Naties de tekst van de Universele Verklaring
van de Rechten van de Mens, met algemene stemmen aan
genomen. Dat dit meteen een mijlpaal betekende in het ver
worven bestaansrecht van de volkeren, hoeft zeker geen ver
der betoog. De ultieme rechten én plichten werden daardoor
meteen gevrijwaard en aldus werd de basis gelegd voor een
humane ontplooiing van de vrije, zelfbeschikkende mens.
Hoe ijdel is echter de gedachte dat meteen alle problemen
werden opgelost. De aktualiteit levert ons dagelijks genoeg
voorbeelden van flagrante schendingen van de inhoud en de
betekenis van dit manifest en nog mensonwaardiger is de
onverschilligheid waarmee de wereldopinie deze verkrachtin
gen van het zelfbeschikkingsrecht gadeslaat.
In het licht daarvan achtte de MUTUALITEIT DER JONGE
ARBEIDERS het dringend nodig om enerzijds een ernstige
poging te doen om de betekenis van deze afkondiging weer
het reliëf te geven dat zij nodig heeft, anderzijds om de
mensonterende inbreuken op de geest van deze artikelenreeks
aan de kaak te stellen. Vermits deze bloeiende jeugdbeweging,
als socialistische organisatie, de inhoud van dit manifest,
die rechtstreeks aanleunt bij de socialistische ideologie, vol
ledig kan onderschrijven, stelde zij haar dertiende nationale
dag voor haar kaderelementen in het teken van de 20e ver
jaring van de verklaring van de Rechten van de Mens.
waardoor de rode vaan van
de opstand tot een wezenlijk
symbool is gegroeid. Vandaag
meer dan ooit dienen wij ons
te hoeden voor reaktionaire
krachten die beschikken over
machtige wapens om de meest
humane verworvenheden tot
een dode letter te maken.
Hier is het dat onze MJA-
verantwoordelijken een be
langrijke rol kunnen en moe
ten spelen bij de bewustwor
ding van de jongeren om hun
principiële rechten en plich
ten te waarderen en hardnek
kig te verdedigen.>
Voorzitter van het NVSM.
«Het moet ons niet verwon
deren dat in bepaalde krin
gen, onder het mom van een
absolute vrijheid, nihilistische
stellingen worden verkondigd
om de jongeren op dwaalspo
ren te leiden.
Daarom zeg ik u: past op
voor de valse revolutionaire
en de valsmunters die niet de
bevrijding van de mens be
ogen, maar zijn verslaving.
Ook in een welvaartstaat.
Slechts wanneer onze strijd
het karakter aanneemt van
een algemene strijd voor de
vrijheid van de mens en niet
voor de verdediging van zui
ver korporatistische belangen,
kan hij da openbare mening
in beroering brengen en de
De akademische zitting
werd voorgezeten door vol
gende personaliteiten: Ed
mond Leburton, voorzitter van
het Nationaal Verbond van
Socialistisch Mutualiteiten;
Henri De Kerckheer, sekreta-
ris-schatbewaarder van het
N.V.S.M.; Lisette Delepierre,
nationale sekretaresse van de
Socialistische Vooruitziende
Vrouwen; Marcel Boussy,
voorzitter van de Mutualiteit
der Jonge Arbeiders, de na
tionale sekretarissen Edouard
Close en Jean Van Der San-
de en de gastspreker Georges
Debunne, algemeen sekretaris
van het Algemeen Belgisch
Vakverbond en tegelijk voor
zitter van het 8 mei-komitee.
«Het pionierswerk van onze
19e eeuwse voorouders, in hun
strijd om de geestelijke ont
voogding van de fabriekssla-
ven, was meteen al een hu
mane basis voor de meest
fundamentele rechten inzake
de menselijke waardigheid.
Steeds hebben de socialisten
in de bres gestaan, ten koste
van bloed en geweldige offers,
Zang en dansgroep La Ronde nil Vervjers.
