DE PRIJS
VAN DE
HOOGMOED
Ais het te Parijs regent-
druppelt het te Brussel
<ue II» 20 jaar na de verklaring
van de Rechten van de Mens
DE STEM VAN DE JONGEREN
CXI
20e Jaargang - nr 48
Zaterdag, 30 november 1968
"<&rc
voor
allen
tCEUAKTiE EN ADMIMSTKA LIE ST.-l'IKTEItbMKLtt SXIfAAI M
UENT Tel. 25 57 95 (4 lijnen) Postcheckrekening 51H.33 liet
licht» Voor (Ie abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden
Verantw uitgever DEKEYE^N lt.. koningstraat Menen.
SE monetaire krisis staats reeds gedurende enkele weken
in het nieuws: de zwakke positie van de Franse frank,
de virtuele beslissing tot devaluatie die plots werd af
gewezen door generaal de Gaulle, de weigering van
West-Duitsland om de Mark te herwaarderen, de sanering van
het Fond Sterling. Onafgebroken stromen berichten binnen
over deze problemen van deskundigen, over konferenties, mi
nisterraden, perskommentaren.
Dt hele financiële wereld staat op stelten. De bcursspektilan-
tcn lopen zenuwachtig met een natte vinger rond om wat pro
fijt te trekken uit de verwarde situatie.
De doorsnee-burger, de man die over geen kapitalen beschikt
of in het beste geval wat spaarcentjes bezit, begrijpt niet veel
van het ingewikkeld monetair gedoe dat op het internationaal
vlak zijn beslag krijgt.
Eén zaak begrijpt hij wel: liet zal weerom de kleine man zijn
die in Frankrijk het gelag zal betalen van een politiek die we
als deze van de «nationale hoogmoed» zouden kunnen bestem
pelen.
volgens prcsictttV t de Gaulle moet frankrijk het prestige
hooghouden van een eerste-rangsmogendheid die, in het bezit
van eigen kernwapens en een eigen «force de frappe», in staat
zou zijn over haar eigen lot en dit der anderen te beschikken..
Deze hoogmoed had tot gevolg dat op de rug van de franse
belastingbetalers een politiek werd gevoerd, die geleid heeft tot
de sociale troebelen van mei en waardoor dit het land dat
boven zijn stand leefde thans voor een financiële ramp ge
plaatst wordt.
De Gaulle wil nog niet inzien dat hij de volle prijs voor zijn
hoogmoed moet betalen. Hij heeft zich afzijdig gehouden van
I de Europese integratie, wou Engeland en Amerika de les spel
len op monetair gebied doch blijft blind voor zijn eigen
f Z dwaasheden en koppig zoals enkel een hovaardig oud man zijn
kan, weigert hij de konsekwenties van zijn eigen tekortkomin-
gen onder ogen te nemen.
Hij wil niet inzien dat de tijd der «vaderlanden» voorbij is
en dat Frankrijk, een niet op zichzelf bestaande eenheid is,
maar een belangrijk deel van een Europa dat zich als ekunomi-
sclie en politieke entiteit ontwikkelt.
Er is niet alleen onrust in Frankrijk; ook in ons land stelt de
burger zieli vragen over de stabiliteit van onze munt. Voor
diegenen die met werken hun brood verdienen betekent de
stevigheid van onze frank immers ook het behoud van onze
koopkracht. Eerste-Minister Eyskens heeft daaromtrent gerust
stellende verklaringen afgelegd. Ons financieel en monetair be
leid is gezond en we hoeven ons over een mogelijke devaluatie
geen zorgen te maken.
Zoveel te beter! We hebben zorgen genoeg op een ander vlak
cn meer bepaald op dit van de kommunautaire verhoudingen.
Men vraagt zich af of de regering, die 'n reeks hervormingen
wil doorvoeren, het parlementair debat zal te boven komen.
In bepaalde kringen was men van oordeel dat een drie-par
tijen-regering een oplossing zou brengen. De huidige regering
zou dus moeten worden aangevuld met een aantal ministers
van de PVV. Het zou dan volgens diezelfde kringen allengs lich
ter vallen een tweederden-meerderheid te bekomen die voor
de ver -zenlijking van sommige hervormingen vereist is.
Inderdaad, de stemmen van HSP, CVP cn PVV samen zouden
eer; ruime meerderheid opleveren... maar dan stelt zich de vraag
welke oplossingen nog zouden mogelijk zijn!
I
Met de PVV komt het Brussels centralisme, dat elke aan-
vaardbare oplossing tot dusver onmogelijk maakte, opnieuw
aan bod, want het is precies in de hoofdstad dat liet kieskliën-
teel van deze partij zich lokaliseert.
En is het niet gekend dat men te Brussel precies dezelfde
hoogmoedige en egocentrische politiek voert als de Franse
hoofdstad ten opzichte van de andere Europese landen?
Men lijdt er aan dezelfde zelfoverschatting en liet/elfde mis
prijzen teil overstaan van «les geils de la Province», de boerkens
van den buiten, die niet met de zeden en gewoonten van de
hoofdstad vertrouwd zijn.
Ook voor deze hoogmoed zal men vroeg of laat de prijs dienen
te betalen. PDB i
Op 10 december 1948 heeft de
Algemene Vergadering van de
Verenigde Naties de universele
verklaring van de rechten van de
mens aanvaard en verkondigd.
Na deze historische gebeurtenis
heeft zij aan alle lidstaten aan
bevolen geen enkel middel onbe
nut te laten om deze tekst overal
te publiceren en er voor te zor
gen dat hij uitgedeeld, gelezen en
gekommentarieerd zou worden.
En dit ljoofdzakelijk in scholen
en andere onderwijsinstellingen
zonder onderscheid van het po
litiek statuut van die landen of
gebieden.
pen worden aan onhumane of
verlagende folteringen, pijnen of
moordachtige behandelingen.
Overal waar strijdgewoel heerst
worden de akkoorden van Genève
geschonden, en worden krijgsge
vangenen gefolterd en laf gedood.
Art. 18 Ieder persoon heeft
recht op vrijheid van gedachten,
geweten en godsdienst. Dit recht
sluit de vrijheid in van religie
of overtuiging te veranderen.
Iedereen heeft ook het recht zijn
religie of overtuiging in het open-
baal' te verkondigen.
Waar staan we in 1968
Verschillende diktatoriale sta-
1968 werd uitgeroepen tot het
jaar van de rechten van de mens.
Vrienden, laten wij eens een
ogenblik stilstaan bij enkele van
de bijzonderste artikels van die
verklaring. Hetgeen verder volgt
zal ons heel duidelijk maken dat
wij nog ver verwijderd zijn van
het gestelde doel.
Art. I Alle mensen worden
vrij en gelijk geboren in waardig
heid en rechten. Ze zijn begif
tigd met rede en geweten en moe
ten elkaar begrijpen in een geest
van broederlijkheid.
In 1968 is dit nog steeds niet
het geval, de toestand stelt zich
zelfs scherper. De kloof tussen de
rijke en de arme landen wordt
steeds groter en de tot op heden
geveerde hulpontwikkelingspoli-
tiek is slechts een druppel op een
hete plaat. Dagelijks worden nog
kinderen geboren die gedoemd
zijn binnen afzienbare tijd te
sterven aan ondervoeding, ziekte
en ontbering.
Art. 4 Niemand zal onder sla
vernij of knechtschap gehouden
worden. De slavernij en de be
handeling van slaven is verboden
onder al haar vormen.
Vandaag worden nog miljoenen
mensen onderdrukt op financieel,
moreel en maatschappelijk ge
bied. Het nationaal inkomen is
nog steeds op een zeer onrecht
vaardige wijze verdeeld. Dit zijn
niettegenstaande hun verdoken
vorm» bepaalde vormen van sla
vernij.
Art. 5 Niemand zal onderwor-
ten en schijndemokraties vertre
den deze wetten met de voelen.
Enkele voorbeelden
In Griekenland zitten duizen
den mensen gevangen omdat zij
er een andere mening op na hou
den dan de huidige leiders.
In Rusland worden er velen be
let konsekwent te handelen vol
gens hun religieuze overtuiging,
omdat de iverkelijke godsdienst
vrijheid er niet bestaat. In Ame
rika leven nog miljoenen kleur
lingen een onmenselijk bestaan,
zij die streven naar een gelijk
schakeling met de blanken wor
den dagelijks bedreigd met de
dood.
In Rhodesië beslist een minder
heidspartij over het. lot van het
grootste gedeelte van de bevol
king.
Art. 20 Iedereen heeft het
recht zich te verenigen in vrede
lievende bewegingen. Niemand
kan verplicht worden deel uit te
maken van een bepaalde partij of
vereniging.
In verschillende landen heeft
dc arbeider nog niet het recht, om
te staken en op die wijze uiting
te geven aan zijn misnoegdheid.
- In vele landen zijn bepaalde
partijen verboden, zodat, de aan
hangers van die strekkingen ille
gaal moeten werken, met het ri
sico gearresteerd en veroordeeld
te xoorden.
Art. 21 De wil van het volk
moet aan de basis liggen van de
gevoerde politiek; die wil moet
kunnen uitgedrukt worden door
middel van eerlijke verkiezingen,
die regelmatig plaatsgrijpen. De
verkiezingsprocedure moet de vrij
heid van stemmen verzekeren.
In 1968 hebben de vrouwen in
Zwitserland nog altijd geen stem
recht.
Dictatuurstaten zoals Grieken
land, Spanje en vele Zuidameri-
kaanse staten houden in het ge
heel geen rekening met de wil
van het volk.
Ziedaar vrienden een zeer kor
te samenvatting van de inhoud
van de verklaring van de rechten
van de mens.
We zien dus heel duidelijk hoe-
Zwaar probleem die
grondwetsherziening
Er zal nog heel wat
studie mee gemoeid
zijn, eer we weten
hoe de P.V.V. er het
meeste voordeel uit
kan halen...
ver we nog verwijderd zijn van
het gestelde doel.
Onze wereld is vandaag geken
merkt door een maatschappelijke
onvrede.
Onrechtvaardigheden, verdruk
king, zucht naar macht en oor
logen drukken op ons. De wapens
worden meer en meer geperfek-
tioneerd en verkrijgen een steeds
grotere doeltreffendheid. Herin
nert u zich nog de ««A-bom» op
Hiroshima en Nagasaki De ver
nieling die toen teweeg werd ge
bracht is maar een peulschilletje
in vergelijking met de kracht die
de huidige gestockeerde bommen
bezitten.
Daarom, vrienden is het nood
zakelijk dat wij allen eendrachte
lijk te samen werken om de vrede
in onze huidige wereld te besten
digen. Alleen een socialistische
maatschappij gebaseerd op broe
derlijkheid en sociale gelijkheid
kan de vrede in de wereld ver
zekeren.
Zolang enkele mensen zullen
blijven beslissen over het lot van
al de andere kunnen wij geen
vrede kennen.
Het is dan ook zeer belangrijk
voor de jeugd al deze zaken eens
grondig te overwegen opdat sij
zou begrijpen dat zij het zal zijn
die het werk van onze huidige
strijders zal moeten voortzetten.
Wees dan ook niet onverschillig
voor het wereldgebeuren en denk
eraan dat ook wij de toekomst
van onze kinderen zullen moeten
verzekeren.
BRUNEEL JOZEF
