MZttwi ff ft f.ic op II t a r» ttcl
Zaterdag, 21 december 1968
20e jaargang - Nr 51
P.D.B.
ItEUAKTIE EN ADM1NÏSTKA 1 IE ST.-l'IETEÜNMEl M liAAl 64
CJENT Tel. 25 57 95 (4 lijnen) PostchecKrekenlng 5G7.33 «liet
l.lrlit» Voor de abonnementsprijzen zie gewestelijke bladzijden
Verantw uitgever DEKEVEN R.. Koningstraat .Menen
'jyet is een gewoonte het gebeuren
rondom de zonnewende in verbond
te brengen met het diep verlangen
naar vrede dat onder de mensen leeft.
Er is niet alleen de kerstboodschap en de
symbolische betekenis van de terugkeer
naar het licht; er zijn niet alleen de offi
ciële verklaringen van staatshoofden die
de vrede in hun eigen perspektief stellen;
er is niet alleen de feeststemming, de kaar
sen en de gekleurde lampen, de zachte
muziek, de geschenken, de gedekte tafels
in familiekring.
Er is ook nog die mystieke sfeer die van
de kerstavond uitgaat en die men moeilijk
kan verklaren in een wereld waar de effi
ciency en de computers hun wetten stellen.
Waarom ontroert ons deze avond? Waarom
zoeken we precies op deze avond naar de
ogen van het kind en zullen gelovigen en
ongelovigen even denken aan de bezielende
boodschap: «Vrede aan hen die van goe
den wille zijn»?
Omdat, ondanks alle tekortkomingen en
tegenslagen, ondanks oplaaiende haat en
onbegrip, bij miljoenen mensen, waar ze
ook leven, de behoefte aanwezig is om goed
te zijn.
Dus is er toch geen reden om te wanhopen?
Dan blijft de hoop gewettigd dat er een
maal verbetering komt in de relaties tussen
de volkeren?
Het is helaas niet een verheven gedachte
op één enkele avond die het aanschijn van
deze wereld zal veranderen. Dienen we niet
te beseffen dat de goedheid alleen niet vol
staat om enige hervorming tot stand te
brengen?
De wereld wordt door de machtigen gere
geerd, dit wil zeggen niet door diegenen
die gelijk hebben, maar door diegenen die
sterk genoeg zijn om hun wil aan de an
deren op te leggen.
Deze macht gaat meestal gepaard met het
bezit van rijkdom. De geldmachten houden
de touwtjes in handen en beïnvloeden ons
doen en laten.
En hoe kunnen de nederigen zich tegen
deze stand van zaken verzetten? Hoe kun
nen ze hun stem laten horen en zorgen
dat met hun zienswijze rekening wordt ge
houden?
Er wordt hun slechts één mogelijkheid hier
toe geboden: de vereniging.
1 0 jaar geleden richtte Karl Marx een
wekroep tot de arbeiders: Proletariërs aller
landen, verenigt U! Deze wekroep heeft
nog steeds dezelfde waarde.
Alleen wanneer de arbeiders, bedienden,
boeren en studenten in alle landen hun
krachten samen zullen bundelen in één
grote beweging van internationale solidari
teit, dan alleen zal er iets fundamenteels
in deze wereld veranderen.
Dan zal de oorlog plaats maken voor de
vrede, de armoe voor de welvaart, het al
leen-recht voor de demokratie, het egoïsme
voor de broederlijkheid.
De boodschap tot de evennaaste moet in
de eerste piaats een wekroep zijn. Onze
liefde tot de medemens is niet los te maken
van de sociale ontvoogdingsstrijd, die we
met het oog op een betere samenleving
verplicht zijn te voeren.
