DE PELSMAEKER en VIJVERMAN w De kdn onder massale belangstelling ten grave gedragen LIJKREDE VAN KD. MINISTER BREYNE, NAMENS HET. B.S.P.-BUREAU REDE VAN KD. SENATOR VAN DER BRUGGEN, VOORZITTER B.S.P.-FEDERATIE De gemeente Denderleeuw werd zaterdag overrompeld door een massa partijgenoten, vrienden en kennissen, die een laatste groet wilden brengen aan hun zo geliefde bur gemeester en volksvertegenwoordiger A. De Pelsmaeker en diens goede vriend krl. Etienne Vijverman Het verdriet van de vele duizenden was werkelijk onbeschrijfelijk. Honderden kp„n- sen en bloemtuilen werden meegedragen. Naast verschillende parlementairen, burgemees ters en andere mandatarissen, werd ook de aanwezigheid opgemerkt van de ministers Anseele, Breyne en Vermeylen en de gouverneur van Oost-Vlaanderen, kd. De Hinder. Kd. Fayat, weerhouden in het buitenland, was verontschuldigd. Aan het lijkhuis werd door minister Breyne, namens het B.S.P. Bureau en door senator Van der Bruggen, namens de Socialistische Gemeenschappelijke Aktie Arron dissement Aalst een laatste liulde gebracht. Op het kerkhof werd nog het woord gevoerd door kd. Paul Van der Meyen, Eerste- schepen, namens het gemeentebestuur; door kd. R. Van Isterdael, namens de Gemeen schappelijke Aktie Denderleeuw; door de heer direHtfeur-prefekt namens de Rijksscholen; door de heer De Backer namens de C.V.P.; door de heer Van der AVeeën. namens «Stan daard Denderleeuw». Een ingetogen massa stapte mee op in de indrukwek kende rouwstoet. (P.V.) Eens te meer dragen wij vandaag een verdienste lijk mandataris en militant van de socialistische ar beidersbeweging ten grave. Eens te meer wordt hij van ons weggerukt door één van de eindeloze reeks dodelijke verkeersonge vallen. De omstandigheden zijn des te tragischer, omdat samen met onze vriend en partijgenoot De Pels- maecker, ook zijn trouwe medewerker Etienne Vij verman ons ontviel. Al te dikwijls werden wij de jongste tijd opgeschrikt door doodsberichten, van verdienstelijke vrienden, dag in, dag uit op de baan om hun medemensen te dienen, en om de socialis tische gedachte uit te dragen en te verdedigen. Zij sparen zich noch vermoeienis, noch ontzeg ging van vele goede dingen, om zich in te zetten voor ons gemeenschappelijk ideaal. Ten koste van zichzelf spannen zij zich in om de levens- en be staansvoorwaarden van de arbeidende bevolking in dit land te verbeteren. Burgemeester en voksvertegenwoordiger Armand De Pelsmaeker was zo iemand, en nauwelijks de vijftig jaar voorbij, wordt hij ons ontrukt. Velen rouwen om hem. Zijn gezin en familieleden zijn medewerkers, zijn partijgenoten, zijn mede burgers, vriend en tegenstrever, en samen met hen, wij allen, socialisten van dit land. Hij heeft het land trouw gediend, destijds als ambtenaar bij het ministerie van Financiën en la ter als reserve-officier tijdens de tweede wereldoor log. Kort na de bevrijding trad hij toe tot de socia listische beweging. Met dezelfde bezieling, waarmee hij door het leven ging, diende hij van bij de aan vang de socialistische partij, met inzet van al zijn gaven en werkkracht. In mei 1958 werd hij provincieraadslid. Maar vooral in de gemeente Denderleeuw kon hij zich uitleven. In 1952 kon hij de jarenlange CVP- meerderheid nog niet breken, maar in 1958 vero verde hij met een BSP-liberaal kartel de meerder heid en zes jaar later werd het een volstrekte so cialistische meerderheid. Schoner bewijs van het vertrouwen van de bevol king uit deze gemeente, kon hij niet leveren. Er moet achter deze politieke ontwikkeling een enorms werkkracht schuilgaan, gekoppeld aan een in-goed karakter, en een diepe liefde voor de medemens. De bekroning was zijn verkiezing tot volksvertegen woordiger. nu amper negen maanden geleden. Zijn aanwezigheid in het parlement was te kort, opdat ook daar zijn rijke gaven en arbeidslust zou den tot uiting zijn gekomen, maar zijn schielijk overlijden heeft ook diep zijn kollegas getroffen, en dit op alle banken. De socialistische beweging rouwt niet alleen om een verdienstelijk mandataris en een trouw partij genoot. Zijn aanwezigheid in het kulturele en sportieve leven van de gemeente was voor hem een aanvullend middel om de genegenheid te ver werven van zeer velen. Hij maakte zich verdien stelijk voor de uitbouw van het Rijksonderwijs in dit gewest. Hij ijverde voor de gezondheidszorg en voor de sociale woningbouw, en wist ook langs deze weg een trouw dienaar te worden van zijn streek. Het is met diepe teneergeslagenheid dat wij hier vandaag, namens het Bureau van de Bel gische Socialistische Partij, afscheid nemen van deze trouwe kameraad. Zijn levensweg en zijn daadkracht strekken ons allen tot voorbeeld. Op dit graf verrijst vandaag reeds het grote bouwwerk van de eerbied en de dankbaarheid die zeer velen aan partijgenoot De Pelsmaeker ver schuldigd zijn voor alles wat hij voor allen heeft gedaan, in zijn helaas te korte levensperiode. Mor gen zal de leemte, die zijn schielijk verdwijnen heeft meegebracht, nog erger worden aangevoeld, wanneer velen, die zijn raad en hulp inriepen, zich tot hem zullen willen wenden. Het is onze opdracht, in dit gewest in het bij zonder, maar overal in dit land en in alle middens over het algemeen, zijn werk voort te zetten. Het besef van verantwoordelijkheid ten opzichte van ons gemeenschappelijk ideaal brengt ons tot dit ogenblik van diepe ingetogenheid. Namens het Bureau van de Belgische Socialis tische Partij betuigen wij vandaag ons diep mede leven aan Mevrouw De Pelsmaeker, haar dochter, haar zoon, en aan de ganse familie. Moge de droefheid van zovele duizende vrienden en mede burgers de rouw van dit diep getroffen gezin verzachten, tijdens de uren van eenzaamheid, die het nu wachten. Wij allen, die naast en met Armand De pels maeker gestaan hebben, delen vandaag het leed van U, Mevrouw De Pelsmaeker. De eer, die wij de nagedachtenis van uw echtgenoot toedragen moge U bijstaan in deze moeilijke ogenblikken. Tot U, vriend Armand, zeggen wij op dit droeve ogenblik, met weinig woorden en vervuld met een voud, zoals het past voor een zo verdienstelijke zoon van de arbeidersklasse van ons volk: «Wij bouwen voort aan de lange weg naar welvaart en geluk,- zoals wij weten dat gij dit lange jaren, samen met ons allen, hebt gedaan. Vaarwel, Ar mand, rust in vrede.» De Socialistische Gemeenschappelijke Aktie Arrondissement Aalst aan haar trouwe dienaar Burgemeester en Volks vertegenwoordiger Kd. De Pelsmaeker Armand. ACHTBARE FAMILIE, GEACHTE AANWEZIGEN, WAARDE VRIEND ARMAND, Leven, met de vast.e wil het leven vruchten te doen aragen, is als een loeping, die slecnts nuist in het hart van dat soort mensen die iets wuien uitwerken en opbouwen dat nuttig is, iets dat be wondering afdwingt, iest wat later door de gemeenscnap als een blijvend waardevol erfdeel kan worden bestempeld. Burgemeester en Volksvertegenwoordiger De Pelsmaeker Armand gij benoorde tot die kiasse van bouwers en ai wat gij gepiesteerd hebt hier te Denderleeuw is er het treilende bewijs van. Spij tig genoeg, werd (J de kans niet gegund, Uw zo scnone en edelmoedige taak door uw eigen nari- den en Uw eigen geest te voltooien. Een dwaas auto-ongeval kwam U aan Uw familie en aan ons zo onverwacht ontstelen. De levensdraad van een mens is uiterst broos een zwak, dat weet iedereen, maar die levensdraad zo brutaal zien doorgesneden worden dat doet ont zaglijk pijn, zo onverwachts, zo smartverscheuiend dar niemand het geicven kan dat zo iets ergs, ais droevig lot kon beschoren worden aan ons aller vriend Armand De Pelsmaeker. Jawel, hij was de waardige burgemeester van Denderleeuw, maar hij was nog veel meer, hij was voor tegenstrever en voor partijganger de be minnelijke mens, die een onoegrensde sympatie rondom zich kon laten ontluiken op een onge dwongen manier eigen aan hem zelf. Dat geheim politiek wapen der vriendelijkheid, dat hij 20 meesterlijk 111 volle oprechtheid hanteren kon, be wees onschatbare diensten aan de partij. Het resultaat bleef niet uit. De groeiende kracht van het socialisme in en rondom Denderleeuw had voor 'n groot deel als grondslag de peisooniijkheid zelf van Armand De Pelsmaeker die dan ook let terlijk gesproken door zijn volk gedragen werd naar een zetel van volksvertegenwoordiger in het parlement. Hij had dat politiek mandaat niet nodig, gezien zijn persoonlijke materiële welstand kon hij alle mandaten gerust missen. Dikwijls hoorden we de vraag stellen: Waarom wil hij toch al die zware last op zijn schouders gaan dragen? Zijnde de eenvoud zelf. joeg hij zeker het mandaat van volksvei tegenwoordiger niet na om uit louter snobisme die titel te kunnen dragen. Hij Vilde echter wel die mogelijkheid in vervulling zien gaan om nog beter dan voorheen de belangen van het volk te kunnen dienen. Gesteund op de macht van zijn burgemeester schap, nu nog oneindig versterkt door zijn man daat als volksvertegenwoordiger ging hij nu met al de kracht van zijn nog jonge leven de volle maat kunnen geven in dienst van zijn ideaal: «Het Socialisme» dat voor hem, en voor ons als B.S.P. toch betekent de vrijmaking, de welstand en het geluk van arbeiders en intellektuelen. Helaas, het noodlot heeft het anders gewild. Het moordend wegverkeer sloeg ijzig en keihard toe. De koude dood bracht een vloed van tranen en snerpend leed in twee gezinnen te Denderleeuw. Niet alléén in Denderleeuw en omstreken, maar oveial in het arrondissement zag ik opgekropte smart en pinkelende tranen. Dat diep medevoelen roept als bij mirakel de do den niet terug tot het leven, maar het is toch het ontegensprekelijke bewijs hoe oprecht dankbaar ons volk zijn prima leiders vereert en er diep kan om treuren. Moge dat voor zijn echtgenote, voor zijn kinderen en zijn familieleden een lichte bal sem wezen op de toch zo diep geslagen wonden. Onze rode vaandels zijn met rouw omfloerst en neigen neer als in een opperste groet van liefde en erkentelijkheid ten overstaan van onze dierba re partijleider die voor goed uit ons midden werd weggerukt. Bloemen en kronen willen milderen de ons over stelpende smart. Maar in al zijn wreedheid keert niettemin in galop steeds terug de ruwe werkelijk heid van het noodlot: Burgemeester - Volksverte genwoordiger Armand De Pelsmaeker is niet meer. De vloed van het leven stroomt echter verder. De politieke strijd verdraagt geen rust. Onze nu treu rende vaandels moeten terug fier en vol strijdlust herrijzen vuriger dan ooit, om verder het zo scho ne ideaal te dienen dat Armand De Pelsmae! I ock tot het zijne had gemaakt. We beloven dat hier. op die plechtige stonde, aan U kd. Armand, die letterlijk zijt gevallen in dienst van het volk bij de terugkeer van een vergadering ten stadhuize van Geraardsbergen. U zijt er van mij gescheiden vol van vriendschap en levens vreugde. Die levensvreugde zou weldra moeten wij ken voor de rampzalige mare des doods. Beste vriend Armand, voor eeuwig scheiden valt ons zwaar, de tonen van de Internationale zullen U klagend, als in een treurend liefhebbend strelen, naar Uw laatste rustplaats vergezellen. Een flink strijder ging heen. en ware kameraad, een geliefde echtgenoot, een beminde vader, een echte broer, een onvergetelijke schoonzoon, een braaf mens in de volle betekenis van het woord. Vol van diepe ontroering. Kd. Armand, bieden we aan gans Uw familie onze oprechtste dank voor al wat U presteerde, samen met onze diepste deel neming in de smartelijke rouw die hen zo zwaar heeft getroffen. Beste toehoorders, gij allen, omzeggens ontelbaar hier aanwezig, geloof me vrij, Uw burgemeester. Uwe en onze Volksvertegenwoordiger leefde temid den van talloze vrienden. Samen met een dezc\ vrienden werd hij toch zo verraderlijk door de dood overvallen. We richten hierbij ook ons oprecht gemeend rouwbeklag aan de achtbare familie van het twee de slachtoffer van die afschuwelijke ramp, zijnde de familie van Kd. Etienne Vijverman. Tot U beste vriend Armand, richt de ganse Socialistische Gemeenschappelijke Aktie en ikzelf, als voorzitter der B.S.P. arrondissement Aalst, in naam van al onze partijgenoten, en met een hart gebroken van verdriet, een laatste dank en een op recht kameraadschappelijke afscheidsgroet. Wij kunnen en zullen U nooit vergeten want ia dereen zal aan U voor altijd een onbegrensd sym- patiek aandenken bewaren. Vaarwel, ons aller vriend en broeder. Samen met een vriend zijt gij gestorven, samen met Uw vriend wordt gij begraven. Moge U samen in vol le vrede rusten. DE SOCIALISTISCHE GEMEENSCHAPPELIJKE AKTIE ARRONDISSEMENT AALST

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Voor Allen | 1968 | | pagina 3