VLAAMS
EEN JAAR
NA DE OPROEP
VAN COLLARD
1 mei toonde nogmaals
de socialistische kracht
Bedienden weldra, qua aantal,
de belangrijkste groep
Wetsontwerp planning en ekonomische decentralisatie
moet er dooi
A.C.V. en patroons wezen kinderkribben af
Feestelijke inhuldiging van liet
nieuw Bond Movson-kompleks
te Nedebrakel
ZATERDAG 2 MEI 1970
22e JAARGANG Nr 18
PRIJS PER NUMMER 4 fr.
WEEKBLAD VAN DE B.S.P. - ARRONDISSEMENT AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
door Willy Vernimmen
volksvertegenwoordiger
31 MEI 1970 WENKT
EEN PROBLEEM VOOR DE SOCIALISTISCHE BEWEGING
(Zie vervolg blz. 2)
Redaktie - Administrtaie - Publiciteit
52, MOLENSTRAAT 9300 AALST
Tel.: 053/24869 Postcheckrekening 95.24.64
Maandabonnement. 15 fr. Jaarabonnement: 180 fr.
Verantwoordelijke uitgever:
Jacques Timmermans - 52, Molenstraat - 9300 Aalst
In dc vrije politieke tribune van «Voor Allen» wijst kd.
Verdoodt volgens mij terecht op enkele standpunten ingenomen
door het A.C.V., standpunten die inderdaad onze volle aandacht
verdienen en die trouwens voor onze beweging met volle ernst
dienen onderzocht te worden.
Het is immers opvallend dat in de laatste voorbije weken
heel wat «scheuren» zijn gekomen in het vakbondsfront. Deze
zijn meestal niet het gevolg van een bepaalde konkurrentie-
politiek maar veeleer een gevolg van principiële stellingname.
Voor diegenen die met aandacht de verklaringen en akties
van het A.C.V. volgen, wordt het met de dag duidelijker dat
de «strijd voor bepaalde hervormingen» een andere inhoud
heeft dan datgene wat wij er van verwachten.
Wij waren misschien wel te optimistisch toen bij de eerste
reakties op de oproep van partijvoorzitter Collard enkele kris-
tene demokraten zich ondubbelzinnig uitspraken voor de sa
menwerking, meestal echter zonder de diskussie over het
hoofdzakelijke en bijkomstige.
Het is voor ons niet «bijkomstig» dat wij in verschillende
standpunten van het A.C.V. termen als «klassensamenwerking»,
medebeheer en medeverantwoordelijkheid» terugvinden, maar
steeds in het idee van de kapitalistische onderneming als
zodanig.
Het gaat er immers niet om dit kapitalisme als zodanig
te betwisten maar veeleer zijn misbruiken en uitspattingen te
kontroleren. Wanneer men verder spreekt over nieuwe beheers
vormen en inspraak, krijg ik stilaan de indruk dat dit in be
paalde geesten niet altijd begrepen wordt als de inspraak
van de arbeider maar veeleer als een inspraak en beleidsvorm
van de grote organisaties.
Ook deze de laatste tijd zoveel gebruikte uitdrukking zal
wellicht binnen korte tijd aanleiding geven tot betwisting. De
meningsverschillen over «investeringsloon, de oprichting van
kinderkribben en de vormen van beheer» zijn dus zeker niet
toevallig maar fundamenteel.
Het wordt inderdaad tijd dat wij na de oproep van partij
voorzitter Collard niet alleen onderzoeken wat ons vandaag
verenigt maar ook waar de scheiding ligt.
In funktie daarvan zullen wij dan ook onze taktiek dienen
te bepalen, onze ideeën en ideologie formuleren en te volgen
weg bepalen.
Gaan wij verder de huidige weg op dan lopen wij het gevaar
dat de arbeidende klasse zich terug verdeelt over bijkomstig
heden, met de versterking van het neo-kapitalisme als gevolg.
Als wij niet vlug in volle openheid onze gemeenschappelijke
stellingen kunnen bepalen, dan lopen wij inderdaad het gevaar
verdeeld en dus sterk verzwakt voor de tegenstrever te ver
schijnen. En dat wil de arbeidende klasse zeker en vast niet.
Over onze Eerste Mei'oetogingen
en -vieringen kunnen wij. spijtig
genoeg, in dit nummer geen re
laas. noch foto's brengen. Dat zal
dan volgende week gebeuren.
Slechts onze titel kon nog worden
gedrukt, een titel die aanduidt
hoe ook dit jaar de Eerste Mei
manifestaties in ons arrondisse
ment en in het land een getuige
nis zijn geweest van socialistische
kracht en strijd voor de rechten
van het werkende volk en voor
een socialistische maatschappij.
Tijdens de jongste dagen is er
spanning geweest tussen de B.S.P.
en de C V P. op het vlak van de
regering, nopens het lot van het
wetsontwerp nr. 125 inzake de
planning en de ekonomische de
centralisatie. Dit wetsontwerp
werd reeds in juni van verleden
jaar door de Kamer goedgekeurd.
Het is echter in de Senaat blijven
hangen. Om liet verder tegen te
houden en weer naar de Kamer
te zien verzenden werden door
C.V.P.-senatoren amendementen
ingediend. De B.S.P. heeft tegen
deze vertragingsmaneuvers scherp
geprotesteerd. De eerste-minister
deed diensvolgens een bemidde
lingsvoorstel. Het bestaat hierin
dat dit wetsontwerp thans zonder
wijziging door de Senaat zou wor
den gestemd en dat achteraf in
de uitvoeringsbesluiten of in een
bijkomend wetsontwerp zou wor
den rekening gehouden met de
C.V.P.-amendementen. De B.S.P.
heeft zich hiermee akkoord ver
klaard. De C.V.P.-onderhande
laars deden hetzelfde. Valt nu te
zien wat de houding zal zijn van
de Waalse en de Vlaamse C.V.P.
In elk geval mogen wij dit hier
beklemtonen dat de hoofdzakelij
ke beweegreden van de B.S.P. om
in de regering te treden lag in
het doordrijven van ekonomische
hervormingen, d.w.z. de oprich
ting van een planbureau en de
kontraktuele verplichting voor nij
verheden die staatshulp ontvan
gen zich te gedragen naar de
richtlijnen van het plan; de op
richting ook van een nationale
dienst voor nijverheidsbevorde
ring die met de nationale inves
teringsmaatschappij openbare be
drijven zou kunnen oprichten
waar het privé-initiatief in ge
breke blijft; de decentralisering
van de ekonomische organen met
bevoegdheden en middelen voor
de Vlaamse en Waalse Ekonomi
sche Raad.
Indien dit wetsontwerp nog
langer wordt gesaboteerd, komt
het ongetwijfeld tot een konflikt
in de regering en zou er de B.S.P.
niets anders overblijven dan de
deur van het kabinet Eyskens
achter zich dicht te slaan.
Ook rond de kwestie van de
aanwending van één miljard
overschot in de Nationale Kas
voor Kindertoeslagen is er dei
ning geweest. De afgevaardigden
van het A.B.V.V. verdedigden de
stelling dat er nu ook eens iets
voor de werkende moeders moet
gedaan worden en dat. vermits
ons land tergend ten achter staat
op het gebied van kinderkribben.
men best zou doen dit overschot
en de overschotten van de vol
gende vier jaar, in totaal vijf
miljard, aan te wenden om een
net van kinderkribben op te
richten.
Het A.C.V. was het daarmee
niet eens en stelde voor het mil
jard overschot aan te wenden om
een halve maand kinderbijslag
voor het jaar 1970 uit te betalen
vanaf het tweede kind. Dit ver
tegenwoordigt ongeveer 50 frank
per maand, waaraan in de grond
niemand veel heeft.
De patroons en het A.C.V. ver
wierpen samen het voorstel van
het A.B.V.V. inzake de kinder
kribben.
Hieruit kan men afleiden dat
de patroons niet het minste oog
hebben voor gemeenschapsvooi -
zieningen. Dit is trouwens een
kenmerk van het neo-kapitalisme.
Van het A.C.V. had men anders
mogen verwachten.
D.V.H.
De industrialisering en de be
stendige veranderingen in het be
drijfsleven deden en doen nog
nieuwe kategorieën van werkne
mers ontstaan.
De groei van de grote nijver
heids- en handelsondernemingen
ls zodanig, dat het aantal er te
werkgestelde bedienden dit van
de arbeiders zeer dicht benadert.
In de nijverheidsondernemingen
ls het aantal arbeiders wel nog
overwegend, maar daartegenover
zien we enorme administraties,
banken, verzekeringen, die dui
zenden bedienden tewerkstellen
(de Generale Bankmaatschappij
13.000 bedienden».
Het is duidelijk dat de socialis
tische beweging, en dan in het
bijzonder de syndikale beweging,
er moet voor zorgen de grootst
mogelijke invloed te verwerven in
deze weldra belangrijkste groep
van werknemers.
Het is evenzeer klaar dat, mocht
de socialistische beweging er niet
in slagen de bedienden voor zich
te winnen, dit zeer erge gevolgen
zou meebrengen.
De bedienden moeten voor het
socialisme gewonnen worden. Dit
wordt in de toekomst een kwestie
van levensbelang voor de bewe
ging. Politiek zijn de bedienden
eerder moeilijk te benaderen. De
meerderheid komt uit katolieke
onderwijsinstellingen en begint
zijn loopbaan met een vooringe
nomenheid ten overstaan van de
socialistische organisaties. Dege
nen die het rijksonderwijs volgden
Het nieuwe Bond Moyson-kom-
pleks te Nederbrakel wordt op 30
en 31 mei 1970 officieel ingehul
digd. Onze lezers weten dat deze
3 verdiepingen hoge nieuwbouw,
eigendom van de socialistische
mutualiteit, benevens aan de ad
ministratieve en medische diens
ten van het gewest Nederbrakel
van deze laatste, ook onderdak
geeft aan het gwestelijk ABVV-
bureel en aan het volkshuis.
Wat er op 30 en 31 mei 1970
zoal te doen is in Nederbrakel.
moge blijken uit het hiernavol
gend feestprogramma
zijn (misschien! objektiever voor
gelicht, maar hun kennis van de
maatschappelijke ordening en van
de verschillende leerstellingen is
onvoldoende.
Na zijn studies komt de bedien
de terecht in de handel, in een
bank of verzekeringsmaatschappij
waar politieke diskussies meestal
taboe zijn, of mochten ze toch
plaatshebben, zich beperken tot
enkele van onbegrip getuigende
kritieken op de werking van de
arbeidersbeweging. Het is immers
zo dat nog vele bedienden, als so
ciale laag, zich niet met de ar
beiders vereenzelvigen. En dat is
nu de kategorie van werknemers
die als groep wat aantal betreft
weldra de belangrijkste zal zijn
van het land.
Zaterdag 30 mei 1970
19 uur 30: Bal in het Volkshuis
met «The Apollo's»
Zondag 31 mei 1970
15 uur; Feestoptocht door de
voornaamste straten van Ne
derbrakel.
17 uur: Na de ontbinding van de
optocht Feestrede, door pgt.
A. Breyne, Minister van
Huisvesting.
17 uur 30: Inhuldigingsbal met
het orkest «The Lucky sons».
De hoofdbrok uit dit feestpro
gramma is vanzelfsprekend de
feestoptocht van zondag 31 mei
1970. Hieraan verlenen de socia
listische muziekkorpsen van
Aalst. Geraardsbergen, Oude
naarde en Ronse en de socialis
tische trommelkorpsen van Ge
raardsbergen en Oudenaarde hun
medewerking'.
Uit alle mutualistische gewes
ten van de arrondissementen
Aalst en Oudenaarde worden bus
sen ingelegd naar NederbrakeL
De deelname in de vervoerkosten
werd eenvormig vastgesteld op
20 frank. Voor de inschrijvingen
zorgen de Bond Moyson-medewer-
werkers, hierin bijgestaan door
de S.V.V.- en M.J.A.-bestuurs-
leden. Alle gewenste details no
pens de organisatie der verplaat
sing naar Nederbrakel uit alle
hoeken van de arrondissementen
Aalst-Oudenaarde kunnen dan
ook door vorengenoemde vrien
den en gezellinnen verstrekt
worden.
Op 31 mei 1970 leiden alle wegen
naar Nederbrakel!
Wie zal niet van dit feest willen
zijn?
