Solidair met Baskische
militanten en
Spaanse arbeiders
Grondwetsherziening van de baan
Nu dringende ekonomische
decentralisatie doorvoeren
Monster-proces Ie Burgos uitdagend voor
demokratische krachten over gans de wereld
DE WERKGROEP VOOR DE EXPANSIE
VOOR HET ARRONDISSEMENT AALST
IN MEMORIAM
ZATERDAG 10 DEC. 1970
22e JAARGANG Nr 49
PRIJS PER NUMMER 4 fr.
WEEKBLAD VAN DE B.S.P. - ARRONDISSEMENT AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
BERT VAN HOORICK
Spanje roert
Burgemeester Blanckaert en schepen
Van Hooriek bij minister Vlerick
Redoktie - Administrate - Publiciteit
52. MOLENSTRAAT 9300 AALST
Tel.: 053/24869 Postcheckrekening 95.24.64
MaandaDonnement 15 fr. Jaarabonnement: 180 fr.
Verantwoordelijke uitgever:
Jacques Timmermans - 52, Molenstraat 9300 Aalst
DOOR
VOLKSVERTEGENWOORDIGER
Het Comité de Salut Public kan met enkele duizenden
fransdolle Brusselaars nog betogen en dure eden zweren dat zij
zich nooit zullen onderwerpen. Evenzo kan de Volksunie nog een
tijdje doorgaan met de grote meerderheid van de Vlamingen,
die niet naar de pijpen van Van der Eist, Schiltz en konsoorten
wensen te dansen, voor volksverraders te brandmerken. En op
zijn beurt kan het Kassemblement Wallon het tegenoverge
stelde blijven verkondigen en beweren dat Wallonië en Brus
sel aan de Vlaamse geeuwhonger zijn overgeleverd. Feit is dat
de nieuwe grondwet er door is, dat een belangrijke struikel
steen uit de weg is geruimd en dat de staatshervormingen nu
kunnen beginnen zodanig dat het «Belgique de papa» de plaats
gaat ruimen voor een België van de gemeenschappen. Dat de
nationalisten aan beide zijden van de taalgrens een huilkoor
hebben aangegeven hoeft niet te verwonderen. Zij weten dat
hen een goed stuk van het gras onder de voeten wordt weg
gemaaid. Naarmate de Vlaamse en Waalse gemeenschappen
zich thans gaan organiseren zal er minder plaats zijd voor de
nationalistische demagogie. Het wordt nu immers een kwestie
van opbouwen. En dat gebeurt niet met holle slogans.
Door de grondwetsherziening wordt het parlement gesplitst
in twee taalgroepen, de Nederlandstalige en de Franstalige.
Ieder van deze taalgroepen zal de zelfbeschikking hebben over
de eigen kulturele aangelegenheden. De kulturele autonomie
krijgt dus definitief gestalte of men dit nu kultureei federalisme
of niet wenst te noemen. De taalgebieden zijn grondwettelijk
afgegrensd: het Nederlandstalig gebied tot hetwelk ook de zes
betwiste randgemeenten behoren; liet Franstalig gebied, het
Duitstalig gebied en het tweetalig gebied Brussel dat tot de 19
gemeenten is afgegrendeld. Slechts wanneer de meerderheid
van de Vlamingen in het parlement daar zou mee akkoord gaan
kan Brussel worden uitgebreid, wat men in geen geval hoeft te
vrezen. Rond Brussel zullen Vlaamse federaties van gemeenten
worden opgericht die taalkundig een grotere weerstand zullen
kunnen bieden. De grote agglomeratie Brussel van de 19 ge
meenten zal zoals de andere grote agglomeraties worden inge
richt met een agglomeratieraad en een agglomeratiekollege.
Voor Brussel zal het agglomeratiekollege paritair moeten wor
den samengesteld, d.w.z. evenveel Nederlandsprekenden als
Fransprekendcn op de voorzitter na. Te Brussel zullen tevens
twee kulturele kommissies, een Vlaamse en een francofone zelf
kunnen instaan, met de nodige financiële middelen, voor de
uitstraling van de eigen kuituur en het eigen onderwijs. Daar
tegenover staat enkel dat in Brussel de vrijheid van de familie
vader wordt hersteld. Zij kan inderdaad aanleiding geven tot
de verfransing van het Vlaamse kind te Brussel Maar ondanks
alle mogelijke taalwetten heeft men in het verleden deze ver
fransing niet tegengehouden. Het zal nu met andere middelen
moeten gebeuren. Welnu, het is duidelijk dat naarmate de
Vlaamse gemeenschap zich organiseert, er gemakkelijker een
rem op deze verfransing van de Vlamingen te Brussel zal wor
den gezet.
In de Kamer hebben zowel de Waalse ais de Vlaamse socia
listen het geraas en de hatelijke uitspraken van de nationalis
ten over zich laten heen gaan. Wij willen dat de gemeenschap
pen zo snel mogelijk hun organen krijgen. Niet in het minst hun
organen van de ekonomische decentralisatie. Deze wet werd in
de maand juli gestemd in Kamer en Senaat. Het is een kader
wet, wat betekent dat er heel wat uitvoeringsbesluiten moeten
worden getroffen om haar in de werkelijkheid om te zetten. Een
struikelsteen hierbij waren de zes randgemeenten, maar die is
nu weggenomen door de grondwetsherziening die deze randge
meenten ondubbelzinnig in het Nederlands taalgebied situeert.
Wij wensen dat er onverwijld werk wordt van gemaakt. Wij on
derschatten de kulturele autonomie, die nu grondwettelijk is
geworden, niet. Maar de ekonomie is de onderbouw van alles en
dus ook van het systeem dat werd uitgewerkt om een nieuw
België mogelijk te maken. Bovendien houdt de wet op de eko
nomische decentralisatie een reeks bepalingen in die, zoals de
oprichting van een planbureau en een Dienst voor Nijverheids
bevordering, van aard zijn een grotere bevoegdheid en een gro
tere ingreep van de gemeenschap op ekonomisch vlak mogelijk
te maken. De ekonomische decentralisatie, met de Ekonomische
Raden en Ontwikkelingsmaatschappijen in Vlaanderen zoals in
Wallonië, moet nu dringend worden doorgevoerd. De nieuwe be
palingen van de grondwet en de ekonomische decentralisatie
zullen aldus de demokratie verruimen doordat zjj, steunend op
de gemeenschappen en op de gewesten, een reeks belangrijke
organen dichter bij het volk brengen. Wanneer wij daaraan de
aktie koppelen voor de arbeiderskontrole en de voorrang die
dient verleend te worden aan de koliektieve behoeften, zoals
voorgesteld door het A.B.V.V., dan opent zich een nieuw per-
spektief om met vereende krachten een maatschappij na te stre
ven die dient te steunen op de politieke, ekonomische en kul
turele demokratie.
Over de ganse wereld wordt
sterk geprotesteerd tegen de uit
daging van het Franco-regime
aan de internationale demokra
tische openbare mening.
De meest elementaire rechten
van de men worden in Spanje ge
fnuikt en de verontwaardiging
tegenover de Franco-diktatuur
wordt steeds maar algemener.
Deze week werd door onze
socialistische volksvertegenwoor
digers bij Minister Harmei tus
sengekomen opdat de Belgische
Regering bij de ambassadeur en
de regering van Spanje stappen
zou aanwenden ten voordele van
de vrijheidsstrijders en zij tevens
haar ongerustheid zou uiten over
de bestaande toestand in Spanje.
Woensdag had tevens op initia
tief van het gemeenschappelijk
vakbondsfront ABVV-ACV een al
gemene werkonderbreking plaats
uit simpatie met de Baskische mi
litanten en Spaanse arbeiders.
Wat roert er ginder in Span
je? De dictator Franco doet dat
fiere volk reeds jaren gebukt gaan
onder de meest hatelijke vorm
van dictatuur. Geen persvrijheid,
geen vrijheid van vereniging,
verbod om tegen het regime te
betogen. Gevang en folteringen
zijn het lot van al die helden die
het toch aandurven het hoofd
omhoog te steken om wat naar
vrijheid te snakken en de zucht
ernaar publiek te verkondigen.
De gruwel die van Franco's re
gime uitgaat is momenteel zo
sterk en zo ondraaglijk geworden
dat het internationaal geweten
er letterlijk van geschrokken is.
Het proces van Burgos deed de
maat overlopen. 15 mensen staan
voor het gerecht dat op korn-
mando van Franco oordeelt en
veroordeelt tot de doodstraf of
tot jarenlange opsluiting. Vrou
wen en priesters worden zelfs niet
gespaard.
Kloosters en hun kloosterlingen
gewone priesters en zelfs bis
schoppen trekken mee de partij
van het volk. Mocht het hatelij
ke regime van Franco breken het
ware geen moment te vroeg zo
niet zal vroeg of laat in Spanje
een werkelijke vulkaan losbar
sten. Regimes van dictatuur kun
nen soms lang leven maar de
zuivere geest van de vrijheid Is
niet uit te roeien, uiteindelijk
wint de kamp voor vrijheid al
tijd het pleit. Het moedige ver
zet van het Spaanse volk, de
wilde betogingen in Barcelona,
Tarrassa en elders moeten aan
Franco reeds menig slapeloze
nacht bezorgd hebben. Moge het
Spaanse volk weldra verlost wor
den van zo een gruwelijk tiran
wier hatelijk regime als een vui
le vlek het Westen van Europa
schandelijk bezoedeld.
Senator
Van der Bruggen D.
Woensdag hebben burgemeester
Blanckaert en Schepen Van Hoo
riek een bespreking gehad met
minister Vlerick over de werk
zaamheden van de werkgroep
voor de expansie van het arr.
Aalst, die werd opgericht na de
betoging tegen de sluiting van
Fabelta.
De stad Aalst had haar on
genoegen te kennen gegeven over
het feit dat in deze werkgroep
geen vertegenwoordiger van het
stadsbestuur werd opgenomen.
Minister Vlerick verklaarde zich
akkoord een vertegenwoordiger op
te nemen in een nieuwe werk
groep die hij zal oprichten voor
de kontrole van de uitvoering van
het plan ter bevordering van de
infrastruktuur en van de ekono
mische expansie die hij tans zal
oprichten. Immers de werkzaam
heden van de huidige werkgroep
zijn beëindigd.
In de studie die werd opgesteld
werd de noodzaak van 2.000 nieu
we werkgelegenheden per jaar in
het arrondissement Aalst voorop
gesteld. Verschillende infrastruk-
tuurwerken zoals de verdere uit
voering van de Ringlaan te Aalst
in drie fasen, de uitrusting van
Industrieparken, de oostelijke om
leiding te Ninove en de nieuwe
verbinding NinoveAalst, de
vestiging van nijverheden werd
er eveneens in voorzien.
Te melden ook de oprichting
van een «doortocht kompleks»»
voor nieuwe nijverheden in het
Aalsterse, wat betekent de op
richting van een fabriekshal
waarin voorlopig nijverheden
kunnen beginnen te produceren
in afwachting van hun definitieve
vestiging evenals de oprichting
van een onthaalcentrum voor in
vesteerders in het industriepark
te Erembodegem.
De konklusies en het plan van
de werkgroep zullen eerlang wor
den gepubliceerd.
Het is precies of het nog moor pas gebeurd is...
Helaas, het is reeds twee jaar geleden dat wijlen ons
aller vriend Armand De Pelsmaecker samen met Etienne
Vijverman bij een auto-ongeval om het leven kwam.
Dat gebeurde inderdaad te Ninove op 14 december
1968
Op die sombere dag verloor de bevolking van Dender
leeuw en allen die hem kenden een innige vriend, die
zij nooit zouden vergeten.
Zijn ontelbare socialistische vrienden uit het gehele
orrondissement zijn ook in gedachten nog steeds als
vriend bij hem gebleven.
Het arrondissementsbestuur B.S.P.
