VLAAMS
I
I
Federaties van gemeenten
ONTROERENDE HULDE AAN COLLARD
Hulde aan
Leo Collard
Regeringsbeleid unaniem goedgekeurd
ondanks felle kritiek op minister Vranckx
De jeugd niet
teleurstellen
(Zie vervolg blz. 8)
EEN BELANGRIJKE NIEUWE INSTELLING
Door
BERT VAN HOORICK
Bevoegdheden
(Zie vervolg blz. 2)
ZATERDAG 30 JANUARI 1971
23e JAARGANG Nr 5
Redaktie Adninistrtaie Publiciteit
52. MOLENSTRAAi 9300 AALST
Tel.: 053/24869 Postcheckrckcning 95.24.64
PRIJS PER NUMMER 4 fr.
Maandabonnement 15 tr. Jaarabonnement: 180 fr.
Verantwoordelijke uitgever:
Jacques Timmermans 52, Molenstraat 9300 Aalst
WEEKBLAD VAN DE B.S.P.
ARRONDISSEMENT AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
Dan Ewide en leborion nieuuie miners van de B.S.P.
Zaterdag 23 en zondag 24 ja
nuari 11. kwamen méér dan dui
zend afgevaardigden samen in
nationaal kongres ten einde de
opvolging van Leo Collard als
B.S.P-voorzitter te regelen en
een onderzoek te wijden aan de
politieke toestand.
Met 827 stemmen tegen 196 en
71 onthoudingen werd het dub
bele voorzitterschap aanvaard.
Aangezien Jos Van Eynde en
Edmond Leburton de enige voor
gedragen kandidaten waren wer
den ze aldus ook met een over
donderend applaus door het kon
gres bevestigd.
Vooraf, dus ook de zaterdag
voormiddag hadden de federa
ties hun stemmen uitgebracht
voor de verkiezing van de leden
van het Nationaal Bureau.
Werden verkozen
VLAAMSE LEDEN:
E. Anseele, G. Breyne, W. Claes,
W. Geldolf, L. Major, J. Ramae-
ckers, A. V. Acker, B. Van Hoey-
landt. B. Van Hoorick, A.
Vranckx, F. Gelders en H. Fayat.
FRANSSPREKENDE
E. Close, A. Cools, Germaine
Coppée, F. Delmotte, A. Dubois,
E. Glinne, R. Lammers, L. Na-
mèche, F. Terwagne, A. Sweert,
G. Cudell en E. Machtens.
De 10 ministers die werden
verkozen worden vervangen door
W. Calewaert, A. Derore, S. Li-
bert, E. Van Bogaert en L. Berk-
vens van Vlaamse zijde en R.
Bonzi, G. Dejardin, H. Desruel-
les, R. Hures en E. Lacroix van
Franstalige zijde.
Zaterdagnamiddag had een
huidezitting plaats ter ere van
Leo Collard. Deze werd ingeleid
door het Symfonie-orkest, van
de R.T.B., dat werk uitvoerde
van Purcell en Mozart. Nadien
spraken Jos Van Eynde voor de
B.S.P.Georges Debunne voor
het A.B.V.V., Roger Ramaekers
voor de socialistische coöpera
tieve en Edmond Leburton voor
de socialistische mutualiteiten,
huldeblijken vft aan het adres
van aftredend voorzitter Collard.
«Voor mij is muziek altijd on
afscheidbaar verbonden geweest
aan de grote gebeurtenissen van
het leven», zo zei Leo Collard in
het begin van zijn ontroerend
antwoord op de vele woorden
van vriendschap, dankbaarheid
en genegenheid die door vier
woordvoerders van de Gemeen
schappelijke Aktie waren uitge
sproken om een hulde te bren
gen, die met een koncert was in
gezet. Ik ben u ook dankbaar»,
zei hij, omdat het uitgekozen
programma overeenstemt met
mijn eigen voorkeur
Hij dankte ook de socialistische
ministers die hem daags te vo
ren twee schilderijen hadden
overgemaakt van de naïeve rich
ting «vermoedelijk omdat ik de
reputatie heb naief te zijn»).
Dit antwoordde Leo Collard na
een lange ovatie die hem door
een rechtstaande zaal wordt ge
bracht, in een lange en vaak ont
roerende rede op de huldebetui
ging. Hij dankte de partij en de
Bureauleden voor de steun en
ie genegenheid, waarop hij
steeds mocht rekenen. «Ik heb
mij verantwoordelijk gevoeld
voor de partij in de afgelopen 11
jaar, ik was de kapitein aan wie
men het schip heeft toever-
trouwd en die het schip en de
bemanning in goede haven moest
loodsen».
«Na een reis van 11 jaar, heb
ik de eer rekenschap af te leg-
gen aan de partij van mijn zen
ding. Het schip is in goede staat,
de bemanning is nog aan boord,
volledig». En vroeg voor de par
tij het aan hem verleende ver
trouwen over te dragen aan de
twee nieuwe voorzitters en dank
te Jos Van Eynde voor de be
stendige samenwerking die uit
gegroeid is tot een diepe vriend
schap.
Twee richtlijnen hebben mijn
voorzitterschap geleid,» zei Col
lard verder. «De wil de eendracht
te behouden die al mijn daden
heeft beheerst, de tweede richt
lijn bestond in het uitwerken
van een antwoord op de uitda
ging van de moderne wereld. Dat
antwoord is het front der pro
gressisten.»
De aftredende voorzitter ont
leedde in het kort de neo-kapi-
talistische maatschappij die on
rechtvaardig is gebleven en maar
kan verdwijnen door omvorming
van het ekonomisch stelsel,
waarop zij steunt. Daarom moe
ten op het ekonomisch vlak de
beginselen overgebracht worden
die gelden voor een politieke de-
mokratie: de medezeggenschap.
De zending van de B.S.P. be
staat erin, aan allen die weten
dat er iets niet in orde is de
maatregelen voor te stellen om
dat alles te veranderen. En te
vragen aan allen, die denken zo
als wij, samen met ons op te
trekken, in eerbied voor hun
autonomie en voor hun eigen re
ligieuze en filosofische overtui
gingen.
De frontvorming is een moei
lijke weg «maar is de enige als
wij werkelijk willen meewerken
aan de verwezenlijking van een
betere wereld». Wij moeten een
loyale dialoog aanvaarden met
H
In gevolge de herziening van
de grondwet moet de wetgever
overgaan tot de oprichting van
agglomeraties en federaties van
gemeenten. De regering heeft er
zich toe verbonden een ontwerp
van wet neer te leggen voor 31
januari. Wij kennen op dit ogen
blik noch de inhoud van dit do-
kument noch de inzichten inzake
de afbakening van de toekomstige
agglomeraties en federaties van
gemeenten. Zeker is dat wij met
een basisdokument zullen te doen
hebben dat heel wat diskussie en
amendementen in het parlement
zal uitlokken. Maar eens de wet
goedgekeurd en dit zal tame
lijk vlug moeten gebeuren zul
len wij een nieuwe en belangrij
ke stap hebben gezet in de rich
ting van de decentralisatie en van
de versterking van de gemeente
lijke autonomie. Want de agglo
meraties en federaties van ge
meenten zullen van beide een der
hoekstenen zijn.
België telt op dit ogenblik nog
2.379 gemeenten. In 1830 waren
het er 2.492. Het hoogste aantal
gemeenten treffen wij aan in
1928, nl. 2.675. Reeds onder het
Hollands bewind werd aangedron
gen op de afschaffing van de ge
meenten met minder dan 400 in
woners. Het denkbeeld van de op
richting van grote agglomeraties
dateert van voor de tweede we
reldoorlog. Sinds 1960 werden in
spanningen gedaan voor het fu
sioneren van gemeenten. Maar de
procedure is moeilijk en langzaam
zodat in tien jaar tijds slechts 284
gemeenten werden gefusioneerd,
d.i. 12 t.h. van het geheel en
slaande op amper 8 t.h. van de
bevolking.
In de ons omringende landen
worden grote inspanningen ge
daan om de plaatselijke besturen
te restruktureren en leefbare een
heden tot stand te brengen. Het
parlement, als constituante, heeft
zich dit in ons land ook tot doel
gesteld langs de weg van de op
richting van agglomeraties en fe
deraties van gemeenten.
Onze huidige gemeenten zijn
meestal niet in staat hun taak
naar behoren te vervullen. De
vooruitgang van techniek en we
tenschap hebben grondig de ar
beiden het leven van de mens
gewijzigd. Hieruit zijn nieuwe si
tuaties gegroeid en zijn nieuwe
behoeften ontstaan. Onze ver
snipperde gemeenten kunnen on
mogelijk het hoofd bieden aan
twee belangrijke aspekten en pro
blemen van deze tijd die zijn: de
ordening van de bodem om een
leefbaar milieu te handhaven of
te herstellen en de kollektieve
voorzieningen en uitrustingen.
Maar ook het grondbeleid of liever
de afwezigheid daarvan, de so
ciale huisvesting, de ekonomische
ekspansie, het gemeenschappelijk
vervoer, de huisvuilverwerking en
vele andere nog stellen problemen
Hel is bovendien duidelijk dat de
materie waarmee de voorwaar
den waarin de lokale besturen in
de toekomst zullen moeten werken
nog grotere wijzigingen zullen
ondergaan. Iedereen is het er dan
ook over eens dat er nieuwe
strukturen moeten komen wil'
men de mens in zijn lokale ge
meenschap kunnen dienen. Wan-
Volksvertegenwoordiger
neer de huidige gemeenten hier
voor niet zijn opgewassen dan is
de gemeentelijke autonomie met
een een nonsens geworden. De ge
meentelijke autonomie is steeds
aangezien geworden als een bol
werk van de demokratie tegen de
traditionele centralisatie door de
Staat. Alleen sterke gemeenten
kunnen wat in de weegschaal leg
gen t.o.v. de centrale macht. Een
demckratisch systeem moet o.a.
kunnen steunen op de lokale de
mokratie. Welnu, door de oprich
ting van agglomeraties en van
federaties van gemeenten zal de
gemeentelijke autonomie en de
lokale demokratie worden ver
sterkt, omdat alleen grotere een
heden het leven en de macht van
de lokale gemeenschappen kun
nen herstellen of vrijwaren.
De oprichting van agglomeraties
en federaties van gemeenten is
een antwoord op de uitdaging
van de moderne tijd. Wij weten
nog niet hoeveel federaties de re
gering zal voorstellen. Het getal
zal allicht schommelen rond de
250. Het is duidelijk dat 250 der
gelijke eenheden, onder d.e vorm
van vier of vijf agglomeraties en
de rest federaties van gemeenten,
eenheden zullen zijn die efficiën
ter, ondernemender en sterker
zullen zijn dan de huidige 2.379
gemeenten.
Deze nieuwe lokale instellingen
hebben het voordeel dat zij de
bestaande gemeenten niet van de
kaart vegen. Zij behouden hun
gemeenteraden, schepenkolleges
en burgemeesters. Alleen zullen
zij een deel van hun bevoegdhe
den moeten overdragen aan de
agglomeraties en federaties, deze
nl. die van gemeenschappelijk be
lang zijn voor al de gemeenten
die er deel van uitmaken.
De bevoegdheden van de agglo
meraties en federaties van ge
meenten zullen hoofdzakelijk van
technische aard en aanvankelijk
minimaal gesteld zijn. Tot de uit
sluitende bevoegdheid van de
nieuwe instellingen zullen waar
schijnlijk behoren: de organisa
tie van de brandweer- en hulp
diensten; de aanleg, het beheer
en de politie van de wegen; de
openbare slachthuizen; het ge
meenschappelijk vervoer; de re
glementering op de luchtbezoe-
ling en het lawaai; de verwerking
van het huisvuil; de algemene
plannen van aanleg; de openbare
diensten voor sociaal dienstbetoon
ter vervanging van de huidige
Kommissies van Openbare On
derstand en eventueel andere be
voegdheden.
De agglomeraties en federaties
van gemeenten zullen daarnaast
allicht ook bevoegdheden hebben
die gelijklopen met bevoegdheden
die de afzonderlijke gemeenten
blijven behouden, zoals deze met
betrekking op de kollektieve
voorzieningen inzake volksgezond
heid, kuituur, sport, rekreatie,
enz.; het aanleggen en beheren
van parkeerplaatsen; de oprich
ting van gemeenschappelijke
technische diensten; de gemeen
schappelijke aankoop en rationa
lisering van het materiaal dat de
gemeenten nodig hebben en an
dere meer. Eventueel zouden de
gemeenten ook vrijwillig andere
bevoegdheden kunnen overdragen,
terwijl de agglomeraties en fede
raties tevens algemene aanbeve
lingen aan de opgenomen ge
meenten zouden kunnen doen op
