VLAAMS
De Commune van Parijs
Rente opgeëisten
en werkweigeraars,
weduwen en wezenrente
DE K0NFLIKT5ITUATIE STADSBESTUUR AALST EN
INTERCOMMUNALE - C.V.P.-P.V.V. -V.U. - MEERDERHEID
BOYCOT GEMEENTERAADSZITTING -
B.S.P. ZET ZE OM IN PERSKONFERENTIE
TWEEDE BAL
De mincSer-validen
mogen niet
vergeten worden
Volksvertegenwoordigers
VAN HOORICK-VERNIMMEN
ZATERDAG 20 MAART 71
23e JAARGANG Nr 12
PRIJS PER NUMMER 4 fr.
WEEKBLAD VAN DE B.S.P. - ARRONDISSEMENT AALST B VERSCHIJNT IN ALLE GEWESTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
VAN DER BRUGGEN DIEUDONNE
De opgeëisten van 14-18
(Zie vervolg blz. 2)
Abraham RUIZ
1(H) jaar geleden
De ontvoogding van de arbeiders zal hun eigen werk zijn
Redaktïe - Administratie - Publiciteit
52, MOLENSTRAAT 9300 AALST
Tel. 053/24869 Postcheckrekening 95.24.64
Maandabonnement: 15 fr. Jaarabonnement: 180 fr.
Verantwoordelijke uitgever
Jacques Timmermans - 52, Molenstraat - 9300 Aalst
DOOR
SENATOR
Opgeëisten en werkweigeraars vroegen me of ze nu nog
hun rente kunnen aanvragen. Natuurlijk kunnen ze dat
nog. Ter hunner intentie geef ik hier dan ook een sa-
tnengevatte uitleg over die wet alsook over de wet der
tveduwen en wezenrente onlangs ingesteld.
kunnen een lijfrente genieten van 500 fr voor ieder zes
maanden dat ze opgeëist zijn geweest. Wie zes maanden
en nog minstens 90 dagen langer opgeëist was krijgt
twee termijnen toegekend en dus ook 2 maal 500 fr of
1.000 fr per jaar. Wie twaalf maanden en nog eens
minstens 90 dagen langer opgeëist is geweest krijgt 2
maal 500 fr. per jaar plus nog een termijn bij voor die
minstens 90 bijkomende dagen of 3 x 500 fr is 1500 fr
per jaar enz... Wie geen volle zes maanden opgeëist is
geweest zal toch nog een vergoeding krijgen van 500 fr
per jaar indien zijn wegvoering minstens 90 dagen duur
de en indien hij minstens 70 jaar oud was op 9-1-1970.
AANVRAAG mag portvrij per aangetekend schrijven
worden verstuurd aan het adres Ministerie van Volks
gezondheid, Dienst der Pensioenen voor Burgerlijke Oor
logsslachtoffers, 31, Luchtscheepvaartsquare 1070 Brussel.
In uw aanvraag klaar en duidelijk vermelden dat het
gaat om een lijfrente als opgeëiste van 14-18. Uw naam
en voornamen, geboorteplaats en geboortedatum, uw
straat nummer en gemeente van uw woonplaats klaar
en duidelijk vermelden. Als ge een officiële kaart hebt
van opgeëiste dan moet ge zeker het nummer van die
kaart in uw aanvraag vermelden. Als ge geen officiële
kaart hebt als opgeëiste dan moet ge bij uw aanvraag
voegen en in uw brief opsommen, alle stukken die kun
nen bewijzen dat u wel opgeëist zijt geweest gedurende
een bepaalde periode tijdens de oorlog van 14-18. Be
wijzen van personen die dat willen getuigen worden niet
door Van der Speeten Martin,
Adj. Algemeen Sekretaris NPVAV.
De sociale eisen die heden ge
steld worden, in betrek met de
loonsaanpassingen, aanpassingen
van de sociale vergoedingen als
ziekte- en werkloosheidsvergoe
dingen en meer speciaal de EIS
van de Nationale Federatie van
Socialistische Gepensioneerden,
om de minimabedragen op 1 juli
1971 te verhogen mét 10% te ver
hogen, zijn meer dan gerecht
vaardigd. Stellen wy hierna zeer
ernstig de vraag: «Gaan de min-
der-validen vergaten worden?»
Ingevolge art. 132 van de Re
geringsverklaring en meer in het
bijzonder de gebrekkiger; en ver
minkten werd een verhoging van
de vergoeding voorzien met 150
miljoen, met prioriteit van de
ergste gevallen in 1969.
Oogmerk 1971: Verhoging ge
lijklopend met die van de pen
sioenen.
Deze gelijklopende verhoging
met de ouderdomspensioenen is
doorgevoerd op 1-7-1970 met een
aanpassing van 5% en dit zou
normaal nu hernieuwd moeten
worden op 1-7-1971 a.s Doch de
toegepaste 5% verhoging' is slechts
verleend geworden vanaf 70% in
validiteit, hetgeen tot g-volg heeft
gehad, dat de genieters van een
tegemoetkoming der gebrekkigen
en verminkten van iedere aanpas
sing zfjn verstoken gebleven se
dert 1970, wanneer zy zich in de
kategoriën van 30 tot en met 65%
invaliditeit bevonden.
Meer en meer wordt de koop
kracht en levensmogelijkheden
verminderd voor dez n rhe moeten
rondkomen met een sociale ver
goeding, derhalve is de EIS der
NFSG zekerlijk op zijn tijd, om
vanaf 1-7-1971 a.s. de ouderdoms
pensioenen aan te passen niet met
5% doch wel met 10% om op deze
manier de kloof tussen ouder
domspensioenen en reële levens
mogelijkheden beter op te vangen
en zekerlijk niet te vergroten.
Dit is noodzakelijk en ontegen
sprekelijk, docn dan mag nun een
zeer grote groep van medeburgers
die minder-validen worden ge
noemd, eveneens niet vergeten,
door de gelijklopencte verhoging-
van deza EIS te verwezenlijken
met 10% aanpassing van ALLE
tegemoetkomingen der minder-
validen, genieters van de Dienst
der Minder-Validen.
De zwaar gehandikapten heb
ben natuurlijk prioriteit, omdat
wij niet mogen uit het oog ver
liezen dat een 100% geliandikapte
die bestendig de hulp van dercien
nodig heeft op heden in onze wel
vaartmaatschappij dient te leven
met 4309 fr. per maand.
Wanneer de ouderdomspensioe
nen verhoogd zijn geworden met
4% op 1-7-69 en 5% op l-j-1970
en nu op 1.7.1971 a.s., heeft men
ook geen onderscheid gemaakt
tussen de kategoriën van ouder
domspensioen. Derhalve mag men
ook geen verdere diskriminalie
meef doorvoeren bij een aan
staande verhoging voor de Min
der-Validen, maar wel door een
effektieve aanpak van dit Groot
Probleem, door niet alleen de ver
hoging te brengen op 1.7.1971 a.s.
van 5 naar 10%, doch dan voer
ALLE MINDER-VALIDEN.
Naar aanleiding van het open
konflikt tussen het huidig stads
bestuur van Aalst en de intercom
munale Het Land van Aalst
had de B.S.P.-fractic de gemeen
teraad dinsdag 11. doen bijeenroe
pen. De negen socialistische raads
leden zaten op hun banken. Deze
van de C.V.P. - V.U. - P.V.V.-
meerderheid bleven leeg en ook de
schepenen gaven verstek. Alleen
de burgemeester en de stadssecre
taris waren, zoals vereist, aanwe
zig. Pers en publiek wachtten te
vergeefs op een debat. Een half
uur moest verstrijken vooraleer de
burgemeester de vaststelling kon
doen dat de raad onvoldoende in
getal was om geldig te beraadsla
gen. Bert Van Hoorick protesteer
de met klem tegen deze ondemo-
kratische houding. Hij kondigde
aan dat de B.S.P.-fraktie onmid
dellijk zou overgaan tot een pers-
konferentie. Dit gebeurde dan
ook, in de raadszaal zelf en in
aanwezigheid van het publiek en
de stadssekretaris. Van Hoorick
verklaarde dat de B.S.P. haar de-
mokratisch recht niet met de voe
ten zal laten treden door de hui
dige meerderheid en een nieuwe
raadszitting doet bijeenroepen op
zaterdag 20 maart. Indien de
meerderheid opnieuw afwezig
blijft zal de B.S.P. een derde maal
de gemeenteraad doen bijeenroe
pen op woensdag 24 maart, zodat,
ongeacht het aantal aanwezigen,
de raad volgens de wet geldig zal
kunnen beraadslagen. De B.S.P.
wil de meerderheid aldus dwingen
de demokratie te eerbiedigen. Van
Hoorick beklemtoonde nog dat de
B.S.P. rekenschap vraagt aan het
sehepenkollege in verband met
zijn houding inzake de intercom
munale. Immers, het schepenkol
lege heeft hierin zijn bevoegdheid
overtreden en deze van de ge
meenteraad miskend. Hierna ont
wikkelde Jules Van Droogenbroeck
zijn interpellatie voor de pers.
Men vindt de tekst hiervan verder
in dit blad.
Stadssekretaris W'illems reageer
de hierop en betoogde dat hij ten
onrechte in deze zaak werd ge
mengd. Hij trad enkel op verzoek
van het schepenkollege op, stalt
een grimmig verzet tegen zijn
kandidatuur voor de intercom
munale vast en deelt mede dat hij
het schepenkollege heeft laten we
ten persoonlijk af te zien van e'ke
vertegenwoordiging. Hij las dan
een recht op antwoord voor dat
hij aan ons weekblad stuurde en
waarop wij hier verder ook terug
komen.
Van Hoorick verklaarde dat de
socialistische groep het geenszins
gemunt heeft op de stadssekreta
ris maar op het schepenkollege dat
zijn bevoegdheid te buiten ging.
De B.S.P. wenst niet beter dan in
de stadssekretaris iemand te kun
nen zien die een sekretaris is zo
wel voor de oppositie als voor de
meerderheid, dit is een sekretaris
voor gans de stad.
Dit was zeker geen goede dag
voor de C.V.P.-V.U.-P.V.V.-meer-
derheid.
«De geschiedenis van alle tot nu
toe bestaan hebbende en bestaan
de maatschappij vorm is de ge
schiedenis van klassenstrijden.
Vrije en slaaf, patriclëer en ple
bejer, baron en lijfeigene, gild-
meester en gezel, kortom: onder
drukkers en onderdrukten ston
den in voortdurende tegenstel
lingen tot elkaar, voerden een on
afgebroken, nu eens bedekte, dan
weer openlijke strijd, 'n strijd, die
telkenmale eindigde met een re
volutionaire omvorming van de
gehele maatschappij of met de
gemeenschappelijke ondergang der
strijdende klassen.»
Zo luidt het begin van het
Kommunistisch Manifest var.
Karl Marx en Friedrich Engels.
En wie de geschieden 's onderzoekt
komt alras tot dezelfde konklutie.
18 MAART 1871...
Parijs wordt, ais door een don
derslag, uit zijn slaap, van on
rustige nachten, gewekt: «vive la
commune! vive 1a. commune!!!»
De commune van Parijs?!
Het woord dat de heersende
klasse deed sidderen
De proletariërs van Parijs heb
ben, te midden van verval en be
drog der heersende klassen, be
grepen dat voor hen het uur was
aangebroken om de toestand te
redden en da leiding van zaken in
handen te nemén... zy hadden
verstaan dat het hun plicht en
hun recht was van zich meester
te maken van hun eigen bestem
ming, dcor zich aan het bewind
te brengen.
En zo was een revolutionnairc
arbeidersregering geboren, die in
maart 1871 te Parijs door een op
stand het heft in handen kreeg
en die zich enige maanden als
zuiver plaatselijke regering wist
te handhaven.
De eerste diktatuur van het
proletariaat, die van 18 maart tot
28 mei 1871 duurde, m langdurige
straat- en barrikadegevechUn,
werd de beweging door het leger
van Versailles in het bloed ge
smoord.
De commune van Parijs was
samengesteld uit, wat men zou
kunnen gemeenteraadsleden, ge
kozen bij algemene verkiezingen
in ai de arrondissementen van cle
stad. De meerderheid van die
mensen waren natuurlijk arbeiders
of door de arbeidendekiasse aan
geduid. De commune van Parijs
moest eigenlijk geen sprekend or
gaan zijn, maar een agiterend en
strijdend lichaam.
De commune van Parijs had de
uitvoerende macht en de wetge
vende mogelijkheid in handen
wat natuurlijk toeliet zeer vlug en
zonder veel tijdverlies grondige
hervormingen door te voeren.
Na de Franse Revolutie van
1789, kan men zeggen dat de com
mune als de tweede zeer grote
uitbarsting van de arbeidersmas
sa kan gelden. Door een samen
loop van historische omstandig
heden, midden een zeer bewogen
eeuw, waren de proletariërs van
Parijs de beschaafdste en wereld
grote stad der wereld, een zeven
tiental dagen de meester!
Sinds die tijd voelt ie arbeiders-
wereld al te goed dat zij zichzelf
moet bevrijden. Zij moet niet te
veel tellen op ander hulp! Smds
dan hebben de arbeiders zeer goed
aangevoeld dat zij zich moeten
verenigen. Zy moeten zich inle
ven ;n inwerken in nieuwe so-
t ale en ekonomische grondslagen.
De soms al te vage aspiratie moet
omlijnd worden. De proletariërs
hebben nog eens kunnen zien dat
de geschiedenis bepaald wordt
niet door wensen, verlangens en
dromen, maar door reële machts
verhoudingen.
Van dat manifest hebben zij
zeer goed verstaan: «Proletariërs
alle landen, verenigt tl!»
Na zoveel jaren strijd hebben
de arbeiders v-el geleerd. Elkeen
heeft gezien dat geen enkele over
winning ooit het deel is gewer
den van de arbeiders zonder soms
heftige en lange strijd. Onze
Waalse vrienden hebben ons ten
paar weken geleden nog een voor
beeld gegeven, voorbeeld dat door
de Vlaamse arbe'ders zal gevolgd
worden om voor brood en arbeid
te strijden.
Laat ons ter gel genheid van
de commune eens diep en oprecht
het hoofd buigen voor al de nel
den die vielen voor meer reent
voor meer vrijheid, voor werk en
brood. Zij zfjn ons vóórafgegaan
om voor ons e:n beter leven ie
maken, zoals zij nu ook doen voor
ons nageslacht.
Honderden komen naar het
van onze
op zaterdag 20 maart in «De Klaroen»
Kareelstraat (oprit autostrade) te Aalst.
Toegangskaarten tegen 50 fr. Ten voor
dele van de Socialistische kulturele wer
ken.
