BOD OP KUNSTWERK,,
De artistieke
problematiek
van Felix Everaert
I
l
VERZORGD DOOR DE CENTRALE VOOR SOCIALISTISCH CULTUURBELEID ARR.AALST
WINNAARS
ms
hKÜLfcou
Gï*ee
Felix Everaert - schilder
De in 1939 te Asse geboren
kunstschilder Felix Everaert stu
deerde hoger kunstonderwijs aan
de Akademie voor Schone Kun
sten te Brussel en exposeerde
reeds te Asse, Hekelgem, Aalst,
Brussel, Gent, Antwerpen en Rot
terdam. Ik zal hier trachten om
zijn plastisch werk via woorden
bij de lezer te brengen al moet
ik daar onmiddellijk aan toe
voegen dat men hiervoor best
eens in zijn atelier binnenloopt
want één doek zegt tien maal
meer dan honderd mooie woor
den. Het atelier van de kunste
naar bevindt zich voorlopig nog
in een zijwegje van de Iddergem-
se Hoogstraat; men doet er ech
ter best aan om eerst eens te bellen
aan het nr. 72 van dezelfde
Hoogstraat. Ik schreef «voorlo
pig» omdat binnen afzienbare
tijd een ganse ommekeer zal te
weeggebracht worden in het ar
tistiek leven van de schilder maar
ook in dat van de gemeente
Iddergem en zelfs de omliggende
gemeenten.
En deze ommekeer zal er in
bestaan dat Felix Everaert in
99
Hierbij publiceren wij de uitslag van onze eerste wed-
strijd „Bod op Kunstwerk" waarvan de winnaar een
kunstwerk ontvangt geschonken door Anne-Marie Van
Hoorick.
Winnaar
ARIJS Georges, Europalaan 16, Erembodegem.
Wint een boek van Robin HanneEore
VAN DEN BULTE André, Lessensestraat, 123
Geraardsbergen.
Wint een boek van Willy Roggeman
THYS Jean-Paul, Oude Heirbaan, 56, Zottegem.
EEN HARTELIJK PROFICIAT AAN DE WINNAARS.
N.B. - De winnaars krijgen rechtstreeks hun prijs
thuis besteld.
totaal nieuwe omstandigheden
zal kunnen aan het schilderen
gaan, want sinds een paar weken
huurt hij een oude watermolen
die zich op de grensscheiding van
Iddergem en Ninove bevindt (op
de Een).
Felix is deze unieke eeuwen
oude woonst aan het opkalefate
ren, dit wil zeggen dat hij ze in
haar oorspronkelijke staat tracht
te herstellen (rekonstrueren is
juister) om er zijn eigen schil
dersatelier in op te richten, maar
ook en vooral om voor het om
liggende een soort van mini-
kultureel centrum avant la lettre
op te richten. Everaert zal er
samen met een paar vrienden
voor zorgen dat er regelmatig
kulturele en/of folkloristische
manifestaties zullen plaatsvin
den, manifestaties die het de
geïnteresseerden mogelijk zullen
maken om zich enig idee te vor
men over wat er op dat vlak in
onze streek gepresteerd wordt of
nog te beleven valt. Tot zover
deze droom die heel binnenkort
werkelijkheid zal worden en die
aan Iddergem en omgeving een
gans andere dimensie zal bezor
gen.
Om het nu over het schilder
werk van Felix Everaert te heb
ben: ik zou zijn stijl het best
kunnen vergelijken met die der
nieuw-realististen in de heden
daagse Vlaamse poëzie. De reeële
elementen zijn duidelijk herken
baar en uit het dagelijks leven
gegrepen. Everaert schildert als
het ware van zich af, hij pro-
jekteert zijn levensvisie met een
plastische behendigheid op het
doek. Aan zijn eigengereid neo
realisme zit echter een markant
aspekt vast: dat van de kontes
tatie. Kontestatie is (nog steeds)
in. ook Everaert kan niet voor
bijgaan aan bepaalde toestanden
die wantoestanden zijn. Zo kon-
testeert hij via zijn werken de
Amerikaanse bombardementen in
Vietnam, de verdrukking van de
Spaanse of Griekse (zie illus
tratie «Ode aan een Griekse
Vrouw» hierbij) bevolking. En
het is wel heel opmerkelijk dat
zijn koloriet zich wonderwel
met de gloed van het behandelde
onderwerp inkleedt: de bewogen
heid van de schilder ademt door
vorm en kleur van het werk.
In een paar van zijn meer re
cente werken is een versobering
opgetreden, in die zin dat Eve
raert een meer gemodereerd pa
let is gaan hanteren en de ac
centuering van bepaalde details
de essentie van het doek gaan
uitmaken is.Ik denk hier bij
voorbeeld aan de «Zwemster»,
een doek dat onze eigen samen
leving ridikuliseert en in de hoek
drumt. Men merkt een fel gesti
leerd vrouwenhoofd dat met een
irreeële make-up (ongewoon voor
het zwemmen dan toch) «te wa
ter ligt». Deze ganse scène is in
zachte pastelkleuren gehuld, een
Ietwat ongewoon kleurenspel dus
voor een werk dat tot en met
kontesteert. Wellicht maakt dit
héél eigenaardig samenspel van
vorm en kleur de essentie uit
van Everaert's werk. Zo draagt
het doek «Grafisch naakt» ook
een heel eigen sfeer met zich
mee. Hier is de idee wel degelijk
ondergeschikt aan de vorm; dit
is een zuiver spel met kleuren
en lijnen, de schilder heeft er
zich als het ware onstuimig uit
geleefd met het hanteren van
een fel geladen kleurenpalet. En
het zijn deze doeken die het
koloriet van Everaert best mani
festeren. Hier geeft hij zichzelf
op een quasi ongelimiteerde wij
ze zijn expressie is er uiterst
spontaan én afgemeten tegelij
kertijd.
Achter alle werken van Eve
raert gaat een getemperd idea
lisme schuil. De schilder werkt
zich met zijn verf en olie in
een ander tijdperk: dat van de
rust en het evenwicht. Want uit
bijna al zijn doeken spreekt de
onrust, een geschilderde onrust
die het verlangen en de hunker
in zich draagt naar meer serene
dagen. Everaert gaat bij dit alles
eeder ongekompliceerd tewerk.
Maar het is juist deze onge-
kompliceerdheid die zijn schilder
werk een ongewoon grote stu
wingskracht bezorgt, een kracht
die de gedroomde garantie uit
maakt voor een verder geslaagd
artistiek leven. Felix Everaert
gaat zijn eigen weg, een weg
die recht door dit turbulente le
ven loopt.
Willie Verhegghe.
Ode aan een
Griekse vrouv
