Een prachtig nieuwjaarsgeschenk
voor onze gepensioneerden
BRAZILIË
ONDER DE LOUPE
7lieiMfaatsiueuseii~
van !Bcmd jHoyson-
AALST
FABRIEKSTAD
2
NIJVERHEID
HANDEL
TERUGVORDERINGEN
OOK RENTEN
WELYAART5VA5ÏÏ4AKEN!
KONKLUSIE
VAN KD. VERNIMMEN
209
Om hieraan te verhelpen had het stadsbestuur
in feite de beide scholen aan de overkant van de
Dender moeten herinrichten en moderniseren, maar
het nam net de verkeerde maatregel: men wou in
de gemeenteraad het besluit doen stemmen, de
kinderen van de overkant van de Dender te verbie
den een school in de binnenstad te bezoeken. En
dit met duidelijk merkbaar doel.... Daar niemand
zijn kinderen naar die verwaarloosde schooltjes zou
sturen, was men dan verplicht ze naar katolieke
schooltjes over te hevelen.
Socialisten en liberalen gingen hierbij op de ach
terpoten staan en pakten uit met een bond, de
vrienden van het officieel onderwijs. In het bestuur
ervan zetelden de drie liberale gemeenteraadsleden
De Blieck, Leveau en Van der Schueren. Naast
hen zaten de socialisten Bocqué, Nichels en Pode-
vijn. Er werden manifesten opgesteld en in de stad
verspreid, en ook in de gemeenteraad wou men er
niet over zwijgen. Maar ondanks het protest der
liberalen, werd dan toch de geplande maatregel in
voege gebracht: de kinderen van over de Dender
mochten niet meer naar de scholen in de binnen
stad. De enige katoliek, die van oordeel was dat
dergelijke maatregel tot onvoorstelbare haat zou
leiden, was Dr Claus. Hij zeitot mijn spijt moet
ik me, samen met de liberalen, voor de vrijheid
van schoolkeuze uitspreken.
Hierop werd ook nog een protestmeeting gehou
den in de zaal Foncé op de Varkensmarkt. Net was
De Blieck aan het woord toen ik de zaal betrad....
Met was een ongewoon moment, want jaren geleden
had ik in deze schoolstrijd fanatiek aan de kant
der katolieken gestaan, en waren toen de liberalen
Deel IIIDe Braziliaanse economische explosie
e> <t- r r r. «e «e s f -v
UITDAGING VAN DE GROENE HEL!
L.P. BOON
bij mij ruiten komen ingooien. Nu werd ik bij het
betreden van de zaal meteen door De Blieck opge
merkt, en zijn rede onderbrekend zei hij: «We
zijn gelukkig, onder de aanwezigen ook volksverte
genwoordiger Pieter Daens te mogen begroeten.» En
hij maakte er ook gebruik van, de niet aanwezige
Dr Claus te huldigen om de moed te hebben gehad,
tegen de dwangmaatregel zijner partij op te komen.
Ook de katolieken gebruikten het woord «dwang»
maar dan in omgekeerde zin. In hun blad De
Volksstem verscheen een ongetekend artikel, waar
in men het had over de liberalen «die dwang had
den willen uitoefenen op de katolieke meerderheid
in de gemeenteraad.» Deze schrij velaar liet ook nog
weten: «Maar de voorstanders van deze school
dwang viel een ferme bolwassing te beurt, 't Is zo
dat de katolieken steeds moeten tewerkgaan: die
wolven de muil stoppen, ofwel op hun duivels vel
een regen van stokslagen doen neerkomen.» En dat
was nog steeds de taal van vroeger, de taal van de
onverzoenlijke haat, de taal van het geweld uit de
glorietijd der «Stokslagers», toen iedereen, die er
een andere mening durfde op na te houden, met
zware stokken in de straten werd neergeslagen.
Alfred Nichels was er echter de man niet naar,
zich dergelijke taal nog te laten welgevallen. Ais
een echte vechtjas antwoordde hij de katolieke
schrijver: «Ik wil doen opmerken dat, moest het
iemand wagen de stok te heffen tegen onze men
sen, we de schrijver van Het Vuilhemdeke onmid
dellijk bij het gerecht zullen verantwoordelijk stel
len.... en dat, moest hij ook naar mij de stok dur
ven te heffen, ik hem eens ferm onder zijn kato
lieke kont zal stampen.» En op zijn geijkte manier
besloot hij: «Hebt ge het verstaan, snotneus?»
De droom van Philemon Van Stijvendael, de een
heid der demokraten, kon nu verwezenlijkt worden:
op zondag 27 mei was het opnieuw verkiezing voor
Kamer en Senaat.
De socialisten waren er nu rotsvast van overtuigd
dat eindelijk hun tijd aangebroken was en ze een
verkozene in het arrondissement zouden hebben.
Zij riepen de partijgenoten zelfs niet eens ten
strijde op, en trommelden ze alleen maar bij el
kaar om op de avond van 27 mei in de lokalen van
«Hand Aan Hand» en «De Rode Leeuw» eens ferm
te feesten op de kloppartij die de Bokken zouden
krijgen.
En feestvieren deden ze dan ook, al hadden ze
geen verkozene in het parlement. Iedereen vierde
trouwens feest, die avond van 27 meiook de libe
ralen, ook de Bokken....
(vervolgt)
(Zie pagina 1)
Gemiddeld dagloon werklieden
1950
19S1
1954
Mannon
175,50
194,20
197,10
Vrouwen
100,90
111,—
112,90
Gemiddeld maandloon bedienden
Mannen
8.000
8.900
9.810
Vrouwen
3.965
4.365
4.705
Gemiddeld dagloon werklieden
Mannen
148,10
159,70
172,80
Vrouwen
95,—
100.60
104,60
Gemiddeld maandloon bedienden
Mannen
7.275
8.005
8.895
Vrouwen
3.695
4.075
4 355
(gegevens geput uit jaarverslagen R.M.Z.)
Ik moet echter, Mijnheer de Mi
nister, in alle eerlijkheid beken
nen dat indien ik kan aanne
men dat aan de vrouwen een la
ger verhogingskoëfficient toege
kend worc.t voor de pensioenen
die ingingen vóór 1971, ,ik niet
begrijp waarom voor de pensioe
nen die ingingen in 1971 en 1972,
een verhoging van 6 wordt ver
leend aan de vrouwen en slechts
5 aan de mannen. De uitleg die
gegeven werd in de Kamer (la
ger reële lonen voor de vrouwen
en gelijke forfaitaire lonen voor
mannen en vrouwen) geldt even
eens voor de pensioenen die in
gingen in 1971 en 1972. Graag
vernam ik op welke overwegingen
de ingevoerde distorsie gesteund
is.
In zijn antwoord heeft de Minis
ter Van Acker klaar en duidelijk
onderstreept dat indien in de
nabije toekomst mocht blijken dat
er in de praktijk een verschil zou
komen tussen mannelijke en
vrouwelijke pensioen hij het no
dige zal doen om deze diskrimina-
tie weg te werken.
Een grote plaag was zeker de te
rugvorderingen om administratie
ve redenen, deze termijn wordt nu
ingekort tot maanden wat heel
belangrijk is. Het is namelijk zo
dat in veel gevallen de terug
vordering het gevolg is van een
«administratieve vergissing» zoals
zulks genoemd wordt. De pen-
eioentrekker ziet van de ene dag
©p de andere zijn inkomens veelal
grondig verminderen, maar daar
enboven wordt nog een belangrij
ke sc teruggevorderd. Indien wij
het goed begrijDen legt de rege
ring, door de voorgestelde maat
regel, de klemtoon op de verant
woordelijkheid van de administra
tie door te bepalen dat de publiek
rechtelijke instelling grotendeels
zelf de gevolgen moet dragen van
de vergissingen die door haar
personeelsleden werden begaan.
VLAAMS WEEKBLAD
VOOR ALLEN
Wij dringen er echter op aan dat
deze aangegroeide verantwoorde
lijkheid niet voor gevolg zou heb
ben een overdreven scrupulositeit
vanwege de ambtenaren en het
remmen van de afwikkeling van
de dossiers. Wij menen dat de
regering er dient over te waken
dat de maatregelen de ze treft
ten gunste van de gepensioneer
den zich niet keren tegen de ge
pensioneerden zelf.
Kameraad Vernimmen heeft in
dezelfde gedachtengang ook ge
sproken over de welvaartsmaking
van de weduwe- en ouderdoms
renten wat vooral belangrijk zal
zijn voor de bedienden wier pen
sioen inging sinds 1968, aange
zien voor hen de gevestigde rente
niet meer in het pensioen begre
pen is. De maatregel die 'n het
ontwerp voorzien wordt heeft
voor gevolg dat vanaf 1 januari
1974 de welvaartsevolutie voor alle
pensioengerechtigden in dezelfde
mate verzekerd wordt.
Wij dringen er inderdaad op aan
dat Ie regering de verbintenis
zou aangaan dat de herwaarde-
ringskoëfficient voor de renten
dezelfde zou zijn als deze die toe
gepast zal worden op de pensioen
bedragen.
Het antwoord van de Minister
was positief zodat ook op dat ter
rein voldoening bekomen wordt.
Al deze technische opmerkingen,
Mijnheer de Minister, zouden
nochtans naar mijn bescheiden
mening kunnen voorkomen wor
den indien men enkele belangrijke
beslissingen zou nemen en dit in
verband met de herstrukturering
van de sociale zekerheid. Her
strukturering die naar mijn be
scheiden mening noodzakelijk is
wat hoogst noodzakelijk was in
1946 kan in 1974 aanvullend zijn
en andere noden en behoeften
verschijnen in deze welvaartstraat.
Maar daarom meen ik dat wij
vooreerst fundamentele wijzigin
gen moeten invoeren, o.a. de in
voering van 'n werknemersstatuut
ter vervanging van het nu be
staande arbeiders- en bedienden
statuut en bijgevolg de afschaf
fing van de plafonds bij de RMZ.
Dit zou ook voor gevolg hebben
dat een werkelijke vereenvoudi
ging zou kunnen doorgevoerd
worden wat financiële besparing
zou kunnen betekenen. Het is im
mers toch wel gevaarlijk het on
rechtstreeks loon bestendig te la
ten stijgen.
Dit alles, Mijnheer de Minister,
om aan te tonen dat we zeker en
vast nog heel wat kunnen verwe
zenlijken, als daartoe de nodige
politieke wil aanwezig is.
U, Mijnheer de Minister, bewijst
vandaag uw wil, wij zijn er U
erkentelijk voor, en ik meen ook
oprecht dat de honderdduizenden
gepensioneerden U oprecht dank
baar zullen zijn voor dit prachtig
nieuwjaarsgeschenk.
Dat de Braziliaanse ekonomie
zich met i-euzeschreden ontwik
keld heeft is thans geen nieuws
meer.
Sinds 1968 is de globale bruto
produktie er zowat met 10% ge
stegen. Wanneer we ons nu af
vragen hoe zulke explosie zich op
zo'n korte tijdspanne heeft kun
nen volbrengen, zijn we verplicht
de buitenlandse investeringen in
Brazilië ten tonele te roepen.
Inderdaad het militaire regime
stelt sinds enkele jaren alles in
het werk om de buitenlandse in
dustriële ondernemingen op haar
grondgebied aan te trekken. Door
het toekennen van allerhande
voordelen welke een goede winst
moeten waarborgen, is de rege
ring erin geslaagd menige inter
nationale maatschappij te beko
ren om fabrieken, verkoopskan-
toren enzomeer in Brazilië te
vestigen. Verder springen zij
kwistig om met de publieke spaar
gelden welke zij voornamelijk ten
bate van de industriële invest^
ringen besteed, wat dus voor so
ciale doeleinden weinig mogelijk
heden overlaat. Het bouwen van
een nieuwe moderne ekonomische
infrastruktuur dat is voor hen de
levenszaak. De rest, nou ja men
kan niet alles hebben nietwaar?
De Racd van Beheer van de Federatie van Socialistische
Mutualiteiten «Bond Moyson» der arr. AalstOudenaarde
dankt van harte al haar medewerkers van de administra
tieve en medische diensten voor de zeer gewaardeerde toe
wijding die zij gedurende het verlopen jaar aan de dag ge
legd hebben in de uitvoering van hun moeilijke, maar diep
menselijke taak.
Zij hoopt, dat zij in de toekomst dezelfde plichtbewustheid
ten opzichte van de leden en patiënten zullen behouden.
Zij wensen hen en hun leden alsook de vele duizenden
trouwe leden van het arr. AalstOudenaarde veel geluk en
voorspoed voor het jaar 1974. De Raad van Beheer van zijn
kant, zal alles in het werk stellen teneinde tijdens het ko
mende jaar, haar diensten nog efficiënter te maken, door
er waar het wenselijk blijkt, de noodzakelijke wijzigingen
aan te brengen, en daardoor nog meer aan te leunen bij de
verlangens van ons personeel en von onze leden.
De Sekretaris-Generaal
M. VAN DER HAEGEN V.
^3 ^<5 "V-
De Voorzitter
VAN DER HEYDEN
y-» 5 3 I»
Doordat het land voor de helft
overwoekerd is door oerdichte
plantengroei, tracht men ekono
mische belangrijke technische
projekten ter verbetering van de
wegen jn het voordeel van de in
dustrie (hoofdzakelijk buiten
lands) uit te voeren. Door de
vestiging van buitenlandse be
drijven verhoogt men de nodige
technische kennis om zulke pro
jekten mogelijk te maken. Onder
andere is men thans druk bezig
het ondoordringbaar gewaande
Amazonegebied te doorbreken en
er als dusdanig enig ekonomisch
nut uit te halen.
In het gebied van de onverbid
delijke «zwarte koorts» is men
inderdaad in 1973 begonnen met
de aanleg van een tweede trans-
amazoniale weg, welke een ver
binding met de Oceaan moet te
weegbrengen en een, ekonomi
sche - militaire betekenis heeft.
Deze jungle-baan heeft een af
stand van niet minder dan 4.500
km, een heel eind als men be
denkt dat evenveel afstand oer
woud daarvoor dient overwonnen
te worden.
Zowat 10.000 arbeiders en Bra
ziliaanse militairen zijn voor dit
enorme werk ingezet. Twee der
den van de weg zal door private
ondernemingen worden gebouwd,
de rest door het leger. Wanneer
we dan nog rekening houden met
te overwinnen moeilijkheden zo
als de vele ziektes, ongedierten,
bevoorradingsproblemen, de re
genseizoenen welke enig werk on
mogelijk maken tijdens de maan
den januari tot en met juli, moe
ten we aannemen dat Brazilië
naar de grote middelen grijpt om
haar ekonomie nog een grotere
stoot te geven. Er wordt inder
daad heel wat geld tegenaan ge
gooid dat eigenlijk door de bevol
king ten zeerste nuttig zou kun
nen gebruikt worden.
Hieraan kuitnen we dan ook de
recente exportpolitiefk van de
Braziliaanse regering vastknopen.
Brasil-export te Brussel was een
eerste stap in die richting. Kon-
takt op handels- en nijverheids-
gebied met andere kontinenten
wordt thans naarstig opgezocht.
Brazilië zoekt inderdaad nieuwe
afzetmarkten om nog meer te
kunnen produceren (meer inko
men) en verkopen.
Uit zulke bekomen produktie-
verhogingen vloeit normaal een
hoger nationaal inkomen voort.
Het gros van de Braziliaanse in
dustrie blijkt nu in handen te zijn
van buitenlanders. De multinatio
nale ondernemingen hebben er
een goede winstbron in gezien en
aldus de aanwezig zijnde moge
lijkheden in hun voordeel opti
maal aangewend.
In een volgend artikel zullen
we nagaan wie dit grotere inko
men opslorpt. De titel zegt ons
al veel over de richting van het
betoog «De rijken worden rij
ker».
Relaas van de sociale en politieke strijd in de
negentiende eeuw
