UW THUISVERPLEGINGSDIENST «BOND MOYSON»
staat steeds tot uw dienst
Kd. Vernimmen zet zich scherp tegen
de oprichting van nieuwe orden
OPSLORPING VAN DE
WERKLOOSHEID?
Veel optimisme is nog niet gewettigd!
AALST HEEFT EEN NIEUWE
CARNAVALPRINS
Kd. Vernimmen interpelleert
eerstdaags over:
de onaanvaarbare toestand waarin
de afgestudeerde apothekers zich
bevinden
KORPS CIVIELE
BESCHERMING NINOVE
LEVERT PRACHTIG WERK
DE CVP EN HET
GEMEENTEBELEID TE BORSBEKE
HOE EEN REGERING
SOCIALE EN VLAAMSE
BELANGEN VERKWANSELDE
jhtf
Telefoonnummers
Aalst:
Denderleeuw:
Ninove:
053-21.41.39
053-66.63.47
054-33.26.95
Geraardsbergen:
B rakel:
Ronse:
054-41.23.68
055-42.33.83
055-21.43.91
Oudenaarde
Zottegem:
Herzele:
055-31.14.47
091-60.13.95
053-62.36.61
Redaktie Administratie Publiciteit: Houtmarkt, nr
TEL. 053/21.48.69 Postrekening nr. 0004)9 2464-21
Maandabonnement: 35 F Jaarabonnement: 420 F
V erantwoordelijke uilgever: Georges Spitaels, Houtmarkt 1, 9300 AALS'l
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEEN TEN VAN HE
9300 AALST
VRIJDAG 13 FEBRUARI 1976
25" JAARGANG - Nr. 7
WEEKBLAD VAN DE B.S.P
Bij de bespreking van het wetsontwerp omtrent de bescherming van de
intellectuele beroepen heeft Senator Vernimmen in vlijmscherpe bewoordin
gen het vergaande corporatisme van onze wetgeving aan de kaak gesteld.
Hierbij de tussenkomst van partijgenoot Vernimmen.
Het is onthutsend vast te stellen dat een
zo belangrijk wetsontwerp slechts de
aandacht verdient van enkele senato
ren. terwijl andere ontwerpen van veel
minder belang hoog oplopende discus
sies veroorzaken. Wanneer ik zeg bij
zonder belangrijk ontwerp, dan is het
inderdaad zo dat de titel van het nu
besproken ontwerp in feite de lading
niet dekt van de inhoud het gaat hier
om de oprichting van nieuwe orden,
gelijklopend en met dezelfde bevoegd
heid als de orde van geneesheren en
andere.
Enkele weken geleden nog werd hier in
deze hoge vergadering geïnterpelleerd
over de te ruime macht van deze orde.
Anderzijds stelt men vast dat onze af
gestudeerde universitairen steeds meer
en meer de orden in betwisting brengen
omdat zij in het algemeen een te be
perkte visie over de problemen hebben.
Trouwens met deze kaderwet zullen wij
waarschijnlijk het enige land zijn in
West Europa, dat een uitbreiding van
de orden voorstelt; zij worden vrij al
gemeen betiwst in de ons omringende
landen. Trouwens wij beschikken over
voldoende wetgeving om de toegang
tot het beroep te regelen zonder dat
deze kaderwet nodig is. Door de vol
machten die wij in deze wet geven aan
de nieuwe orden bewijst het parlement
eens te meer zijn onbekwaamheid om
deze materies op een voldoening ge
vende wijze te regelen. Trouwens in
dien de Heer Minister de mening is
toegedaan dat men met deze wet de
verbruikers beter beschermt dan zou hij
erg goed aan gedaan hebben de ver
bruikersverenigingen om advies te ver
zoeken. Deze wet is de opsluiting van
bepaalde beroepen in een niet te recht
vaardigen getto. Ik zou trouwens aan de
hëer Minister de vraag willen stellen of
hij dit ontwerp verenigbaar acht met de
fundamentele opties van onze maat
schappij nl. sociaal overleg en streven
naar democratische vrijheid. Trouwens
daar het lidmaatschap van de orde ver
plicht is, kan de heer Minister argumen
teren waarom hij dergelijk diktaat niet
in strijd acht met artikel 20 van de
grondwet. Trouwens, bepaalde aspek-
ten zoals de numerus clausus zullen na
de oprichting van deze orden zeer vlug
opduiken. Teveel stelt men vast dat de
regels van déontologie moeten wijken
voor machtsmisbruik en het neertellen
van grote sommen geld. Het voorbeeld
van de apotekers is daarvan een tref
fend bewijs. Apotheken zijn nu notaria
ten geworden en worden van de hand
gedaan aan een prijs die schommelt
rond de 15 miljoen. Hoe kan een afge
studeerde uit een bescheiden gezin dan
nopg ooit zijn beroep uitoefenen? Hij
kan dit weliswaar nog, als hij bereid is
te werken voor 1.000 frank per dag en
dit dan als ondergeschikte van een be
voorrechte klasse. De sociale gevolgen
zijn dus ook niet te veronachtzamen,
voorbeelden zijn er genoeg, denken wij
ook aan de tandtechniekers, die nu nog
een kruimel krijgen voor hun belangrijk
werk, terwijl anderen duizenden ver
dienen op de rug van hun geleverde
prestaties. Deze kaderwet wijzigt
grondig ons maatschappelijk bestel en
zal leiden tot een onverantwoord eng
corporatisme. En dit terwijl alle par
tijen de mond vol hebben over een pro
gressieve, vooruitstrevende en open
maatschappij. Deze kaderwet is dan
ook naar mijn oordeel een der meest
conservatieve ontwerpen die ons wer
den voorgesteld in de afgelopen jaren.
Een wel die ons tot nadenken stemt
omdat wij teruggaan naar de machtige
gilden van de Middeleeuwen. Dat dit
noodzakelijk is in 1976 betreur ik ten
zeerste en ik zal dan ook met overtui
ging tegen deze wet stemmen.
De recessie die effectief een aanvang
nam half 1974 en die sindsdien in een
razend tempo is toegenomen, is de
krachtigste die wij sedert de crisis der
dertiger jaren hebben gekend.
Dat ons een crisis zou overkomen was
sedert geruime tijd waarneembaar,
maar niemand scheen zich er om te
bekommeren. Ook onze regeerders
bleven passief toekijken.
In de bijna 20 maand «slechte tijd» is de
Regeringsploeg Tindemans - Declercq
er nog niet in geslaagd één enkele se
rieuze anti- krisismaatregel te nemen en
is er nog steeds geen spoor van een
positieve planmatige aanpak.
Ondertussen bereikte ons land de
240.000 volledige (gecontroleerde)
werklozen en 100.000 z.g.n. onvolle
dige en toevallige
Onlangs dachten sommige kroniekers
victorie te moeten kraaien, want sedert
de zomer van 1974 zou het aantal vol
ledige werklozen voor het eerst zijn ge
daald.
Uit een voorlopige vastlegging van de
toestand der maand januarizou blijken
dat er 3.000 werklozen minder waren.
Deze informatie maakt over het alge
meen geen gewag van het feit dat daarin
een 1.000 -tal werknemers begrepen
zijn die vroegtijdig op pensioen zijn
gegaan naar aanleiding van de op dit
stuk recent getroffen maatregelen. Ook
vergeet men er bij te voegen dat dit
cijfer werd bereikt dank zij zeer toeval
lige gunstige effekten die zich hebben
voorgedaan.
Hoe dan ook, de toestand blijft angs
twekkend. Voor hoelang nog?
Zeer geleerddoende prognoses vertel
len ons, soms wel eens op tegenstrij
dige wijze, dat wij op de drempel staan
van de herleving. Over het algemeen
wordt dit gezegd zonder veel overtui
ging en hier en daar laat men ons ver
staan dat de «echte» heropleving nog
niet voor morgen is.
Zo bijvoorbeeld lezen wij in het Bulle
tin van de Generale Bankmaatschappij
van januari 1976 o.m. het volgende:
«Hoewel aan de tendens van de Belgi
sche conjunctuur niet kan worden ge
twijfeld, stelt men zich nochtans vra
gen inzake de duur en de omvang van
die opleving die gedurende het grootste
gedeelte van 1976 vermoedelijk een
traag en gematigd verloop zal kennen.
Men moet niettemin vermijden een sys
tematisch pessimisme aan te kleven.
Eerlijkheidshalve dienen wij aan te
stippen dat wij te maken hebben met
een internationale crisis. Hierachter
steekt de Regering zich weg om haar
doenwijze van zich «langzaam te spoe
den» te verklaren.
Feit is nochtans dat een belangrijk aan
tal landen, die bij deze recessie betrok
ken zijn, reeds sedert geruime tijd
duchtig aan het heropleven zijn. Een
bewijs dat er, elk in eigen land, wel
iets aan te doen is.
Eens te meer schoot onze Regering aan
haar plicht te kort. Meer dan elk ander
kapitalistisch land dacht zij dat, om de
inflatie (de levensduurte) te bestrijden
men de werkgelegenheid moest ver
minderen. Dit is het oud kapitalistisch
tnikje om de kleine man nog kleiner te
krijgen, braaf en tam te maken om zo
doende zijn inkomen (de werkvoor-
waarden) te matigen.
Het onverklaarbaar en bijna misdadig
talmen van de Regering inzake het be
strijden van de crisis is hoofdzakelijk
de schuld van de sterke behoudsge
zinde koers die de Liberale (P.V.V.)
ministers in de Regering, en hun voor-
Met hel oog op de eerstkomende ge
meenteraadsverkiezingen op zondag 1
10-10-76 worden nu reeds schikkingen
getroffen in diverse kringen om klaar te
slaan voor de cirka 10.000 kiezers die
de nieuwe raad voor Groot-Herzele zul
len verkiezen.
Het is voor iedereen die tot de acht
fusiegemeenten behoort nog een wen
nen als men in gedachten Groot-
Herzele voor ogen roept: een gemeente
met circa 16.000 inwoners, 4.736 ha
groot met zijn nieuwe grenzen en zijn
nieuwe, bevolking.
Doch wet is wet en op de 2'1 zondag van
oktober zal een gemeenteraad van 25
leden verkozen worden, die op zijn be
urt onder de verkozenen vijf schepenen
zal kiezen en een burgemeester zal
voordragen, die voor het eerst de lei
ding zal nemen voor de nieuwe ge
meente.
Ondertussen begint het CVP-college
van Borsbeke De Vuyst - Scheerlinck -
De Sutter zijn dagen al af te tellen.
Sedert iets meer dan 11 jaar is dit trio
aan het bewind onder de hoede van
Charles De Vuyst. Borsbeke dat als een
soort van erfenis van vader op zoon
werd overgedragen is in de schoot van
de familie De Vuyst altijd als een ei
gendom aanzien. En het werd in hun
kringen dan ook als een vloek aanzien
toen mr. Charles in 1964 zich schrap
moest zetten tegen de opkomende so
cialisten om zijn burgemeeslerssherp te
behouden
Naast de CVP die. net alsde Socialisten
liberalen 3 zetels verwierven behaalde
ook Burgemeester De Vuyst 3 verko
zenen met de lijst der Onafhankelij-
ken. Dit was voor hem genoeg om de
CVP sedertdien op sleeptouw te ne
men. Hij zou voor de rest zijn stempel
drukken op het wel en wee van de ge
meente: hij had in de gemeenteraad
immers de meerderheid en hij kon
steeds rekenen op een gedweeë volg
zaamheid van zijn rneerderbeidsleden.
Er zou dus -in feite weinig veranderd
zijn in het gemeentelijk beleid moést de
BSP met zijn twee raadsleden zich niet
scherp hebben ingezet om een nieuwe
oriëntering aan dit beleid te geven.
Maar oppositie voeren is ook niet alles
en de BSP mandatarissen hebben moe
ten ervaren dat meer dan eens politiek
van persoonlijke belangen voorrang
kreeg op het algemeen belang van de
inwoners.
Waai L)e Vuyst en Co aanvankelijk hun
bedoelingen nog verdoken hielden
kwant dit bevoorbeeld flagrant naar
boVen, toen alle gemeentebesturen ad-
ies moesten uitbrengen over de be
stemming van-de gemeentegrond bin
nen net kader van het Gewestplan.
Yoen bleek clat de h. De Vuyst er een
studie van gemaakt had om alle moge
lijke bouwgrond dieervoorhanden was
op kaart te brengen. Zo werden in
weerwil van de BSP oppositie 12
nieuwe bouwzones goedgekeurd en
nadien de boeken dichtgeklapt. Waar
het de Wetgever met de gewestelijke
planning om te doen was?
Naast een ordelijke afbakening van
bouwzones, beschermend optreden
voor landbouwgebied, voorzien in
aanplantingen en groenzones of waar
deze zijn ze in bescherming nemen,
ruimten voorzien voor ontspanning en
vrije tijd (sport, terreinen voorde klein
tjes, wandelpaden, enz) historische ge
bouwen of landschappen binnen het
kader van zijn omgeving vrijwaren
voor de toekomst. Over dit alles is 's
lands leiding al jarenlang bezorgd. Dit
was echter geen zorg voor de CVP lei
ding te Borsbeke. Degrondspeculanten
zijn aan hun trekken kunnen komen en
de familie De Vyust niet in het minst.
En dit terwijl bij Koninklijk Besluit al
sedert bijna 20 jaar het gebied tussen
Molendeijk en Ressegemstraat (Mau-
vondel) vastgelegd werd voor sociale
woningbouw! Of een gebied waar men
circa 50 goedkope woningen op goed
kope bouwgronden zou kunnen bou
wen.
Inzake wegeninfrastruktuur is het te
Borsbeke al net eender geweestal les in
functie van vrijkomende bouwgron
den. Gemeentewegen die al honderden
jaren voorkomen in een slechte toe
stand terwijl men op 100 meter afstand
van de Holestraat evenwijdig daarmee
een bijna 7 miljoen kostende Pastorij
straat aanlegt.
Gelukkig werd onder druk van de BSP.
zij het moeizaam, verbetering gebracht
in de Ressegemstraat, Diepestraat en de
Boven-Molendijk en werd een komaf
gemaakt met de eerste voetpaden (Pro-
vinciebaan) en met een dorpsplaats.
Maar over meer biezonderheden in het
gemeentebeleid zal ik het hebben in een
reeks van volgende artikels.
F. Uyttendaele
Vorige vrijdag had in de Keizershallen te Aalst de verkiezing van Prins
Carnaval plaats - zowat 3000 Aalstenaars waren getuige hoe Johny,
vooraan op onze foto, tot prins 76 werd verkozen. Een uitgebreide
reportage daarover leest U op blz. 3 van ons blad.
zitter Grootjans, willen varen. Pogin
gen tot chantage zijn hierbij legio.
Gelukkig maar dat de arbeidersklasse,
en in ieder geval de vooruitstrevende
vleugel er van, de weg naar het Syndi-
kalisme heeft gevonden dat er in slaagt
de behoudsgezinden schaakmat te zet
ten.
Wij kunnen, noch durven ons niet
voorstellen hoe het met de arbeiders we
reld zou gesteld zijn indien hij zich niet
had georganiseerd.
Een integrale en stevige frontvorming
zou nog zo veel beter zijn.
M. Van der Haegen
Secr. Gen. Bond Moyson
Te Ninove bestaan twee veiligheids-
korpsen die met een bekwaam aantal
belangloze vrijwilligers de bevolking
grote diensten bewijzen. Onze Stede
lijke vrijwillige brandweer en het
Korps van de Civiele Bescherming zijn
onmisbaar in de hulpverlening die di
kwijls nodig is in onze samenleving.
Ons brandweerkorps is bij de bevolking
meer bekend dan de Civiele Bescher
ming. Dat komt door hun reeds jaren
lange akti viteit en hulp die zij bieden bij
de eergste ramp die de bevolking kan
overkomen.
Het korps van de Civiele Bescherming
heeft te Ninove op verschillende vlak
ken reeds enorme diensten bewezen
Bij gelegenheid echter van het jaarlijks
feestmaal op zaterdag 7 februariwaren
wij in de gelegenheid een diamontage
te zien van de aktie van het Ninoofse
korps bij de recente overstromingen te
Moerzeke
De onmenselijke inspanningen die ons
Korps daar heeft geleverd in samen
werking met de andere korpsen van Ci
viele Bescherming wekt bewondering.
Spijtig deat niet elke inwoner van Ni
nove en omstreken de mogelijkheid
heeft om die dia's te bekijken, want het
is anders onmogelijk zich een beeld te
vormen van de waterellende die o.a. te
Moerzeke is geweest.
De hulp van de Civiele Bescherming
was moeilijk en zwaar, doch efficiënt:
een bres dichten in een dijk van zowat
150 meter lang. Hoeveel tienduizenden
zakjes zand en modder werden niet
door het slijk gesleept?
De inzet van de manschappen was be
wonderenswaardig, belangloos voor
de gemeenschap, nochtans in een maat
schappij waar het egoisme hoogtij
viert.
Het is noodzakelijk die inspanningen
eens speciaal te onderlijnen.
Hoe langer de CVP-PVV-RW-regering aanblijft, hoe langer de lijst wordt
van anti-sociale en anti-Vlaamse maatregelen en hoe groter de afkeuring
door hel volk wordt: deze regering lapt inderdaad zowel de belangen van de
werkende bevolking, van de kleine zelfstandigen, en van het Vlaamse volk
in het algemeen aan haar hielen. Haar enig doe! besraat erin zich zo lang
mogelijk overeind te houden met het Rassemblement Wation als reddende
enge! en dit ten koste van vitale werknemers en Vlaamse belangen.
De lijst van de verkrachtingen van de belangen van het werkende en
Vlaamse volk, wordt inderdaad indrukwekkend: de prijsstijgingen bereiken
nog steeds rekordhoogten: het anti-inflatiebeleid van de regering Tinde
mans is totaal mislukt.
Alsof dit nog niet genoeg was, kan de regering het zich niet wachten te
foefelen aan de index, zodat de koopkracht van de werkende bevolking van
maand tot maand vermindert.
Het ergste van de jongste maanden inzake inkomensbeleid is wel dat de
regering het principe van de belangrijkste sociale verworvenheid van na de
oorlog, namelijk de automatische indexkoppeling heeft kapotgeslagen: het
principe zelf werd vernietigd door het doordrukken van de grens van
40.000 F. Dat kristen-demokratische ministers daaraan hebben meege
werkt, stemt tot nadenken.
Even erg als het vorige is de rechtstreekse inmenging van de regering in de
loononderhandelingen: het heilig principe van de vrijheid van onderhande
ling werd hierdoor eveneens stukgeslagen, andermaal met medewerking
van kristen-demokratische ministers.
De regering beweert dat een inkomensmatiging voor alle lagen van de
bevolking nodig is, maar ze treft alleen de werknemersinkomens en de
sociale vergoedingen. Aan de hoge inkomens, vrije beroepen, zakenkrin-
gen en industrie wordt niet alleen niet geraakt, de staatscadeau's worden
nog groter dan vroeger! En wie betaalt deze cadeau's aan het bedrijfsle
ven? De werkende bevolking! En wie steekt ze op zak: de weistellenden, de
industriëlen Zo'n cadeautjespolitiek kost enorm veel geld en lost niets op.
We zijn er dan ook radikaal tegen! Komen we tot het tewerkstellingsbeleid
(of her werkloosheidsbeleid van de regering Tindemans): ook dat is een
totale mislukking: maandelijks neemt de werkloosheid nog schrikwekkend
toe!
De maatregelen van de CVP-PW-RW-regering zijn lapmiddelen, die de
gemeenschap schrikkelijk veel geld kosten, en niets oplossen!
De socialisten, alsook de vakbonden, hebben steeds herhaald dat de krisis
waarin we momenteel zitten een strukturele krisis is en dat alleen struktu-
rele maatregelen een duurzame oplossing kunnen brengen.f
De kristen-demokratische ministers, aan wie de kristelijke arbeiders en
bedienden hun vertrouwen hebben geschonken, moeten toch ook inzien dat
Zij tegenover de zuiver spekulatieve bedrijfssluitingen door multinationale
groepen (zoals Prestige) machteloos staan zolang ze geen struktuurher-
vormingen, kontrole op investeringen en kapitaalbewegingen, kontrole van
de werknemers op de belangrijke bedrijfsbeslissingen, een planning van de
ekonomie, een machtige overheidsholding (zonder privé-inspraak zoals in
het regeringsontwerp met het investeringskomitee in handen van de privé-
nijverheid), overheidsinitiatieven in de sleutelsektoren, en andere doortas
tende maatregelen meer treffen. Welnu, op dit ogenblik verkwanselen de
kristendemokratische ministers, langs de CVP om, voortdurend de belan
gen van de arbeiders en bedienden, en dit in ruil voor enkele ministerporte
feuilles. Zouden de 36 miljard overheidsgeld die in 1975 aan werkloos
heids geld zijn uitbetaald niet beter zijn besteed door ten dele ze te gebruiken
voor een (gedeeltelijke) financiering van het brugpensioen ten bate van de
andere werknemers, zodat niet alleen alle arbeiders van 60 jaar en meer en
alle arbeidsters van 55 jaar en meer die zulks wensen op rust konden gaan
en tienduizenden jongere werklozen, die nu verplicht stempelen en van het
werk gehouden worden aan de slag konden
En zou de ware oorzaak van de sluiting van het luxueuze Westbury-hoteI te
Brussel nier eerder te zoeken zijn in verkeerd georiënteerde investeringen
(in een reeds oververzadigde markt) i.p.v. in de indexering van de lonen,
zoals dit door de burgerpers wordt vastgehouden. Een kontrole op de
investeringen en een publieke oriëntering van de investeringen naar die
aktiviteiten die momenteel een investeringstekort kennen, met name de
hotels van de middenkategorie had en zou in de toekomst eveneens nog veel
onheil kunnen voorkomen. Hetzelfde geldt voor de bureau-ruimten te
Brussel en voor de tankervloot: ook hier bestaat reeds overcapaciteit, maar
gaan de investeringen blindelings verder!
Ook met de oprichting van privé-zendgemachtigde verenigingen voor de TV
laten de kristen-demokratische arbeiders zich rollen door de kapitaalkrach
tigen: de objektieve berichtgeving zal er niet bij winnen: de arbeiderskon-
flikten zullen er door de bril van de privé-zendgemachtigde verenigingen
gans anders uitzienevenals het transport van huurlingen voor A ngola door
onze bloedeigen Sabena.
Blijft tenslotte de uitverkoop van onze vitale Vlaamse belangen door onze
Vlaamse CVP en PW inruil voor de steun van het Rassemblement Walton!
Is de opdoeking van de gordel van smaragd geen eenzijdige Vlaamse
kadeau van de CVP en PVV aan het RW in ruil voor regeringstrouw» En
waar blijft de ratificering van de waterverdragen met Nederland? En wat is
geworden van het ABOS
Martin HUTSEBAUT
Pol. sekr. BSP-Aalst