4
0
Oscar Redant (PVV) beschuldigt
openbare besturen en hun personeel
van onbekwaamheid
Harde onderhandelingen moeten fundamentele
socialistische opties vrijwaren
Karei Van Miert
als voorzitter van de
Socialistische Partij:
een positieve balans
Boodschap van de Vlaamse Socialisten
Roger De Wulf, minister
van arbeid en tewerkstelling
Geen echte vrede zolang
honger en ellende
heersen
Geen vrede zolang de
bewapeningswedloop
voortduurt
RAADZITTING TE AALST
1 Mei 1979- 1 mei 1980
Redaktie Administratie Publiciteit: Houtmarkt, nr. 1 9300 AALST
TEL. 053-70.51.51 - Postrekening nr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 F - Jaarabonnement: 450 F
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen, Houtmarkt 19300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
Vrijdag 2 mei 1980
42* jaargang nr. 18
Weekblad van de S.P
1 MEI VOOR VREDE
Zonder vrede geen menswaardige
samenleving.
Vrede blijft echter een illusie zolang
honger en ellende heersen; zolang
de dolle bewapeningswedloop
voortwoekert; zolang er geen so
ciale rechtvaardigheid bestaat; zo
lang dictatuur en onderdrukking
heersen.
Ernstige haarden van spanning en
gewapende konflikten stapelen
zich op: Afghanistan, het Midden-
Oosten, El Salvador, Ethiopië, de
Westelijke Sahara, Kambodja,
Vietnam, Iran, Zuid-Afrika...
Nog aangewakkerd door de inter
nationale economische crisis vor
men zij een steeds groter bedrei
ging van de wereldvrede.
In eigen land neemt de onzeker
heid toe. De bedreiging van onze
welvaart en de vrees voor ernstige
sociale teruggang als gevolg van
de aanslepende economische cri
sis, schept een klimaat van onrust
en ontevredenheid.
Dit wordt nog versterkt door het
uitblijven van nieuwe staatsstruktu-
ren die ons land tenminste gedeel
telijk zouden verlossen van het
communautair gekanker.
Zolang twee derden van de mens
heid het meest essentiële ontberen
terwijl het andere derde beschikt
over het leeuwenaandeel van de
rijkdommen, is de vrede bedreigd.
De oplossing van het probleem van
de honger in de wereld is in de
eerste plaats een politiek pro
bleem. Met de technische en de
wetenschappelijke middelen waar
over men beschikt, zou inderdaad
eenieder volwaardig gevoed kun
nen worden.
Maar nog steeds wordt, omwille
van het winstbejag, de voorkeur
gegeven aan de produktie van
vaak overbodige luxeprodukten,
eerder dan aan de bevrediging van
de vitale levensbehoeften van de
meerderheid van de wereldbevol
king.
Solidariteit en samenwerking met
deze volkeren is de enige weg die
naar een duurzame vrede kan lei
den, omdat het de weg is die ze
naar een menswaardig bestaan
moet voeren.
Deze wereld is één geheel gewor
den. Het lot van eenieder van ons
hangt af van dit van de ontelbare
anderen.
Internationale Socialistische Soli
dariteit is het middel om konkreet
bij te dragen tot de verheffing van
de misdeelden, de onderdrukten,
de vernederden.
Per dag wordt in de wereld aan
militaire uitgaven meer dan 40 mil
jard Belgische franken besteed.
Met de toenemende internationale
spanningen stijgen die bedragen
nog steeds.
Minder dan één procent van de
jaarlijkse militaire uitgaven volstaat
om de landbouwuitrusting te beta
len, om de landen met lage inko
mens toe te laten hun voedselte
kort door eigen produktie goed te
maken.
De helft van de beste weten
schapslui, geleerden, professoren,
deskundigen, techniekers en spe
cialisten, zowel in de Sovjet-Unie
als in de Verenigde Staten, zijn
bestendig en uitsluitend bezig om
middelen te perfektioneren waar
mede de ene helft van de wereld
«ie andere helft zou kunnen vernie
tigen.
Het is hoogtijd dat het gezond ver
stand de weg van de ontspanning
tussen Oost en West terugvindt, en
dat Noord en Zuid tot een gezonde
samenwerking komen.
Lees door pag. 2.
Voorzitter Karei Van Miert bracht de boodschap voor vrede over op
het mei-avondfeest vorige woensdag te Nivove.
De behandeling van het dossier
voor een zuivere intercommunale
voor gas en electriciteitsdistributie
heeft in de Aalsterse raad voor een
record aan publieke belangstelling
gezorgd.
Lang voor de raadszitting werd er
door voor- en tegenstanders van
de «gemengde» gemanifesteerd.
Er waren ondermeer slogans «Pro
zuiver» en «Intergem 2 miljard min
der in stadskas».
Door de fractieleiders van de vier
partijen werden de standpunten
vertolkt. De CVP evenals de PVV
waren tegen. VU-fractieleider Jan
Caudron benaderde het probleem
positief en stemde samen met zijn
partijgenoot schepen Blommaert
pro zuiver daarmede de nationale
partijlijn volgend. Lees pag.7.
Op het ogenblik dat wij dit artikel schrijven, begint de tweede
ronde van de onderhandelingen voor de vorming van een
drieledig kabinet.
Het partijbureau had daartoe aan onze onderhandelaars vol
macht verleend, op basis van een aantal fundamentele socia
listische opties, die principieel gevrijwaard bleven in de eerste
verkennende onderhandelingen:
1. Het huidige systeem van koppeling index-lonen blijft volle
dig gevrijwaard;
2. Geen enkele ingreep mag gebeuren in de sociale verworven
heden, ook de nieuwe verhogingen van gepensioneerden e.a.
die in de programmawet werden voorzien;
3. De struktuurhervormingen zoals door W. Claes voorgesteld
in de programmawet worden integraal behouden;
4. De hervorming van de sociale zekerheid kan enkel gebeuren
na concertatie met de sociale partners;
5. Er mag geen afremming van de overheidsinvesteringen
gebeuren omdat elke vorm van recessie moet worden tegenge
gaan;
6. Op fiskaal vlak werden een reeks principes aangenomen, die
ook door de Vlaamse Socialisten werden verdedigd in de
regering Martens:
6.1. - het principe van de decumul wordt in de belastingscode
officieel ingeschreven. In de toepassing wordt een compromis
voorzien tussen de decumul-regering en het gezinsvriendelijke
principe;
6.2. - inzake de kadastrale perekwatie werden de socialistische
amendementen voor de bescheiden en de eigen vorming en
het zogenaamde «klein beschrijf» volledig aangenomen;
6.3. - de afschaffing van de B.T.W. op de investeringen, werd
eveneens reeds voorzien in ons verkiezingsprogramma en ook
voorgesteld door het A.B.V.V.
7. Tenslotte werd duidelijk afgesproken dat de beslissing tot
installatie van de kernraketten voor onbepaalde tijd wordt
uitgesteld.
Vraag blijft uiteraard hoe al die nieuwe financiële aderlatingen
voor de schatkist zullen worden gecompenseerd. Van de
stelling wordt immers uitgegaan dat de overheidsfinanciën
geleidelijk aan moeten worden gesaneerd.
Voor de Vlaamse socialisten kan dat niet op de rug van de
kleine man. De werknemers zijn thans reeds het slachtoffer
van de crisis.
Ontegensprekelijk vormen de bezuinigingen dan ook nog het
zeer moeilijke punt, waarover cynisch genoeg, op dit ogenblik
van de onderhandelingen nog met geen woord werd gerept.
Van socialistische zijde gaan wij C.V.P. en P.V.V. een aantal
mogelijkheden aan de hand doen:
wettelijke middelen om daadwerkelijk de fiscale fraude te
bestrijden;
de gepriviligeerde winsten van de gemengde intercommu
nales uitschakelen (slechts 20% voorheffing in plaats van 40%)
de beperking van de hoge pensioenen (verschillende pen
sioenen bedragen 2 a 300.000 fr. per maand) eindelijk toe
passen;
de grote erfenissen (hoger dan 15 miljoen fr. bv.) zwaarder
belasten.
Ontegensprekelijk moet buiten deze moeilijke punten ook nog
het programma van een reeks fundamentele beleidsvragen
duidelijk gesteld worden: het buitenlands- en defensiebeleid;
het gewestelijk beleid en tenslotte de uitdieping van de
krachtlijnen van het gemeenschapsakkoord. Over dit commu
nautair vergelijk is vandaag echter opnieuw reeds een «mis
verstand» zodat op dit vlak alles nog niet koek en ei is.
Belangrijk is tevens te weten dat het vernieuwd industrieel
beleid en het tewerkstellingsbeleid verder prioritair blijven.
Hoe dan ook, is het op heden niet duidelijk of er werkelijk een
akkoord mogelijk is. Vele moeilijke discussies moesten inder
daad nog beslecht worden. Het is duidelijk dat onze onderhan
delaars een moeilijke taak hebben, maar tot op heden voet bij
stuk hebben gehouden!
Jacques Timmermans
Eén van de belangrijkste evoluties van de voorbije jaren in de
Belgische politiek is de grote rol die de partijvoorzitters spelen
in de beslissingvorming.
De laatste jaren is er geen regering meer gevormd zonder dat
hieraan een of ander «conclaaf» van de voorzitters aan
voorafging. In zoverre dat sommigen zelfs nogal minachtend
spraken over de «junta» van de voorzitters. Hierbij vergaten zij
echter dat deze voorzitters daar niet in persoonlijke naam
zaten en spraken maar dat zij een ganse achterban, gaande
van partijbureau tot partijleden, achter zich hadden.
Mede door de toenemende invloed van de media zijn de
partijvoorzitters als het ware het gelaat van hun partij ge
worden.
Een partijvoorzitter moet dus naar twee criteria afgewogen
worden: hoe komt hij over bij de bevolking (wat elektoraal op
korte termijn belangrijk is) en welke is de aktie die hij ontplooit
binnen de partij (die elektoraal op langere termijn van groot
belang kan zijn).
Ik ben ervan overtuigd dat aan de hand van deze criteria de
inbreng van Karei Van Miert als partijvoorzitter positief moet
worden gewaardeerd.
1. Bij de bevolking komt hij zeer goed over via de verschillende
media. In de populariteitspolls heeft hij op korte tijd een
benijdenswaardige plaats verworven en bij de Europese parle
mentsverkiezingen van verleden jaar deed hij zijn intrede met
meer dan 300.000 voorkeurstemmen.
Voor een debuut kan dat tellen, dacht ik. Ook in dagelijkse
gesprekken met partijmilitanten, zelfs met politieke tegenstre
vers, ervaar ik algemeen een gunstig oordeel over Karei Van
Miert.
Langs die kant dus geen problemen. Elektoraal leverde dit in
juni '79 een eerste resultaat op: de jarenlange achteruitgang
van onze partij werd bij de Europese verkiezingen stopgezet. Ik
ben dus van oordeel dat wij voor eventuele komende verkiezin
gen niet bang moeten zijn. Wat niet wil zeggen dat wij naar
deze verkiezingen moeten streven: het zou de demokratie geen
dienst bewijzen zijn indien we bij de bevolking een dergelijke
afkeer van té veel veelvuldige verkiezingen opwekken dat ze
zich massaal afwenden van deze verkiezingen.
2. Wat de aktie van Van Miert binnen de partij betreft kunnen
we verwijzen naar de nieuwe statuten die zeker een grotere
demokratisering, verjonging en een vergroting van de rol van
de vrouwen inhouden. Ook de nieuwe kongrestechnieken en
de themakongressen hebben positieve gevolgen. Zo zal de
S.P. bvb. dit jaar een themakongres houden over het gezond
heidsbeleid en de onderwijspolitiek. Deze zullen er zeker toe
bijdragen dat op deze 2 belangrijke punten de partijstandpun
ten in de diepte worden uitgewerkt.
Wij kunnen ook verwijzen naar het nieuwe elan dat Van Miert
gegeven heeft aan de discussie rond de buitenlandse politiek.
Zijn standpunten over Zaïre en de rakettenkwestie oogsten
algemene lof, ook bij de progressieven buiten de partij. En men
moet niet komen zeggen dat hij er niets mee bereikt heeft! Het
is natuurlijk zo dat onze partij niet machtig genoeg is om haar
standpunten voor 100% door te duwen maar wij zijn toch sterk
genoeg om bvb. de beslissing over de plaatsing van de
raketten op Belgisch grondgebied (en daar komt het toch op
aan!) te doen uitstellen. En ook i.v.m. Zaïre zijn de gevolgen
positief en is bij een groot deel van de bevolking een groeiend
besef aanwezig over de wantoestanden in dit land.
Besluitend kunnen we dus zeggen dat wij met Karei Van Miert
een voorzitter hebben die beantwoordt aan wat wij ons voor
stellen van een goede partijvoorzitter.
Het is daarom dat onze federatie in het verleden steeds zijn
algeheel vertrouwen in zijn persoon heeft bevestigd. En ik zie
niet in dat daar in de toekomst vlug verandering zal in komen.
Mare Galle
Minister van het Vlaamse Gewest
1 MEI: FEEST
VAN DE ARREID
Deze week het slot van het vraaggesprek met Roger De Wulf,
Minister van Tewerkstelling en Arbeid.
Meer in het bijzonder hebben we het over de maatregelen getroffen
om de werkloosheid te verlichten, met name het Plan-Dewulf, het
Bijzonder Tijdelijk Kader en de werktijdsverkorting.
Tevens peilen we naar de verzuchtingen en hoop van Roger De Wulf
in het kader van een reeks één-mei bedenkingen.
Met hem zouden wij willen besluiten: «Het gaat erom de toekomst
van onszelf en diegenen die na ons komen te vrijwaren».
De inzet is belangrijk. Laten wij hem samen strijden.
Het Plan Dewulf is nu reeds een
tijdlang in werking. Kan men nu
reeds een voorlopig bilan opma
ken en beantwoordt het resultaat
aan de basisfilosofie: het veral
gemenen van de 38-uur?
Het bilan is uiteraard nog zeer
voorlopig omdat wij nog maar enkel
de cijfers van het vierde kwartaal
1979 bezitten en dat was zoals U
weet het aanloopkwartaal. Boven
dien hebben wij vastgesteld dat de
grotere ondernemingen teruggrij
pen naar het systeem op jaarbasis,
zodat we daar de resultaten slechts
einde 80, begin 81, zullen kennen.
Niettemin, die eerste resultaten op
kwartale basis voor het vierde
kwartaal 79, zijn zeer bevredigend.
Zoals U weet, hebben de onderne
mingen, die een aanvraag hebben
ingediend om een aantal premies
te bekomen, toch aanleiding gege
ven tot het in dienst nemen van
meer dan 8.000 bijkomende ar
beidskrachten en zullen diezelfde
ondernemingen hoogstwaarschijn
lijk op een flinke 1.000 arbeidspre-
mies een beroep doen.
Dit is een eerste gunstig resultaat.
Wat geloof ik nog meer belovend is
voor de toekomst, is het feit dat er
meer en meer belangstelling komt
bij de ondernemingen over de toe
passingsmogelijkheden van het
premiestelsel. Het is evident dat
een van de hoofdbedoelingen, na
melijk de ondernemingen, die het
in de huidige omstandigheden zeer
moeilijk hadden de stap te zetten
tot het overgaan tot bijkomende
aanwervingen (omwille van de fi
nanciële implicaties), meer en
meer bewust te maken dat dank zij
de steun van het premiestelsel die
financiële problemen voor hen in
dergelijke mate verlicht worden,
dat zij inderdaad meer personeel
kunnen in dienst nemen, zonder
dat dit voor hen onoverkomelijke
bezwaren stelt. Wij zullen dus ge
leidelijk aan evolueren! Zoals ik
steeds heb gezegd zal het systeem
maar ten volle zijn uitwerking be
ginnen krijgen in de loop van het
tweede gedeelte van 1980. En met
de evolutie die wij nu kennen, ben
ik er praktisch van overtuigd dat de
resultaten in die richting zullen ver
der gaan, zoniet onze vooruitzich
ten overtreffen, die wij van in den
beginne hadden vooropgesteld.
Lees door pag. 10
