WEEKBLAD
VLAAMS
HALT AAN HET FASCISME
EN HET RACISME
L-è
■i
WERKLOOSHEID EN
AFDANKINGEN BIJ GILBOS
Congressen
zetten licht op groen
voor Martens IV
ftHm Galle blijft^
onze minister
Deze week in
«Voor Allen»
FEDERAAL CONGRES PRO
REGERINGSDEELNAME
Freddy Willockx te gast
bij gepensionneerden
Morgen zaterdag 25-10 CSC-Congres
Geen crisis afwenden op de rug
van de kleine man
(ffl
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen, Houtmarkt 19300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
Vrijdag 24 oktober 1980
42* jaargang nr. 41
Weekblad van de S.P.
RedaktieAdministratie Publiciteit: Houtmarkt, nr. I 9300 AALST
TEL. 053-70.51.51 Postrekening nr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 F - Jaarabonnement: 450 F
Zoals elkeen onderhand wel al
weet werd Mare Galle herbeves
tigd in zijn functie van Minister
van de Vlaamse Gemeenschap.
Onze minister werd vorige
woensdag in het Volkshuis te
Aalst opgewacht door een grote
schare enthoesiaste sympathi
santen en partijleden.
In naam van de S.P. afdeling
Groot-Aalst verwelkomde politiek
secretaris Roger D'Hondt de mi
nister. «We hebben jarenlang uit
gekeken naar een minister en nu
wordt het stilaan een traditie een
minister te hebben in onze afde
ling en federatie», zo zegde hij.
Namens de federatie zegde voor
zitter Alois Van den Bossche dat
Mare Galle zich heeft getoond.
Vooral inzake ons standpunt pro
zuivere intercommunales en de
strijd die we daarrond hebben
gevoerd. Mare Galle zelf, drukte
de wens uit dat zijn mandaat te
gemoet kan komen aan de federa
tie in haar geheel. Hij riep de
aanwezigen op voor hem een rug
gesteun te zijn in de moeilijke
strijd die ons wacht.
Tot in de late uurtjes bleef het
volk komen en gaan in het Volks
huis. De juiste omschrijving van
de bevoegdheden van onze mi
nister volgt in de komende editie
van ons weekblad.
vai
Wie op maandag 20 oktober, 's
avonds naar het BRT-nieuws op de
televisie keek, is zeker onder de
indruk gekomen van de massa be
toging, die vanaf 's namiddags
plaatsgreep te Brussel, tegen het
fascisme en het racisme.
Zelden heeft men de laatste jaren
in Brussel zo'n eensgezinde massa
bijeen kunnen brengen waarin
mensen van alle slag en leeftijd
konden aangetroffen worden.
De indrukwekkende stoet trok door
de drukke lanen van Brussel, met
aan het hoofd een brede waaier
van politieke mandatarissen uit
praktisch alle partijen; de Volksunie
was alleen om" niet officieel ver
tegenwoordigd te zijn. Zelfs de on
derhandelaars voor een hoogst-
dringende samen te stellen nieuwe
DeBe'gisohe jodenvereniging demonstreerden mee tegen het fascisme met grote borden in jodenster-
Vorige week werden in het metaal-
konstruktiebedrijf Gilbos (Herder-
sem) 26 werknemers afgedankt.
Driehonderd anderen worden ge
troffen door deeltijdse werkloos
heid. Een en ander laat voorzien
dat het bedrijf in ernstige moeilijk
heden verkeert. Momenteel zou er
geen geld meer zijn om een nieuw
project, een molen, te lanceren.
Deze zou per stuk 4 miljard kosten,
terwijl een zestal exemplaren z®Li-
den nodig zijn om het doeltreffend
op de markt te brengen.
Daarom werd er door het bedrijf om
staatssteun verzocht maar die
komt met de huidige krisis moeilijk
los. Anderzijds werd via een refe
rendum aan de werknemers ge
vraagd om zelf een bijdrage te
storten. Aan de arbeiders werd ge
vraagd hun eindejaarsvergoeding
te laten vallen, geen kompensatie-
dagen meer te nemen en het brug
pensioen op 55 jaar toe te staan
zonder de gebruikelijke extra voor
delen. Van inlevering gesproken!
Het resultaat was echter dat de
arbeiders deze voorstellen
afwezen.
Ondertussen echter blijven werk
loosheid en afdankingen boven de
arbeiders hoofden hangen. Tenzij
er enige steun komt vanwege de
staat. Daarom ook dat de S.P.
Aalst haar goedkeuring hecht aan
deze steun, onder de voorwaarde
dat daardoor de werkloosheid kan
worden opgevangen.
Het is ook bekend dat de familie
Gilbos in de Verenigde Staten en
kele winstgevende bedrijven heeft.
Lees p. 6
Lees p. 8
Programma zie p. 2
Lees p. 7
Anderzijds blijken er ook enige
moeilijkheden te zijn bij Amylum.
Daar zouden een aantal arbeiders
afvloeien via het brugpensioen. Het
bedrijf leeft sinds enkele tijd in een
echte konkurentieslag met andere
gelijkaardige bedrijven dewelke
zich in feite nodeloos in Europa zijn
komen vestigen. Er werd ook al
eens gewag gemaakt van het feit
dat Amylum naar Italië zou uit
wijken.
Kortom het gaat weerom slecht
met de arbeidsplaatsen in het Aal-
sterse. Nadat in de naweeën van
de tweede wereldoorlog reeds hon
derden arbeidsplaatsen zijn verlo
pen gegaan dreigt een nieuwe ka-
tastrofe, eigen aan de krisis die
momenteel onze economie treft.
Roger D'Hondt
Regering, hadden de besprekingen
geschorst om hun solidariteit te
betuigen met de massabetoging,
ingericht door de Liga voor de rech
ten van de mens. Als individu voel
de men zich werkelijk geroerd door
deze uitgesproken eenheid van vi
sie, over alle politieke grenzen
heen. Zo'n spektakel, dachten wij,
behoorde tot het verleden, tot de
trieste periode van wereldoorlog II;
toen ons land in de macht was van
één van de bloeddorstigste fascisti
sche regimes die Europa gekend
heeft. Wat echter hoopvol stemt, is
dat zo veel jonge mensen mee op
stapten. Zij hebben het nochtans
niet aan de lijve gevoeld wat daad
werkelijk fascisme d.w.z. fascisti
sche leiders die de macht in han
den hebben, kan uitrichten aar
kwaad, aan het vervolgen van alles
wat niet perfect overeenstemt me
de fascistische dogma's op alle
gebieden van het menselijk gedrag
en van de maatschappij.
Deze betoging heeft aangetoond
dat wij als het er op aankomt voor
fundamentele mensenrechten te
vechten, nog steeds in staat zijn
om de handen in elkaar te slaan,
om de gelederen te sluiten, boven
Vorige zondag hebben de congressen van de vier kandidaat
regeringspartijen het licht op groen gezet voor de vorminq van
een nieuwe regering.
Sinds Wilfried Martens ruim anderhalf jaar geleden belast werd
met de formatie van zijn eerste regering, een eerste mislukte
poging niet meegerekend, zijn we nu reeds aan het vierde
kabinet-Martens toe.
Achtereenvolgens kregen we immers het vijfpartijen-kabinet
waaruit het F.D.F. een klein jaar later, onder druk van de C V P
gewipt werd, de rooms-rode coalitie die struikelde in de Senaat
over artikel vijf van de staatshervorming, en, of aandringen van
C.V.P.-voorzitter Tindemans, de tripartite die het slechts vier
maand uithield en waarvan enkel te onthouden valt dat zij erin
slaagde de staatshervorming gedeeltelijk uit te voeren
Na bijna twee jaar geknoeid te hebben is het eindelijk duidelijk
geworden dat in de huidige politieke en sociaal-economische
omstandigheden enkel een coalitie van socialisten en christen
democraten enige kans op succes heeft. Niettemin was het
kenmerkend met hoe weinig enthousiasme en in welke gelaten
sfeer de onderscheide partijcongressen het regeerakkoord
goedkeurden, en deze gereserveerde opstelling werpt meteen
een schaduw op de levenskansen van het nieuwe kabinet. De
vraag rijst dan ook hoelang de nieuwe formatie zal gespaard
blijven van politieke strubbelingen en moeilijkheden.
Opvallend was wel dat in de laatste formatieronde quasi geen
tijd verloren werd, zoals de vorige keren wel het geval was, met
eindeloze palavers over de staatshervorming. Thans kregen
we een beraad, waarbij in de eerste plaats getracht werd een
weg te vinden uit de sociaal-economische crisis waar we
steeds dieper in wegzakken. Of de voorstellen vervat in het
regeerakkoord hiervoor de oplossing zullen brengen valt nog
af te wachten. Voor vele grote knelpunten werd trouwens niet
eens een pasklare oplossing gevonden en zij werden verwezen
naar later voor een definitieve regeling.
Enkele essentiële punten konden, voor wat ons betreft, bevei
ligd worden in het jongste regeringscompromis. Zo wordt
ondermeer de koppeling van de lonen aan de index bevestigd
en worden voor de bescheiden inkomens uitzonderingen
gemaakt in het voorgestelde programma van loonmatiging.
Over deze loonmatiging dient trouwens nog overlegd te wor
den met de sociale partners in een nationale arbeidsconferen-
V®; Verder wordt de bestrijding van de fiscale fraude vanaf
1981 ernstiger opgevat, hetgeen 15 miljard zou moeten op
brengen, en zullen de fiscale voordelen van de privé-maat-
schappijen in de gemengde intercommunales herzien worden.
Tevens zullen andere aspekten van die intercommunales
nader onderzocht worden.
Tijdens de onderhandelingen werd ook aandacht besteed aan
de onderwijsproblematiek. De schoolplicht zal worden uitge
breid van 5 j. tot 16 jaar, en een akkoord werd bereikt over de
vlugge uitvoering van de rationalisatie en programmatie van
het secundair onderwijs.
Andere in het oog springende maatregelen zijn o.a. de terugga
ve van 10% btw bij de bouw van nieuwe woningen, de 5%
vermindering op de bezoldiging van de openbare mandaten,
het beperken van het decumulatieplafond tot het redelijker
bedrag van 1,250 miljoen en, een punt dat ons nauw aan het
hart ligt, de bevestiging van de door de ministerraad van 19
september genomen beslissing inzake de installatie van kern
raketten op Belgische bodem.
Tenslotte zal de regering ook onverwijld onderhandelingen
aanknopen met Nederland om de Schelde- en Maasverdragen
zo snel mogelijk af te sluiten, een zaak die ons inziens niet op
de lange baan mag worden geschoven.
De laatste hindernis die genomen diende te worden vooraleer
effektief van start te kunnen gaan was de samenstelling van de
nieuwe regering. Dat dit niet van een leien dakje zou verlopen
was voorspelbaar, niet alleen gezien de ingewikkelde structuur
(nationale regering en gewestelijke executieven) en bevoegd
heidsverdeling, maar ook gezien sommige departementen
door meerdere partijen en kandidaat-titularissen worden op
geëist. Over de samenstelling van het nieuwe kabinet was
trouwens, op het ogenblik dat deze regels werden neerge
schreven en na haast twee dagen van onderhandelingen, nog
mets bekend. We kunnen alleen hopen dat, hoe de samenstel-
ing ook weze, we ditmadl een samenhangende ploeg krijgen,
die, conform aan het regeerakkoord, bekwaam zal zijn de
maatregelen te nemen die zich opdringen. Absolute waak
zaamheid zal echter toch een eerste vereiste blijven.
Paul Van der Niepen
Volksvertegenwoordiger
alle ideologische en taalverschillen
heen.
Opstappend in de stoet, schoten
mij een paar citaten te binnen van
enkele van onze Vlaamse Socialis
tische voormannen uit de vorige
generatie:
August Vermeylen: «Vlaming zijn
om Europeër te worden» en Johan
Daisne: «Links, rechts en zelfs in 't
midden, hoort men te hooi en te
gras, tegen ons land foeteren.
Het is nochtans hetzelfde land van
vroeger gebleven, waar alle ballin
gen heil vonden... Onze nationale
driekleur is symbolisch hiervoor,
broederlijk naast elkaar, rood, geel
en zelfs zwart...»
Het moge dan nog zijn, dat sommi
ge denkers en schrijvers, de zaken
romantischer en idealer aanvoelen,
als wij die volledig ondergedom-
Directiekantoren van Gilbos.
peld zijn in de dagelijkse, op de
grondse dingen, toch voelen zij 't
best aan wat smeult in het diepste
binnenste van hun volk.
Want, wie oog heeft voor 't verle
den, wie demokratisch leeft, wie de
vrijheid aankleeft, wie sociaal voe
lend is, wie werkt voor een mens
waardiger bestaan kortom wie so
cialistisch denkt als Vlaming die
kan onmogelijk racist zijn of hij
heeft geen geheugen, of hij beseft
niet wat hij doet wanneer hij op
onze bijeenkomsten uit volle borst
de «Internationale» meezingt!
Het hoopvol beeld van de Brussel
se massabetoging tegen het fa
scisme en het racisme heeft even
verleid, tot misschien overdreven
enthousiasme.
«Een zwaluw, brengt de lente nog
niet» zegt de volksmbnd. Komen
we dus terug naar het leven van
alle dag en blijven wij even stil
staan naar het waarom van deze
betoging.
De onzekerheid voor de toekomst
van een groot deel van de bevol
king, de stijgende werkloosheid,
kreëert een gunstig klimaat voor
dergelijke uitwassen. Want, hoe
verleidelijk is het niet gehoor te
geven aan de beweringen dat alles
wat nu verkeerd gaat de schuld is
van de gastarbeiders. Wanneer die
dan uitgeschakeld zijn we niets
verbeterd is, zal het dan wel de
beurt zijn aan de «Linksen» of de
«Rooien», waarna de deuren we-
genwijd openstaan voor een «ster
ke man» in een fascistische staat.
Het antwoord van de demokratie
tegenover dit verschijnsel kan al
leen een bikkelhard en meedogen
loos «neen» zijn.
De fascistische en racistische ten-
denzen binnen onze samenleving
dienen in de kiem gesmoord voor
ze de kans krijgen om hun tenta
kels in onze samenleving uit te
spreiden.
Lees door pag. 4
