WEEKBLAD
VLAAMS
Resolutie Algemene Raad S.P.:
vertrouwen mits bepaalde aanpassingen
«VOOR ALLEN»
EEN PLEIDOOI PRO DEO?
BESLUITEN VAN HET CONGRES VAN SOCIALISTISCHE GEPENSIONEERDEN
De grote verantwoordelijkheid durven nemen!
EDITORIAAL
Bestendige Deputatie weigert
Aalsterse begrotingswijzigingen
SP Mere bestaat 60 jaar
Het Multivezelakkoord in Euro-Parlement
AKTU
Pensioenen
Verzekering tegen ziekte
en invaliditeit
Deze week in «VOOR ALLEN»
Vrijdag 5 december 1980
42* jaargang nr. 47
Weekblad van de S.P.
Redaktie Administratie—Publiciteit: Houtmarkt, nr. I —9300 AALST
TEL. 053-70.51.51 Postrekening nr. 000-0952464-21
Maandabonnement: 40 F - Jaarabonnement: 450 F
Verantwoordelijke uitgever: Willie Vernimmen. Houtmarkt 1.9300 AALST
VERSCHIJNT IN ALLE GEMEENTEN VAN HET ARRONDISSEMENT
De Algemene Raad van de S.P., in
vergadering bijeen op 1 december
1980 te Brussel, heeft kennis geno
men van het ontwerp van interpro
fessioneel akkoord betreffende de
bevordering van de werkgelegen
heid, het financieel herstel van de
sociale zekerheid, de democratise
ring van de economie en de fiskali-
teit.
De Algemene Raad stelt vast dat
de toenemende verslechtering van
de conjunctuur, die zich o.a. tijdens
de laatste maanden heeft uitge
drukt in een zeer snelle toename
van de werkloosheid en de verho
ging van het tekort van de openba
re financiën, het nemen van bijzon
dere maatregelen noodzaakt.
De maatregelen die moeten geno
men worden stoelen op de solidari
teit van allen en op een evenwichti
ge verdeling van de noodzakelijke
inspanningen over alle bevolkings
categorieën. Dit betekent dat de
voornaamste inspanningen priori
tair moeten geleverd worden door
de hoge inkomenscategorieën en
dat er ruimte moet blijven bestaan
voor de verdere verbetering van
het lot van de lagere inkomensca
tegorieën.
De Algemene Raad stelt vast dat in
het ontwerp van de N.A.C. een
aantal ooties van de Vlaamse So
cialisten werden weerhouden,
zoals:
behoud van de indexkoppeling
voor lonen en wedden;
behoud van de welvaartsvast-
heid voor de sociale vergoedingen;
verhoging van de kleine pen
sioenen en van de bestaansmi
nima;
verdere arbeidsduurverminde
ring naar de 38 uren toe met het
oog op een betere spreiding van de
beschikbare arbeid;
indexatie van de fiskale bare-
ma's voor de lagere inkomens;
verscherping van de strijd te
gen de fiskale fraude.
Ten aanzien van de hogere inko
menscategorieën worden een aan
tal maatregelen voorgesteld die het
solidariteitsprincipe nastreven:
de geleidelijke deplafonnering
van de bijdragen sociale zekerheid
(algemeen regime en zelfstandi
gen);
de versnelde aftopping van de
hoge pensioenen;
de beperking van het decumul-
systèem tot 1.250.000 fr.
De Algemene raad stelt vast dat er
in het ontwerp een daadwerkelijke
inspanning wordt voorgesteld om
de economie opnieuw aan te zwen
gelen door aan het Fonds voor
Industriële Vernieuwing ruimere
middelen ter beschikking te stellen.
Het bestendig streven naar een
meer billijke spreiding van de ge
vraagde inspanningen in functie
van hun draagkracht voor de cate
gorieën waarvan de inkomens
moeilijker controleerbaar zijn moet
voortgezet worden.
De Algemene Raad geeft opdracht
aan haar mandatarissen om de
grondprincipes zoals ze in het do
cument zijn verwoord te verdedi
gen en deze op een aantal speci
fieke punten aan te vullen en bij te
sturen. Dit betreft meer bepaald:
de betere en duidelijker affecta
tie van de opbrengst van de mati
ging ten voordele van de tewerk
stelling;
een streng prijzenbeleid waarbij
bepaalde prijzen worden herzien
en winstmarges van de distributie
verminderd;
invoeren van een uitzonderlijke
crisisbijdrage voor inkomsten bo
ven de 2 miljoen;
afschaffing van de 13e en 14e
maand kinderbijslag voor hoge in
komens;
voor de bepaling van de 35.000
fr./maand binnen dewelke verder
voordelen kunnen worden toege
kend, moet het begrip bruto-basis-
loon weerhouden worden;
aan gezinnen waarin man en
vrouw werkloos zijn moet aan elk
van hen een vergoeding worden
toegekend teneinde aan beide sa
men ten minste een uitkering als
gezinshoofd te waarborgen (reeds
in orde);
handhaven van stelsel van
.T.K., tewerkgestelde werklozen,
stagiairs, enz.
De Algemene Raad is van mening
dat op het einde van 1981 samen
met de sociale gesprekspartners
moet nagegaan worden of de ge
troffen maatregelen in de richting
gaan van de beoogde doeleinden
en of het beoogde evenwicht wel
degelijk gerespekteerd wordt.
De Algemene Raad stelt zich posi
tief op ten opzichte van de voorstel
len van de N.A.C. en is van mening
dat de Regering en het Parlement
hun verantwoordelijkheid moeten
opnemen, hierbij maximaal reke
ning houdende met de hierboven
door de Raad geformuleerde aan
passingen en verbeteringen alsook
met de opmerkingen en suggesties
van de sociale gesprekspartners.
De Raad bevestigt zijn vertrouwen
in de aktie van de socialistische
Ministers en de partijleiding.
Reeds jaren worstelt de socialitische pers met moeilijkheden.
De afhankelijkheid van de geschreven pers van de commerci
ële annonce en de fel gestegen kosten hebben zeer zware
gevolgen gehad. De kranten die wegens gebrek aan adverten
tie-inkomsten het meest bedreigd worden zijn de uitgesproken
opiniebladen of politieke bladen. Waar staat de Vlaamse
socialistische en links-progressieve pers thans.
«Volksgazet», in 1970 nog een oplage van ca. 80.000 nummers
per dag, is opgedoekt, «Vooruit» drukte in 1970 nog ongeveer
35.000 nummers per dag maar is vandaag herleid tot een
kopblad van «De Morgen». En op haar beurt verklaarde deze
week N.V. De Roos, uitgever van het blad, dat dit slechts te
redden is mits personeelsafvloeiïng en overheidssubsidie
voor een bedrag van 120 miljoen.
Maar ook voor ons weekblad «Voor Allen» is er niet alleen
rozegeur en maneschijn. Niettegenstaande de behoorlijke
aangroei van nieuwe lezers, wegen de ontslagen, het relatief
gebrek aan publiciteitsinkomsten en vooral de steeds hoger
klimmende financiële kosten zwaar door op het budget. Er is
nog geen reden tot paniek, maar toch...
«Voor Allen» MOET overeind blijven, niet zozeer om er finan
cieel voordeel uit te halen, maar om de continuïteit van de band
tussen de verschillende afdelingen uit onze arrondissements
federatie, maar ook met Oudenaarde - Ronse, te verzekeren.
Ook om de socialistische politieke standpunten, visies en
activiteiten te propageren.
Maar dat een speciale extra-inspanning van al wie om ons
persorgaan bekommerd is nodig is, valt niet te ontkennen.
Immers, om rendabel te zijn moet het blad zijn oplage verho
gen. In het tegenovergestelde geval komt de informatieop
dracht in het gedrang. De abonnenten verwachten een bepaal
de houding of politieke lijn van ons weekblad. Komt het
doordat een echte socialistische lijn in de politieke berichtge
ving volgens de lezers niet in «Voor Allen» terug te vinden is,
doordat zij zich niet meer kunnen identificeren met ons blad,
doordat het niet tegemoet komt aan hun wensen en behoeften,
dat de belangstelling afneemt?
Daarom willen wij hier pleiten, nu het nieuwe jaar toch voor de
deur staat, voor een stevig uitgebouwde lezerswervings-cam-
pagne. De discrepantie tussen enerzijds het aantal abonnenten
van. «Voor Allen» en anderzijds het aantal SP en vakbondsle
den is te frappant om niet aan te dringen op tegemoetkomin
gen en daadwerkelijke actie van alle takken van de socialisti
sche gemeenschappelijke actie, ledereen heeft belang bij de
leefbaarheid en zeker bij een verhoogd dynamisme en grotere
inspraak van ons weekblad.
Tot slot past het misschien met er even op te wijzen op het
goede werk van de redactieploeg. Zelfs een vluchtige blik op
de laatste nummers van «Voor Allen» kan ieder overtuigen dat
de kwaliteit door nieuwe rubrieken, actualisatie en de inbreng
van fotografisch materiaal aangepast wordt aan de eisen
gesteld door een up to date weekblad. Het werk is echter nog
steeds voor verbeteringen vatbaar. Suggesties, brieven en
persoonlijke bijdragen van lezers zijn dan ook van harte
welkom. Laat ons allen samen strijden opdat het jarenlange
werk van Bert Van Hoorick, Willy Vernimmen en zoveel
anderen in onze arrondissementsfederatie niet teloor zou
gaan.
Chris VANCOPPENOLLE
De Socialistische Gepensioneer
den, op 7 november 1980, in Con
gres bijeen in het Achturenhuis te
Brussel, na met grote aandacht de
inleiders en de verschillende tus
senkomsten van de Federaties te
hebben gehoord, beschouwen de
volgende congresbesluiten als een
charter van de senioren welke de
basis moet zijn van alle acties op
politiek, sociaal, cultureel en eco
nomische vlak met betrekking op
de derde leeftijd.
a) De noodzaak van een realisti
sche bejaardenpolitiek laat zich ge
voelen door de aanzienlijke toena
me in ons land van het aantal
senioren en vooral van de hoogbe
jaarden.
Tussen 1983 en het jaar 2000 zal er
een stijging zijn met meer dan
200.000 van de bevolking van 65
jaar en meer, dit in tegenstelling
met de daling die in vele andere
leeftijdsklassen wordt vastgesteld.
b) Er wordt aangedrongen voor
meer humanisering en vereenvou
diging van de administratieve pro
cedure ook in Europees en interna
tionaal verband. Door overleg tus
sen de landelijke gepensioneerden
organisaties en de sociale zeker
heidsdiensten zouden de betrekkin
gen van de instellingen met de
gerechtigden kunnen verbeterd
worden.
Het overleg zou een eerste maar
belangrijke stap zijn naar de in
spraak die o.a. de gepensioneerden
dienen te hebben in het beleid dat
hen aanbelangt.
c) De staat dient inzake de betoe
laging van de sociale zekerheid zijn
verplichtingen na te komen over
eenkomstig de organieke regeling
bepaald bij de wetgeving.
Wanneer we een vergelijk maken
tussen de toelagen die door de
Rijksdienst voor werknemerspen
sioenen werden ontvangen en de
toelagen waarover de instelling in
toepassing van de wetten had moe
ten beschikken, dan stellen we vast
dat voor de jaren 1974 tot 1980,
circa 60 miljard aan de Rijksdienst
voor werknemerspensioenen wer
den onttrokken.
d) Er wordt gestreefd naar de pro
gressieve harmonisatie van de ver
schillende pensioenstelsels. Ze zou
den onder één en hetzelfde Minis
terie dienen te ressorteren. Admi
nistratief zouden inspanningen die
nen gedaan om een kadaster van de
pensioenen op te stellen.
e) Er dient gestreefd naar de ge
lijkwaardige behandeling van "de
senioren op stuk van de toegelaten
arbeid.
f) Discriminatie inzake pensioen
leeftijd en bedragen dienen wegge
werkt.
a) De herhaalde tussenkomsten
van de V. Fed. van Social. Gepen
sioneerden, hebben er zeker toe
bijgedragen dat in het Regeerak
koord een reeks punten betreffen
de de pensioenen zijn opgenomen.
Ze beantwoorden niet ten volle aan
onze verwachtingen, maar ze ma
ken toch een eerste stap uit. De
V.F.S.G. zal heel waakzaam de
werking volgen van de Minister van
Volksgezondheid en Sociale Voor
zorg en van de Minister van Pen
sioenen.
b) De punten betreffende de ver
schillende pensioenstelsels: werk
nemers met inbegrip van de mijn
werkers, zelfstandigen, gewaar
borgd inkomen, openbare sector en
de andere eisen ingeschreven in het
memorandum van de V.F.S.G.
overgemaakt aan de Eerste Minis
ter, toen formateur worden inte
graal behouden.
Er zou nochtans voorrang moeten
verleend worden aan volgende
punten:
1. De herwaarderingsmechanis
men van de pensioenen in functie
van de evolutie van het algemeen
welzijn dienen volledig hersteld.
Er wordt verwezen naar de advie
zen uitgebracht door de Nationale
Arbeidsraad.
2. Een wettelijke verplichting voor
een bijkomende aanpassing van de
pensioenen aan de evolutie van de
lonen, zoals er een automatische
aanpassing bestaat van de pensioe
nen aan de ontwikkeling van het
indexcijfer der consumptieprijzen,
dient opgelegd.
3. Een permanent systeem van op
trekken der oudere pensioenen
dient ingevoerd door middel van
verhogingen die verschillen naarge
lang de ingangsdatum van het pen
sioen en dit in de zin aangegeven
door het K.B. van 15.12.78.
4. Harmonisatie en beperking van
de hogere pensioenen dienen toe
gepast zoals voorzien voor de over-
heidspensioenen in de wet van
5.8.78.
5. Als streefdoel dient geijverd tot
het bekomen van een realistisch
minimumpensioen voor elkeen en
de optie genomen te ijveren voor
een pensioenbedrag gelijk aan 75
van het gemiddelde loon over de
vijf laatste beroepsaktiviteit of van
de tien gunstigste jaren beroepsak
tiviteit.
6. De fiscale wetgeving dient der
mate aangepast dat sommige voor
delen, door de werkgever verleend,
inzake extra legale pensioenen, niet
als bedrijfslasten worden aanvaard.
7. Aan de pensioenregeling der
zelfstandigen dient een bijzondere
aandacht te worden gewijd zowel
wat betreft de financiering als wat
betreft de verbetering van de pres
taties voor de minst bevoorrechten
onder deze categorie van oprust-
gestelden.
De pensioenen dienen te worden
berekend in funktie van de bedrijfs-
inkomsten die tot grondslag hebben
gediend voor de berekenening van
de bijdragen, waarvan de wijze van
vaststelling herzien moet worden in
de geest van een billijker verdeling
en van een betere herverdeling van
de geleverde inspanning.
De opgebrachte inspanning moet
proportioneel zijn tot de inkomens
en het pensioen moet in verhouding
zijn met deze inspanning.
a) Wegens de hogere kosten ver
oorzaakt door invaliden en senio
ren, waarvan het aantal steeds ver
der stijgt, is de rijkstoelage ruim
schoots ontoereikend geworden om
de zorgenverstrekking voor deze
kategorieën van sociale verzeker
den te dekken. Ook hier werden,
zoals voor de betoelaging van de
pensioenen, tientallen miljarden
onttrokken aan de sociale zeker
heid.
Lees door pag. 6
lees pag. 3
lees door pag. 5
lees pag. 6
Vakbonden, patroons en midden-
standsgroepen hebben het «her
stelplan», zoals het was gegroeid
uit de nationale arbeidskonferentie,
verworpen. In feite ligt dit in de
algemene lijn der verwachtingen.
De regering staat dus blijkbaar
voor een muur zonder deur. Het
wordt dus een karwei om daarin
een opening te maken in de ko
mende weken.
De regering heeft evenwel aan
zichzelf verplicht om de voorgestel
de maatregelen uit te voeren, wil
lens nillens de houding van de
«sociale partners». Moeilijk maar
niet hopeloos. Er stellen zich daar-
rond twee vragen. Zal de regering
in het parlement over een meerder
heid beschikken en zullen vooral
de vakbonden hun neen kunnen
waarmaken? Dat betekent immers
dat ze de straat op moeten. Maar
zal de grote meerderheid van de
bevolking dit stichtende voorbeeld
volgeen? Het is een vraag die men
zich van vakbondszijde moet dur
ven stellen.
De SP-raad heeft in elk geval op
geroepen om de banden met de
gemeenschappelijke aktie niet te
verbreken. Het is duidelijk dat zo
wel rechtse als uiterst linkse ele
menten in dit offensief zullen trach
ten een splitting van onze organi
saties in de hand te werken.
Het is ook belangrijk te weten dat
onze Waalse vrienden blijven ha
meren op het communautaire as-
pekt van onze economie. Een hou
ding die betreurd wordt. Arbeiders
belangen in Vlaanderen en Wallo
nië zijn voor 99% dezelfde. De
economische zakelijkheid door een
communautaire bril bekijken is niet
ons werk.
Zoals men elders in de resolutie
stelt is de SP niet voor de volle
100% akkoord kunnen gaan met
het herstelplan. We hebben een
aantal bijkomende eisen gesteld.
Ondermeer de afschaffing van een
13e en 14e maand, kinderbijslag
voor hoge inkomens en het invoe
ren van een krisisbijdrage voor in
komens boven de 2 miljoen.
Willy Claes stelde overigens dat de
partij het principe hanteert van
«centen geen procenten». Lage en
hoge inkomens mogen niet op de
zelfde wijze worden belast.
Vraag blijft ook of de veralgeme
ning van de 36 uren week een
oplossing kan brengen voor meer
werklozen. Welke reële gegevens
kunnen de vakbonden ons hier
voorleggen en welke resultaten
moeten daar uit voortvloeien. De
voorstellen van de regering om
bepaalde sociale voordelen af te
schaffen voor de hoge inkomens
werden ook door de vakbonden
niet genomen, evenals de aftap
ping van de hoge pensioenen. De
SP-raad heeft over tal van andere
problemen vragen gesteld. In vele
gevallen rechtlijnig tegenover de
sociale partners.
De indruk die men in de laatste
dagen had opgedaan was dat de
regering zich dichter bij de pat
roons opstelde. Maar nu blijkt dat
ook diezelfde patroons niet ak
koord kunnen gaan stelt zich de
vraag of dit wel een juiste analyse
was.
Een grote duidelijkheid treedt op de
voorgrond. Velen deinzen ervoor
terug om hun verantwoordelijkheid
te nemen. Nochtans verwacht de
bevolking een klaar standpunt in
zake het krisisbeleid. De regering
zal dus hoogstwaarschijnlijk niet op
haar voorstellen terug komen. Rest
dan nog een grote vraag die wij ons
als socialisten moeten stellen.
Komt het zover dat SP en ABVV
tegen elkaar ingaan voor het pub
lieke forum? Ik geloof van niet. Wat
hebben wij, en dat is wederkerig,
uit zo'n houding te winnen.
Laat ons dus voorstander zijn van
een overleg tussen socialistische
en progressieve krachten om een
duidelijk alternatief te formuleren.
Een lange termijn politiek met een
sterke basis en eensgezinde hou
ding lijkt aangewezen. Maar des
ondanks zullen zowel partij als vak
bond over een sterke ruggegraat
moeten beschikken om aan het
rechts reveil het hoofd te kunnen
bieden. En dat is de opdracht voor
de toekomst! Roger D'Hondt
